Ένωση Γερμανών Εθνικά Εβραίων
Η Ένωση Γερμανών Εθνικά Εβραίων (γερμανικά: Verband nationaldeutscher Juden) ήταν γερμανική εβραϊκή οργάνωση που έδρασε κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και των πρώτων χρόνων της Ναζιστικής Γερμανίας, στηρίζοντας τον Αδόλφο Χίτλερ.
Έλκυε μέλη κυρίως από την αντικομμουνιστική μεσαία τάξη, ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων, ελεύθερους επαγγελματίες όπως ιατρούς και δικηγόρους, εθνικούς συντηρητικούς και εθνικιστές βετεράνους του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πολλοί από τους οποίους πίστευαν ότι ο Ναζιστικός αντισημιτισμός ήταν μόνο ένα ρητορικό τέχνασμα που χρησιμοποιούνταν για να «ξεσηκώσει τις μάζες».[1][2][3]
Το 1935, η οργάνωση τέθηκε εκτός νόμου και ο ιδρυτής και ηγέτης της, Μαξ Νάουμαν, φυλακίστηκε από την Γκεστάπο[4]. Τα περισσότερα άλλα μέλη και οι οικογένειές τους δολοφονήθηκαν στο Ολοκαύτωμα.
Μια άλλη, μικρότερη οργάνωση Εβραίων που στήριζε τον Χίτλερ ήταν η Γερμανική Εμπροσθοφυλακή (Der deutsche Vortrupp)[5].
Η Ένωση Γερμανών Εθνικά Εβραίων ιδρύθηκε το 1921 από τον Μαξ Νάουμαν, ο οποίος ήταν πρόεδρος της μέχρι το 1926 και από το 1933 έως το 1935, όταν η οργάνωση διαλύθηκε με τη βία[1]. Ο σύλλογος ήταν κοντά στο εθνικό συντηρητικό και μοναρχικό Γερμανικό Εθνικό Λαϊκό Κόμμα, το οποίο, ωστόσο, αρνούνταν πως είχε κάποια σχέση μαζί του[3].
Ο στόχος της Ένωσης ήταν η πλήρης αφομοίωση των Εβραίων στη γερμανική εθνοφυλετική κοινότητα (Volksgemeinschaft), η καταστροφή της εβραϊκής ταυτότητας και η απέλαση των Εβραίων μεταναστών της Ανατολικής Ευρώπης από την Γερμανία[4]. Ο Νάουμαν ήταν σφόδρα πολέμιος των Σιωνιστών, των Μαρξιστών και των Εβραίων της Ανατολικής Ευρώπης (Ostjuden)[3]. Θεωρούσε πως οι προαναφερθέντες απειλούσαν τον στόχο της εβραϊκής αφομοίωσης και υποστήριζαν μία «ρατσιστική» ιδεολογία που εξυπηρετούσε τους σκοπούς της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Θεωρούσε την Βρετανία φυλετικά και πνευματικά υποδεέστερη[4]. Το κλίμα έντασης που προκαλούνταν από την στάση της Ένωσης σε βάρος των Εβραίων μεταναστών της Ανατολικής Ευρώπης χρησιμοποιήθηκε από τους Ναζί για να προπαγανδίσουν τους υποτιθέμενους μεγάλους κινδύνους της ανατολικής εβραϊκής μετανάστευσης στη Γερμανία[2].
Το επίσημο όργανο του συλλόγου ήταν το μηνιαίο Ο Γερμανός Εβραίος (Der nationaldeutsche Jude), που συγγράφονταν από τον Μαξ Νάουμαν. Το περιοδικό είχε εκδώσει 6.000 αντίτυπα το 1927[6].
Μεταξύ των δραστηριοτήτων της Ένωσης ήταν η καταπολέμηση του διεθνούς αντιναζιστικού μποϊκοτάζ γερμανικών προϊόντων[3]. Επίσης είχε εκδώσει ένα μανιφέστο στο οποίο υποστηρίζονταν ότι οι Εβραίοι «αντιμετωπίζονταν δίκαια» από το ναζιστικό καθεστώς.
Το 1934, η Ένωση έκανε την ακόλουθη δήλωση[7]:
Από πάντα είχαμε την ευημερία των Γερμανών και της Πατρίδας, στην οποία αισθανόμαστε πως είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της, πάνω από την δική μας ευδαιμονία. Συνεπώς, αποδεχθήκαμε τα αποτελέσματα των εκλογών του Ιανουαρίου του 1933, παρόλο που αυτά μας προκάλεσαν κάποιες προσωπικές δυσκολίες.
Ένας λόγος για τον οποίο μερικοί Γερμανοί Εβραίοι υποστήριξαν τον Χίτλερ ήταν ότι πίστευαν ότι ο αντισημιτισμός του ήταν μόνο για να «ξεσηκώνει τις μάζες»[1]. Επίσης, εφάρμοσαν ένα είδος πολιτικού σεβασμού που οδήγησε πολλούς μη Εβραίους στο Γερμανικό Ράιχ να συγχαίρουν την Ένωση με τη φράση, «Αν μόνο όλοι οι Εβραίοι ήταν σαν εσάς»[2].
Το φαινομενικά ειρωνικό γεγονός ότι μια εβραϊκή ένωση υποστήριζε πίστη στο ναζιστικό πρόγραμμα δημιούργησε ένα αστείο εποχής που ήθελε τον Νάουμαν και τους ακολούθους του να τερματίζουν τη συνάντηση τους δίνοντας το ναζιστικό χαιρετισμό και φωνάζοντας «Αρκετά με εμάς!»[8][9].
Παρά τον ακραίο εθνικισμό του Νάουμαν και των συναγωνιστών του, το ναζιστικό καθεστώς δεν τους αποδέχτηκε. Η Ένωση των Γερμανών Εθνικά Εβραίων κηρύχθηκε παράνομη και διαλύθηκε στις 18 Νοεμβρίου του 1935. Ο Νάουμαν συνελήφθη την ίδια μέρα από την Γκεστάπο και φυλακίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Κολούμπια. Αφέθηκε ελεύθερος μετά από λίγες εβδομάδες και πέθανε από καρκίνο τον Μάιο του 1939[4]. Τα περισσότερα άλλα μέλη και οι οικογένειές τους εξολοθρεύτηκαν στο Ολοκαύτωμα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Ann Gordon, Sarah. Hitler, Germans, and the "Jewish Question", p. 47. New Jersey, USA: Princeton University Press. σελ. 47. ISBN 9780691101620.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Rheins, Carl (01 January 1980). The Verband nationaldeutscher Juden 1921–1933. https://archive.today/20120710015723/http://leobaeck.oxfordjournals.org/content/25/1/243.extract.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Matthias, Hambrock. Die Etablierung der Außenseiter: Der Verband der Nationaldeutschen Juden 1921-1935. Cologne: Böhlau Verlag. ISBN 9783412189020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Wistrich, Robert S. Who's Who in Nazi Germany. London: Weidenfeld and Nicolson. σελ. 177. ISBN 0-297-78109-X.
- ↑ «German Vanguard, German Jewish Followers» (PDF).
- ↑ Zimmermann, Moshe. Die deutschen Juden 1914 - 1945. Oldenburg: De Gruyter Oldenbourg. σελ. 32. ISBN 3486550802.
- ↑ Stoltzfus, Nathan. Resistance of the Heart: Intermarriage and the Rosenstrasse Protest in Nazi Germany. New Jersey,USA: Rutgers University Press. σελ. 315. ISBN 978-0813529093 Check
|isbn=
value: checksum (βοήθεια). - ↑ Hambrock, M. (December 19, 1936). «Anonymous review of Robert Gessner's book Some of My Best Friends Are Jews». Literay Digest. http://www.oldmagazinearticles.com/1930s_antisemitism_pdf.
- ↑ Hambrock, Matthias. Die Etablierung der Außenseiter. Der Verband nationaldeutscher Juden 1921-1935: Der Verband nationaldeutscher Juden 1921-1935. Cologne: Böhlau Köln. σελ. 578. ISBN 978-3412189020.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Hambrock, Matthias (2003). Die Etablierung der Aussenseiter. Der Verband nationaldeutscher Juden 1921–1935 (στα Γερμανικά). Κολωνία: Böhlau. ISBN 3-412-18902-2.
- Nicosia, Francis R. (1996). Zionism and Anti-Semitism in Nazi Germany. Νέα Υόρκη: W. W. Norton. ISBN 978-0521172981.
- Stoltzfus, Nathan (1982). Resistance of the Heart: Intermarriage and the Rosenstrasse Protest in Nazi Germany. Λονδίνο: Weidenfeld and Nicolson. ISBN 0-393-03904-8.
- Wistrich, Robert S. (1982). Who's Who in Nazi Germany. Λονδίνο: Weidenfeld and Nicolson. ISBN 0-297-78109-X.
- Zimmermann, Mosche (1997). Geschichte des deutschen Judentums 1914–1945 (στα Γερμανικά). Μόναχο: Oldenbourg. ISBN 3-486-55080-2.