Ένωση Δανίας–Νορβηγίας

Η Ένωση Δανίας–Νορβηγίας (δαν. και νορβ. Danmark–Norge) είναι το ιστορικό όνομα μιας πρώην πολιτικής οντότητας που αποτελούνταν από τα Ηνωμένα βασίλεια της Δανίας και της Νορβηγίας, συμπεριλαμβανομένων των υπερπόντιων νορβηγικών κτήσεων της Ισλανδίας, Γροιλανδίας, των Νήσων Φερόες, και τα «βόρεια νησιά». Μετά την αποχώρηση της Σουηδίας από την Ένωση του Κάλμαρ και τη συνακόλουθη διάλυσή της, η Δανία και η Νορβηγία σύναψαν προσωπική ένωση το 1524 υπό τη δανική κυριαρχία. Το 1536 το νορβηγικό βασίλειο διαλύθηκε και τυπικά και ενσωματώθηκε στη Δανία και κατά συνέπεια καταργήθηκε και το Συμβούλιο του Στέμματος (Riksråd). Πάντως, η Νορβηγία συνέχισε να έχει ξεχωριστά όργανα και δικούς της νόμους. Η Νορβηγία επανιδρύθηκε ως βασίλειο το 1660, μετά την εισαγωγή της απολυταρχίας. Η προσωπική ένωση των δύο βασιλείων κράτησε μέχρι το 1814, όταν η Νορβηγία προσχώρησε στη Σουηδία από τον Οίκο του Ολδενβούργου, μετά την ήττα της Δανίας-Νορβηγίας στους Ναπολεόντειους πολέμους.