Άντολφ Σίσκο-Μπόχους

Άντολφ Σίσκο-Μπόχους
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Adolf Szyszko-Bohusz (Πολωνικά)
Γέννηση	1 Σεπτεμβρίου 1883; Νάρβα
Θάνατος	1 Οκτωβρίου 1948; Κρακοβία
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο Ρακοβίτσκι
Χώρα πολιτογράφησης	Πολωνία; Ρωσική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Πολωνικά
Σπουδές	Higher Art School at the Imperial Academy of Arts (έως 1909)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αρχιτέκτονας; διδάσκων πανεπιστημίου; συντηρητής
Εργοδότης	Γιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο; Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας; Εθνικό Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο του Λβιβ
Οικογένεια
Οικογένεια	d:Q63531490
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρύτανης (1922–1927, Ακαδημία Καλών Τεχνών «Γιαν Ματέικο»)
Βραβεύσεις	Χρυσός Σταυρός της Αξίας; Αξιωματικός του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας; Διοικητής του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας; Διοικητής με Αστέρι του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας‎
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Άντολφ Σίσκο-Μπόχους (πολωνικά: Adolf Szyszko-Bohusz) (1 Σεπτεμβρίου 1883, Νάρβα – 1 Οκτωβρίου 1948, Κρακοβία) ήταν Πολωνός αρχιτέκτονας και συντηρητής μνημείων, κορυφαίος εκπρόσωπος του ιστορικισμού και του μοντερνισμού στην Πολωνία.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 1883 στη Νάρβα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας (σημερινή Εσθονία). Οι γονείς του ήταν ο Πολίκαρπ Σίσκο-Μπόχους και η Μαρτσελίνα (το γένος Ζονσνίτσκα).

Μεταξύ 1902 και 1909, σπούδασε στην Αγία Πετρούπολη, αργότερα και στην Αυστρία στη Γερμανία. Το 1910, ο Σίσκο-Μπόχους άρχισε να δίνει διαλέξεις στο Γιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο και στην Ακαδημία Καλών Τεχνών «Γιαν Ματέικο» στην Κρακοβία. Το 1912 μετακόμισε στο Λβουφ, για να δώσει διαλέξεις στο Πολυτεχνείο του Λβουφ, όπου παρέμεινε μέχρι το 1916.^[13]

Μετά την επιστροφή του στην Κρακοβία, το 1916, ο Σίσκο-Μπόχους έλαβε τη θέση του διευθυντή του συνεργείου ανακαίνισης του Κάστρου Βάβελ. Χάρη στις προσπάθειές του, αρκετά κτίρια καθώς και δωμάτια του κάστρου ανακαινίστηκαν και ανανεώθηκαν. Ανακάλυψε απομεινάρια από το ρομανικό παλλάδιο του πρίγκιπα μπροστά στο βόρειο ύψωμα του κάστρου (1921). Τα έτη 1935–1938 πραγματοποίησε εργασίες αναστήλωσης στο δυτικό τμήμα του καθεδρικού ναού. Ήταν εκείνη την εποχή που στην Κρύπτη του Αγίου Λεονάρδου βρέθηκε ο τάφος του επισκόπου Μάουρους (π. 1118), καθώς και πολλά θραύσματα των τοίχων του ρομανικού καθεδρικού ναού και ίχνη της ακολουθίας μεταμορφώσεων του. Δημιούργησε τη σαρκοφάγο του Γιούλιους Σουοβάτσκι και βοήθησε στη δημιουργία της κρύπτης του Γιούζεφ Πιουσούτσκι.^[14]

Το 1920, ο Σίσκο-Μπόχους έγινε διευθυντής του Τμήματος Παλαιάς Αρχιτεκτονικής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών και δύο χρόνια αργότερα έγινε πρύτανης του κολεγίου. Μεταξύ 1932 και 1939, ήταν διευθυντής του Τμήματος Αρχιτεκτονικής στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας.

Ο Σίσκο-Μπόχους ήταν επίσης διάσημος αρχιτέκτονας. Σχεδίασε τη δική του οικογενειακή βίλα στο Πσεγκοζάουι,^[15] το μνημειώδες γραφείο του υποκαταστήματος της Κρακοβίας της PKO Bank Polski (1924) και πολλά άλλα κτίρια στην Κρακοβία. Σχεδίασε το Κάστρο του Προέδρου της Πολωνίας στην πόλη Βίσουα και το Σπίτι της Υγείας στο Ζακοπάνε. Επίσης, ήταν εκδότης του μηνιαίου Architekt.^[16]

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Σίσκο-Μπόχους, με την άδεια του Πολωνικού Εσωτερικού Στρατού, εργάστηκε σε ιδιωτικό γερμανικό αρχιτεκτονικό γραφείο και το 1945 επέστρεψε στη θέση του στο Κάστρο Βάβελ. Την ίδια χρονιά, συνδημιούργησε το Τμήμα Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας AGH.^[17]

Πέθανε την 1η Οκτωβρίου 1948 και ετάφη στο Κοιμητήριο Ρακοβίτσκι στην Κρακοβία.