Αγέλαος ο Ναυπάκτιος
| Αγέλαος ο Ναυπάκτιος | |
|---|---|
 | |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | στρατηγός |
Ο Αγέλαος (Ἀγέλαος), από τη Ναύπακτο, ήταν στρατηγός της Αιτωλικής Συμπολιτείας και θεωρούταν μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες της εποχής του.[1] Ιδιαίτερα γνωστός είναι για τον αγώνα του για ειρήνη στη Ναύπακτο και την προσπάθειά του όλοι οι Έλληνες να ζήσουν αδελφικά.[2][3]
Αν και είναι γνωστότερος ως στρατηγός, λέγεται πως οι ικανότητες του στη διπλωματία ήταν υψηλότερες, καθώς πέτυχε να συνάψει συνθήκη ειρήνης και συμμαχίας με τον Σκερδελαΐδα, τον τότε βασιλιά των Ιλλυριών, το 220 π.Χ.. Επιτυχία σημείωσε το 217 π.Χ., ανάμεσα στη Ναύπακτο και τους Έλληνες. Όραμα του Αγελάου που δε διήρκεσε για πολύ καιρό.[ασαφές] Ο Πολύβιος κάνει κατανοητό το πώς ο Αγέλαος πάλεψε για αυτό στο συνέδριο των Ελλήνων που έγινε στη Ναύπακτο. Τους έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την ανερχόμενη δύναμη, που γεννιέται στη Ρώμη, ενώ επίσης προσπάθησε να συμφιλιώσει Φίλιππο Ε' της Μακεδονίας με τους Αιτωλούς.[1]
«Αυτή μπορεί να γίνει αργότερα, όταν δεν θα υπάρχει εξωτερικός κίνδυνος. Γιατί, αν τα νέφη που υπάρχουν στη Δύση, έρθουν στην Ελλάδα, δεν θα υπάρχει η δυνατότητα να διαπληκτίζονται ή να συμβιβάζονται, αλλά (οι Έλληνες) θα παρακαλούν τους θεούς να γίνουν πάλι ελεύθεροι, θα είναι όμως πολύ αργά...»
Ως στρατηγός (217-216), κατάφερε να μετριάσει τις πολεμικές διαθέσεις των αντιπάλων, άλλα όχι για μεγάλο χρονικό διάστημα.[1]
Λόγος του Αγελάου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ακολουθεί περιληπτική απόδοση στα νέα ελληνικά του λόγου του Αγελάου:[4][εκκρεμεί παραπομπή]
«Ποτέ δεν πρέπει οι Έλληνες να πολεμούν μεταξύ τους. Αν οι Έλληνες ομονοήσουν, θα μπορούν να δώσουν τα χέρια, όπως αυτοί που προσπαθούν να περάσουν ένα ποτάμι, και θα αποκρούσουν τους εχθρούς. Αν αυτό δεν το κάνουν, ας κοιτάξουν προς τη Δύση, να δουν το μέγεθος των στρατών και του πολέμου, που γίνεται εκεί. Και είναι ολοφάνερο σε κάποιον που ασχολείται πολύ λίγο με την πολιτική, ότι είτε κερδίσουν οι Καρχηδόνιοι, είτε οι Ρωμαίοι, ο νικητής θα στραφεί κατά της Ελλάδας. Την μεγαλύτερη ευθύνη φέρει ο Φίλιππος, που πρέπει να σταματήσει να φθείρει τις δυνάμεις των Ελλήνων πολεμώντας εναντίον τους, αλλά να φροντίζει για όλους, σαν να είναι δική του όλη η Ελλάδα. Έτσι θα κερδίσει την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη όλων, και θα διστάσει κάποιος να επιτεθεί στην Ελλάδα, όταν γνωρίζει ότι όλοι είναι με το μέρος του».
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Νέα Δομή (1997). «τόμος 1». Αγέλαος. Τεγοπουλου - Μανιατεα. σελ. 88.
- ↑ Βασική Παγκόσμιος Εγκυκλοπαίδεια (1967). «τόμος 1». Αγέλαος. Χάρης Πάτσης. σελ. 183.
- ↑ Νεώτερον Εγκυκλοπαιδεικόν Λεξικόν (1975). «τόμος Ι». Αγέλαος. ΗΛΙΟΣ. σελ. 277.
- ↑ Η Αιτωλική Συμπολιτεία. «Αίας ο Λοκρός». Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2015.