Έλενα Καραγιάνι-Στοενέσκου
Έλενα Καραγιάνι-Στοενέσκου | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 13 Μαΐου 1887 Tecuci |
Θάνατος | 29 Μαρτίου 1929 Βουκουρέστι |
Χώρα πολιτογράφησης | Ρουμανία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ρουμανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αεροπόρος |
![]() | |
Η Έλενα Καραγιάνι-Στοενέσκου (ρουμ. Elena Caragiani-Stoenescu, 13 Μαΐου 1887 – 29 Μαρτίου 1929) ήταν Ρουμάνα δημοσιογράφος και αεροπόρος, η πρώτη Ρουμάνα γυναίκα αεροπόρος στην ιστορία.[1] Απεφοίτησε από τη σχολή αεροπόρων του Βουκουρεστίου, αλλά οι αιτήσεις της για άδεια πιλότου απορρίφθηκαν από τις ρουμανικές αρχές. Για τον λόγο αυτόν εγκαταστάθηκε στη Γαλλία, όπου δύο χρόνια αργότερα πήρε άδεια πιλότου από τη Διεθνή Αεροναυτική Ομοσπονδία, καθιστάμενη μια από τις 15 πρώτες γυναίκες πιλότους αεροπλάνου παγκοσμίως.[2]
Η Καραγιάνι γεννήθηκε στην πόλη Τεκούτσι και ήταν θυγατέρα του ιατρού Αλεξάντρου Καραγιάνι (αδελφού του γνωστού Βλάχου λαογράφου Ιοάν Καραγιάνι) και της Ζένια Ραντόβιτσι. Η Έλενα σπούδασε νομικά στο Ιάσιο[3], αποφοιτώντας το 1913.

Ενδιαφέρθηκε για την αεροπορία και πέταξε για πρώτη φορά με αεροπλάνο το 1912, ενώ λίγο αργότερα εγγράφηκε στην «Εθνική αεροπορική ένωση» (Liga Națională Aeriană) του Τζέορτζε Βαλεντίν Μπιμπέσκου, όπου εκπαιδεύθηκε ως αεροπόρος με δάσκαλο τον Αντρέι Ποπόβιτσι. Αφού ολοκλήρωσε τα μαθήματα, υπέβαλε αίτηση για άδεια πιλότου, αλλά δεν την έλαβε κατόπιν αρνήσεων του υπουργού Παιδείας Σπίρου Χαρέτ και του στρατηγού Κραϊνισεάνου.[4]
Τότε η Καραγιάνι εγκαταστάθηκε στη Γαλλία, όπου παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή Πολιτικής Αεροπορίας του Μουρμελόν-λε-Γκραν[4] και, κατόπιν εξετάσεων, πήρε το πτυχίο και άδεια πιλότου της Διεθνούς Αεροναυτικής Ομοσπονδίας[3] στις 22 Ιανουαρίου 1914.
Μετά από νέα άρνηση άδειας να πετάξει στη Ρουμανία, η Έλενα επέστρεψε στη Γαλλία, όπου έγινε δημοσιογράφος σε μεγάλη γαλλική ημερήσια εφημερίδα. Ταξίδεψε στην Καραϊβική, το Μεξικό και τη Νότια Αμερική, και μετά την έναρξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου έγινε πολεμική ανταποκρίτρια για λογαριασμό του Τραστ Τύπου του Μεξικού.[4]
Το 1916, μετά την είσοδο της Ρουμανίας στον πόλεμο, η Καραγιάνι ζήτησε να συμμετάσχει ως πιλότος στην άμυνα της χώρας, αλλά και πάλι της το αρνήθηκαν. Τότε εγγράφηκε στον Ερυθρό Σταυρό ως νοσοκόμα και φρόντιζε τραυματίες Ρουμάνους σε ένα στρατόπεδο-νοσοκομείο στο Βουκουρέστι. Μετά την απόσυρση των ρουμανικών ένοπλων δυνάμεων στη Μολδαβία, η Καραγιάνι οργάνωσε ένα «υγειονομικό σημείο» στο σπίτι των γονέων της στο Τεκούτσι μαζί με την αδελφή της.[4]
Μετά το τέλος του πολέμου, παντρεύτηκε τον δικηγόρο Βίρτζιλ Στοενέσκου και εγκαταστάθηκαν στο Παρίσι. Η Έλενα συνέχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος, ταξιδεύοντας και σε χώρες της Αφρικής ή της Ασίας, και ειδικεύθηκε στο ρεπορτάζ αεροπορικών θεμάτων.[4]
Πάσχοντας από φυματίωση σε προχωρημένο στάδιο, η Έλενα επέστρεψε στο Βουκουρέστι, όπου πέθανε σε ηλικία 41 ετών και τάφηκε στο Κοιμητήριο Μπέλου. Στη μνήμη της η Ομάδα Βιομηχανικών Σχολείων του Τεκούτσι μετονομάσθηκε το φθινόπωρο του 2012 σε «Τεχνικό Λύκειο Έλενα Καραγιάνι».[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Marcu, George (εποπτ.): Dicționarul personalităților feminine din România, Editura Meronia, Βουκουρέστι 2009
- ↑ «First Licensed Female Pilots (per country)». Women in Aviation & Space History. 24 Ιουλίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 Ecaterina Țarălungă (2011). Enciclopedia identității românești. Personalități (στα Ρουμανικά). Editura Litera. σελ. 152. ISBN 978-606-600-246-2.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «Elena Caragiani-Stoenescu – Romania». Women in Aviation & Space History. 24 Ιουλίου 2015.
- ↑ D.C. Predescu (1 Αυγούστου 2013). «Gălățeni care au uimit lumea – Elena Caragiani». Viața Liberă Galați.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Firoiu, V.: Amazoanele cerului, Albatros Publishing House, Βουκουρέστι 1980