Αγωγιάτες του Μετσόβου

Οι αγωγιάτες του Μετσόβου αποτέλεσαν μία από τις σπουδαιότερες επαγγελματικές ομάδες μεταφορέων του οθωμανικού χώρου. Το 1707, εμφανίζονται στις πηγές, να διαθέτουν ήδη επαγγελματική συντεχνία, γεγονός που καθιστά πιθανή την ενασχόλησή τους με διακίνηση εμπορευμάτων σε ακόμη παλαιότερες εποχές.

Στον οθωμανικό χώρο και ιδίως στον Βαλκανικό η διακίνηση των εμπορευμάτων διεξάγονταν σχεδόν αποκλειστικά με ημιόνους. Το εύρος και ο τρόπος δράσης των ιδιοκτητών τους, καθιστούσε το επάγγελμα του αγωγιάτη καθοριστικής σημασίας για την διεξαγωγή του χερσαίου εμπορίου εκείνης της εποχής.

Καθ’ όλη την διάρκεια του 18^ου και 19^ουαιώνα, οι αγωγιάτες του Μετσόβου, συνιστούν μία από τις πιο δραστήριες μεταφορικές ομάδες στο χερσαίο διαμετακομιστικό εμπόριο του βαλκανικού χώρου.

Ο Pouqueville αναφέρει ότι οι Βλάχοιαγωγιάτες είναι γνωστοί με το όνομα Μετσοβίτες, ενώ ο ίδιος θεωρεί τους Μετσοβίτες και τους κατοίκους του Ζαγορίου ως τους πιο δραστήριους αγωγιάτες στην ευρωπαϊκή αγορά της Τουρκίας. Ο Bοué χαρακτηρίζει τους κερατζήδες του Μετσόβου ως τους περιφημότερους της «Αλβανίας» και μεταξύ των πιο ξακουστών στα Βαλκάνια. Κατά τον Γούδα οι μεταφορές από Βουκουρέστι, Κωνσταντινούπολη, Βελιγράδι και Ανδριανούπολη γίνονταν σχεδόν αποκλειστικά από Μετσοβίτες αγωγιάτες, οι οποίοι στα τούρκικα καλούνταν κεραντσίμπασι.

Πηγές

• F. Braudel, Η Μεσόγειος και ο Μεσογειακός κόσμος την εποχή του Φιλλίπου Β’ της Ισπανίας, μτφ. Κ. Μιτσοτάκη, τόμ. Α΄, εκδ. ΜΙΕΤ, Αθήνα²1993,.σελ. 349 -356

• F. C. H. LPouqueville, VoyagedelaGrèce, deuxièmeedition, tomesecond, Paris, 1826, σελ. 22-23·

• F. C. H. LPouqueville, VoyagedanslaGrèce, tomepremier, ChapitreXII, Paris 1820,,σελ. 157.·

• A. Bοué, Die Εuropäische Türkei, Band II, Wien 1889, σελ. 479· Α. Γούδας, Βίοι Παράλληλοι, των επί της αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων ανδρών, Πλούτος ή Εμπόριον, τόμ. Γ΄, εκ του τυπογραφείου Μ.Π. Περίδου, Αθήνα, 1870, σελ. 290·

• Αρχείο Αλή Πασά, Συλλογής Ι. Χώτζη, Γενναδείου Βιβλιοθήκης της Αμερικανικής Σχολής Αθηνών, Έκδοση - Σχολιασμός – Ευρετήρια: Β. Παναγιωτόπουλος με τη συνεργασία των Δ. Δημητρόπουλου, Π. Μιχαηλάρη, τόμος Β 2007, σελ. 676-677. 

• Γ.Παπαγεωργίου, Οι Συντεχνίες στα Γιάννενα κατά τον 19^ο καις τις αρχές του 20^ου αιώνα, διδακτορική Διατριβή, εκδ. ΙΜΙΑΧ, ,Ιωάννινα 1998, σελ. 52, ( υποσ. 1).