Άρνηση κουρδικής μειονότητας από την Τουρκία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η άρνηση της ύπαρξης Κουρδικής μειονότητας στα τουρκικά εδάφη ήταν, για αρκετές δεκαετίες, η επίσημη κρατική πολιτική της Τουρκίας.
Οι Κούρδοι που ζούσαν στην Τουρκία, αρχικά περιγράφονταν ως «Ορεινοί Τούρκοι», όρος που εφευρέθηκε από τον στρατηγό Αμπντουλλάχ Αλπντογάν (Abdullah Alpdoğan) και χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει έναν λαό που ζούσε στα βουνά ο οποίος δεν μιλούσε τη δική τους γλώσσα αλλά μια τουρκική διάλεκτο.[1] Ο Τεβφίκ Ρουστού Αράς (Tevfik Rüştü Aras), ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών μεταξύ του 1925 και του 1938, υπερασπίστηκε την ιδέα ότι οι Κούρδοι πρέπει να εξαφανιστούν όπως οι Ινδιάνοι στις Ηνωμένες Πολιτείες.[2] Ο Καζίμ Καραμπεκίρ (Kâzim Karabekir), πρώην διοικητής του τουρκικού στρατού κατά τη διάρκεια του τουρκικού πολέμου της ανεξαρτησίας, δήλωσε ότι οι Κούρδοι στο Ντερσίμ εξομοιώθηκαν στην πραγματικότητα με τους Τούρκους και θα πρέπει να θυμούνται την τουρκικότητά τους.[3] Ο Μαχμούτ Εσάτ Μποζκούρτ, δήλωσε ότι δεν υπάρχει άλλο έθνος που θα μπορούσε να διεκδικήσει δικαιώματα στην Τουρκία από την τουρκική φυλή, και ότι το μόνο δικαίωμα που θα έχουν όλοι οι μη Τούρκοι είναι να είναι υπηρέτες ή σκλάβοι.[1]

Ο όρος «Ορεινός Τούρκος» χρησιμοποιούνταν συχνότερα το 1961 όταν ο Τούρκος πρόεδρος Τζεμάλ Γκιουρσέλ υποστήριξε μελέτες για να αποδείξει την τουρκικότητα των Κούρδων. Σε ένα βιβλίο του Μεχμέτ Σερίφ Φιράτ (Mehmet Şerif Fırat) στο οποίο ο Γκιουρσέλ έγραψε έναν πρόλογο, απαίτησε μελέτες που θα παρείχαν απόδειξη ενός γεγονότος που θα επιβεβαίωνε ότι οι Κούρδοι ήταν στην πραγματικότητα Ορεινοί Τούρκοι. Ο Γκιουρσέλ ήταν επίσης ο επικεφαλής του νεοσύστατου Τουρκικού Ινστιτούτου Πολιτιστικής Έρευνας (TKAE) που δημοσίευσε αρκετά βιβλία για το θέμα.[1] Κατά τη διάρκεια των δικών έναντι των Επαναστατικών Πολιτιστικών Ανατολικών Εστιών (DDKO) μετά το πραξικόπημα το 1971,[4] η εισαγγελία υποστήριξε ότι οι Κούρδοι στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν και η γλώσσα τους ήταν στην πραγματικότητα διάλεκτος των Τουρκικών.[5] Επίσης, ο Κενάν Εβρέν, ο αρχηγός της στρατιωτικής χούντας μετά το πραξικόπημα το 1980, αρνήθηκε την ύπαρξη κουρδικής εθνικότητας και ισχυρίστηκε ότι η λέξη Κούρδος προέκυψε από τον ήχο που έκανε το χιόνι αν κάποιος περπατούσε σε αυτό και περιόρισε τη χρήση της κουρδικής γλώσσα.[6] Ο όρος «Ορεινός Τούρκος» αντικαταστάθηκε επίσημα με τον νέο ευφημισμό «Ανατολικός Τούρκος» το 1980.[7]

21ος αιώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάρτιο του 2021 το τουρκικό Υπουργείο Εθνικής Παιδείας κυκλοφόρησε ένα σχολικό βιβλίο για την Επαρχία Ντιγιαρμπακίρ η οποία έχει κουρδική πλειοψηφία, στο οποίο δεν γίνεται καμία αναφορά στους Κούρδους ή στην κουρδική γλώσσα. Ισχυρίζεται επίσης ότι η γλώσσα που ομιλείται στην πόλη Ντιγιαρμπακίρ είναι παρόμοια με την «αζερική τουρκική διάλεκτο» που ομιλείται στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν.[8] Τον Αύγουστο του 2021, οι αρχές άλλαξαν το όνομα ενός τζαμιού του 17ου αιώνα στο Κιλίς από «Τζαμί των Κούρδων» σε «Τζαμί των Τούρκων» προκαλώντας κριτική από την κουρδική κοινότητα.[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Sagnic, Ceng. «Mountain Turks: state ideology and the Kurds in Turkey». SAGE Journal: 128–130. doi:10.1177/1468796818786307. https://core.ac.uk/reader/36771618. 
  2. ↑ Yilmaz, Özcan (26 Νοεμβρίου 2015). La formation de la nation kurde en Turquie (στα Γαλλικά). Graduate Institute Publications. σελ. 66. ISBN 978-2-940503179. 
  3. ↑ Bayir, Derya (22 Απριλίου 2016). Minorities and Nationalism in Turkish Law (στα Αγγλικά). Routledge. σελ. 134. ISBN 978-1-317-09579-8. 
  4. ↑ Beşikçi, İsmail (2004). International Colony Kurdistan (στα Αγγλικά). Parvana. σελίδες 84–88. ISBN 978-1-903656-31-0. 
  5. ↑ Orhan, Mehmet (16 Οκτωβρίου 2015). Political Violence and Kurds in Turkey: Fragmentations, Mobilizations, Participations & Repertoires (στα Αγγλικά). Routledge. σελ. 40. ISBN 978-1-317-42044-6. 
  6. ↑ Jones, Gareth (2007-03-05). «Turkey's ex-president Evren probed for Kurd remarks». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-12-17. https://web.archive.org/web/20201217113009/https://www.reuters.com/article/idUSL02262977. Ανακτήθηκε στις 2020-12-22. 
  7. ↑ «Turkey - Linguistic and Ethnic Groups». 
  8. ↑ «'Baku Turkish' spoken in Kurdish-majority Diyarbakır, according to Ministry». Bianet - Bagimsiz Iletisim Agi. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2021. 
  9. ↑ «'Kurds Mosque' changed to 'Turks Mosque' due to restoration, says gov't». Ahval. 2021-08-15. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-08-22. https://web.archive.org/web/20210822122551/https://ahvalnews.com/kurds/kurds-mosque-changed-turks-mosque-due-restoration-says-govt. Ανακτήθηκε στις 2021-08-22. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άρνηση_κουρδικής_μειονότητας_από_την_Τουρκία&oldid=9965876"