Μετάβαση στο περιεχόμενο

Έπεσαν σκληρά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έπεσαν σκληρά
(The Harder They Fall)
ΣκηνοθεσίαΜαρκ Ρόμπσον[1][2][3]
ΠαραγωγήΦιλιπ Γιορντάν[4]
ΣενάριοΦιλιπ Γιορντάν[4]
Βασισμένο σεThe Harder They Fall
ΠρωταγωνιστέςΧάμφρεϊ Μπόγκαρτ[4][3][5], Ροντ Στάιγκερ[4][5], Τζεν Στέρλινγκ[4][5], Τζέρσεϋ Τζόι Γουόλκοτ[4][5], Μαξ Μπέαρ[4][5], Μάικλ Λέιν[4] και Έντουαρντ Άντριους[4][5]
ΜουσικήΧιούγκο Φρίντχοφερ[4]
ΦωτογραφίαΜπαρνέτ Γκάφεϊ[4]
ΜοντάζΤζερόμ Τομς
Εταιρεία παραγωγήςColumbia Pictures
ΔιανομήColumbia Pictures και Netflix
Πρώτη προβολήΑπριλίου 1956[4], 31  Μαρτίου 1956 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[6] και 14  Μαΐου 1956 (Καναδάς)[6]
Διάρκεια109 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[4]
ΓλώσσαΑγγλικά[7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Έπεσαν σκληρά (Πρωτότυπος τίτλος: The Harder They Fall) είναι δραματική ταινία πυγμαχίας Αμερικανικής παραγωγής του 1956 σε σκηνοθεσία Μαρκ Ρόμπσον και σενάριο του Φίλιπ Γιόρνταν βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του 1947 του Μπαντ Σούλμπεργκ. Πρωταγωνιστούν ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ (στον τελευταίο κινηματογραφικό ρόλο του), ο Ροντ Στάιγκερ και ο Μάικ Λέιν.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αθλητικογράφος Έντι Γουίλις, που απολύθηκε από την εφημερίδα για την οποία εργάζεται, προσλαμβάνεται ως άνθρωπος δημοσίων σχέσεων από τον προαγωγό της πυγμαχίας Νικ Μπένκο. Ο Νικ έχει προσλάβει τον Τόρο Μορένο, έναν πανύψηλο Αργεντινό ερασιτέχνη μποξέρ. Παρά την έλλειψη ικανότητας πυγμαχίας του Τόρο, ο Νικ σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει το μέγεθός του ως ένα τέχνασμα για να προσελκύσει τους θεατές στους αγώνες του. Χωρίς γνώση του Τόρο και του μάνατζερ του, Λουί Αγκράντι, όλοι οι αγώνες του είναι στημένοι προκειμένου να κάνουν το κοινό να πιστέψει ότι είναι ένας ταλαντούχος μποξέρ.

Ο Έντι αισθάνεται αμφιβολίες για το σχέδιο του Νικ, αλλά το δέλεαρ μιας τεράστιας αμοιβής του είναι αρκετό για να τον κάνει να αγνοήσει την ανεντιμότητα της επιχείρησης. Έτσι ξεκινά μια περιοδεία του Τόρο αρχής γενομένης από την Καλιφόρνια προωθώντας τον ως νόμιμο διεκδικητή του τίτλου του πρωταθλητή βαρέων βαρών και παρόλο ο πρώτος αγώνας του Τόρο γίνεται τόσο καταστροφικά λάθος που η τοπική επιτροπή πυγμαχίας απειλεί να ξεκινήσει μια έρευνα. Καθώς οι άνθρωποι του Νικ Μπένκο διασχίζουν τη χώρα με ένα λεωφορείο με διαφημίσεις για τον μποξέρ, ο Τόρο γίνεται σταδιακά διεκδικητής του πρωταθλήματος. Καθ 'όλη τη διάρκεια της περιοδείας, ο Έντι χειρίζεται διαπραγματεύσεις με άλλους προπονητές και μάνατζερ πυγμάχων για να διασφαλίσει ότι οι αγώνες του Τόρο θα παραμείνουν στημένοι.

Ο Toro παλεύει στον προτελευταίο αγώνα του στην Νέα Υόρκη με τον Γκας Ντάντι, του οποίου ο προηγούμενος αγώνας με τον πρωταθλητή Μπάντι Μπράνεν τον άφησε τραυματία. Μετά τον αγώνα του Τόρο, ο Ντάντι καταρρέει στο ρινγκ και πεθαίνει λίγο αργότερα κατά την μεταφορά του στο νοσοκομείο. Ο Τόρο αρχίζει να νιώθει ενοχές, πιστεύοντας ότι αυτός σκότωσε τον Ντάντι και επιθυμεί να επιστρέψει στην Αργεντινή. Σε μια τελευταία προσπάθεια να προστατεύσει τον επερχόμενο αγώνα με τον Μπράνεν, ο Έντι λέει στον Τόρο την αλήθεια: ότι ο Μπράνεν ήταν υπεύθυνος για τον θάνατο του Ντάντι και ότι ο Τόρο δεν είναι πραγματικός μποξέρ και ότι όλοι οι αγώνες του έχουν στηθεί.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα του Τότο με τον Μπράνεν, ο Τόρο υφίσταται έναν πολύ βάναυσο ξυλοδαρμό. Στη συνέχεια, ο Έντι μαθαίνει ότι ο Νικ Μπένκο έχει πουλήσει το συμβόλαιο του Τόρο σε έναν άλλον μάνατζερ για 75.000 δολάρια. Ενώ ο Έντι λαμβάνει την υποσχεμένη αμοιβή του ύψους 26.000 χιλιάδων δολαρίων, ο Μπένκο με διάφορα λογιστικά τεχνάσματα, λέει ότι η αμοιβή του Τόρο είναι μόνο 49,07 δολάρια. Ντροπιασμένος από το ρόλο του σε αυτήν την φάρσα ο Έντι φεύγει και επειδή δεν θέλει να δει τον Τόρο να τον εκμεταλλεύονται περαιτέρω, δίνει στον Τόρο τα 26.000 δολαρια της δικής του αμοιβής και τον βάζει σε αεροπλάνο προς την Αργεντινή πριν οι άντρες του Μπένκο καταφέρουν να τους σταματήσουν.

Ο Μπένκο πηγαίνει στο σπίτι του Έντι και καθώς μαθαίνει ότι ο Τόρο επέστρεψε στην Αργεντινή απειλεί να βλάψει τον Έντι ο οποίος δεν δείχνει να φοβάται και διώχνει τον Μπένκο από το σπίτι του. Στο τέλος της ταινίας ο Έντι κάθεται στην γραφομηχανή του και αρχίζει να γράφει ένα άρθρο για τη διαφθορά και τους γκάνγκστερς που υπάρχουν στον χώρο της πυγμαχίας.

Διανομή ρόλων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές του 1956, ο Μπόγκαρτ διαγνώστηκε με καρκίνο του οισοφάγου και πέθανε στις 14 Ιανουαρίου 1957. Ο Στάιγκερ αργότερα θυμήθηκε τον επαγγελματισμό του ηθοποιού κατά τη διάρκεια της παραγωγής, ακόμη και όταν αντιμετώπιζε την ασθένεια του.

«Ο Μπόγκι και εγώ προχωρήσαμε πολύ καλά. Σε αντίθεση με άλλους αστέρες, όταν είχαν γυρισμάτα, μπορεί να καθυστερούσαν σε δύο σκηνές ή να τις έκοβαν εντελώς. Ο Μπόγκι δεν έπαιξε αυτά τα παιχνίδια. Ήταν επαγγελματίας και είχε υπέροχη αρχή. Ήρθε ακριβώς στις 9 π.μ. και έφυγε στις 6 μ.μ. Ήταν ακόμα στα γυρίσματα και είπε, «Θέλουν να τραβήξουν μερικές επαναλήψεις των πλάνων μου επειδή τα μάτια μου είναι πολύ υγρά». Λίγο αργότερα, μετά την ταινία, κάποιος ήρθε μαζί μου με το θάνατο του Μπόγκι και με χτύπησε. Τα μάτια του ήταν υγρά, επειδή πονάγαν από τον καρκίνο. Σκέφτηκα: «Πόσο χαζός μπορείς να είσαι, Ρόντνεϊ»![8]

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυκλοφορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1956.[9]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κριτικός κινηματογράφου Ντένις Σβαρτς αναφέρει στην κριτική του:

«Η τελευταία ταινία του άρρωστου Μπόγκι δεν είναι νοκ-άουτ, αλλά η σκληρή του απόδοση είναι καταπληκτική καθώς ένας αθλητικογράφος από την απελπισία του ανέλαβε μια δουλειά ως δημοσιογράφος για έναν προαγωγό αγώνων για να πάρει έναν τραπεζικό λογαριασμό... Η ταινία για την κοινωνική συνείδηση είναι ρεαλιστική, αλλά αποτυγχάνει να είναι σοκαριστική ή για το θέμα αυτό πειστική».[10]

Αγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πυγμάχος Πρίμο Καρνέρα μήνυσε την Columbia Pictures για αποζημίωση 1,5 εκατομμυρίων δολαρίων, ισχυριζόμενος ότι η ταινία βασίστηκε σε αυτόν και ότι το στούντιο δεν κατέβαλε αμοιβή για τα πνευματικά δικαιώματα του.[11] Η αγωγή ωστόσο απορίφθηκε.[12]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ (Σουηδικά) Svensk Filmdatabas. Svenska Filminstitutet. 9681. Ανακτήθηκε στις 23  Ιανουαρίου 2016.
  2. ↑ www.imdb.com/title/tt0049291/. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 www.filmaffinity.com/es/film862450.html. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 (Σουηδικά) Svensk Filmdatabas. Svenska Filminstitutet. 9681.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 www.imdb.com/title/tt0049291/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0049291/releaseinfo/. Ανακτήθηκε στις 19  Αυγούστου 2023.
  7. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. tt0049291.
  8. ↑ Fantle, David· Johnson, Tom (2009). Twenty Five Years of Celebrity Interviews from Vaudeville to Movies to TV, Reel to Real. Badger Books Inc. ISBN 978-1-932542-04-2. 
  9. ↑ «Festival de Cannes: The Harder They Fall». festival-cannes.com. 
  10. ↑ Schwartz, Dennis Αρχειοθετήθηκε 2009-06-23 στο Wayback Machine., Ozus' World Movie Reviews, film review, December 17, 2004. Accessed: August 9, 2013.
  11. ↑ THOMAS M. PRYOR (May 1, 1956). «CARNERA CHARGES STUDIO WITH FOUL: Ex-Boxer Sues Columbia for $1,500,000 Damages Over 'The Harder They Fall' Milland Signed for 'Stockade' Of Local Origin». New York Times: σελ. 37. 
  12. ↑ Thomlison, Adam. «Q: Was the Humphrey Bogart movie 'The Harder They Fall' based on anything?». TV Media. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έπεσαν_σκληρά&oldid=10624879"