Αγγειογράφος του Διπύλου
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αγγειογράφος του Διπύλου | |
|---|---|
| Γέννηση | 0η χιλιετία π.Χ. |
| Θάνατος | 8ος αιώνας π.Χ. |
| Κατοικία | Αρχαία Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Αθήνα |
| Ιδιότητα | αττικός αγγειογράφος και geometric vase-painter |
| Σημαντικά έργα | Αμφορέας του Διπύλου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο αγγειογράφος του Διπύλου ήταν κορυφαίος αρχαίος αγγειογράφος της αττικής γεωμετρικής εποχής. Πιθανώς, εκτός από αγγειογράφος να ήταν και αγγειοπλάστης. Θεωρείται ως ένας των σημαντικότερων αγγειογράφων της γεωμετρικής εποχής, και ήταν μέλος του εργαστηρίου του Διπύλου. Θεωρείται επίσης ότι ήταν ο επινοητής του ύστερου γεωμετρικού ρυθμού. Τα έργα του χρονολογούνται μεταξύ 760 και 750 π.Χ. Επειδή το πραγματικό του όνομα αγνοείται, ονομάστηκε έτσι λόγω του ομώνυμου αμφορέα (Αμφορέας του Διπύλου), ο οποίος ανακαλύφθηκε σε αρχαιολογικές ανασκαφές στο Δίπυλο του Κεραμεικού στην Αθήνα. Ο αγγειογράφος του Διπύλου επινόησε επίσης την παράταξη του ζωφόρου ως ενιαίο τμήμα που τοποθετείται στο λαιμό ανάμεσα στις λαβές του αγγείου, ενώ το κυρίως θέμα αναπτύσσεται με σκιαγραφίες, οι οποίες φανερώνουν το προσωπικό στυλ του εκάστοτε καλλιτέχνη. Χάρη στη καινοτομία αυτή, ο αγγειογράφος του Διπύλου είναι ένας από τους αρχαιότερους αναγνωρίσιμους ζωγράφους. Οι σκιαγραφίες του έχουν λεπτά ανατομικά χαρακτηριστικά, είναι υψηλόσωμες και πιο λιγνές σε σύγκριση με αυτές του μέσου γεωμετρικού ρυθμού, ενώ τα διακοσμητικά στοιχεία που χρησιμοποιεί είναι υψηλότερης ποιότητας των προγενεστέρων. Ίσως ο ίδιος να είναι εκείνος που επινόησε τον διπλό Μαίανδρο, αφού συναντάται στα έργα του για πρώτη φορά. Χρησιμοποίησε δύο ζωφόρους με ζωικές παραστάσεις, οι οποίες έχουν ανατολίζοντα χαρακτηριστικά, και ίσως να μιμούνταν χρυσά ελάσματα.
Το εργαστήριο του Διπύλου κατασκεύαζε πήλινα αγγεία μεγάλων διαστάσεων, πιο συγκεκριμένα αμφορείς για τους τάφους γυναικών και κρατήρες για τους τάφους ανδρών. Τα έργα αυτά, καθώς και άλλα, οινοχόες και πλατύλαβοι αμφορείς είναι διακοσμημένα με πλήθος σκιαγραφιών, ενίοτε μέχρι και εκατό, που παριστάνουν την πρόθεση ή σπάνια την εκφορά των νεκρών. Παριστάνουν επίσης πομπές πολεμιστών και αρμάτων, ή μάχες στην ξηρά και θάλασσα.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Thomas Mannack: Griechische Vasenmalerei. Eine Einführung, Theiss, Stuttgart 2002, σελ. 75f. (ISBN 3-806217432)
