Ίδρυμα Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη
Το Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη
Ίδρυση2004
ΠεριοχήΑθήνα
ΔιεύθυνσηΒασιλίσσης Σοφίας 9 &, Μέρλιν 1, Αθήνα 106 71
Ιστότοποςhttps://thf.gr/el/

Το Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη είναι ελληνικό κοινωφελές ίδρυμα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με έδρα την Αθήνα.

Παρουσίαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ίδρυμα εδρεύει στην Αθήνα και ιδρύθηκε το 2004 από το ζεύγος Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη.[1] Τα επίσημα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν στις 5 Δεκεμβρίου 2007 με μια αναδρομική έκθεση έργων του Σπύρου Παπαλουκά.[2][3]

Αντικείμενο του ιδρύματος είναι η προώθηση της μουσικής και των εικαστικών τεχνών με έμφαση στην Μοντέρνα Τέχνη, στους Έλληνες καλλιτέχνες και στις συνεργασίες με αντίστοιχους φορείς της Ελλάδας και του εξωτερικού.[1]

Οι δράσεις του Ιδρύματος Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη περιλαμβάνουν εκθέσεις, συναυλίες, ξεναγήσεις, ομιλίες και διαλέξεις για τη μουσική και τις εικαστικές τέχνες. Στη διάρκεια λειτουργίας του έχει παρουσιάσει θεματικές και αναδρομικές εκθέσεις για προσωπικότητες των γραμμάτων και της Τέχνης και έχει συνεργαστεί με μουσεία και συλλογές από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην εκπαίδευση και εξοικείωση των νέων στις τέχνες, την αισθητική παιδεία και τα μουσεία.[1] Στη συλλογή του ιδρύματος ξεχωρίζει μια σειρά έργων του ζωγράφου Σπύρου Παπαλουκά, τα οποία παραχωρήθηκαν το 2006 από την κόρη του καλλιτέχνη, Μίνα Παπαλουκά.[2][4]

Το ίδρυμα στεγάζεται σε διατηρητέο ιδιόκτητο κτίριο της δεκαετίας του ’20, έργο του αρχιτέκτονα Βασίλειου Τσαγρή και γνωστό ως Μέγαρο Ρέντη.[5][6] Διαθέτει αίθουσες όπου πραγματοποιούνται εκδηλώσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα για όλες τις ηλικίες, χώρο εστίασης και είναι προσβάσιμο σε ΑμεΑ.[5]

Ενδεικτικές εκδηλώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Σπύρος Παπαλουκάς: Συλλογή Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη»[3]
  • «Από τον Μονέ έως στον Υβ Κλάιν», συνεργασία με το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Σαιντ-Ετιέν[7]
  • «Η απαγορευμένη Πόλη» του Jiang Guofang[8]
  • «Μεγάλοι Ρώσοι Ζωγράφοι» σε συνεργασία με την Πινακοθήκη Manege της Αγίας Πετρούπολης[9]
  • «Ο Κόσμος του Οδυσσέα Ελύτη: Ποίηση και Ζωγραφική»[10]
  • «Still Life. Αριστουργήματα από το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης: Παράδοση και Καινοτομία»[11]
  • «Qi Baishi: Η μυστηριώδης Ανατολή»[12]
  • «Η Γυναίκα στην Επανάσταση του 1821»[13]

Γκαλερί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εσωτερικός χώρος.
    Εσωτερικός χώρος.
  • Νυχτερινή λήψη.
    Νυχτερινή λήψη.
  • Το λόμπι.
    Το λόμπι.
  • Μουσική βραδυά.
    Μουσική βραδυά.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Το Ίδρυμα». B&M Theocharakis Foundation for the Fine Arts and Music. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Newsroom. «Σπύρος Παπαλουκάς, η Ζωγραφική του Περιπέτεια, επιτέλους μας καλεί στο Ιδρυμα Θεοχαράκη στο κέντρο της Αθήνας | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Team, ΤοΒΗΜΑ (25 Νοεμβρίου 2008). «Παπαλουκάς στο Ιδρυμα Θεοχαράκη». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  4. ↑ «ΜIA NEA ΩΘΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ: Tο έργο του Σπύρου Παπαλουκά στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη». B&M Theocharakis Foundation for the Fine Arts and Music. 18 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Το Kτήριο». B&M Theocharakis Foundation for the Fine Arts and Music. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  6. ↑ Τζαναβάρα, Χαρά (16 Ιουνίου 2019). «Κάθε όροφος και άλλη εικόνα». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023. 
  7. ↑ «Οι Εποχές των μοντέρνων, Από τον Μονέ έως τον Υβ Κλάιν». CultureNow.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  8. ↑ «Έκθεση: «Η Απαγορευμένη Πόλη», Jiang Guofang. Ίδρυμα Θεοχαράκη». Athens Voice. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  9. ↑ «Μεγάλοι Ρώσοι Ζωγράφοι 1920-2010». ελculture. 7 Δεκεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  10. ↑ «Ο Κόσμος του Οδυσσέα Ελύτη-Ποίηση και Ζωγραφική: έκθεση στο Ίδρυμα Θεοχαράκη». CultureNow.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  11. ↑ «Still Life. Αριστουργήματα από το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης: Έκθεση στο Ίδρυμα Θεοχαράκη». CultureNow.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022. 
  12. ↑ «Qi Baishi | Η μυστηριώδης Ανατολή». B&M Theocharakis Foundation for the Fine Arts and Music. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  13. ↑ «Η Γυναίκα στην Επανάσταση του 1821 | Συλλογή Μιχάλη και Δήμητρας Βαρκαράκη». Πρωτοβουλία 1821-2021. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ίδρυμα_Βασίλη_και_Μαρίνας_Θεοχαράκη&oldid=10287949"