Έμπερχαρντ Γ΄ κόμης της Βυρτεμβέργης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Έμπερχαρντ Γ΄ κόμης της Βυρτεμβέργης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Eberhard III. von Württemberg (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 1364[1][2][3] Στουτγκάρδη |
| Θάνατος | 16 Μαΐου 1417[1] Γκέπινγκεν[4] |
| Τόπος ταφής | Στίφτσκιρχε |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αντωνία Βισκόντι (από 1380)[5] Ελισάβετ της Νυρεμβέργης (από 1412)[5] |
| Τέκνα | Έμπερχαρντ Δ΄ της Βυρτεμβέργης[6] Ελισάβετ της Βυρτεμβέργης (1412-1476)[7] Ούλριχ της Βυρτεμβέργης[7] Λούντβιχ της Βυρτεμβέργης[7] |
| Γονείς | Ούλριχ της Βυρτεμβέργης και Ελισάβετ της Βαυαρίας |
| Οικογένεια | Οίκος της Βυρτεμβέργης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Count of Württemberg |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Έμπερχαρντ Γ' ο Ήπιος (γερμανικά: Eberhard III. „der Milde“) (1364 – 16 Μαΐου 1417) του Οίκου της Βυρτεμβέργης ήταν κόμης της Βυρτεμβέργης (1392–1417).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν γιος του Ούλριχ διαδόχου της Βυρτεμβέργης (γιου του Έμπερχαρντ Β΄ κόμη της Βυρτεμβέργης) και της Ελισάβετ των Βίττελσμπαχ, κόρης του Λουδοβίκου Δ' δούκα της Βαυαρίας και βασιλιά της Γερμανίας.
Το 1392 διαδέχθηκε τον πάππο του, Έμπερχαρντ Β΄. Η πολιτική των συμμαχιών του με τα γειτονικά πριγκιπάτα και τις ελεύθερες (φεουδαλικά) πόλεις είχε σκοπό τη διατήρηση της ειρήνης. Έτσι το 1395 συμμάχησε σε 14 πόλεις της Άνω Σουαβίας και το 1405 συμμάχησε με τους Μάρμπαχ. Σημαντική ήταν η στρατιωτική του επιτυχία εναντίον της Εταιρείας Σλέγκελ το 1395 πλησίον του Χάιμσχαϊμ. Η πιο σημαίνουσα εδαφική απόκτηση που έκανε, ήταν αυτή του Μέμπελγκαρτ (Γαλλικά: Μονμπελιάρ), την οποία εξασφάλισε με τον γάμο τού γιου του Έμπερχαρντ Δ΄ με την Ενριέττα κόμισσα του Μονμπελιάρ. Κυβέρνησε το Μέμπελγκαρτ ως το 1409, οπότε την παρέδωσε στον γιο του.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε πρώτα το 1380 την Αντωνία Βισκόντι, κόρη του Μπερναμπό Βισκόντι και είχε τέκνο:
- Έμπερχαρντ Δ΄ 1388-1419, κόμης της Βυρτεμβέργης.
- Ούλριχ, Λούντβιχ, απεβίωσαν μικρά.
Το 1405 απεβίωσε η Αντωνία και ο Έμπερχαρντ Γ΄ έκανε δεύτερο γάμο το 1405 με την Ελισάβετ των Χοεντσόλερν, κόρη του Ιωάννη Γ΄ μπουργκράβου της Νυρεμβέργης και είχε τέκνο:
- Ελισάβετ απεβ. μετά το 1476, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Δ΄ κόμη του Βέρντενμπερκ.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Ούλριχ Γ΄ της Βυρτεμβέργης | ||||||||||||||||
| Έμπερχαρντ Β΄ κόμης της Βυρτεμβέργης | ||||||||||||||||
| Σοφία του Πφιρτ | ||||||||||||||||
| Ούλριχ διάδοχος της Βυρτεμβέργης | ||||||||||||||||
| Ερρίκος Η΄ του Χένεμπεργκ-Σλόιζινγκεν | ||||||||||||||||
| Ελισάβετ του Χένεμπεργκ-Σλόιζινγκεν | ||||||||||||||||
| Γιούτα του Βρανδεμβούργου | ||||||||||||||||
| Γκέρχαρντ Γ΄ κόμης της Βυρτεμβέργης | ||||||||||||||||
| Λουδοβίκος Β΄ της Βαυαρίας (1229-1294) | ||||||||||||||||
| Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας | ||||||||||||||||
| Ματθίλδη των Αψβούργων | ||||||||||||||||
| Ελισάβετ της Βαυαρίας (1329-1402) | ||||||||||||||||
| Γουλιέλμος Α΄ του Αινώ | ||||||||||||||||
| Μαργαρίτα Β΄, κόμισσα του Αινώ | ||||||||||||||||
| Ιωάννα του Βαλουά (1294-1352) | ||||||||||||||||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 132122669. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. eberhard-eberhard-iii-der-milde.
- ↑ 3,0 3,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16214757d.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 p15190.htm#i151895. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Andreas Thiele, Erzählende genealogische Stammtafeln zur europäischen Geschichte, Volume I, Part 2, Deutsche Kaiser-, Königs-, Herzogs- und Grafenhäuser II; Third Edition, R. G. Fischer Verlag (1997), pp.342-346