Ίδα, κόμισσα της Βουλώνης
| Ίντα της Βουλώνης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1160[1] |
| Θάνατος | 1216[1][2] |
| Τόπος ταφής | Μπουλόν-συρ-Μερ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φεουδάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ρενώ του Νταμμαρτέν (από 1190)[3][4] Βερθόλδος Δ΄ του Τσέρινγκεν (από 1183)[3] Gerard, Count of Boulogne (από 1181)[3] |
| Τέκνα | Ματθίλδη Β΄ της Βουλώνης Βερθόλδος Ε΄ του Τσέρινγκεν[5] |
| Γονείς | Ματθαίος της Αλσατίας και Μαρία Α΄ της Βουλώνης |
| Αδέλφια | Ματθίλδη της Βουλώνης, δούκισσα της Βραβάντης |
| Οικογένεια | Οίκος της Λωρραίνης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ίδα της Βουλώνης (περί το 1160 - 1216), κόμισσα της Βουλώνης (1173 - 1216) ήταν μεγαλύτερη κόρη του Ματθαίου της Αλσατίας και της Μαρίας Α΄ της Βουλώνης. Η μητέρα της ήταν μικρότερη κόρη του Στέφανου της Αγγλίας και της Ματθίλδης Α΄ της Βουλώνης.[6]. Η Μαρία Α΄ της Βουλώνης ήταν ήδη μοναχή και πιέστηκε με την βία να αποσυρθεί για να παντρευτεί τον Ματθαίο, το αποτέλεσμα ήταν ο γάμος των γονέων της Ίδας να ακυρωθεί (1170). Ο πατέρας του συνέχισε να κυβερνά την Κομητεία της Βουλώνης μέχρι τον θάνατο του (1173), τον διαδέχθηκε κατόπιν η Ίδα. Ο θείος της Φίλιππος της Αλσατίας της πρότεινε να παντρευτεί σε πρώτο γάμο τον Τζεράρντ του Γκέλντερς αλλά πέθανε την ίδια χρονιά (1181). Η Ίδα κατόπιν παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Βερθόλδος Δ΄ του Τσέρινγκεν αλλά και εκείνος πέθανε σύντομα (1186). Ο ιστορικός Λαμπέρ ντ'Αρντρ γράφει :
"Χωρίς άντρα πλέον η Ίδα μπορούσε να απολαύσει τους πειρασμούς του σώματος της, έπεσε σε έρωτα με τον Άρνολντ Β΄ του Γκιν και προσπάθησε να τον σκανδαλίσει με τους θηλυκούς της πειρασμούς. Ο Άρνολντ με την σειρά του πιθανότατα να σκανδαλίστηκε πραγματικά ή προσποιήθηκε επειδή ενδιαφερόταν έντονα για την κομητεία της Βουλώνης, η Ίδα θα μπορούσε να ήταν το μοναδικό μέσο να την κυβερνήσει στο πλευρό της."
Η σχέση της με τον Άρνολντ παρέμεινε έντονη μέχρι την εποχή που την απήγαγε ο Ρενώ, κόμης του Νταμμαρτέν (1190) και την μετέφερε στο Δουκάτο της Λωρραίνης. Η κατάσταση έγινε περισσότερο περίπλοκη επειδή ο Άρνολντ δεχόταν συνεχώς επιστολές από την Ίδα με τις οποίες του εκδήλωνε έντονα την λατρεία της. Ο Άρνολντ προσπάθησε να την απελευθερώσει αλλά συνελήφθη και φυλακίστηκε από τους άντρες του Ρενώ στο Βερντέν, έμεινε φυλακισμένος μέχρι την εποχή που ο Γουλιέλμος ο Λευκόχειρ ζήτησε την απελευθέρωση του. Το ενδεχόμενο να έριξε η ίδια η Ίδα στην παγίδα τον Άρνολντ είναι επίσης πολύ πιθανό, σε οποιαδήποτε περίπτωση έκανε με τον Ρενώ μια κόρη την Ματθίλδη Β΄ της Βουλώνης.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp02161446. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10490.htm#i104895. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 p10490.htm#i104895. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ p70905.htm#i709041. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Burgess & Busby 1986, p. 19.
- ↑ Wood 1966, σ. 9
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Dom Paul Grammont, Ide de Lorraine, Saint-Benoit du Sault : editions Benedictines, 1978.
- Wood, Charles T. (1966). The French Apanages and the Capetian Monarchy: 1224-1328. Harvard University Press.
|