Άνω Λουσοί Αχαΐας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°0′4.0″N 22°8′20.0″E / 38.001111°N 22.138889°E / 38.001111; 22.138889

Άνω Λουσοί
Άνω Λουσοί is located in Greece
Άνω Λουσοί
Άνω Λουσοί
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΔυτικής Ελλάδας
ΔήμοςΚαλαβρύτων
Δημοτική ΕνότηταΚαλαβρύτων
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοποννήσου
ΝομόςΑχαΐας
Υψόμετρο1.140
Έκταση31,218 (η κοινότητα)
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΣουδενά Θεοτόκου

Οι Άνω Λουσοί είναι ορεινό χωριό του Νομού Αχαΐας. Είναι χτισμένοι σε υψόμετρο 1.140 μέτρων στις πλαγιές των Αροανίων και αποτελούν έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Αχαΐας. Οι Άνω Λουσοί ανήκουν στον Δήμο Καλαβρύτων και ο πληθυσμός τους σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είναι 111 κάτοικοι[1]. Πολύ κοντά στον οικισμό βρίσκονται τα Σπήλαια Λιμνών, που είναι από τα πιο επισκέψιμα σπήλαια στην Ελλάδα.

Τοπική Κοινότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην «Καλλικρατική» Τοπική Κοινότητα Άνω Λουσών συμπεριλαμβάνεται, βάσει της απογραφής του 2011, και ο οικισμός των Βαλβουσίων. Η κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 31,218 χμ² (2011). [2]

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μόνιμος [3][4][5]
Έτος Πληθυσμός
1991 156
2001 141
2011 111 (115)
Πραγματικός (de facto) [6][7][2]
Έτος Πληθυσμός
1961 312
1971 237
1981 172
1991 184
2001 207
2011 115 (119)

(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χωριό μέχρι το 1928 ονομαζόταν Σουδενά Θεοτόκου, οπότε και μετονομάστηκε σε Άνω Λουσοί[8][9]. Η παλιά ονομασία «Σουδενά Θεοτόκου» προέρχεται από τον ενοριακό ναό του χωριού για να γίνεται διάκριση από τους Κάτω Λουσούς που παλιά ονομάζονταν «Σουδενά Αγίου Βασιλείου» από τον ομώνυμο εκεί ενοριακό ναό[10].

Από το 1830 έως το 1920, εκτός από τον οικισμό των Άνω Λουσών, απογραφόταν ως ανεξάρτητος οικισμός, ανήκων στην Κοινότητα Άνω Λουσών, και ο οικισμός Χαρακτινού ο οποίος δεν υπάρχει πια[11][12].

Πρόσωπα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
  • Κώστας Παπαγιαννόπουλος-Ελένη Σιμώνη (επιμέλεια), Οι ρίζες των Σουδενιωτών. Τοπική Ιστορία και Αρχαιολογία των μετακινήσεων, έκδοση: Σύλλογος Σουδενιωτών Πατρών και Περιχώρων, Λουσικά Αχαΐας 2017. ISBN 978-618-83349-0-8.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]