Ίππυς ο Ρηγίνος
| Ίππυς ο Ρηγίνος | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ἵππυς (Αρχαία Ελληνικά) |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ιδιότητα | ιστορικός και μυθογράφος |
| δεδομένα () | |
Ο καταγόμενος από το Ρήγιο της Ιταλίας λογογράφος Ίππυς, ο οποίος αναφέρεται και ως Ιππεύς ή Ιππίας, έζησε τα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου (5ος π.Χ. αιώνας)[1] και μπορεί να θεωρηθεί ο αρχαιότερος ιστορικός της Μεγάλης Ελλάδος.
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ίππυς έγραψε, σύμφωνα με το λεξικό Σούδα, τα έργα Σικελικές πράξεις (επιτομή των οποίων κυκλοφόρησε αργότερα κάποιος Μύης), Κτίσις Ιταλίας, Σικελικά, Χρονικά και Αργολικά.[2]
Από τα έργα αυτά διασώθηκε ένας μικρός μόνον αριθμός αποσπασμάτων που αναφέρονται από τον Αιλιανό[3], τον Στέφανο τον Βυζάντιο, τον Πλούταρχο (που επικαλείται παλαιότερη μαρτυρία του Φανία του Ερέσιου), τον Αθήναιο[4], τον Ζηνόβιο και τον Σχολιαστή του Απολλώνιου του Ρόδιου.[5]
Γνωστότερα αποσπάσματα είναι τα αναφερόμενα από τον Στέφανο Βυζάντιο και τον Πλούταρχο, αν και δυσνόητα. Σύμφωνα με τον Στέφανο τον Βυζάντιο, ο Ίππυς ήταν αυτός που πρώτος απεκάλεσε τους Αρκάδες προσελήνους (δηλαδή τόσο παλαιούς που υπήρχαν πριν τη Σελήνη),[6] ενώ σύμφωνα με τον Πλούταρχο ο Ίππυς αναφερόταν (και αυτός) σε εκατόν ογδόντα τρεις κόσμους στη σειρά που εφάπτονταν μεταξύ τους(!).[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 29, τομ. 15.
- ↑ Λεξικόν Σουίδα (Ἵππυς Ῥηγίνος ἱστορικός, γεγονὼς ἐπὶ τῶν Περσικῶν, καὶ πρῶτος ἔγραψε τὰς Σικελικὰς πράξεις, ἅς ὕστερον Μύης ἐπετέμετο· κτίσιν Ἰταλίας, Σικελικῶν βιβλία ε΄, χρονικὰ ἐν βιβλίοις ε΄. Ἀργολικών γ΄).
- ↑ Αιλιανού περί ζώων ιδιότητος βιβλία ΙΖ΄, Claudius Aelianus, Abrahamus Gronovius, Conrad Gesner, Daniel Wilhelm Triller, Societas ad Literas Promovendas (London), excudit Gulielmus Bowyer, 1744, σελ. 513 «Περί Έλμυνθος και της πόας του Αβροτόνου»... «...τεκμηριώσαι τούτο και Ίππυς ικανός. Ο δε λέγει ο συγγραφεύς ο Ρηγίνος...»
- ↑ Αθηναίου Δειπνοσοφισταί: Athenaei Deipnosophistae livri xv, cum rerum et scriptorum indicibus, Volume 1, Athenaeus (of Naucratis), sumtibus et typis Car. Tauchnitii, 1834, σελ. 56 «Ίππυς δε ο Ρηγίνος την ειλεόν καλουμένην άμπελον, βιβλίαν φησί καλείσθαι...»
- ↑ William Smith, Dictionary of Greek and Roman biography and mythology (1867), Τόμος II, σελ. 496, Hippys.
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, λήμμα Αρκάς (Ἵππυς δὲ ὁ Ῥηγῖνος λέγεται πρῶτος καλέσαι Προσελήνους τοὺς Ἀρκάδας,καὶ τὸ ἄστρον λέγεται ἐν τῷ οὐρανῷ τότε ἄρκτος κληθῆναι, ἣ ἅμαξα λέγεται).
Müller, Fragmenta historicorum Graecorum, τόμος β', σελ. 60, Hippys Rheginus.
Προσέληνοι, σύμφωνα με την Σούδα, είναι οι παλαιοί, οι αρχαίοι (Προσέληνοι· Ἡρόδοτος τους Ἀρκάδας οὕτω λέγει, τουτέστιν αρχαίους, πρὸ τῆς σελήνης). - ↑ Πλούταρχος, Περί των εκλελοιπότων χρηστηρίων, 23 (Ἵππυς δ᾽ ὁ Ῥηγῖνος, οὗ μέμνηται Φανίας ὁ Ἐρέσιος, ἱστορεῖ δόξαν εἶναι ταύτην Πέτρωνος καὶ λόγον, ὡς ἑκατὸν καὶ ὀγδοήκοντα καὶ τρεῖς κόσμους ὄντας ἁπτομένους δ᾽ ἀλλήλων κατὰ στοιχεῖον: ὅ τι τοῦτ᾽ ἐστί, κατὰ στοιχεῖον ἅπτεσθαι, μὴ προσδιασαφῶν μηδ᾽ ἄλλην τινὰ πιθανότητα προσάπτων).
|