Αεροπορικό δίκαιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Αεροπορικό Δίκαιο)

Το Αεροπορικό Δίκαιο αποτελεί τη θέσπιση ειδικών διεθνών δημοσίων και ιδιωτικών κανόνων για την αντιμετώπιση προβλημάτων των αεροπορικών συγκοινωνιών αλλά και κάθε συναφούς ενδιαφέροντος. Διακρίνεται σε Διεθνές Δημόσιο και Διεθνές Ιδιωτικό Αεροπορικό Δίκαιο που σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με την πολιτική αεροπορία.
Με δεδομένο ότι η πολιτική αεροπορία γενικά έχει εκ του χώρου ανάπτυξής της διεθνή χαρακτήρα ένα μεγάλο μέρος του αεροπορικού δικαίου αποτελεί Διεθνές Δίκαιο ή διεθνώς ομοιόμορφο δίκαιο που χαρακτηρίζει και τους εσωτερικούς εθνικούς κανονισμούς που διαμορφώθηκαν κατόπιν διεθνών συμφωνιών.

Πρώτη διάταξη αεροπορικού δικαίου ήταν η αστυνομική απαγόρευση πτήσης αερόστατου πάνω από το Παρίσι χωρίς ειδική άδεια (1784). Πρώτη διεθνής συνδιάσκεψη για τη ρύθμιση της αεροναυτιλίας συνήλθε στο Παρίσι το 1919. Τις βάσεις όμως του σύγχρονου Αεροπορικού Δικαίου έθεσε η αεροπορική σύμβαση του Σικάγου το 1944.

Επίσης θέματα που αφορούσαν το Διεθνές Ιδιωτικό Αεροπορικό Δίκαιο ρυθμίσθηκαν επίσης με τις ακόλουθες διεθνείς συμβάσεις:

  • Αεροπορική σύμβαση Παρισίων 1925,
  • Αεροπορική σύμβαση Βαρσοβίας 1929,
  • Αεροπορική σύμβαση Ρώμης 1935,
  • Αεροπορική σύμβαση Βρυξελλών 1938,
  • Αεροπορική σύμβαση Γενεύης 1948.

Παρατηρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ελλάδα προ του Β΄ Π.Π. γίνονταν χρήση των όρων "Αέρος Δίκαιον" κατ΄ απόδοση στην ελληνική των ξένων όρων "Air law", "Droit de l' air", και "Luftrecht", καθώς επίσης και "Εναέριον Δίκαιον" κατ΄ απόδοση του γαλλικού όρου "Droit aerien".
Σήμερα όμως επικράτησε ορθότερα ο όρος Αεροπορικό Δίκαιο" υπό τον οποίο περικλείονται όλα τα θέματα που αφορούν την αεροπορία.

Κανονισμός στην ΕΕ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιδρύθεν το 2003, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA) στοχεύει να διασφαλίσει την ασφάλεια των αεροπορικών μεταφορών στην Ευρωπαϊκή Ένωση μεταξύ άλλων και μέσω της ανάπτυξης νομοθεσίας.

Έχουν εκδοθεί αρκετοί κανόνες αεροπορικής:

  • Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1070/2009 για την τροποποίηση του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 549/20014, (ΕΚ) αριθ. 550/2004, (ΕΚ) αριθ. 551/2004, (ΕΚ) αριθ. 550/2004 σχετικά την αύξηση επιδόσεων και βιωσιμότητας του ευρωπαϊκού συστήματος αερομεταφορών˙[1]
  • Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1008/2008 σχετικά με τη θέσπιση γενικών κανόνων για τη λειτουργία των αεροπορικών υπηρεσιών στην Κοινότητα ˙
  • Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2027-97 του Συμβουλίου από τις 9 Οκτωβρίου 1997 σχετικά με την ευθύνη των αερομεταφορέων σε περίπτωση αεροπορικού ατυχήματος;
  • Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου από τις 11 Φεβρουαρίου 2004 σχετικά τη θέσπιση κοινών κανόνων για την αποζημίωση και την παροχή βοήθειας στους επιβάτες σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης πτήσης και κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/911 1. Ο επιβάτης μπορεί να δικαιούται αποζημίωση έως 600 ευρώ.[2]
  • Κανονισμός (ΕΚ) αριθ.785/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου από τις 21 Απριλίου 2004 σχετικά με τις απαιτήσεις ασφάλισης που ισχύουν για τους αερομεταφορείς και τους φορείς εκμετάλλευσης αεροσκαφών˙[3]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Regulation (EC) No 1070/2009 of the European Parliament and of the Council». eur-lex.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2023. 
  2. «Wizz Air Delayed or Cancelled Flight Compensation and Refund». airadvisor.com. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2023. 
  3. «Regulation (EC) No 785/2004 of the European Parliament and of the Council». legislation.gov.uk. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2023. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ. Συμπλήρωμα Β΄ σελ.846.