Αγροτική Περιοχή Μόσι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Αυτό το λήμμα παρουσιάζει το θέμα από ελληνική οπτική γωνία ή δίνει δυσανάλογο βάρος στην ελληνική πτυχή ενός παγκόσμιου θέματος.
Προσπαθήστε να το ανασκευάσετε ή και να προσθέσετε πληροφορίες έτσι ώστε να καλύπτει πληρέστερα και περισσότερο ουδέτερα το θέμα.
Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος.
Αυτό το λήμμα αφορά την Αγροτική Περιοχή Μόσι. Για την πόλη ή τον Δήμο Μόσι, δείτε: Μόσι (Τανζανία). Για την Αστική Περιοχή, δείτε: Αστική Περιοχή Μόσι.

Συντεταγμένες: 3°34′33″S 37°34′39″E / 3.57583°S 37.57750°E / -3.57583; 37.57750

Αγροτική Περιοχή Μόσι ή
Αγροτική Επαρχία Μόσι
(Moshi Rural District)
Τοπική ονομασία Wilaya ya Moshi Vijijini
Χάρτης της Τανζανίας (σε ανοικτό γκρι) όπου φαίνονται:
α. η Περιφέρεια Κιλιμαντζάρο (σε ανοικτό πράσινο) και
β. η Αγροτική Περιοχή Μόσι (σε σκούρο πράσινο).
Χάρτης της Περιφέρειας Κιλιμαντζάρο και σε κόκκινο η Αγροτική Περιοχή Μόσι (διακρίνονται με πράσινο, οι ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι).
Χώρα Τανζανία
Ζώνη Βόρεια
Περιφέρεια Κιλιμαντζάρο
(Kilimanjaro Region)
Πρωτεύουσα Μόσι
(Moshi)
Επιφάνεια 1.300,45 km²[1]
Πληθυσμός 466.737(2012)[1]
Πυκνότητα Πληθυσμού 358,9 / km² (2012)[1]
Ζώνη Ώρας Ανατολικής Αφρικής +3
Ταχυδρομικός Κώδικας 25xxx
Κωδικός κλήσης 027
Δικτυακός Ιστότοπος Περιφέρειας kilimanjaro.go.tz

Η Αγροτική Περιοχή Μόσι (Αγγλικά: Moshi Rural District, Σουαχίλι: Wilaya ya Moshi Vijijini), είναι μία από τις επτά περιοχές στην Περιφέρεια Κιλιμαντζάρο (Kilimanjaro Region) της Τανζανίας. Η περιφέρεια συνορεύει βορείως με την Περιοχή Ρόμπο (Rombo District), ανατολικά με την Περιοχή Μουάνγκα (Mwanga District) και την Κένυα, νότια με την Αστική Περιοχή Μόσι (Moshi Urban District) και δυτικά με την Περιοχή Χάι (Hai District).

Σύμφωνα με την Εθνική Απογραφή της Τανζανίας του 2012, ο πληθυσμός στην Αγροτική Επαρχία Μόσι (Moshi Rural District), ήταν 466.737 άτομα.[2]

Τμήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αγροτική Περιοχή Μόσι (Moshi Rural District), διαιρείται διοικητικά σε 31 Τμήματα:[Σημ. 1]

  • Arusha Chini (σημαίνει: Κάτω Αρούσα)
  • Κάχε (Kahe)
  • Kahe Mashariki
  • Kibosho Kati
  • Kibosho Magharibi
  • Kibosho Mashariki
  • Kilema Kaskazini
  • Kilema Kati
  • Kilema Kusini
  • Kimochi
  • Kindi
  • Kirima
  • Kirua Vunjo Kusini
  • Kirua Vunjo Magharibi
  • Kirua Vunjo Mashariki
  • Mamba Kaskazini (σημαίνει: βόρειος κροκόδειλος)
  • Mamba Kusini (σημαίνει: νότιος κροκόδειλος)
  • Marangu Magharibi
  • Marangu Mashariki
  • Mabogini
  • Makuyuni
  • Mbokomu
  • Mwika Kaskazini
  • Mwika Kusini
  • Okoani
  • Old Moshi Magharibi (σημαίνει: δυτικό παλαιό Μόσι)
  • Old Moshi Mashariki (σημαίνει: ανατολικό παλαιό Μόσι)
  • Uru Mashariki
  • Uru Shimbwe
  • Uru Kusini
  • Uru Kaskazini

Οι ασχολίες κλπ. των πρώτων ξένων - Ελλήνων αποίκων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ενδιαφέρον είναι ότι σε άλλα μέρη του κόσμου οι περισσότεροι Έλληνες στη διασπορά, δημιούργησαν την καριέρα τους στο εμπόριο και στις επιχειρήσεις εστίασης (ξενοδοχεία και εστιατόρια).[3] Στην Τανγκανίκα όμως, η πλειοψηφία των Ελλήνων έγιναν κατασκευαστές σιδηροδρόμων και αργότερα διευθυντές φυτειών, ιδιοκτήτες φυτειών σε σχοινοκτήματα στην Τάνγκα (Tanga) και στο Μορογκόρο (Morogoro), ξεκίνησαν τις φυτείες του καφέ και τις μικτές φυτείες πέριξ του Μόσι (Moshi) και της Αρούσα (Arusha) ή την καλλιέργεια του καπνού στην Ιρίνγκα (Iringa).[3] Αυτοί οι Έλληνες διεκδικούν τη δική τους θέση στην αποικιακή κοινωνία, εκμεταλλευόμενοι τη ρευστότητα και την ασάφεια των αποικιακών ιεραρχιών, οι οποίες διαδραματίζουν διαφορετικές αξιώσεις ότι είναι είτε Ευρωπαίοι, είτε Έλληνες είτε άνθρωποι που είναι ικανότεροι να κατανοήσουν και να συνεργαστούν με τους Αφρικανούς[Σημ. 2][Παρ. Σημ. 1] απ' ότι οι Γερμανοί, οι Άγγλοι και οι Ινδοί, λόγω της έλλειψης των φυλετικών διακρίσεων και της κατανόησής των στην εκτεταμένη οικογενειακή ζωή.[3]

Η Περιφέρεια του Κιλιμαντζάρο έχει εδάφη πλούσια, στα οποία καλλιεργείται κυρίως ο καφές.[4]

Ο πρώτος Έλληνας που εγκαταστάθηκε στο Μόσι, ήταν ο 25-χρονος έμπορος Κωνστανίνος Μεϊμαρίδης (εκ Τενέδου) και ήταν αμέσως μετά την κατάληψή του από τους Γερμανούς.[5][4] Ο οποίος ξεκίνησε την καλλιέργεια του καφέ, ακολουθούμενος από τον Έλληνα, Βορειο-Ηπειρώτη Φίλιππο Φίλιο.[5][Σημ. 3][Παρ. Σημ. 2] Η Ελληνική Κοινότητα Μόσι, είναι η αρχαιότερη στην Ανατολική Αφρική, ιδρύθηκε το 1909.[4] Λόγω δε, της μη ύπαρξης ευρύχωρου οικήματος έως και το 1914, οι συνεδριάσεις των μελών, γίνονταν υπό την σκιά αιωνόβιων και πανύψηλων δέντρων -συχνά διακοπτόμενες από τους πολυάριθμους πιθήκους και οι οποίοι ζούσαν πάνω στα δέντρα και δεν τους άρεσε η διατάραξη της ησυχίας τους- στα κτήματα των κ.κ Ν. Αθηναίου ή Γεωργίου Παπαδόπουλου.[4] Η Ελληνική Κοινότητα Μόσι, στεγάστηκε σε ιδιόκτητο χώρο το 1914 και από τα πρώτα της μελήματα ήταν η δημιουργία του πρώτου Ελληνικού Σχολείου στην Ανατολική Αφρική (στη θέση "Μασόκο").[4] Αργότερα, το σχολείο αυτό συγχωνεύτηκε με το αντίστοιχό του στη Ντουλόυτη της Αρούσα.[4]

Παρακάτω, αναφέρονται ορισμένοι από τους 165+ Έλληνες οι οποίοι κατοικούσαν στην περιοχή κατά το 1950+:

  • Γρηγόριος Εμμάνουελ (εκ Τενέδου),
  • Θάνος Αθ. Παπαδόπουλος (εκ Σάμου),
  • Γεώργιος Τζαμπατζίδης (εκδιωχθείς Έλλην εκ Βουλγαρίας),
  • Μιχαήλ Α. Καλιαμπέτσος (εκ του χωρίου Τρόπα, Πατρών),
  • Άριστος Α. Καλιαμπέτσος (εκ του χωρίου Τρόπα, Πατρών),
  • Κωνσταντίνος Χαρ. Ελευθερίου (εκ Τενέδου),
  • Γεώργιος Αθ. Παπαδόπουλος (εκ Σάμου),
  • Ξενοφών Κ. Τσίκνος (εξ Αιγίου),
  • Μιχαήλ Γ. Παυλάκης (εκ Νεοχωρίου, Ιθώμης),
  • Νικόλαος Ηλίας (εκ Καρπάθου),
  • Ανδρέας Αθαν. Γερυνάκης (εκ Τενέδου),
  • Παντελής Γεωργούλας (εκ Χίου),
  • Φιλώτας Δ. Γκίκας (εκ Μυτιλήνης),
  • Πυγμαλίων Καραγεωργέλης (εκ Τενέδου),
  • Στράτης Καραγεωργέλης (εκ Τενέδου),
  • Ευάγγελος Καραγεωργέλης (εκ Τενέδου),
  • Νικόλαος Αθηναίος (εκ Τενέδου),
  • Νίκος Μεϊμαρίδης (εκ Τενέδου),
  • Γεώργιος Ησαΐας (εκ Τενέδου),
  • Χρήστος Αθ. Λύτος (εκ Βασιλικού, Πωγωνίου, Ηπείρου),
  • Φρίξος Κων. Μεϊμαρίδης (εκ Τενέδου),
  • Δημήτρης Τζουλάκης (εκ Κρήτης),
  • Σπύρος Μαρκαντωνάτος (εκ Κεφαλληνίας), (συνώνυμος με άλλον από την Τάνγκα),
  • Ανδρέας Μαρκαντωνάτος (εκ Κεφαλληνίας),
  • Ιωάννης Βερβέρης,
  • Νίκος Μονάς,
  • Παντελής Μπούκοσης,
  • Διαμαντής Δημήτσας,
  • Γεώργιος Τσακίρης,
  • Τσούκας (έφεδρος Λοχαγός του Ελληνικού Στρατού),
  • Ηλίας Παππάς (εξ Ηπείρου),
  • Ξανθοπουλίδης (πρώην Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού),
  • Τσάνος Πανταζής (απομακρυνθείς λόγω πολιτικής εμπάθειας, Λοχαγός του Ελληνικού Στρατού) κ.ά.[4]

Στο Μόσι επίσης, λειτουργούν δύο ελληνικά ξενοδοχεία:

  • το «Railways Hotel», ιδιοκτησίας Μιχαήλ Γ. Παυλάκη και
  • το «Kilimanjaro Hotel», συνιδιοκτησίας Μιχαήλ Γ. Παυλάκη, της συζύγου του Δ. Σαρίκα και της χήρας Πιπέρα.[4]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Χάριν της μετάφρασης, προτιμήθηκε να διατηρηθούν τα τμήματα με την Αγγλική-Σουαχίλι γραφή έναντι της Ελληνικής τους γραφής. Ο λόγος που γίνεται αυτό, είναι διότι ορισμένες ονομασίες δεν μπορούν να αποδοθούν 100% με την Ελληνική γραφή, π.χ. τόσο η Αγγλική-Σουαχίλι ονομασία Mamba όσο και η ονομασία Maba, στα Ελληνικά γράφονται ως «Μάμπα». Η αναγραφή λοιπόν της Αγγλικής-Σουαχίλι ονομασίας, μας βοηθά στη συγκεκριμένη περίπτωση, να δούμε ότι η Ελληνική ονομασία προφέρεται ως «Μά-μ-μπα» και όχι ως «Μά-μπα» (γιατί δεν είναι Maba αλλά Mamba). Υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιπτώσεις, οπότε η παράλληλη παράθεση της Αγγλικής-Σουαχίλι ονομασίας, διευκολύνει στην Ελληνική ανάγνωση της ονομασίας. Επιπλέον, όπου υπάρχει ονομασία σε Ελληνική γραφή, παρατίθεται απαραιτήτως (εντός παρενθέσεως) και η Αγγλική-Σουαχίλι ονομασία, ώστε να διευκολυνθεί περαιτέρω, ο μη εξοικειωμένος (με τις Σουαχίλι ονομασίες) αναγνώστης.
  2. ↑ Εδώ θα πρέπει να τονισθεί και η εχθρική στάση των ιθαγενών προς τους Ευρωπαίους. Κατά τα πρώτα είκοσι χρόνια της αποικιακής ιστορίας της Γερμανίας ... οι ιθαγενείς είχαν υποστεί σκληρή μεταχείριση και άγρια εκμετάλλευση. Οι αποικιακοί τους τυχοδιώκτες, οι επίσημες ή εμπορικές εταιρείες, τους έκλεψαν τα εδάφη, τις οικίες, την ελευθερία και συχνά απρόσεκτα και σκληρά ακόμη και τη ζωή τους. Οι συνεχείς και έντονες εξεγέρσεις των, ήσαν οι μοναδικοί τραγικοί μάρτυρες της αθλιότητας και της αδυναμίας των.
  3. ↑ Εδώ θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι ο Βορειο-Ηπειρώτης Φίλιππος Φίλιος ήρθε στην Τανγκανίκα μόνος, αφήνοντας στη Μομπάσα (Mombasa) την εκμετάλλευση του ξενοδοχείου «Cecil Hotel», στον έτερο αδελφό του Μιχάλη Φίλιο.
Παραπομπές σημειώσεων
  1. ↑ John Iliffe (2008) [1969]. «Chapter I, THE ARGUMENT». Tanganyika Under German Rule 1905-1912. Cambridge CB2 8RU, UK: Cambridge University Press. σελίδες 2& 3 (Townsend, Rise and fall of Germany's colonial empire, p. 273.). ISBN 978-0-521-05371-6. 
  2. ↑ {{Greek identity/community in east africa, Greeks in East Africa; 1890’s-1916, ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2019}}

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Thomas Brinkhoff (20 Ιουλίου 2013). «Moshi (Rural) (District)». City Population. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2016. 
  2. ↑ «Population Distribution by Administrative Units, United Republic of Tanzania, 2013» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2016. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 {{Greek identity/community in east africa, Introduction, ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2019}}
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). «Μόσι». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελίδες 171–181. 
  5. ↑ 5,0 5,1 {{Greek identity/community in east africa, Greeks in East Africa; 1890’s-1916, ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2019}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αγροτική_Περιοχή_Μόσι&oldid=9999437"