Αετός Αιτωλοακαρνανίας
Συντεταγμένες: 38°42′25″N 21°4′59″E / 38.70694°N 21.08306°E Για συνώνυμους οικισμούς δείτε το λήμμα: Αετός (αποσαφήνιση)
| Αετός | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Αιτωλοακαρνανίας |
| Δήμος | Ακτίου - Βόνιτσας |
| Δημοτική Ενότητα | Μεδεώνος |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεάς Ελλάδας |
| Νομός | Αιτωλοακαρνανίας |
| Υψόμετρο | 260 |
| Έκταση | 38,753 (η κοινότητα) |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 300 04 |
| Τηλ. κωδικός | 26460 |
Ο Αετός (Αητός) είναι ημιορεινό χωριό του Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας σε υψόμετρο 260 μέτρα[2].
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αετός βρίσκεται στο Ξηρόμερο, νοτιοδυτικά της Κατούνας σε απόσταση 52 χλμ. ΝΑ. από τη Βόνιτσα και 38 χλμ. ΒΔ. από το Αγρίνιο. Είναι κτισμένος στους πρόποδες των Ακαρνανικών Ορέων και στην πετρώδη βουνοπλαγιά «Μπούμιστος» με θέα την κοιλάδα του Ξηρόμερου.
Γενικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διοικητικά αποτελεί τμήμα του δήμου Ακτίου-Βόνιτσας και αποτελεί το μοναδικό χωριό της τοπικής κοινότητας Αετού και σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει πληθυσμό 480 κατοίκων[3]. Η τοπική κοινότητα Αετού είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ημιορεινός οικισμός, με έκταση 38,753 χμ² (2011). [4] Ονομαστό είναι το πανηγύρι του Αετού που γίνεται κάθε χρόνο στις 21 Μαΐου.
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 790 |
| 2001 | 652 |
| 2011 | 480 |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 802 |
| 1971 | 845 |
| 1981 | 787 |
| 1991 | 803 |
| 2001 | 664 |
| 2011 | 483 |
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σε κοντινή απόσταση από το χωριό βρίσκεται το βυζαντινό Κάστρο του Αετού, το οποίο κτίστηκε τον 4ο με 6ο αιώνα, την ίδια εποχή με το χωριό, για να αντιμετωπιστούν οι βαρβαρικές επιδρομές των Ούννων, Βησιγότθων, Αβάρων κλπ. Την περίοδο του Δεσποτάτου της Ηπείρου (γύρω στα 1250) συμπληρώθηκε και ολοκληρώθηκε η οχύρωσή του[10].
Το χωριό αποτέλεσε πατριαρχική Εξαρχία[α] κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας ως τις αρχές του 18ου αιώνα (1708), οπότε μνημονεύεται επίσκοπος Αετού[12].
Υποσημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «γραμμάτων παλαιών εμφανισθέντων ήμίν τών πάλαι άοιδίμων πατριαρχών εμφανώς παριστώντων πατριαρχικον σταυροπήγιον εκ του πάλαι αρχαίου διατελέσαν... το χωρίον Αετός (...) καί νυν καί εις το εξής μέχρι της του κόσμου λήξεως ύπάρχη εξ αποφάσεως καί λέγηται καί γινώσκεται πατριαρχικον καί σταυροπηγιακόν», Επιστολή Πατριάρχου Καλλινίκου Β΄ (1699)[11]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 11, τομ. 2.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10713 (σελ. 239 του pdf)
- ↑ 4,0 4,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ ΠΛ 1:475
- ↑ ΠΛΜ 3:170
- ↑ Παπαθανασίου, Μανώλης. «Κάστρο Αετού». Καστρολόγος. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2019.
- ↑ Παΐζη-Αποστολοπούλου 1995, σελ. 82.
- ↑ Παΐζη-Αποστολοπούλου 1995, σελ. 71.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Παΐζη-Αποστολοπούλου, Μάχη (1995). Ο Θεσμός της πατριαρχικής εξαρχίας: 14ος-19ος αιώνας (PDF). Αθήνα: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. ISBN 960-7094-32-8.
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οι τοιχογραφίες του καθολικού της μονής του Αγίου Νικολάου Αετού (1692)
- Η μάχη του Αετού Ξηρομέρου 9 Αυγούστου 1822 Αρχειοθετήθηκε 2019-07-16 στο Wayback Machine. από τον ιστότοπο https://www.agrinionews.gr Αρχειοθετήθηκε 2019-07-16 στο Wayback Machine.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
| ||||||||||||||