Αββαείο Αγίου Αγγέλου της Πέτρας
Συντεταγμένες: 41°1′11″N 28°57′26″E / 41.01972°N 28.95722°E
| Αββαείο Αγίου Αγγέλου της Πέτρας | |
|---|---|
 Άποψη της Μονής Παντοκράτορος, η οποία, πιθανώς, στέγασε το Αββαείο του Αγίου Αγγέλου. | |
 | |
| Είδος | αββαείο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°1′11″N 28°57′26″E |
| Θρήσκευμα | Καθολικισμός |
| Θρησκευτικό τάγμα | Κιστερκιανό Τάγμα |
| Θρησκευτική υπαγωγή | Λατινικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης |
| Διοικητική υπαγωγή | Κωνσταντινούπολη |
| Χώρα | Τουρκία |
| Έναρξη κατασκευής | 1214 |
| Κατεδάφιση | 1261 |
| δεδομένα (π) | |
Το Αββαείο Αγίου Αγγέλου της Πέτρας (γαλλικά: Abbaye Saint-Ange de Pétra) είναι πρώην κιστερκιανό αββαείο στην Κωνσταντινούπολη, πρωτεύουσα της βραχύβιας Λατινικής Αυτοκρατορίας (σημερινή Ιστανμπούλ της Τουρκίας), επί της ευρωπαϊκής ακτής του Βοσπόρου[1]. Η ύπαρξή του, καθώς και η θυγατρική σχέση του, είναι επιβεβαιωμένες, ωστόσο, δεν ισχύει το ίδιο για την τοποθεσία του. Πιθανώς, επρόκειτο για τη Μονή Παντοκράτορος.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έπειτα από την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους κατά την Δ΄ Σταυροφορία, η τελευταία κατέστη η έδρα της Λατινικής Αυτοκρατορίας, η οποία και διήρκεσε έως το 1261. Μοναχοί προερχόμενοι από τη Δύση κλήθηκαν προκειμένου να προχωρήσουν στην ίδρυση μοναστικών κοινοτήτων εντός των βυζαντινών εδαφών. Καθώς το Τάγμα των Κιστερκιανών βρισκόταν, εκείνη την περίοδο, στο απόγειό του, οι Φράγκοι απηύθυναν κάλεσμα, μεταξύ άλλων, στο Αββαείο του Ωτκόμπ. Από εκεί, Κιστερκιανοί μοναχοί κατέφθασαν και ίδρυσαν το αββαείο, κατά πάσα πιθανότητα εντός προϋπαρχόντων κτιρίων[2].
Ο Ραιμόν Ζανέν εικάζει, δίχως, ωστόσο, να είναι απόλυτα σίγουρος, πως το αββαείο ιδρύθηκε εντός της Μονής Παντοκράτορος[3].
Κατά τη διάρκεια της βραχύχρονης περιόδου ύπαρξής του, το αββαείο της Πέτρας άκμασε, προχωρώντας, παράλληλα, στην ίδρυση δύο θυγατρικών αββαείων, ένα ανδρικό το 1225, των Ρουφινιανών, και ένα γυναικείο το 1221, του Περχειό[4].
Το 1261, έπειτα από την ανακατάληψη της πόλης από τους Βυζαντινούς, τα αββαεία έπαυσαν την λειτουργία τους και οι μοναχοί τους εκδιώχθηκαν. Οι μοναχοί των ανδρικών αββαείων επέστρεψαν στο Ωτκόμπ, ενώ οι Κιστερκιανές μοναχές του Περχειό προχώρησαν στην ίδρυση νέου αββαείου στη Σικελία ή στο Ρίμινι[4].
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Λατινικά) «Angelus in Petra, Sant'». www.cistercensi.info. Τάγμα των Κιστερκιανών. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ Clair 1964, σελ. 202
- ↑ (Γαλλικά) Janin, Raymond (1968). «Notes d'Histoire et de topographie — L'abbaye cistercienne « Saint-Ange de Pétra » (1214-1261)». Revue des études byzantines 26: 171-184. ISSN 0766-5598. http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/rebyz_0766-5598_1968_num_26_1_1404. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2013.
- ↑ 4,0 4,1 Martin, Cuozzo & Martin-Hisard 1999, σελ. 216
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Γαλλικά) Clair, Romain (1964). «Les filles d'Hautecombe dans l'empire latin de Constantinople». Revue Mabillon : archives de la France monastique (Abbaye Saint-Martin de Ligugé) (61): 202. ISSN 0035-3620. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5650887h/f64.image. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2013.
- (Γαλλικά) Janin, Raymond (1968). «Notes d'Histoire et de topographie — L'abbaye cistercienne « Saint-Ange de Pétra » (1214-1261)». Revue des études byzantines 26: 171-184. ISSN 0766-5598. http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/rebyz_0766-5598_1968_num_26_1_1404. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2013.
- (Γαλλικά) Martin, Jean-Marie; Cuozzo, Errico; Martin-Hisard, Bernadette (1999). «Un acte de Baudouin II en faveur de l'abbaye cistercienne de Sainte-Marie De Percheio». Revue des études byzantines 57: 211-223. ISSN 0766-5598. http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/rebyz_0766-5598_1999_num_57_1_1971?_Prescripts_Search_tabs1=standard&. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2013.