Άννα Τόμοβα-Σίντοφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Άννα Τόμοβα-Σίντοφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Анна Томова-Синтова (Βουλγαρικά)
Γέννηση22  Σεπτεμβρίου 1941[1][2][3]
Στάρα Ζαγόρα
Χώρα πολιτογράφησηςΒουλγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΕθνική Ακαδημία Μουσικής
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδίστρια όπερας
Περίοδος ακμής1962
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΕθνικό Βραβείο της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας
Τάγμα του Αίμου
Ιστότοπος
tomowa-sintow.com

Η Άννα Τόμοβα-Σίντοφ (βουλγαρικά: Анна Томова-Синтова, επίσημη μεταγραφή Άννα Τόμοβα Σίντοβα, γεννήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 1941 στη Στάρα Ζαγόρα, Βασίλειο της Βουλγαρίας) είναι Βουλγάρα σοπράνο που έχει τραγουδήσει με μεγάλη επιτυχία σε όλες τις μεγάλες όπερες του κόσμου, με ρεπερτόριο που περιλαμβάνει τους Μότσαρτ, Ροσίνι, Βέρντι, Πουτσίνι, Βάγκνερ και Στράους. Απολάμβανε ιδιαίτερα στενή επαγγελματική σχέση με τον μαέστρο Χέρμπερτ φον Κάραγιαν από το 1973 μέχρι τον θάνατο του μαέστρου τον Ιούλιο του 1989.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τόμοβα-Σίντοφ άρχισε να μελετά πιάνο στην ηλικία των έξι. Στα δεκαέξι κέρδισε ένα εθνικό διαγωνισμό. Αργότερα φοίτησε στο Εθνικό Ωδείο της Σόφιας, όπου σπούδασε φωνητική με τον Καθηγητή Γκεόργκι Ζλάτεφ-Τσέρκιν και τη σοπράνο Κάτια Σπιριντόνοβα και αποφοίτησε με διπλώματα στη φωνή και πιάνο, κάνοντας ντεμπούτο (για τις εξετάσεις ως μάστερ) ως Τατιάνα στον Ευγένιο Ονέγκιν του Τσαϊκόφσκι. Μετά την αποφοίτησή του, εντάχθηκε στο Στούντιο Όπερας της Όπερας της Λειψίας, όπου το 1967 έκανε το επαγγελματικό ντεμπούτο της ως Αμπιγκέηλ στο Ναμπούκο του Βέρντι. Ύστερα έπαιξε στο ρεπερτόριο της κορυφαίους ρόλους, όπως τα Μαντάμα Μπατερφλάι και Μανόν Λεσκώ του Πουτσίνι, τα Τραβιάτα, Τροβατόρε, και Οθέλος του Βέρντι, τον Ντον Τζιοβάνι του Μότσαρτ, την Αραμπέλα του Στράους και το Ντι Τσαουμπεργκάιγκε του Βέρνερ Εγκ. Για πολλούς από αυτούς τους ρόλους σπούδασε με το μουσικό διευθυντή της εταιρείες, τον καθηγητή Πολ Σμιτς, ο οποίος είχε σπουδάσει με τον Ρίχαρντ Στράους.

Το 1972 προσκλήθηκε να προσχωρήσει στην Κρατική Όπερα του Βερολίνου, όπου έλαβε την τιμητική διάκριση της Kammersängerin (Κάμερσενγκεριν, κυριολεκτικά: "αυλική αοιδός") ήδη κατά το πρώτο έτος. Στο Βερολίνο συνέχισε να διευρύνει το ρεπερτόριό της, παίζοντας ηγετικούς ρόλους σε διάφορα έργα, όπως Οι Γάμοι του Φίγκαρο και Έτσι κάνουν όλες του Μότσαρτ, την Αΐντα του Βέρντι, την Τόσκα του Πουτσίνι, τον Ευγένιο Ονιέγκιν του Τσαϊκόφσκι, τις Τανχόιζερ και Λόενγκριν του Βάγκνερ, τις Αριάδνη στη Νάξο και Ο ιππότης με το ρόδο του Στράους.

Η Τόμοβα-Σίντοφ ανακηρύχθηκε ως Kammersängerin και από την Κρατική όπερα της Βιέννης.

Το 1973 η Τόμοβα-Σίτνοφ έκανε οντισιόν για τον μαέστρο Χέρμπερτ φον Κάραγιαν για την επερχόμενη παγκόσμια πρεμιέρα του "Ντε τεμπόρουμ φίνε κομέντια" του Καρλ Ορφ στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ. Την προσέλαβε αμέσως και για τα επόμενα δεκαεπτά χρόνια (μέχρι τον θάνατο του Κάραγιαν), οι δυο τους συνεργάζονταν συχνά σε όπερες, συναυλίες και στούντια ηχογραφήσεων σε όλο τον κόσμο. Ο Κάραγιαν αποκάλεσε την Τόμοβα-Σίντοφ ως "το μεγαλύτερο ταλέντο που έχει συναντήσει τα τελευταία χρόνια." Από το 1973 μέχρι το 1991, η Τόμοβα-Σίντοφ ήταν μόνιμη καλεσμένη του Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ. Με αυτόν ως μαέστρο, κατέγραψε τις Λε Νότσε ντι Φίγκαρο (1978), Λόενγκριν (απέναντι από τους Ρενέ Κόλλο και Ντούνια Βέιζοβιτς, 1976-81) και Ο ιππότης με το ρόδο (με τις Αγνή Μπάλτσα και Τζάνετ Πέρρι, 1982).

Η Τόμοβα-Σίντοφ έκανε το ντεμπούτο της στην Όπερα του Σαν Φρανσίσκο το 1974, ως Ντόνα Άννα στο Ντον Τζιοβάνι. Το 1975 έκανε ντεμπούτο στο Κόβεντ Γκάρντεν παίζοντας τον ρόλο της Φιορντιλίτζι στο "Έτσι κάνουν όλες". Έκανε το ντεμπούτο της στη Μητροπολιτική Όπερα το 1976 και έκανε ντεμπούτο στη Λυρική Όπερα του Σικάγου το 1980 ως Ντόνα Άννα. Το 1982 έκανε το ντεμπούτο της στη Σκάλα του Μιλάνου ως Έλσα στο Λόενγκριν.

Η συμμετοχή της στο "Αριάδνη" στη Νάξο με τον Τζέιμς Λεβίν και τη Φιλαρμονική της Βιέννης ήταν αυτή που κέρδισε το Βραβείο Γκράμι για την Καλύτερη Εγγραφή Όπερας το 1988.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w69c7j14. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Γερμανικά, Αγγλικά) FemBio database. 27171. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνεντεύξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]