Αγωνία και έκστασις
| Αγωνία και έκστασις | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Κάρολ Ριντ |
| Παραγωγή | Κάρολ Ριντ |
| Σενάριο | Φίλιπ Νταν Έρβιν Στόουν (Μυθιστόρημα) |
| Βασισμένο σε | The Agony and the Ecstasy |
| Πρωταγωνιστές | Τσάρλτον Ίστον Ρεξ Χάρισον Ντάιαν Τσιλέντο Αλμπέρτο Λούπο |
| Μουσική | Άλεξ Νορθ Τζέρι Γκόλντσμιθ |
| Φωτογραφία | Λέον Σαμρόι |
| Μοντάζ | Σάμιουελ Ε. Μπίτλεϊ |
| Ενδυματολόγος | Vittorio Nino Novarese |
| Εταιρεία παραγωγής | 20th Century Fox |
| Διανομή | 20th Century Fox, Netflix και Vudu |
| Πρώτη προβολή |  7/10/1965 |
| Κυκλοφορία | 1965 |
| Διάρκεια | 138 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Ιταλία |
| Γλώσσα | Aγγλικά |
| δεδομένα () | |
Η ταινία Αγωνία και Έκστασις (αγγλ. τίτλος: The Agony and the Ecstasy) είναι επική παραγωγή του 1965 σε σκηνοθεσία Κάρολ Ριντ με θέμα τη δημιουργία των τοιχογραφιών της Καπέλα Σιξτίνα από τον Μιχαήλ Άγγελο. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Τσάρλτον Ιστον στο ρόλο του Μιχαήλ Άγγελου και ο Ρεξ Χάρισον στο ρόλο του Πάπα Ιουλίου του Β΄. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Έρβιν Στόουν και διασκευάστηκε για τη μεγάλη οθόνη από το Φίλιπ Νταν. Η ταινία γυρίστηκε σε φιλμ Todd - AO καθώς και σε cinemascope.
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη Ρώμη του 15ου αιώνα μ.Χ., ο Πάπας Ιούλιος ο Β΄ προσλαμβάνει το γλύπτη Μιχαήλ Άγγελο Μπουοναρότι για να κατασκευάσει τα αγάλματα που θα στολίσουν το μαυσωλείο του. Βλέποντας όμως ότι ο Μιχαήλ Άγγελος καθυστερεί και φοβούμενος ότι θα πεθάνει χωρίς να έχει αφήσει πίσω του έργο ώστε να τον θυμούνται οι επόμενες γενιές, ο Ιούλιος ο Β' αναθέτει στο Μιχαήλ Άγγελο, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του γλύπτη και όχι ζωγράφο, τη δημιουργία των τοιχογραφιών της οροφής της Καπέλα Σιξτίνα, παρεκκλησίου του Αποστολικού Μεγάρου, της επίσημης κατοικίας του Πάπα. Ο Μιχαήλ Άγγελος αναγκάζεται στην ουσία να αναλάβει ένα έργο το οποίο δε θέλει να διεκπεραιώσει και για το οποίο δεν έχει καμιά έμπνευση. Αποφασισμένος να μην υπακούσει τις διαταγές του Πάπα ο Μιχαήλ Άγγελος το σκάει και κρύβεται στην πόλη της Τοσκάνης Μάσα Καράρα, όπου δουλεύοντας στα λατομεία λαμβάνει την έμπνευση που ζητούσε τόσον καιρό. Επιστρέφει στη Ρώμη όπου κλείνει συμφωνία με τον Πάπα΄όσον αφορά την αμοιβή του και ξεκινάει με ζήλο το διάκοσμο του θόλου της Καπέλα Σιξτίνα. Όντας πάντα υπό την επίβλεψη του ακούραστου Πάπα Ιουλίου του Β΄, με τον οποίο βρίσκεται πάντα σε αντιπαράθεση, ο Μιχαήλ Άγγελος εργάζεται σκληρά στην Καπέλα Σιξτίνα και έρχεται πιο κοντά με το θείο, αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό.
Πληροφορίες παραγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βασισμένη στο ομώνυμο βιογραφικό μυθιστόρημα του Έρβιν Στόουν, η ταινία επικεντρώνεται στη διαμάχη μεταξύ του Μιχαήλ Άγγελου και του Πάπα Ιουλίου του Β'. Μεγάλο μέρος της ταινίας γυρίστηκε στην Τσινετσιτά δεδομένου του γεγονότος ότι δε δόθηκε άδεια στο κινηματογραφικό συνεργείο του σκηνοθέτη Κάρολ Ριντ να πάρει λήψεις από την Καπέλα Σιξτίνα. Ένα πιστό αντίγραφο της Καπέλα Σιξτίνα δημιουργήθηκε στα στούντιο της Τσινετσιτά από τον Ιρλανδό ζωγράφο, ιταλικής καταγωγής, Νικολό Ντ'Άρντια Καρατσόλο. Ο ρόλος του Μιχαήλ Άγγελου είχε ανατεθεί στον Μπαρτ Λάνκαστερ το 1961, αλλά η παραγωγή μετατοπίστηκε τρία χρόνια αργότερα και ο Λάνκαστερ δεν ήταν διαθέσιμος. Τη θέση του πήρε ο Τσάρλτον Χέστον, ο οποίος έφερε ομοιότητες στην εμφάνιση τόσο με τον Μιχαήλ Άγγελο, όσο και με το άγαλμα του Μωυσή που κοσμεί το μαυσωλείο του Πάπα Ιουλίου του Β' στη Ρώμη που δημιούργησε ο Μιχαήλ Άγγελος και ο Χέστον φόρεσε προσθετική μύτη για να μοιάσει περισσότερο στον καλλιτέχνη. Για το ρόλο του Πάπα Ιουλίου Β΄ οι παραγωγοί της ταινίας προσέγγισαν αρχικά το Λόρενς Ολίβιε που δεν ήταν διαθέσιμος εκείνη την περίοδο και τη θέση του πήρε ο Άγγλος ηθοποιός και βραβευμένος με όσκαρ την προηγούμενη χρονιά για την ταινία Ωραία μου Κυρία (My Fair Lady, 1964), Ρεξ Χάρισον. Ο Χάρισον και ο Χέστον δεν τα πήγαιναν καλά καθ'όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων. Η παραγωγή της ταινίας κόστισε 8 εκατομμύρια δολάρια και η ταινία που έκανε εισπράξεις μόλις 7 εκατομμυρίων δολαρίων θεωρήθηκε αποτυχημένη[1][2]. Έλαβε παρόλα αυτά πέντε υποψηφιότητες για όσκαρ χωρίς να κερδίσει κάποιο[3].
Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποψηφιότητα[4]:
- Φωτογραφίας σε έγχρωμη ταινία – Λίον Σάμροϊ
- Κοστουμιών – Βιττόριο Νίνο Νοβαρέζε
- Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης - Τζον ΝτεΚιούρ, Τζακ Μάρτιν Σμιθ & Ντάριο Σιμόνι
- Ήχου - Τζέιμς Κόρκοραν
- Μουσικής Επιμέλειας - Άλεξ Νορθ
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «The Agony and the Ecstasy, Box Office Information». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ Solomon, Aubrey. Twentieth Century Fox: A Corporate and Financial History (The Scarecrow Filmmakers Series). Lanham, Maryland: Scarecrow Press, 1989. ISBN 978-0-8108-4244-1. p254
- ↑ «The 38th Academy Awards (1966) Nominees and Winners». oscars.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2011.
- ↑ «NY Times: The Agony and the Ecstasy». NY Times. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2008.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αγωνία και Έκστασις στην IMDb (Αγγλικά)
- Αγωνία και Έκστασις στο AllMovie (Αγγλικά)
- Αγωνία και Έκστασις στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Αγωνία και Έκστασις στο Box Office Mojo (Αγγλικά)
- Αγωνία και Έκστασις στο TCMDB (Αγγλικά)
- Αγωνία και Έκστασις στο AlloCine (Γαλλικά)
- Αγωνία και Έκστασις στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Αγωνία και Έκστασις στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου
