Άννα Στουπνίτσκα-Μπάντο
| Άννα Στουπνίτσκα-Μπάντο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Anna Bożenna Bando (Πολωνικά) |
| Γέννηση | 23 Φεβρουαρίου 1929[1] Końskie |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνία |
| Θρησκεία | Λατινική Εκκλησία[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά |
| Σπουδές | Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | νευρολόγος ιατρός[1] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Janina Stupnicka |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Διοικητής του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (2008) Δίκαιοι των Εθνών (19 Σεπτεμβρίου 1983)[1] Pro Patria Medal (2017) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Άννα Στουπνίτσκα-Μπάντο (πολωνικά: Anna Stupnicka-Bando) (γεν. 23 Φεβρουαρίου 1929, Κόνσκιε) είναι Πολωνή ιατρός και από το 2014 πρόεδρος της Πολωνικής Κοινωνίας των Δικαίων των Εθνών.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πατέρας της Άννας Στουπνίτσκα-Μπάντο ήταν ο σταρόστα του Κόνσκιε πριν από τον πόλεμο. Η μητέρα της, Γιανίνα Στουπνίτσκα (το γένος Βούιτσικ),εργαζόταν ως δασκάλα. Αφού χώρισε με τον σύζυγό της, εργάστηκε στη στρατιωτική διοίκηση. Πριν από τον πόλεμο, η Άννα Στουπνίτσκα ζούσε με τη μητέρα και τη γιαγιά της στην οδό Μιτσκιεβίτσα 25 στο Ζολίμπος της Βαρσοβίας, όπου παρακολούθησε το σχολείο των Αδελφών της Ανάστασης.[2]
Το Σεπτέμβριο του 1939, η οικογένεια εκκενώθηκε από τη Βαρσοβία. Αφού έφτασε στα ρουμανικά σύνορα, η Γιανίνα, επηρεασμένη από τη μητέρα της, αποφάσισε να επιστρέψει στην κατεχόμενη πρωτεύουσα. Ήταν υπεύθυνη για την τήρηση βιβλίων εγγραφής και τη διαχείριση του κτιρίου. Χάρη σε ένα πέρασμα που επέτρεπε στους ανθρώπους να μετακινούνται γύρω από το γκέτο, τον χειμώνα του 1941, μαζί με την Άννα, πήρε από εκεί μια Εβραία - τη Λιλιάνα Άλτερ, κόρη της Χίλαρι, ακτιβίστριας του Μπουντ. Η μητέρα της Λιλιάνας πέθανε στον πόλεμο.[3] Μέχρι το ξέσπασμα της Εξέγερσης της Βαρσοβίας, η Λιλιάνα, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως Κρίσια Βούιτσικ (Krysia Wójcik), κρυβόταν με την οικογένεια Στουπνίτσκι. Τα κορίτσια συμμετείχαν σε μυστική διδασκαλία. Στο διαμέρισμα στο Ζολίμπος ήρθαν και άλλοι Εβραίοι που κρύβονταν: ο Ρίσαρντ Γκρίνμπεργκ και ο Μικόουαϊ Μπόρενσταϊν. Ο Μπόρενσταϊν βοηθήθηκε από τη Γιανίνα και εργάστηκε στο γειτονικό κτίριο. Αφού ξέσπασε η εξέγερση, οι γυναίκες έμειναν στο υπόγειο του σπιτιού. Η Άννα Στουπνίτσκα, ως νοσοκόμα, οργάνωσε ένα ιατρικό σημείο της Περιφέρειας II «Żywiciel» του Εσωτερικού Στρατού. Μετά την εξέγερση, οι γυναίκες στάλθηκαν σε ένα στρατόπεδο διέλευσης στο Προύσκουφ.[4]
Από εκεί κατευθύνθηκαν από τους Γερμανούς στην Κρακοβία. Κατάφεραν να δραπετεύσουν κατά τη διάρκεια της απέλασης. Στις αρχές της άνοιξης του 1945, πήγαν στη Βαρσοβία. Αμέσως μετά τον πόλεμο, η οικογένεια Στουπνίτσκι μετακόμισε στο Γκντανσκ. Η Άννα δραστηριοποιήθηκε στην Εταιρεία των Φίλων του Στρατιώτη. Στη συνέχεια, επέστρεψαν στη Βαρσοβία. Το 1954, το σπίτι τους στο Μιεντζιλέσιε κάηκε. Η Άννα ξεκίνησε τις σπουδές της στην Ιατρική Ακαδημία της Βαρσοβίας. Μετά από λίγο, σταμάτησε τις σπουδές για να βοηθήσει την άρρωστη μητέρα της. Κέρδισε επιπλέον χρήματα από τη λειτουργία ενός περιπτέρου. Έμεναν με έναν γείτονα. Στη συνέχεια, η Άννα Στουπνίτσκα παντρεύτηκε έναν μηχανικό, υπάλληλο του Ηλεκτροτεχνικού Ινστιτούτου στο Μιεντζιλέσιε. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο με ειδικότητα στη νευρολογία. Σε όλη της τη ζωή συνδέθηκε επαγγελματικά με το Κεντρικό Νοσοκομείο Σιδηροδρόμων. Διατηρούσε επίσης μια νευρολογική κλινική.[5]
Δραστηριοποιήθηκε στον κύκλο βετεράνων «Wawer» και για κάποιο διάστημα ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Διατηρούσε ένα γραφείο για βετεράνους. Στην Πολωνική Εταιρεία των Δικαίων των Εθνών, ήταν αρχικά στο διοικητικό συμβούλιο και το 2014 έγινε η πρόεδρός της. Ως εκπρόσωπος των Δικαίων, το 2009 συμμετείχε σε επίσκεψη στις Ηνωμένες Πολιτείες, κατά την οποία συναντήθηκε με τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.
Και οι τρεις Εβραίοι επέζησαν από τον πόλεμο. Η Άννα Στουπνίτσκα ήταν σε επαφή με τον Γκρίνμπεργκ μέχρι τη δεκαετία του 1970. Η Λιλιάνα Άλτερ (μετά τον σύζυγό της Ρίντλερ) μετακόμισε στη θεία της στη Γαλλία μετά τον πόλεμο. Το 1989 ανανέωσε την επαφή της με την Άννα, όπου οι γυναίκες συναντήθηκαν στο Παρίσι.
Το 1983, η Άννα Στουπνίτσκα-Μπάντο και η μητέρα της τιμήθηκαν με τα μετάλλια των Δικαίων των Εθνών. Το 2008 της απονεμήθηκε ο Σταυρός του Διοικητή του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας και το 2017 το Μετάλλιο «Pro Patria». Το 2019, ο Πρόεδρος Άντζεϊ Ντούντα έστειλε τις ευχές της με την ευκαιρία της 90ής επετείου από τη γέννησή της.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «The Righteous Among the Nations Database» (Αγγλικά)
- ↑ Τερέσα Τοράνσκα (Νοεμβρίου 2008). «Historia rodziny Stupnickich | Polscy Sprawiedliwi». Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Μάτσεϊ Πουχουόφσκι (9 Φεβρουαρίου 2018). «Anna Stupnicka-Bando - Sprawiedliwa Wśród Narodów Świata» (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Κλάρα Γιατσκλ· Γιουντίτα Πάβλακ (13 Φεβρουαρίου 2014). «Anna Stupnicka-Bando | Wirtualny Sztetl». Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Ντάριους Γιασίνσκι (4 Ιουνίου 2012). «Archiwum Historii Mówionej – Anna Stupnicka-Bando» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2020.
|