Ένας ιδανικός σύζυγος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ένας ιδανικός σύζυγος
Από εικονογράφηση έκδοσης του 1907
ΣυγγραφέαςΌσκαρ Ουάιλντ
ΤίτλοςAn Ideal Husband
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημιουργίας1895
Ημερομηνία δημοσίευσης1899
Μορφήθεατρικό έργο
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ένας Ιδανικός Σύζυγος είναι θεατρικό έργο σε τέσσερις πράξεις του Όσκαρ Ουάιλντ που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο Χάιμαρκετ του Λονδίνου το 1895. Ήταν μία από τις μεγάλες επιτυχίες του συγγραφέα, με 124 παραστάσεις. [1]

Το έργο περιστρέφεται γύρω από πολιτικές ίντριγκες, εκβιασμούς, πολιτική διαφθορά και αγγίζει θέματα της δημόσιας και ιδιωτικής τιμής αλλά αναφέρεται και στον γάμο και τον έρωτα στην υψηλή κοινωνία του Λονδίνου του 19ου αιώνα.

Έχει αναβιώσει σε πολλές θεατρικές παραγωγές και διασκευάστηκε αρκετές φορές για τον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση.[2][3]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο διαδραματίζεται στο Λονδίνο στις αρχές του αιώνα μέσα σε 24 ώρες.

Ο σερ Ρόμπερτ Τσίλτερν είναι ένας νέος και πολύ αξιόλογος πολιτικός, υφυπουργός της κυβέρνησης και «ιδανικός σύζυγος» σύμφωνα με τη σύζυγό του λαίδη Τσίλτερν. Ο αδιάφθορος πολιτικός κρύβει ένα σκοτεινό μυστικό από το παρελθόν στη συνείδησή του: στην αρχή της καριέρας του δημιούργησε τη βάση της περιουσίας του πουλώντας ένα κρατικό μυστικό σε έναν Αυστριακό ευγενή και, από φόβο μήπως χάσει τον έρωτα της συζύγου του, αυστηρών ηθικών αρχών, πάντα σιωπούσε για εκείνη την ανέντιμη πράξη.

Το έργο αρχίζει με μια δεξίωση στο σπίτι των Τσίλτερν στην πλούσια συνοικία Μέιφερ του Λονδίνου, όπου εμφανίζεται ξαφνικά η ανυπόληπτη κυρία Σέβελι, παλιά συμμαθήτρια της λαίδης Τσίλτερν, που επέστρεψε από τη Βιέννη και αρχίζει να εκβιάζει τον σερ Ρόμπερτ: του προτείνει να εισηγηθεί θετικά στη Βουλή των Λόρδων ένα κατασκευαστικό έργο - απάτη που θα της επέτρεπε μεγάλη κερδοσκοπία, έργο στο οποίο ο σερ Ρόμπερτ είχε δημόσια εκφράσει την αντίθεσή του. Διαφορετικά, τον απειλεί με σκάνδαλο, θα δημοσιοποιήσει μια επιστολή του σερ Ρόμπερτ στον Αυστριακό ευγενή, που ήταν πρώην εραστή της, που αποδεικνύει το έγκλημά του. Όλα αυτά απειλούν να καταστρέψουν την πολιτική του καριέρα και τον έγγαμο βίο του και ο σερ Ρόμπερτ υποτάσσεται στις απαιτήσεις της.

Όταν η ηθικά άκαμπτη σύζυγός του ενημερώνεται για την αλλαγή γνώμης του άνδρα της σχετικά με το έργο, αγνοώντας τόσο το παρελθόν του συζύγου της όσο και τον εκβιασμό, τον πείθει να αρνηθεί την υπόσχεσή του στην κυρία Σέβελι.[4]

Ο σερ Ρόμπερτ έχει έναν παλιό και αγαπημένο φίλο, τον λόρδο Γκόρινγκ, περιζήτητο εργένη - παλιότερα είχε δεσμό και με την κυρία Σέβελι που έληξε λόγω απιστίας της - με τον οποίο είναι ερωτευμένη η χαριτωμένη νεαρή αδελφή του Μέιμπελ, αν και ο ίδιος δείχνει μάλλον αδιάφορος. Η λαίδη Τσίλτερν, απελπισμένη και αναστατωμένη, απευθύνεται σ'αυτόν για συμβουλές και βοήθεια. Το σημείωμα που του γράφει παραδίδεται στον λόρδο Γκόρινγκ, αλλά καταλήγει στα χέρια της κυρίας Σέβελι, η οποία τον επισκέπτεται σχεδόν συγχρόνως με τον σερ Ρόμπερτ, που βλέποντας την κυρία Σέβελι εκεί πιστεύει ότι η σχέση μεταξύ των δύο πρώην εραστών αναθερμάνθηκε και φεύγει.

Η κυρία Σέβελι τον επισκέφθηκε για να του πει ότι θα του παραδώσει το ενοχοποιητικό γράμμα αν δεχθεί να την παντρευτεί και να την αποκαταστήσει στην κοινωνία. Ο λόρδος Γκόρινγκ απορρίπτει με βδελυγμία την πρότασή της, βγαίνει από την απάθεια και αδιαφορία που ένοιωθε για τα πάντα και προσπαθεί να σώσει τον φίλο του. Έτσι, δείχνει στην κυρία Σέβελι μια καρφίτσα-βραχιόλι που βρήκε στο σπίτι του σερ Ρόμπερτ το βράδυ της δεξίωσης. Η κυρία Σέβελι την αναγνωρίζει για δική της, οπότε ο λόρδος Γκόρινγκ την κλειδώνει στο χέρι της με μυστική κλειδαριά και την κατηγορεί για κλοπή, καθώς αυτή η καρφίτσα ήταν το γαμήλιο δώρο του ίδιου σε μια ξαδέρφη του, από την οποία προφανώς την έκλεψε η κυρία Σέβελι.[5]

Μ' αυτόν τον τρόπο ο Γκόρινγκ ανταλλάσσει τη σιωπή του για την κλοπή με το ενοχοποιητικό γράμμα. Η κυρία Σέβελι, έξαλλη, στέλνει στη συνέχεια για εκδίκηση στον σερ Ρόμπερτ το σημείωμα της συζύγου του στον λόρδο Γκόρινγκ, ελπίζοντας ότι οι εκφράσεις της θα μπορούσαν να παρερμηνευτούν (σε χρειάζομαι, σε εμπιστεύομαι, έρχομαι σε σένα) και να τον πληγώσουν. Αλλά καθώς το σημείωμα δεν έχει όνομα παραλήπτη, ο σερ Ρόμπερτ υποθέτει ότι προορίζεται γι' αυτόν και το διαβάζει με συγκίνηση πιστεύοντας ότι η γυναίκα του ήθελε να τον παρηγορήσει εκείνη την οδυνηρή στιγμή με αυτές τις εκφράσεις και της είναι ευγνώμων - ο σερ Ρόμπερτ δεν γνωρίζει τι έχει συμβεί αλλά δεν υπέκυψε στον εκβιασμό, μόλις έχει εκφωνήσει τον λόγο του στη Βουλή απορρίπτοντας την πρόταση για το έργο και ήδη θεωρεί τον εαυτό του στα πρόθυρα της καταστροφής.

Ο σερ Ρόμπερτ σκέφτεται να εγκαταλείψει την πολιτική ζωή, αλλά, καθώς όλα έχουν τακτοποιηθεί, τελικά πείθεται να συνεχίσει και αποδέχεται μια πιο υψηλή θέση στην κυβέρνηση.

Όταν ο λόρδος Γκόρινγκ ζητά επίσημα σε γάμο την αδερφή του σερ Ρόμπερτ, ο τελευταίος αρνείται καθώς πιστεύει ότι ο φίλος του έχει ακόμη σχέσεις με την κυρία Σέβελι. Η λαίδη Τσίλτερν αναγκάζεται να εξηγήσει τα γεγονότα της προηγούμενης νύχτας και το αληθινό περιεχόμενο της επιστολής. Έτσι ο σερ Ρόμπερτ υποχωρεί και η αδερφή του παντρεύεται τον λόρδο Γκόρινγκ, που αποδείχθηκε πιστός και ειλικρινής φίλος.[6]

Μεταφράσεις στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικές από τις μεταφράσεις στα ελληνικά, πάντα με τον τίτλο Ένας Ιδανικός Σύζυγος:

  • μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές, εκδόσεις Ηριδανός, επανέκδοση Γκοβόστης, 2006
  • μετάφραση: Χρήστος Καρχαδάκης, εκδόσεις Ύψιλον, 2007
  • μετάφραση: Θεόδωρος Ψαλιδόπουλος, εκδόσεις Δρόμων, 2014[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικές συνδέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]