Όνειρα (ταινία, 1990)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Όνειρα (ταινία, 1990)
ΣκηνοθεσίαΑκίρα Κουροσάβα[1][2][3] και Ισίρο Χόντα
ΠαραγωγήΣτίβεν Σπίλμπεργκ
ΣενάριοΑκίρα Κουροσάβα
ΠρωταγωνιστέςΑκίρα Τεράο[2][3][4], Μάρτιν Σκορσέζε[3][4], Σίτζου Ρίου, Μίκο Χαράντα[3][4], Νορίκο Χόνμα[4], Μιτσούκο Μπαισό[3], Τόσι Νεγκίσι[2][3][4], Χισάσι Ιγκάουα[3][4] και Τσοσούκε Ικαρίγια
ΜουσικήΣινιτσίρο Ικέμπε
ΦωτογραφίαΤακάο Σάιτο και Μασαχάρου Ουέντα
ΜοντάζΑκίρα Κουροσάβα
ΕνδυματολόγοςEmi Wada
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros.
ΔιανομήWarner Bros. και Netflix
Πρώτη προβολή1990, 31  Μαΐου 1990 (Γερμανία)[5], 25  Μαΐου 1990 (Ιαπωνία)[6] και 24  Αυγούστου 1990 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[6]
Διάρκεια119 λεπτά
ΠροέλευσηΙαπωνία[7][8] και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[7][8]
ΓλώσσαΙαπωνικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Τα Όνειρα (ιαπωνικά: 夢, προφέρεται: γιούμε) είναι μια ιαπωνική ταινία μαγικού ρεαλισμού του 1990 σε έξι επεισόδια, την οποία έχει σκηνοθετήσει ο Ακίρα Κουροσάβα. Έμπνευση για την ταινία αποτέλεσαν πραγματικά όνειρα τα οποία ο Κουροσάβα ισχυριζόταν ότι έβλεπε συχνά. [9] Πρόκειται για την πρώτη ταινία μετά από 45 χρόνια της οποίας το σενάριο έχει γράψει ο ίδιος και γυρίστηκε πέντε χρόνια μετά το Ραν (ταινία) με τη βοήθεια των Τζορτζ Λούκας και Στίβεν Σπίλμπεργκ, ενώ χρηματοδοτήθηκε από την εταιρεία Warner Bros. Η ταινία προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών το 1990 και λαμβάνει συνεχώς θετικές κριτικές.

Τα Όνειρα αναφέρονται σε θέματα όπως η παιδική ηλικία, η πνευματικότητα, η τέχνη, ο θάνατος καθώς και τα λάθη και οι παραβιάσεις που γίνονται από τους ανθρώπους σε βάρος της φύσης.

Περίληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία δεν έχει μια ενιαία υπόθεση, αλλά είναι σπονδυλωτή, ακολουθώντας τις περιπέτειες ενός «παρένθετου Κουροσάβα» (συχνά αναγνωρίσιμου από το καπέλο του Κουροσάβα) μέσα από οκτώ διαφορετικά μέρη ή «όνειρα», με διαφορετικό τίτλο το καθένα.

Ήλιος με βροχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μητέρα ενός μικρού αγοριού του λέει να μείνει στο σπίτι μια μέρα που ο ήλιος λάμπει μέσα από τη βροχή, προειδοποιώντας τον ότι με τέτοιον καιρό, παντρεύονται οι αλεπούδες (κιτσούνε) και δεν τους αρέσει να τις βλέπουν. Ο μικρός αψηφά την επιθυμία της, περιπλανώμενος σε ένα δάσος όπου γίνεται μάρτυρας μιας γαμήλιας πομπής κιτσούνε, που όμως αντιλαμβάνονται την παρουσία του. Το παιδί γυρίζει σπίτι τρέχονταςι και η μητέρα του τον βλέπει στην εξώπορτα. Κλείνοντάς του τον δρόμο, του λέει ότι μια θυμωμένη αλεπού είχε περάσει από το σπίτι, αφήνοντας πίσω της ένα μαχαίρι. Η μητέρα δίνει το μαχαίρι στο αγόρι και του λέει ότι πρέπει να πάει να ζητήσει συγγνώμη από τις αλεπούδες, αρνούμενη να τον αφήσει να μπει στο σπίτι αν δεν το κάνει. Τον προειδοποιεί ότι αν δεν τον συγχωρέσουν, πρέπει να αυτοκτονήσει. Παίρνοντας το μαχαίρι, το αγόρι φεύγει για το βουνό, περνώντας κάτω από το ουράνιο τόξο, όπου λέγεται ότι ζουν οι κιτσούνε.

Ο ροδακινόκηπος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την ανοιξιάτικη ημέρα του Χίνα ματσούρι (γιορτή της κούκλας), ένα αγόρι βλέπει στο σπίτι του ένα κορίτσι ντυμένο στα ροζ. Την ακολουθεί έξω εκεί που ήταν κάποτε ο ροδακινόκηπος της οικογένειας. Μπροστά του εμφανίζονται ζωντανές κούκλες και αποκαλύπτεται ότι είναι τα πνεύματα των ροδακινιών. Οι κούκλες κατηγορούν το αγόρι, επειδή η οικογένειά του έκοψε τα δέντρα του κήπου. Ωστόσο, όταν συνειδητοποιούν ότι το αγόρι αγαπά τα άνθη και δεν ήθελε να κοπούν τα δέντρα, συμφωνούν να τον αφήσουν να ρίξει μια τελευταία ματιά στο περιβόλι όπως ήταν κάποτε. Αρχίζουν τότε έναν χορό που κάνει τα ανθισμένα δέντρα να ξαναεμφανιστούν. Το αγόρι βλέπει το μυστηριώδες κορίτσι να περπατά ανάμεσα στα ανθισμένα δέντρα και τρέχει πίσω του, αλλά τόσο το κορίτσι όσο και τα δέντρα ξαφνικά εξαφανίζονται. Ο μικρός περπατά λυπημένος εκεί όπου κάποτε ήταν τα δέντρα, ώσπου βλέπει μια μικρή ροδακινιά, ανθισμένη, να φυτρώνει στη θέση του κοριτσιού.

Η χιονοθύελλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια ομάδα τεσσάρων ορειβατών αγωνίζεται να ανέβει σε ένα ορεινό μονοπάτι κατά τη διάρκεια μιας τρομερής χιονοθύελλας. Χιονίζει επί τρεις μέρες και οι άνδρες είναι απογοητευμένοι και έτοιμοι να τα παρατήσουν. Ένας-ένας σταματούν να περπατούν, ενδίδοντας στο χιόνι και στον βέβαιο θάνατο. Ο αρχηγός φαίνεται αποφασισμένος να συνεχίσει, αλλά και αυτός σταματά στο χιόνι. Μια παράξενη γυναίκα (η Γιούκι-όνα της ιαπωνικής λαογραφίας) εμφανίζεται από το πουθενά και προσπαθεί να δελεάσει τον τελευταίο άνδρα που έχει τις αισθήσεις του να αφεθεί να πεθάνει. Εκείνος αντιστέκεται, αποφεύγοντας τον λήθαργο και τις ικεσίες της, για να ανακαλύψει ότι η καταιγίδα έχει υποχωρήσει και ότι το στρατόπεδό τους είναι μόνο λίγα μέτρα μακριά.

Το τούνελ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας απόστρατος διοικητής λόχου του ιαπωνικού στρατού περπατά σε έναν έρημο δρόμο το σούρουπο, γυρνώντας στο σπίτι από το μέτωπο στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο . Μπαίνει σε ένα μεγάλο τσιμεντένιο τούνελ, από το οποίο ξεπροβάλλει ένας αντιαρματικός σκύλος γαβγίζοντας και γρυλίζοντας. Ο διοικητής περνά μέσα από το σκοτεινό τούνελ και βγαίνει από την άλλη πλευρά. Τον ακολουθεί το γιουρέι (φάντασμα) ενός από τους στρατιώτες του, του στρατιώτη Νογκούτσι, ο οποίος έχει πεθάνει στα χέρια του διοικητή από σοβαρά τραύματα. Το πρόσωπο του Νογκούτσι φαίνεται μπλε με μαυρισμένα μάτια.

Ο Νογκούτσι φαίνεται να μην πιστεύει ότι είναι νεκρός και δείχνει ένα φως που πηγάζει από ένα σπίτι σε μια κοντινή βουνοπλαγιά, το οποίο λέει ότι είναι το σπίτι των γονιών του. Είναι συντετριμμένος, γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να τους ξαναδεί. Σεβόμενος την επιθυμία του διοικητή να αποδεχθεί τη μοίρα του, ο Νογκούτσι επιστρέφει στο τούνελ.

Ολόκληρη η τρίτη διμοιρία του διοικητή, με επικεφαλής έναν νεαρό υπολοχαγό που κραδαίνει το ξίφος του αξιωματικού, βγαίνει από το τούνελ. Σταματούν και παρουσιάζουν τα όπλα, χαιρετίζοντας τον διοικητή, ενώ τα πρόσωπά τους έχουν μπλε χρώμα. Ο διοικητής τους λέει ότι είναι νεκροί, αφού όλοι σκοτώθηκαν στη μάχη, και ότι ο ίδιος φταίει που τους έστειλε σε μια μάταιη μάχη. Εκείνοι στέκονται βουβοί σε απάντηση. Τότε ο διοικητής τούς διατάζει να κάνουν μεταβολή και τους χαιρετά καθώς αυτοί ξαναμπαίνουν στο τούνελ. Καταρρέοντας από θλίψη, ο διοικητής ξαναστέκεται στα πόδια του γρήγορα μετά την επανεμφάνιση του αντιαρματικού σκύλου.

Κοράκια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας φοιτητής τέχνης βρίσκεται μέσα στον κόσμο των έργων τέχνης του Βαν Γκογκ, όπου συναντά τον καλλιτέχνη σε ένα χωράφι και συνομιλεί μαζί του. Ο Βαν Γκογκ λέει ότι το αριστερό του αυτί του δημιούργησε προβλήματα κατά τη διάρκεια μιας αυτοπροσωπογραφίας, οπότε το έκοψε. [10] Ο μαθητής χάνει τα ίχνη του καλλιτέχνη και ταξιδεύει μέσα από μια σειρά έρων του Βαν Γκογκ προσπαθώντας να τον βρει και καταλήγοντας στο Σιταροχώραφο με κοράκια του Βαν Γκογκ.

Φουτζιγιάμα Κόκκινο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας μεγάλος πυρηνικός σταθμός κοντά στο Φουτζιγιάμα βρίσκεται στην αρχή της πυρηνικής κατάρρευσης. Ο ουρανός είναι γεμάτος κόκκινες αναθυμιάσεις και εκατομμύρια Ιάπωνες πολίτες φεύγουν τρομαγμένοι προς τη θάλασσα. Τελικά, δύο άνδρες, μια γυναίκα και δύο μικρά παιδιά διακρίνονται μόνοι στην άκρη της θάλασσας. Ο μεγαλύτερος άνδρας, ο οποίος είναι ντυμένος με επαγγελματικό κοστούμι, εξηγεί στον νεότερο άνδρα ότι ο υπόλοιπος πληθυσμός έχει πνιγεί στη θάλασσα. Στη συνέχεια, λέει ότι τα διαφορετικά χρώματα που έχω τα σύννεφα πάνω από το διάσπαρτο με σκουπίδια τοπίο υποδηλώνουν διαφορετικά ραδιενεργά ισότοπα. Σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, το κόκκινο υποδηλώνει πλουτώνιο-239, το οποίο μπορεί να προκαλέσει καρκίνο. Το κίτρινο υποδηλώνει στρόντιο-90, το οποίο προκαλεί λευχαιμία και το μοβ υποδηλώνει καίσιο-137, το οποίο προκαλεί γενετικές ανωμαλίες. Στη συνέχεια, ο άνδρας σχολιάζει την ανόητη ματαιότητα της χρωματικής κωδικοποίησης τόσο επικίνδυνων αερίων.

Η γυναίκα, ακούγοντας αυτές τις περιγραφές, οπισθοχωρεί τρομαγμένη βρίζονται θυμωμένη τους υπεύθυνους και τις διαβεβαιώσεις ασφαλείας που είχαν δώσει πριν από την καταστροφή. Ο άνδρας με το κοστούμι εκφράζει μεταμέλεια, υποδηλώνοντας ότι είναι εν μέρει υπεύθυνος για την καταστροφή. Ο άλλος άντρας, που είναι ντυμένος με καθημερινά ρούχα, παρακολουθεί τα πολύχρωμα ραδιενεργά σύννεφα να κινούνται αποπάνω τους. Όταν γυρίζει πίσω προς τους άλλους στην ακτή, βλέπει τη γυναίκα να κλαίει: ο άνδρας με το κοστούμι έχει πηδήξει στη θάλασσα και έχει πνιγεί. Ένα σύννεφο κόκκινης σκόνης τους πλησιάζει, με αποτέλεσμα η γυναίκα να τρομοκρατηθεί. Ο άνδρας προσπαθεί να προστατεύσει τη γυναίκα και τα παιδιά της χρησιμοποιώντας το πανωφόρι του για να διώξει μακριά τα ραδιενεργά νέφη.

Τα βογγητά των δαιμόνων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας άνδρας περιπλανιέται σε ένα ομιχλώδες, σκοτεινό, ορεινό τοπίο. Συναντά έναν μεταλλαγμένο άνθρωπο με ένα κέρατο στο κεφάλι του. Ο «δαίμονας» εξηγεί ότι έχει γίνει πυρηνικό ολοκαύτωμα που είχε ως αποτέλεσμα τον αφανισμό της φύσης και των ζώων, τη δημιουργία πανύψηλων πικραλίδων και το φύτρωμα κεράτων στους ανθρώπους. Μέχρι το σούρουπο, τα κέρατα προκαλούν στους ανθρώπους βασανιστικό πόνο. Ωστόσο, δεν μπορούν να πεθάνουν, κι έτσι απλά ουρλιάζουν από τον πόνο στη διάρκεια της νύχτας. Πολλοί «δαίμονες» είναι πρώην εκατομμυριούχοι και κυβερνητικοί αξιωματούχοι, οι οποίοι τώρα υποφέρουν μέσα από μια κόλαση που αρμόζει στις αμαρτίες τους.

Ο «δαίμονας» προειδοποιεί τον άνδρα να φύγει και, όταν εκείνος ρωτά πού πρέπει να πάει, ο «δαίμονας» τον ρωτά αν θέλει κι αυτός να γίνει δαίμονας. Στη συνέχεια, ο τρομοκρατημένος άνδρας φεύγει τρέχοντας, ενώ ο «δαίμονας» τον καταδιώκει.

Το χωριό των νερόμυλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νερόμυλοι στο αγρόκτημα Ντάιο Γουασάμπι

Ένας άνδρας μπαίνει σε ένα ήσυχο, γεμάτο ρυάκια χωριό, όπου βλέπει παιδιά να αφήνουν λουλούδια σε μια μεγάλη πέτρα. Συναντά έναν σοφό γέροντα, που επισκευάζει τον σπασμένο τροχό ενός νερόμυλου. Ο γέροντας ενημερώνει τον νεότερο άνδρα ότι οι κάτοικοι του χωριού αποκαλούν τον οικισμό απλώς «το χωριό», ενώ οι ξένοι το αποκαλούν «το χωριό των νερόμυλων». Όταν ο νεότερος ρωτά για την έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος στο χωριό, ο γέροντας εξηγεί ότι οι κάτοικοι αποφάσισαν πριν από καιρό να εγκαταλείψουν τη σύγχρονη τεχνολογία, θρηνώντας για τις σύγχρονες ανέσεις και τη ρύπανση της φύσης.

Ο νεότερος ρωτά τον γέροντα για την πέτρα στην άφηναν λουλούδια οποία τα παιδιά. Ο γέροντας του λέει ότι, πριν από πολύ καιρό, πέθανε στο σημείο εκείνο ένας άρρωστος ταξιδιώτης. Οι χωριανοί τον έθαψαν εκεί και τοποθέτησαν τον βράχο ως ταφόπλακα. Από τότε, έγινε συνήθεια στο χωριό να του αφήνουν λουλούδια. Οι δύο άνδρες ακούν τους ήχους μιας νεκρώσιμης ακολουθίας για μια ηλικιωμένη γυναίκα εκεί κοντά. Αντί να θρηνούν τον θάνατό της, οι άνθρωποι γιορτάζουν με χαρά το ειρηνικό τέλος της μακρόχρονης ζωής της. Ο γέροντας πηγαίνει να συμμετάσχει στην κηδεία και ο νέος αφήνει λουλούδια στην πέτρα πριν φύγει από το χωριό.

Κυκλοφορία σε άλλα μέσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Όνειρα κυκλοφόρησαν σε ντιβιντί από την εταιρεία Warner Home Video σε δύο περιπτώσεις: μία στις 18 Μαρτίου 2003 και την άλλη στις 30 Αυγούστου 2011 ως μέρος της συλλογής αρχείων Warner . [11] [12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0100998/. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=3427.html. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 www.filmaffinity.com/en/film377578.html. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 www.imdb.com/title/tt0100998/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  5. ↑ (Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins.
  6. ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0100998/releaseinfo/. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2024.
  7. ↑ 7,0 7,1 The American Film Institute Catalog of Motion Pictures. 65042. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2020.
  8. ↑ 8,0 8,1 (Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins. 17888. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2020.
  9. ↑ Prince, Stephen (1999). The Warrior's Camera: The Cinema of Akira Kurosawa. Princeton University Press. σελ. 303. ISBN 0-691-01046-3. 
  10. ↑ Canby, Vincent (24 Αυγούστου 1990). «Review/Film; Kurosawa's Magical Tales of Art, Time and Death». The New York Times. 
  11. ↑ «Akira Kurosawa's Dreams DVD [2003]». Blu-ray.com. Blu-ray.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  12. ↑ «Akira Kurosawa's Dreams DVD [2011]». Blu-ray.com. Blu-ray.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Όνειρα_(ταινία,_1990)&oldid=10170536"