Έγκλημα χωρίς τιμωρία
| Έγκλημα χωρίς τιμωρία King's Row | |
|---|---|
 Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας. | |
| Σκηνοθεσία | Σαμ Γουντ |
| Παραγωγή | Χαλ Ουόλις |
| Σενάριο | Κέισι Ρόμπινσον |
| Βασισμένο σε | King's Row, του Χένρι Μπέλαμαν |
| Πρωταγωνιστές | Αν Σέρινταν Ρόμπερτ Κάμινγκς Ρόναλντ Ρίγκαν Μπέτι Φιλντ Κλοντ Ρέινς Τσαρλς Κόμπερν |
| Μουσική | Έριχ Βόλφγκανγκ Κόρνγκολντ |
| Φωτογραφία | Τζέιμς Γιονγκ Χάου |
| Μοντάζ | Ραλφ Ντόσον |
| Εταιρεία παραγωγής | Warner Bros. |
| Διανομή | Warner Bros. |
| Πρώτη προβολή | 2 Φεβρουαρίου 1942 |
| Διάρκεια | 127 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες |
| Γλώσσα | Aγγλικά |
| Προϋπολογισμός | $1,081,698[1][2] |
| Ακαθάριστα έσοδα | $5.093 εκατομμύρια[1] |
| δεδομένα () | |
Το Έγκλημα Χωρίς Τιμωρία (αγγλ. King's Row) είναι δράμα παραγωγής 1942, σε σκηνοθεσία Σαμ Γουντ, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Χένρι Μπέλαμαν King's Row που κυκλοφόρησε το 1940[3][4]. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι: Αν Σέρινταν, Ρόμπερτ Κάμινγκς, Ρόναλντ Ρίγκαν, Μπέτι Φιλντ, Κλοντ Ρέινς, Τσαρλς Κόμπερν, Τζούντιθ Άντερσον και Μαρία Ούσπενσκαγια. Ο ρόλος του Ρόναλντ Ρίγκαν, ήταν ο πιο αξιομνημόνευτος που έλαβε όσο είχε συμβόλαιο με την εταιρία Warner Bros. κι εκείνος που τον έκανε διάσημο (όπως παραδέχτηκε ο ίδιος χρόνια αργότερα στην αυτοβιογραφία του)[5][6].
Η ταινία προτάθηκε για τρία βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας χωρίς να κερδίσει κάποιο.
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πέντε παιδιά, ο Πάρις Μίτσελ (Ρόμπερτ Κάμινγκς), ο Ντρέικ Μακχιού (Ρόναντ Ρίγκαν), η Ράντι Μόναχαν (Αν Σέρινταν), η Κασσάνδρα Τάουερς (Μπέτι Φιλντ) και η Λουίζ Γκόρντον (Νάνσι Κόουλμαν), ζουν σε μια φαινομενικά ειδυλλιακή επαρχιακή πόλη των ΗΠΑ, στην οποία πίσω από τα χαμογελαστά πρόσωπα των ανθρώπων βρίσκονται κρυμμένα μυστικά.
Οι ζωές των παιδιών αυτών αλλάζουν, ενώ ο κόσμος εξελίσσεται βρισκόμενος στο κατώφλι του εικοστού αιώνα. Ο Πάρις και ο Ντρέικ, δυο ορφανά πλουσιόπαιδα, είναι επιστήθιοι φίλοι. Ο Πάρις που ζει με τη γιαγιά του ονειρεύεται να γίνει γιατρός και γοητεύεται από την Κασσάνδρα την κόρη του γιατρού Τάουερς (Κλοντ Ρέινς), ενός ψυχιάτρου που την αναγκάζει να μένει κλεισμένη σπίτι. Ο Πάρις, πριν αναχωρήσει για τις σπουδές του, πηγαίνει στο σπίτι του γιατρού Τάουερς και γνωρίζοντάς τον σαν άνθρωπο, αρχίζει να τον εκτιμά. Παραξενεύεται λοιπόν με το γεγονός ότι ο γιατρός κρατάει την κόρη του κλεισμένη σπίτι. Ένα τραγικό μυστικό που έχει να κάνει με την ψυχική ασθένεια της κόρης του πρόκειται να βγει στην επιφάνεια και να αλλάξει τις ζωές όλων.
Από την άλλη ο ανέμελος Ντρέικ, ετοιμάζεται να παντρευτεί την Λουίζ, αλλά ο πατέρας της, ο γιατρός Γκόρντον (Τσαρλς Κόμπερν) τον απορρίπτει, εφόσον διάγει μια ξέφρενη ζωή. Ο Ντρέικ τότε βρίσκει παρηγοριά στην αγκαλιά της παιδικής του φίλης Ράντι Μόναχαν. Σύντομα μένει χωρίς χρήματα και φίλους, εφόσον ο Πάρις έχει φύγει για την Ευρώπη και αναγκάζεται να δουλέψει στις σιδηροδρομικές γραμμές, όπου ένα ατύχημα, έχει ως αποτέλεσμα να του τραυματιστούν τα πόδια. Ο γιατρός Γκόρντον που αναλαμβάνει την παρακολούθησή του προβαίνει σε ακρωτηριασμό για να τον εκδικηθεί για την συμπεριφορά του απέναντι στην κόρη του.
Πληροφορίες παραγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η 20th Century Fox, προσπάθησε αρχικά να αγοράσει τα δικαιώματα του μυθιστορήματος, για να αναθέσει το ρόλο του Πάρις στον Χένρι Φόντα, αλλά η Warner Bros. πρόλαβε και τα αγόρασε νωρίτερα[5].
Υποψήφιες για το ρόλο της Κασσάνδρας, ήταν η Άιντα Λουπίνο, η Ολίβια Ντε Χάβιλαντ και η Τζίντζερ Ρότζερς. Ο σκηνοθέτης Σαμ Γουντ, ήθελε τη Λουπίνο, αλλά εκείνη απέριψε το ρόλο, επίσης ο Γουντ θεωρούσε την Ντε Χάβιλαντ, πολύ ώριμη για το ρόλο[7]. Η Μπέτι Ντέιβις ήθελε κι εκείνη το ρόλο της Κασσάνδρας, αλλά οι παραγωγοί φοβούνταν ότι θα κυρίευε την ταινία. Αργότερα η Ντέιβις πρότεινε την Μπέτι Φιλντ.
Ο Τζέιμς Στίβενσον, επρόκειτο να αναλάβει το ρόλο του γιατρού Τάουερ, αλλά απεβίωσε και ο ρόλος πήγε στον Κλοντ Ρέινς. Το όνομα του Τζον Γκάρφιλντ, βρισκόταν ανάμεσα στα ονόματα των υποψηφίων για το ρόλο του Ντρέικ, μαζί με εκείνα των Φράντσο Τόουν, Ντένις Μόργκαν και Έντι Άλμπερτ[6][5]. Ενώ για το ρόλο του Πάρις Μίτσελ, η Warner ήθελε να δανειστεί τον Τάιρον Πάουερ, από την 20th Century Fox. Όταν η εταιρία αρνήθηκε να δανείσει τον Πάουερ, ο Ρόμπερτ Κάμινγκς από την Universal ανέλαβε το ρόλο[5].
Τα θέματα τα οποία πραγματεύεται η ταινία, ήταν αμφιλεγόμενα για την περίοδο που γυρίστηκε και το γραφείο λογοκρισίας που εφάρμοζε τον κώδικα Χέιζ, απαιτούσε να έχει τον έλεγχο πάνω στη συγγραφή του σεναρίου. Ο σεναριογράφος Κέισι Ρόμπινσον πίστευε ότι θα ήταν δύσκολο, να γραφτεί καλό σενάριο, εφόσον υπήρχε λογοκρισία. Η θεματολογία που είχε να κάνω με άνομες σεξουαλικές σχέσεις, έλλειψη ηθικών αξιών, ελεύθερο σεξ θα προκαλούσε σκάνδαλο. Από το σενάριο το οποίο διαμορφώθηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να παρουσιάζει την ιστορία ενός νέου γιατρού που ωριμάζει γνωρίζοντας την αλήθεια ενός κακού και τρομακτικού κόσμου, αφαιρέθηκαν ή αποσιωπήθηκαν πολλά στοιχεία που παρουσιάζονται στο βιβλίο. Αυτά είναι η αιμομικτική σχέση της Κασσάνδρα με τον πατέρα της, η ευθανασία της γιαγιάς του Πάρις από τον ίδιο της τον εγγονό που ήθελε να την ανακουφίσει από τους φρικτούς πόνους του καρκίνου, καθώς και η φρικιαστική περιγραφή του χαρακτήρα του γιατρού Γκόρντον[5].
Bραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία προτάθηκε για τρία βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, χωρίς όμως να κερδίσει κανένα. Το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας εκείνη τη χρονιά πήγε στο Κυρία Μίνιβερ (Mrs. Miniver), ενώ ο Σαμ Γουντ έχασε το Όσκαρ Σκηνοθεσίας από τον Γουίλιαμ Γουάιλερ.
Υποψηφιότητα:
- Καλύτερης Ταινίας - Χαλ Ουόλις
- Σκηνοθεσίας - Σαμ Γουντ
- Ασπρόμαυρης Φωτογραφίας - Τζέιμς Γουόνγκ Χάου
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 H. Mark Glancy, "MGM Film Grosses, 1924–1948: The Eddie Mannix Ledger," Historical Journal of Film, Radio, and Television , 12, no. 2 (1992), pp. 127–43
- ↑ Ed. Rudy Behlmer Inside Warner Bros (1935–1951), 1985 p 208
- ↑ Variety film review; December 24, 1941, page 8.
- ↑ Harrison's Reports film review; December 27, 1941, page 208.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 «Notes for Kings Row (1942)». TCM.com. Turner Classic Movies. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2009.
- ↑ 6,0 6,1 Friedrich, Otto (1997). City of nets: a portrait of Hollywood in the 1940s. University of California Press (reprint). σελίδες 86–89. ISBN 978-0-520-20949-7.
- ↑ Behlmer, Rudy (1985). Inside Warner Bros. (1935–1951). New York, NY, U.S.A.: Viking. σελίδες 135–141. ISBN 0-670-80478-9.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Έγκλημα χωρίς τιμωρία στην IMDb (Αγγλικά)
- Έγκλημα χωρίς τιμωρία στο AllMovie (Αγγλικά)
- Έγκλημα χωρίς τιμωρία στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Έγκλημα χωρίς τιμωρία στο TCMDB (Αγγλικά)
- Έγκλημα χωρίς τιμωρία στο AlloCine (Γαλλικά)
- Έγκλημα χωρίς τιμωρία στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Έγκλημα χωρίς τιμωρία στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου
