Άννων
| Άννων | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | 𐤇𐤍𐤀 (Punic) |
| Γέννηση | 5ος αιώνας π.Χ. Καρχηδόνα |
| Θάνατος | 5ος αιώνας π.Χ. |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Καρχηδόνα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Punic |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | εξερευνητής θαλασσοπόρος |
| Αξιοσημείωτο έργο | Hanno's Periplus |
| Περίοδος ακμής | 5ος αιώνας π.Χ. |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Himilco |
| Οικογένεια | Magonids |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | monarch of Carthage (480 π.Χ.–440 π.Χ.)[1] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Άννων (αρχ.ελλ. Ἄννων) ήταν Καρχηδόνιος εξερευνητής (κάποτε αναφερόμενος ως βασιλιάς), που έζησε κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. και έμεινε στην ιστορία για τη θαλάσσια εξερεύνησή του της Δυτικής Αφρικής.[2] Ωστόσο η μοναδική ιστορική πηγή για το ταξίδι αυτό είναι ένας περίπλους που μεταφράσθηκε στην ελληνική.
Οι ιστορικοί έχουν επιχερήσει να ταυτοποιήσουν συγκεκριμένες τοποθεσίες κατά μήκος της διαδρομής του Άννωνος, βασισμένες στη μετάφραση αυτή. Σύμφωνα με ορισμένες σύγχρονες αναλύσεις, η εξερεύνησή του θα μπορούσε να είχε φθάσει μέχρι τη σημερινή Γκαμπόν, ενώ σύμφωνα με άλλους μελετητές δεν θα ήταν δυνατόν να έχει φθάσει πολύ μακρύτερα από το σημερινό νότιο Μαρόκο.[3]
Βιογραφικά ίχνη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το όνομα «Άννων» ήταν πολύ συνηθισμένο μεταξύ των αρχαίων Καρχηδονίων. Τα όσα αρχαία κείμενα αναφέρουν συγκεκριμένα τον Άννωνα τον Θαλασσοπόρο δεν παρέχουν πολλά προς την κατεύθυνση της ταυτοποιήσεώς του με βεβαιότητα: Κάποια τον αναφέρουν ως βασιλιά, ενώ άλλα με τους λατινικούς όρους dux (= ηγέτης ή στρατηγός) ή imperator (= διοικητής ή αυτοκράτορας).[4] Η ελληνική μετάφραση του Περίπλου του Άννωνος τον χαρακτηρίζει «βασιλέα»[5], μια λέξη που μπορεί να εννοεί έναν βασιλιά, αλλά τον χρησιμοποιούσαν συχνά για άλλους υψηλόβαθμους Καρχηδόνιους αξιωματούχους.[6] Υπάρχει πάντως ομοφωνία των μελετητών ως προς τη χρονολόγηση του Άννωνος στον 5ο αιώνα π.Χ..
Ο Περίπλους του Άννωνος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Περίπλους του Άννωνος σώζεται σε αρχαία ελληνικά χειρόγραφα, ενώ το καρχηδονιακό πρωτότυπο έχει χαθεί. Η ελληνική αυτή μετάφραση είναι περιληπτική[7] και αριθμεί μόλις 101 στίχους.[7] Μολονότι περιέχει αντιφάσεις και κάποια προφανή λάθη[8], είναι μάλλον φανερό ότι πράγματι προέρχεται από καρχηδονιακό κείμενο.[9] Ο Περίπλους έχει χαρακτηρισθεί ως «το σωζόμενο κείμενο που είναι πλησιέστερο σε ένα δείγμα της καρχηδονιακής γραμματείας»[9] και ως μία από τις λίγες υπάρχουσες καταγραφές αρχαίας εξερευνήσεως που έχουν γραφεί από τον ίδιο τον εξερευνητή.[10]
Η μετάφραση στην ελληνική γλώσσα έγινε επίσης τον 5ο αιώνα π.Χ.. Με την πάροδο των αιώνων, αυτή αντιγράφηκε πολλές φορές από αρχαίους Έλληνες και από Βυζαντινούς γραφείς. Δύο τέτοια αντίγραφα είναι και τα μοναδικά σωζόμενα χειρόγραφα, το ένα από τον 9ο και το άλλο από τον 14ο αιώνα. Ο Κορράδος Γκέσνερ πραγματοποίησε την πρώτη μετάφραση στα λατινικά, που τυπώθηκε στη Ζυρίχη το έτος 1559.[11]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Gilbert Charles-Picard, Colette Picard: «The life and death of Carthage. A survey of Punic history and culture from its birth to the final tragedy» (Αγγλικά) Sidgwick & Jackson. 1968.
- ↑ Law, R.C.C.: «North Africa in the period of Phoenician and Greek colonization, c. 800 to 325 BC», στη The Cambridge History of Africa, τόμ. 2, Cambridge University Press, 1978, σελ. 135
- ↑ Law, R.C.C.: «North Africa in the period of Phoenician and Greek colonization, c. 800 to 325 BC», στη The Cambridge History of Africa
- ↑ Schmitz 1867, σελ. 346.
- ↑ Hanno 1977, σελ. 24.
- ↑ Lendering 2020, σελ. 2.
- ↑ 7,0 7,1 Oikonomides 1977, σελ. 17.
- ↑ Warmington 1960, σελ. 64.
- ↑ 9,0 9,1 Warmington 1960, σελ. 62.
- ↑ Cary & Warmington 1929, σελ. 184.
- ↑ Kroupa 2019, σελ. 799.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Cary, Max· Warmington, Eric Herbert (1929). The Ancient Explorers. Λονδίνο: Methuen & Co.
- Kroupa, Sebestian (2019). «Humanists and Travellers, Gorgons and Gorillas: Hanno the Navigator's 'Periplus' and Early Modern Geography (1530-1630)». International History Review (Routledge) 41 (4): 793-820. doi:. ProQuest 2248796890. https://kclpure.kcl.ac.uk/portal/files/135176651/Humanists_and_Travellers_Gorgons_KROUPA_Epub16May2018_GREEN_AAM_.pdf.
- Mauny, Raymond (1955). «La navigation sur les côtes du sahara pendant l'antiquité» (στα γαλλικά). Revue des Études Anciennes (Bordeaux Montaigne University) 57 (1): 92–101. doi:.
- Murray, Hugh (1844). An Encyclopædia of Geography (2nd έκδοση). London: Longman, Brown, Green, and Longmans.
- Oikonomides, Al. N. (1977). «Introduction». Στο: Oikonomides, Al. N., επιμ. Periplus, or Circumnavigation (of Africa) (2nd έκδοση). Chicago: Ares Publishers, σσ. 9–21. ISBN 978-0-89005-217-4. OCLC 880515097. https://archive.org/details/periplusorcircum0000hann/page/n11/mode/2up.
- Schmitz, Leonhard (1867). «Hanno». Στο: Smith, William, επιμ. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. 2. Boston: Little, Brown, and Company. σελίδες 346–347.
- Soren, David· ben Khader, Aicha ben Abed· Slim, Hedi (1991). Carthage
. Touchstone Books. Simon & Schuster. ISBN 978-0-671-73289-9. - Thomson, James Oliver (2013) [1948]. History of Ancient Geography. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-68992-3.
- Warmington, Brian Herbert (1960). Carthage. New York: Frederick A. Praeger.
