Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άντονυ Άσκουιθ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εντιμότατος
Άντονυ Άσκουιθ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9  Νοεμβρίου 1902[1][2][3]
Λονδίνο[4]
Θάνατος20  Φεβρουαρίου 1968[1][5]ή21  Φεβρουαρίου 1968[4][6]
Λονδίνο
Αιτία θανάτουλέμφωμα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο[7]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[8][9]
ΣπουδέςΚολέγιο Μπέλιολ
Κολέγιο του Γουίντσεστερ
Σχολή Σάμερ Φιλντς
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου[10][11]
σεναριογράφος
ηθοποιός[12]
σκηνοθέτης[13]
Οικογένεια
ΓονείςΧέρμπερτ Χένρι Άσκουιθ[14][15] και Μάργκο Άσκουιθ[14][15]
ΑδέλφιαHerbert Asquith
Raymond Asquith
Arthur Asquith
Cyril Asquith, Baron Asquith of Bishopstone
Violet Bonham Carter
Elizabeth Bibesco
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Άντονυ Άσκουιθ (αγγλ. Anthony Asquith, 9 Νοεμβρίου 190220 Φεβρουαρίου 1968) ήταν σημαντικός Άγγλος σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Θεμελίωσε και εκπροσώπησε, μαζί με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ και μόλις έναν ή δύο άλλους σκηνοθέτες, την αγγλική κινηματογραφική «σχολή» της δεκαετίας του 1930, με την οποία μπορεί να γίνει λόγος για την «ενηλικίωση» του βρετανικού κινηματογράφου. Το έργο του Άσκουιθ κινείται βασικά γύρω από το κινηματογραφημένο θέατρο και ο σκηνοθέτης έγινε γνωστός διεθνώς κυρίως με την ταινία Πυγμαλίων (1938), μια εμπνευσμένη μεταφορά του θεατρικού έργου του Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω. Ωστόσο από πολλούς ως καλύτερο έργο του θεωρείται Ο δρόμος προς τ' άστρα (1945) και από τα ύστερα χρόνια του το Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός (1952).

Βίος και σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άντονυ Άσκουιθ γεννήθηκε στο Λονδίνο[16] και ήταν γιος του Χέρμπερτ Χένρι Άσκουιθ, που ήταν Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου από το 1908 έως το 1916, και της δεύτερης συζύγου του, της Μάργκοτ Άσκουιθ.[17] Είχε 4 ομοθαλή αδέλφια (από τα οποία μόνο η Ελίζαμπεθ επέζησε αρκετά ώστε να ενηλικιωθεί) και άλλα 5 ετεροθαλή, από τον πρώτο γάμο του πατέρα του[16]. Ο Άντονυ συμπλήρωσε τη σχολική του εκπαίδευση στο Κολέγιο Ουίντσεστερ και φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (Κολέγιο Μπέιλιαλ).

Η κινηματογραφική βιομηχανία στη Βρετανία όταν ο Ά. Άσκουιθ ήταν νέος δεν είχε καλή φήμη ώστε να ασχοληθεί μαζί της ως «γόνος καλής οικογενείας», και σύμφωνα με τον ηθοποιό Τζόναθαν Σέσιλ που γνώριζε την οικογένεια, το έπραξε ακριβώς για να αποδράσει από την οικογενειακή παράδοση.[18] Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στα τέλη της δεκαετίας του 1920 σκηνοθετώντας μια τετράδα ταινών του βωβού κινηματογράφου, η τελευταία εκ των οποίων το A Cottage on Dartmoor (1930), συνετέλεσε στο να αποκτήσει μια πρώτη φήμη με την προσεγμένη και συχνά συγκινητική σύνθεση του κάδρου.[17] Ο Πυγμαλίων (1938) είχε γνωστούς ηθοποιούς, όπως Λέσλι Χάουαρντ και τη Γουέντι Χίλερ.

Ο Άσκουιθ ήταν επί δεκαετίες φίλος και συνεργάτης με τον επιτυχημένο θεστρικό συγγραφέα Τέρενς Ράττιγκαν, με τον οποίο συνεργάσθηκε σε δέκα ταινίες, το ίδιο και με τον ρωσικής καταγωγής παραγωγό και σεναριογράφο Ανατόλ ντε Γκρύνβαλντ. Σημαντικότερες από τις μεταφορές από τον Άσκουιθ έργων του Ράττιγκαν είναι οι ταινίες The Winslow Boy (1948) και Η εκδοχή του Μπράουνινγκ (1951), ενώ το Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός (1952) αποτελεί μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του Όσκαρ Ουάιλντ.

Ο Άσκουιθ διετέλεσε διοικητής του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου.[19]

Ο Άσκουιθ είχε πρόβλημα αλκοολισμού και ήταν, σύμφωνα τουλάχιστον με τον ισχυρισμό του ηθοποιού Τζόναθαν Σέσιλ, κρυφός ομοφυλόφιλος. Ασθένησε όταν σκηνοθετούσε την ταινία The Shoes of the Fisherman και πέθανε λίγους μήνες αργότερα από καρκίνο στο Λονδίνο, σε ηλικία 65 ετών.[16][18] Τάφηκε στο προαύλιο του ναού των Αγίων Πάντων στο χωριό Σάτον Κόρτνυ στην όχθη του Τάμεση.[20]

Ο Άσκουιθ (κέντρο) δίνει οδηγίες στους ηθοποιούς Πέγκι Άσκροφτ και Γκόρντον Χάρκερ για το Channel Incident, ταινία μικρού μήκους με θέμα την Εκκένωση της Δουνκέρκης, που γυρίσθηκε για λογαριασμό του βρετανικού υπουργείου Πληροφοριών τον Σεπτέμβριο του 1940.
  • The Story of Papworth (1935)
  • Channel Incident (1940)
  • Rush Hour (1941)
  • Two Fathers (1944)


  1. 1 2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w62j6x3r. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. filmportal.de. 83d0228fd4a749058489b50f6d06acae. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 1 2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002149963. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  5. «Store norske leksikon» (Μποκμάλ, Νεονορβηγικά) Anthony_Asquith.
  6. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p2457.htm#i24567.
  7. (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 32180. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  8. «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 086455966. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2020.
  9. CONOR.SI. 224369251.
  10. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  11. (Αγγλικά) HOLLIS. Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. id.lib.harvard.edu/alma/99156450743203941/catalog. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2022.
  12. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2019.
  13. (Αγγλικά) www.acmi.net.au. creators/14095.
  14. 1 2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  15. 1 2 «Kindred Britain»
  16. 1 2 3 Wenden, D.J. (23 September 2004). «Asquith, Anthony (1902-1968), film director and aesthete». The Oxford Dictionary of National Biography. doi:10.1093/ref:odnb/30479.
  17. 1 2 Anthony Asquith biography at BFI Screenonline
  18. 1 2 Geoffrey Macnab: «The Asquith version», The Guardian, 6 Φεβροαρίου 2003
  19. Speed, F. Maurice, επιμ. (1968). Film Review 1968-1969. South Brunswick και Νέα Υόρκη: A.S. Barnes and Company. σελ. 25.
  20. «Asquith, Anthony (1902–1968))». Oxford Dictionary of National Biography (online έκδοση). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/30479. (Subscription or UK public library membership required.)
  • Τάσος Ν. Πετρής: το λήμμα «Άσκουιθ, σερ Άντονυ» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 7, σελ. 85