Ένγκελμπερτ Β΄ του Μπεργκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ένγκελμπερτ Β΄ του Μπερκ)
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.
Ένγκελμπερτ Β΄ του Μπεργκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1185[1]
κάστρο του Μπουρκ
Θάνατος7  Νοεμβρίου 1225
Gevelsberg
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός της Κολωνίας
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία[2]
Eορτασμός αγίου7 Νοεμβρίου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθολικός ιερέας
καθολικός επίσκοπος
Οικογένεια
ΓονείςΈνγκελμπερτ Α΄ του Μπεργκ και Μαργαρίτα του Γκέλντερν
ΑδέλφιαΑδόλφος ΣΤ΄ του Μπεργκ
ΟικογένειαΟίκος του Αρντέν
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑρχιεπίσκοπος της Κολωνίας (από 1216)[3][4]
αρχιεπίσκοπος[5]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ένγκελμπερτ Β΄, γερμ. Engelbert II (1185/86-1225) από τον Οίκο του Μπεργκ ήταν κόμης του Μπεργκ και ως Ένγκελμπερτ Α΄, αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας (1216-25), που μετά το φόνο του ανακηρύχθηκε άγιος[α].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο ανάκτορο Μπουργκ επί του Βούπερ και ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ένγκελμπερτ Α΄, κόμη του Μπεργκ και της Μαργαρίτας των Γκέλντερς. Ήταν ανιψιός του Μπρούνο Γ΄, αρχιεπισκόπου της Κολωνίας.

Τα πρώτα έτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκπαιδεύτηκε στο σχολείο του καθεδρικού της Κολωνίας και σε ηλικία 12-13 ετών ήταν ήδη κοσμήτορας του Αγ. Γεωργίου της Κολωνίας. Το διάστημα 1199-1216 έγινε κοσμήτορας του καθεδρικού της Κολωνίας και μετά του Άαχεν, του Ντέβεντερ και του Ζύτφεν. Το 1203 τον εξέλεξαν επίσκοπο του Μύνστερ, αλλά αρνήθηκε λόγω ηλικίας.

Υποστήριξε τον εξάδελφό του Αδόλφο, αρχιεπίσκοπο της Κολωνίας προς το συμφέρον του Φίλιππου των Χοενστάουφεν και κατά του Όθωνα Δ΄ των Γουέλφων, των δύο διεκδικητών του θρόνου της Γερμανίας. Για τη συμμαχία του αυτή ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ τον αφόρισε το 1206, συγχωρέθηκε όμως δύο έτη μετά. Το 1212 ως ένδειξη μετάνοιας έλαβε μέρος στη Σταυροφορία κατά των Αλβιγηνών (Καθαρών). Μετά τη μάχη του Μπουβίν το 1214 υποστήριξε τον Φρειδερίκο Β΄ των Χοενστάουφεν της Γερμανίας (ανιψιό του Φιλίππου).

Αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξελέγη το 1216 και χειροτονήθηκε το επόμενο έτος. Απολάμβανε την εύνοια του Φρειδερίκου Β΄, που τον όρισε βασιλικό διοικητή το 1220 και φύλακα και διδάσκαλο του γιου του Ερρίκου (Ζ΄). Το ίδιο έτος ο Φρειδερίκος Β΄ έκανε παραχωρήσεις στους επισκόπους με αντάλλαγμα την αναγνώριση του γιού του ως βασιλιά και υπέγραψε την Confoederatio cum principibus ecclesiasticis. Ο Ένγκελμπερτ πρέπει να είχε συμμετοχή στη σύνταξη της συμφωνίας. Δύο έτη μετά έστεψε τον Ερρίκο (Ζ΄) στο Άαχεν ως βασιλιά.

Όταν ανέλαβε αρχιεπίσκοπος, οι γαίες της Κολωνίας και τα δικαιώματά τους ήταν σε κακή κατάσταση: οι δούκες του Λίμπουργκ και οι κόμητες της Κλέβης είχαν εκμεταλλευτεί την προηγούμενη περίοδο πολιτικής αστάθειας. Ο Ένγκελμπερτ συμμάχησε με τους δούκες της Βραβάντης και τους κόμητες του Ναμύρ και με εκστρατείες κέρδισε πίσω τις γαίες και εξασφάλισε τα δικαιώματά τους. Χορήγησε δικαιώματα άστεως σε 10 πόλεις.

Το 1218 ο μεγαλύτερος αδελφός του Αδόλφος Δ΄, κόμης του Μπεργκ απεβίωσε στην Ε΄ Σταυροφορία· είχε μόνο μία κόρη, σύζυγο του Ερρίκου Δ΄. Ο πατέρας τού τελευταίου αξίωσε την κομητεία, αλλά ο Ένγκελμπερτ τη διεκδίκησε επικαλούμενος το Σαλικό Δίκαιο. Έπειτα από δύο διαμάχες, συμφώνησαν να τη λάβει ο Ένγκελμπερτ, αφού πληρώσει τα έσοδα ενός έτους.

Ήταν ευσεβής κληρικός και ταυτόχρονα δραστήριος κοσμικός ηγεμόνας, που επανίδρυσε και εξασφάλισε την Κολωνία με αποτελεσματικές μεταρρυθμίσεις.

Το τέλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι υπήκοοί του τον εκτιμούσαν, διότι για να εξασφαλίσει την ευημερία των υπηκόων του ζητούσε τη συνδρομή του Πάπα, του βασιλιά ή έπαιρνε στρατιωτική πρωτοβουλία. Ενδιαφερόταν για τη διατήρηση των νόμων και τη δικαιοσύνη. Έτσι όμως ήλθε σε αντιπαράθεση με τους ευγενείς, ακόμη και τους συγγενείς του.

Ο γιος του εξαδέλφου του, ο Φρειδερίκος, ήταν επίτροπος (Vogt) του αββαείου του Έσσεν, αλλά έκανε κατάχρηση της θέσης του και εξαπατούσε τις μοναχές. Ο Ένγκελμπερτ υποστήριξε το δίκαιο των μοναχών και έφερε το θέμα στη δικαιοσύνη. Αλλά ενώ ταξίδευε το 1225, φονεύθηκε κοντά στο Ζοστ. Φαίνεται πως μία ομάδα δυσαρεστημένων ευγενών του επιτέθηκε και όταν το σώμα του μεταφέρθηκε με κάρο βρέθηκαν 47 πληγές.

Αγιοποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σορός του τάφηκε στον καθεδρικό της Κολωνίας τρεισήμισι μήνες μετά και ο παπικός απεσταλμένος (legatus), επειδή ο Ένγκελμπερτ είχε φονευθεί προασπιζόμενος τις μοναχές, τον κήρυξε μάρτυρα. Ο διάδοχός του Ερρίκος του Μύλεναρκ ανέθεσε τη σύνταξη της βιογραφίας του. Το 1618 ο Φερδινάνδος των Βίττελσμπαχ αρχιεπίσκοπος της Βαυαρίας όρισε τον εορτασμό του.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ The description "Engelbert I of Berg" can refer either to Count Engelbert I of Berg or to the subject of this article, his son, Count Engelbert II of Berg, if referred to by his ecclesiastical office, when the form "Engelbert I of Berg, Archbishop of Cologne" sometimes occurs besides the more usual "Engelbert I of Cologne".

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. vberge. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2020.
  3. ↑ vberge.
  4. ↑ koln.
  5. ↑ WIAG-Pers-EPISCGatz-02884-001.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Meier, Gabriel (1909). "St. Engelbert of Cologne". In Herbermann, Charles. Catholic Encyclopedia. 5. New York: Robert Appleton.

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Altenberger Blätter : Beiträge aus der Vergangenheit und Gegenwart Altenbergs (in German). Odenthal-Altenberg: Katholische Pfarrgemeinde St. Mariä Himmelfahrt; Aktionskreis Altenberg e.V. (30). OCLC 85642998. Missing or empty |title= (help) An article on the murder of Engelbert 1225
  • Butler, Alban (1981) [1956]. "St. Engelbert, archbishop of Cologne, martyr". In Thurston, Herbert; Attwater, Donald. Butler's Lives of the saints. 4 (Complete ed.). Westminster, MD: Christian Classics. pp. 289–290. ISBN 9780870610455. Retrieved 2014-10-09.
  • Jung, Jacqueline E. (2000). "From Jericho to Jerusalem: the violent transformation of Archbishop Engelbert of Cologne". In Bynum, Caroline Walker; Freedman, Paul H. Last things : death and the Apocalypse in the Middle Ages. Middle Ages series. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. pp. 60–82. ISBN 9780812217025. JSTOR j.ctt3fhkvs. Retrieved 2014-10-09

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ένγκελμπερτ_Β΄_του_Μπεργκ&oldid=9855801"