Μετάβαση στο περιεχόμενο

Έραστ Πάρμαστο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έραστ Πάρμαστο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Erast Parmasto (Εσθονικά)
Γέννηση28  Οκτωβρίου 1928
Nõmme
Θάνατος24  Απριλίου 2012[1][2][3]
Χώρα πολιτογράφησηςΕσθονία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕσθονικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕσθονικά[4]
ΕκπαίδευσηΔιδάκτωρ των Επιστημών στην Βιολογία
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Τάρτου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταλειχηνολόγος
μυκητολόγος
βοτανολόγος[5]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Τάρτου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα του Λευκού Αστέρα της Εσθονίας 3ης τάξης
τάγμα του Παράσημου της Τιμής
honorary citizen of Tartu
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Έραστ Πάρμαστο (εσθον. Erast Parmasto, 28 Οκτωβρίου 1928 – 24 Απριλίου 2012)[6] ήταν Εσθονός μυκητολόγος και βοτανολόγος, που διετέλεσε διευθυντής του Εσθονικού Ινστιτούτου Ζωολογίας και Βοτανικής.

Σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάρμαστο γεννήθηκε στο προάστιο Νίμμε του Τάλιν και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Τάρτου. Το 1950 έγινε μέλος του Εσθονικού Ινστιτούτου Ζωολογίας και Βοτανικής και διετέλεσε διευθυντής του από το 1985 μέχρι το 1990. Ξεκίνησε μια συλλογή αποξηραμένων μυκήτων το 1950, που έχει φθάσει σήμερα να περιλαμβάνει περί τις 160 χιλιάδες δείγματα, εκ των οποίων οι 37 χιλιάδες συλλέχθηκαν από τον ίδιο τον Πάρμαστο.[7]

Ο Πάρμαστο δημοσίευσε περισσότερες από 150 ερευνητικές εργασίες και 200 άρθρα.[7] Επιμελήθηκε δύο «φυτολόγια» με αποξηραμένους μύκητες: το Eesti seente eksikaat. Mycotheca Estonica. Gerbarij gribov Estonii (1957-1961) και Corticiaceae URSS (1965-1969).[8][9] Η εμπειρία του στη μυκητολογία του έδωσε το προσωνύμιο («παρατσούκλι») «ο μεγάλος γέρος των μανιταριών».[7] Είναι γνωστός για τη δημιουργία και τον εμπλουτισμό βάσεων δεδομένων για είδη μανιταριών της Εσθονίας.[7] Υπήρξε επίσης ο συγγραφέας του πρώτου συγγράμματος βιοσυστηματικής στην εσθονική γλώσσα[7] και ένας από τους πρωταγωνιστές πίσω από την ίδρυση του Φυσικού Καταφυγίου Λίιβα-Πούτλα, μία από τις μόλις πέντε προστατευόμενες περιοχές σε ολόκληρη την Ευρώπη που συστήθηκαν για την προστασία των μανιταριών.[10]

Διετέλεσε πρόεδρος της Εσθονικής Εταιρείας Φυσιοδιφών από το 1973 έως το 1976.[7] Από το 1973 έως το 1981 ήταν επίσης ο ακαδημαϊκός γραμματέας στο Τμήμα Χημικών, Γεωλογικών και Βιολογικών Επιστημών της Εσθονικής Ακαδημίας Επιστημών.[7] Αργότερα, από το 1987 μέχρι το 1995, ήταν καθηγητής της Βοτανικής και Οικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τάρτου. Εξάλλου ο Πάρμαστο εργάσθηκε ως διευθυντής ερευνών στο Τμήμα Μυκητολογίας του Ινστιτούτου Γεωργικών και Περιβαλλοντικών Επιστημών του Εσθονικού Πανεπιστημίου Βιοεπιστημών, που βρίσκεται επίσης στο Τάρτου.[7]

Τιμητικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάρμαστο τιμήθηκε με το Μετάλλιο Καρλ Ερνστ φον Μπάερ το 1976. Το 1994 κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Επιστήμης και το 2002 το τιμητικό Βραβείο Ισόβιας Προσφοράς στις Βιοεπιστήμες και το Περιβάλλον. Το 2008 βραβεύθηκε με το εσθονικό Βραβείο Έερικ Κούμαρι για τις συνεισφορές του στη βιοεπιστήμη. Ο Γιάανους Κάλα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και πρόεδρος της επιτροπής του βραβείου δήλωσε για τον επιστήμονα: «Ο Έραστ Πάρμαστο έχει αφιερώσει το έργο της ζωής του στη μελέτη της Φύσεως και στην προαγωγή της προστασίας της από τους ανθρώπους.»[7]

Το 1964 οι Τσέχοι μυκητολόγοι Φράντισεκ Κότλαμπα και Ζντένεκ Πόουζαρ, που καθόρισαν πρώτοι ένα γένος μυκήτων της οικογένειας φομιτοψιδοειδή, το ονόμασαν παρμαστομύκητα (Parmastomyces) προς τιμή του Πάρμαστο.[11] Επίσης το γένος μυκήτων εραστία (Erastia) της οικογένειας πολυποροειδή, που περιλαμβάνει το μοναδικό είδος Erastia salmonicolor και καθορίσθηκε από τους Φινλανδούς μυκητολόγους Τούομο Νιέμελα και Γιούχα Κίννουνεν το 2005, ονομάσθηκε έτσι επίσης προς τιμή του Πάρμαστο[12]

Δημοσιεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικές από τις σημαντικότερες δημοσιεύσεις του Έραστ Πάρμαστο είναι οι εξής:

  • D.S. Hibbett, M. Binder, J.F. Bischoff, M. Blackwell, P.F. Cannon, O.E. Eriksson, S. Huhndorf, T. James, P.M. Kirk, R. Lücking, H.T. Lumbsch, F. Lutzoni, P.B. Matheny, D.J. McLaughlin, M.J. Powell, S. Redhead, C.L. Schoch, J.W. Spatafora, J.A. Stalpers, R. Vilgalys, M.C. Aime, A. Aptroot, R. Bauer, D. Begerow, G.L. Benny, L.A. Castlebury, P.W. Crous, Y.-C. Dai, W. Gams, D.M. Geiser, G.W. Griffith, C. Gueidan, D.L. Hawksworth, G. Hestmark, K. Hosaka, R.A. Humber, K.D. Hyde, J.E. Ironside, U. Kõljalg, C.P. Kurtzman, K.-H. Larsson, R. Lichtwardt, J. Longcore, J. Miadlikowska, A. Miller, J.-M. Moncalvo, S. Mozley-Standridge, F. Oberwinkler, E. Parmasto, V. Reeb, J.D. Rogers, C. Roux, L. Ryvarden, J.P. Sampaio, A. Schüßler, J. Sugiyama, R.G. Thorn, L. Tibell, W.A. Untereiner, C. Walker, Z. Wang, A. Weir, M. Weiss, M.M. White, K. Winka, Y.-J. Yao και N. Zhang: «A higher-level phylogenetic classification of the fungi», Mycological Research, τόμ. 111, σσ. 509-547, 2007
  • Distribution maps of Estonian fungi (3. osa) Eesti seente levikuatlas. Pore Fungi, Estonian Academy Publishers, 2004
  • Parmasto, E.: «Integrating molecular and morphological data in the systematics of fungi» στο: Book of Abstracts of the 5th IAL Symposium. Lichens in Focus, επιμ. Randlane, T. και Saag, A., Tartu University Press, 2004
  • Parmasto, E.: «Hymenochaetoid fungi (Basidiomycota) of North America», Mycotaxon, τόμ. 79, σσ. 107-176, 2001
  • M.A. Bondartseva, E. Parmasto, M.V. Gorlenko: Определитель грибов России. Порядок Афиллофоровые. Вып. 2 СПб: Наука, 1998 (στη ρωσική)
  • Parmasto, E.: «Corticioid fungi: a cladistic study of a paraphyletic group», Canadian Journal of Botany, τόμ. 73 (1995), Suppl. 1
  • E.Parmasto, I.Parmasto, T.Möls: «Variation of Basidiospores in the Hymenomycetes and Its Significance to Their Taxonomy», Bibliotheca Mycologica, Lubrecht & Cramer Ltd, 1987
  • Järva, L., Parmasto, E.: Eesti seente koondnimestik, Tartu 1980 (στην εσθονική)
  • Parmasto, E.: The Lachnocladiaceae of the Soviet Union, With a key to boreal species, Tartu 1970


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Suri seeneteadlane Erast Parmasto | ERR Uudised». Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2012.
  2. ↑ Estonian Research Portal. Erast_Parmasto. Ανακτήθηκε στις 1  Φεβρουαρίου 2019.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13759721w.
  4. ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 155765582. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2020.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  6. ↑ «Erast Parmasto 1928-2012 in memoriam» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 6 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2014. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 7,8 «Eerik Kumari award won by mycologist Erast Parmasto». Estonian Ministry of the Environment. 13 Μαΐου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2008. 
  8. ↑ «Eesti seente eksikaat. Mycotheca Estonica. Gerbarij gribov Estonii: IndExs ExsiccataID=749817788». IndExs – Index of Exsiccatae. Botanische Staatssammlung München. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2024. 
  9. ↑ «Corticiaceae URSS: IndExs ExsiccataID=1744154367». IndExs – Index of Exsiccatae. Botanische Staatssammlung München. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2024. 
  10. ↑ Natural Values of Saare County (PDF). Estonian Environmental Board. 2012. σελ. 12. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Οκτωβρίου 2013. 
  11. ↑ Kotlába, F.; Pouzar, Z. (1964). «Staining spores of Homobasidiomycetes in cotton blue and its importance for taxonomy». Feddes Repertorium Specierum Novarum Regni Vegetabilis 69: 131-142. 
  12. ↑ Niemelä, T.; Kinnunen, J.; Larsson, K.H.; Schigel, D.D.; Larsson, E. (2005). «Genus revisions and new combinations of some North European polypores». Karstenia 45 (2): 75-80. doi:10.29203/ka.2005.406. https://www.researchgate.net/publication/262184762. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έραστ_Πάρμαστο&oldid=10959831"