Έντμουντ Κλάρενς Στέντμαν
| Έντμουντ Κλάρενς Στέντμαν | |
|---|---|
 Προσωπογραφία του Έντμουντ Κλάρενς Στέντμαν, το 1903 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Edmund Clarence Stedman (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 8 Οκτωβρίου 1833[1][2][3] Χάρτφορντ |
| Θάνατος | 18 Ιανουαρίου 1908[1][2][3] Νέα Υόρκη |
| Τόπος ταφής | κοιμητήριο Γούντλον[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής κριτικός λογοτεχνίας τραπεζίτης συγγραφέας[6] |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Άρθουρ Γκρίφιν Στέντμαν |
| Γονείς | Edmund Burke Stedman και Ελίζαμπεθ Κλιμεντάιν Στέντμαν |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Έντμουντ Κλάρενς Στέντμαν (αγγλικά: Edmund Clarence Stedman, 8 Οκτωβρίου 1833 – 18 Ιανουαρίου 1908) ήταν Αμερικανός ποιητής, κριτικός λογοτεχνίας, διατριβογράφος, τραπεζίτης και επιστήμονας.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Έντμουντ Κλάρενς Στέντμαν γεννήθηκε στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ στις 8 Οκτωβρίου 1833. Ο πατέρας του ταγματάρχης Έντμουντ Μπουρκ Στέντμαν πέθανε από φυματίωση δύο χρόνια αργότερα τον Δεκέμβριο του 1835.[7] Μέχρι την επόμενη άνοιξη είχε μετακομίσει με την μητέρα του Ελίζαμπεθ Κλίμενταϊν Στέντμαν και τον μικρότερο αδελφό του στο Πλέινφιλντ του Νιου Τζέρσεϊ για να ζήσουν με τον εύπορο παππού του, Ντέιβιντ Λόου Ντοτζ.[7] Ο Ντοτζ, Καλβινιστής και ειρηνιστής, ήταν αυστηρός, δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει τις οικονομίες του για να υποστηρίξει τα εγγόνια του, και συχνά τιμωρούσε τα αγόρια για κακή διαγωγή.[8] Η κυρία Στέντμαν πώλησε ποιήματα και μυθιστορήματα σε περιοδικά όπως τα Graham's Magazine, Sartain's Magazine, The Knickerbocker και Godey's Lady's Book για να αποκτήσει εισοδήματα.[9] Εν τέλει, τα παιδιά μετακόμισαν στον παππού από την πλευρά του πατέρα τους, Γκρίφιν Στέντμαν και τον αδελφό Τζέιμς στο Νόριτς του Κονέκτικατ.[10]
Ο Στέντμαν σπούδασε για δύο χρόνια στο Πανεπιστήμιο Γέιλ, έγινε δημοσιογράφος στη Νέα Υόρκη, ειδικότερα στις εφημερίδες Tribune και World, στην οποία υπήρξε πολεμικός ανταποκριτής κατά τα πρώτα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου. Όταν του δόθηκε η ευκαιρία, σπούδασε νομική και για μικρό διάστημα υπήρξε προσωπικός γραμματέας του γενικού εισαγγελέα Έντουαρντ Μπέιτς στην Ουάσινγκτον. Ήταν επίσης μέλος του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης στην Γουόλ Στριτ από το 1865 έως το 1900. Το πρώτο του βιβλίο, Poems, Lyrical and Idyllic (Ποιήματα, Λυρικά και Ειδύλλια), εκδόθηκε το 1860, ενώ ακολούθησαν και επιτυχημένοι τόμοι παρόμοιου χαρακτήρα, αλλά και συλλογές των ποιημάτων του το 1873, το 1884 και το 1897. Τα μεγαλύτερά του ποιήματα είναι το Alice of Monmouth: an Idyl of the Great War (Αλίκη του Μονμάουθ: ένα Ειδύλλιο του Μεγάλου Πολέμου, 1864) και το The Blameless Prince (Ο Άψογος Πρίγκιπας, 1869), μια αλληγορία καλών πράξεων, που υποτίθεται πως επηρεάστηκε από τον βίο του Πρίγκιπα Αλβέρτου. Και τέλος μια περίτεχνη αναμνηστική ωδή στον Ναθάνιελ Χόθορν, η οποία αναγνώστηκε στην Αδελφότητα Φι Βήτα Κάπα του Χάρβαρντ το 1877.
Μια ειδυλλιακή ατμόσφαιρα είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό των μακρύτερων ποιημάτων του, ενώ ο λυρικός τόνος δεν απουσιάζει ποτέ από τα τραγούδια, τις μπαλάντες και τα κριτικά ή φανταστικά ποιήματα του. Ως επιμελητής εξέδωσε έναν τόμο του Cameos του Ουόλτερ Σάβατζ Λάντορ (με τον Τόμας Μπέιλι Άλντριτς, 1874), μια μεγάλη Βιβλιοθήκη (επιλεγμένων έργων) Αμερικανικής Λογοτεχνίας (με την Έλεν Μ. Χάτσινσον, 11 τομ., 1888–1890), μια Βικτοριανή Ανθολογία (Victorian Anthology, 1895) και μια Αμερικανική Ανθολογία (American Anthology, 1787-1899, 1900). Οι δύο τελευταίοι τόμοι λειτουργοών ως μια λεπτομερή και περιεκτική κριτική μελέτη στην πεζογραφία του συνόλου της αγγλικής ποίησης από το 1837 και της αμερικανικής ποίησης του 19ου αιώνα.
Η μελέτη αυτή δημοσιεύθηκε σε κεφάλαια στο Scribner's Monthly (το οποίο έκλεισε το 1881 και άνοιξε ξανά την ίδια χρονιά ως Century Magazine), και επανεκδόθηκε, με προσθήκες, σε τόμους με τίτλο Victorian Poets (Βικτοριανοί Ποιητές, 1875, που συνεχίστηκε μέχρι το Ιωβηλαίο έτος του 1887) και Ποιητές της Αμερικής (Poets of America, 1885). Τα δύο έργα αποτέλεσαν το πιο συμμετρικό σώμα λογοτεχνικής κριτικής που δημοσιεύθηκε μέχρι εκείνη την εποχή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η αξία τους αυξήθηκε στην πραγματεία The Nature and Elements of Poetry (Φύση και Στοιχεία της Ποίησης, Βοστώνη, 1892), ένα έργο εξαιρετικής κριτικής διορατικότητας και τεχνικής γνώσης.
Ο Στέντμαν επιμελήθηκε, μαζί με την Έλεν Μ. Χάτσινσον το έργο A Library of American Literature (Μια Βιβλιοθήκη Αμερικανικής Λογοτεχνίας, 11 τόμ., 1888–90), και μαζί με τον Τζορτζ Ε. Γούντμπερι, το Works of Edgar Allan Poe (Έργα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε, 10 τόμ., 1895). Μετά το θάνατο του Τζέιμς Ράσελ Λόουελ, ο Στέντμαν απέκτησε ίσως την κυρίαρχη θέση μεταξύ των Αμερικανών ποιητών και κριτικών. Το 1876, ήταν ένας από τους ποιητές που χλευάστηκε από τον Μπέιαρντ Τέιλορ στην έμμετρη παρωδία του The Echo Club and Other Literary Diversions (Η συλλογική αντήχηση και άλλες λογοτεχνικές παρεκτροπές).[11]
Το 1904, ο Έντμουντ Κλάρενς Στέντμαν ήταν ένα από τα επτά άτομα που έγιναν μέλη της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων.
Πέρα από τα λογοτεχνικά του έργα, ο Στέντμαν πραγματοποίησε επιστημονικά και τεχνικά επιτεύγματα. Το 1879, πρότεινε την κατασκευή ενός άκαμπτου αερόπλοιου εμπνευσμένος από την ανατομία του ψαριού, με πλαίσιο από σωληνώσεις χάλυβα, ορειχάλκου ή χαλκού, και έλικα ελκτικής διάταξης τοποθετημένο στην πλώρη του σκάφους. Έπειτα άλλαξε τα σχέδιά του τοποθετώντας έναν κινητήρα με δύο έλικες κρεμάμενους κάτω από το πλαίσιο στήριξης. Το αερόπλοιο δεν κατασκευάστηκε ποτέ, αλλά το σχέδιο του αποτέλεσε προπομπό των πηδαλιουχούμενων αερόπλοιων των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα.[12]
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
_A_Victorian_anthology_1837-1895.jpg)
- A Victorian Anthology, 1837–1895 (1895)
- William Winter, Old Friends (New York, 1909)
- An American Anthology, 1787–1900
- Stedman and Gould, Life and Letters of Edmund Clarence Stedman (two volumes, New York, 1910)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Edmund-Clarence-Stedman. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w67s7kvt. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Internet Speculative Fiction Database. 190792. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) Find A Grave.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb136036229. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ 7,0 7,1 Scholnick, Robert J. Edmund Clarence Stedman. Boston: Twayne Publishers, 1977: 13. (ISBN 0-8057-7188-3)
- ↑ Scholnick, Robert J. Edmund Clarence Stedman. Boston: Twayne Publishers, 1977: 14. (ISBN 0-8057-7188-3)
- ↑ Scholnick, Robert J. Edmund Clarence Stedman. Boston: Twayne Publishers, 1977: 15. (ISBN 0-8057-7188-3)
- ↑ Scholnick, Robert J. Edmund Clarence Stedman. Boston: Twayne Publishers, 1977: 14–15. (ISBN 0-8057-7188-3)
- ↑ Wermuth, Paul C. Bayard Taylor. New York: Twayne Publishers, Inc., 1973: 163. (ISBN 0-8057-0718-2).
- ↑ Whitehouse, Arch. The Zeppelin Fighters. New York: Ace Books, 1966: 15.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Stedman, Edmund Clarence» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press- Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Gilman, D. C., Peck, H. T., Colby F. M., επιμ.. (1905) «Stedman, Edmund Clarence». New International Encyclopedia (1η έκδοση). Νέα Υόρκη: Dodd, Mead.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Έργα του/της Edmund Clarence Stedman στο Project Gutenberg
- Έργα της/του ή για την/τον Έντμουντ Κλάρενς Στέντμαν στο Internet Archive
- Έργα του Edmund Clarence Stedman στο LibriVox.
- Έντμουντ Κλάρενς Στέντμαν, στο Find A Grave.
- "Edmund Clarence Stedman", ποίημα της Φλόρενς Ερλ Κόουτς.
|