Όλγα Ροζάνοβα
| Όλγα Ροζάνοβα | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 22 Ιουνίου 1886 Μελένκι[1] |
| Θάνατος | 7 Νοεμβρίου 1918 Μόσχα[2] |
| Αιτία θανάτου | διφθερίτιδα |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι[3] |
| Κατοικία | Μελένκι (1886–1896)[4][1] Βλαντίμιρ (1896–1904)[4][1] Μόσχα (1904–1910)[5] Αγία Πετρούπολη (1911–1916) Μόσχα (1916–1918) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία (έως 1917) Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία (από 1917) |
| Σπουδές | Σχολή Τέχνης Κ.Φ. Γουόν |
| Ιδιότητα | ποιητής, εικονογράφος[6], σκιτσογράφος[7][8], ζωγράφος[6], δημιουργός κολάζ[9], συγγραφέας, εικαστικός καλλιτέχνης[10], καλλιτέχνης[11] και καλλιτέχνης της κλωστοϋφαντουργίας[12] |
| Κίνημα | Σουπρεματισμός, neo-primitivism και Κυβοφουτουρισμός |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Σουπρεματισμός, neo-primitivism και Κυβοφουτουρισμός |
| Σημαντικά έργα | Green Line |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Όλγα Βλαντιμίροβνα Ροζάνοβα (ρωσικά: Ольга Владимировна Розанова, Μελένκι, Ρωσική Αυτοκρατορία, 22 Ιουνίου 1886 - Μόσχα, Ρωσική Δημοκρατία, 7 Νοεμβρίου 1918) ήταν Ρωσίδα ζωγράφος και σημαντική εκπρόσωπος του καλλιτεχνικού ρεύματος της Ρωσικής πρωτοπορίας[13].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1886 στο Μελένκι της περιφέρειας Βλαντίμιρ[13] και ήταν το πέμπτο και νεότερο παιδί της αριστοκρατικής οικογένειας[14] του αξιωματικού της αστυνομίας Βλαντίμιρ Ροζάνοφ και της Ελιζαβέτα Ροζάνοβα[15]. Η πρώτη της επαφή με τη ζωγραφική έγινε στη σχολή του Α. Μπολσακόφ της Μόσχας υπό τους Αντρέι Ματβέγιεφ και Νικολάι Ουλιάνοφ, ενώ αργότερα παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών Στρόγκανοφ[13][16], χωρίς όμως να φοιτήσει κανονικά στη σχολή[14]. Κατόπιν μαθήτευσε στα εργαστήρια των Ιβάν Ντούντιν και Κονσταντίν Γιουόν, ολοκληρώνοντας τις σπουδές της το 1912 στη Σχολή Σβάντσεβα της Αγίας Πετρούπολης[13]. Δύο χρόνια νωρίτερα είχε προσχωρήσει στην εικαστική ομάδα Ένωση Νεολαίας, με την οποία πραγματοποίησε την 11η Απριλίου του 1911 την πρώτη της έκθεση[17].
Τα επόμενα χρόνια συμμετείχε στις σημαντικότερες εκθέσεις της Ρωσικής πρωτοπορίας περνώντας από τον κυβοφουτουρισμό στον σουπρεματισμό. Το έργο της συνδέθηκε στενά με εκείνο του Καζιμίρ Μαλέβιτς, ο οποίος την χαρακτήρισε ως τη «μοναδική αληθινά πρωτοπόρο ζωγράφο»[18]. Παράλληλα, η ζωγραφική της προξένησε το ενδιαφέρον και του Φιλίππο Τομάζο Μαρινέττι, ενός από τους ιδρυτές του ιταλικού φουτουρισμού[14], ο οποίος επισκεπτόμενος τη Ρωσία το 1914 ήρθε σε επαφή με το έργο της Ροζάνοβα. Το ίδιο έτος, η Ροζάνοβα συμμετείχε μαζί με άλλους Ρώσους καλλιτέχνες στην Α΄ Διεθνή Έκθεση Φουτουρισμού που πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη[19].
Το 1916 - 1917 διετέλεσε μέλος της εικαστικής ομάδας Σουπρέμους[13], συνυπάρχοντας με καλλιτέχνες όπως οι Μαλέβιτς, Κλιουν, Ποπόβα, Ουντάλτσοβα, Έξτερ κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό υφασμάτων και εργόχειρων καθώς και με την εικονογράφηση λογοτεχνικών βιβλίων.
Μετά την Οκτωβριανή επανάσταση η Ροζάνοβα συμπεριλήφθηκε στους καλλιτέχνες που συνεργάστηκαν με τον νεοπαγή κρατικό μηχανισμό των μπολσεβίκων και το 1918 διορίστηκε υπεύθυνη στον τομέα Εφαρμοσμένων Τεχνών του σοβιετικού Υπουργείου Παιδείας[13][18]. Πέθανε στις 7 Νοεμβρίου του ίδιου έτους στη Μόσχα, προσβεβλημένη από διφθερίτιδα, ενώ εργαζόταν στην προετοιμασία για τον εορτασμό της πρώτης επετείου της Οκτωβριανής επανάστασης[20].
Το 1912 γνώρισε τον λογοτέχνη Αλεξέι Ελισέγεβιτς Κρούτσενιχ, με τον οποίο παντρεύτηκε τέσσερα χρόνια αργότερα[20]. Υπό την επίδραση του Κρούτσενιχ ασχολήθηκε περιστασιακά με τη συγγραφή ποιημάτων[18].
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Αυτοπροσωπογραφία (1912) -
Η μπυραρία (1914) -
Σουπρεματισμός (1916) -
Πράσινη γραμμή (1917) -
Αφηρημένη σύνθεση (1915)
.jpg)
.jpg)
).jpg)
).jpg)
.jpeg)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Ρωσικά, Αγγλικά) d:Q28799302. HAM Helsinki Art Museum. Ελσίνκι. 1992. σελ. 115. ISBN-13 978-951-8965-12-4. ISBN-10 951-8965-12-9.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 10 Νοεμβρίου 2024. 500003298. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025.
- ↑ 3,0 3,1 (Ρωσικά, Αγγλικά) d:Q28799302. HAM Helsinki Art Museum. Ελσίνκι. 1992. σελ. 118. ISBN-13 978-951-8965-12-4. ISBN-10 951-8965-12-9.
- ↑ 4,0 4,1 Nina Gurianova: «Ольга Розанова и ранний русский авангард» (Ρωσικά) Hylaea (publisher). Μόσχα. 2002. σελ. 11. ISBN-13 978-5-87987-021-3. ISBN-10 5-87987-021-9.
- ↑ Nina Gurianova: «Ольга Розанова и ранний русский авангард» (Ρωσικά) Hylaea (publisher). Μόσχα. 2002. σελ. 12. ISBN-13 978-5-87987-021-3. ISBN-10 5-87987-021-9.
- ↑ 6,0 6,1 The Fine Art Archive. 17859. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
- ↑ 9120. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Abstracte compositie». Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 8 Αυγούστου 2021. 500003298. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20201064454. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Concise Dictionary of Women Artists» (Αγγλικά) Fitzroy Dearborn Publishers. 2001.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 273131. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 «Ροζάνοβα Όλγα, "Σουπρεματισμός" (1916 (το έργο))». greekstatemuseum.com. Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2017.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 Sarabianov, Andrei D. «Olga Vladimirovna Rozanova». britannica.com. Encyclopædia Britannica. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2017.
- ↑ Nina Gurianova, Olga Rozanova and the Early Russian Avant-Garde 1910-1918, Taylor and Francis, New York, 2012, σελ. 135.
- ↑ Jeremy Howard, The Union of Youth. An Artists' Society of the Russian Avant-garde, Manchester University Press, 1992, σελ. 102.
- ↑ Howard, 1992, σελ. 87 - 88.
- ↑ 18,0 18,1 18,2 «Οι αμαζόνες των καβαλέτων». tovima.gr. Το Βήμα. 18 Ιουνίου 2000. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2017.
- ↑ Nina Gurianova, 2012, σελ. 152.
- ↑ 20,0 20,1 «Olga Rozanova». rusartnet.com. RusArtNet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Έργα της Όλγας Ροζάνοβα στη Συλλογή Κωστάκη, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης - MoMUS
