Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άννα Μαρία του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ, πριγκίπισσα του Έγκενμπεργκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άννα Μαρία του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ, πριγκίπισσα του Έγκενμπεργκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Anna Maria von Brandenburg-Bayreuth (Γερμανικά)
Γέννηση30  Δεκεμβρίου 1609
Μπαϊρόιτ
Θάνατος8  Μαΐου 1680 ή 7  Μαΐου 1680[1]
Σόπρον
Τόπος ταφήςΝαός της Αγίας Τριάδας Μπαϊρόιτ
ΘρησκείαΛουθηρανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςJohann Anton Eggenberg (1639–1649)
ΤέκναJohn Christian of Eggenberg
Maria Elisabeth von Eggenberg
Johann Seifried von Eggenberg
ΓονείςΧριστιανός του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ και Μαρία της Πρωσίας, μαργραβίνα του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ
ΑδέλφιαΜαγδαληνή Σίβυλλα του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ
Έρντμαν Αύγουστος του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ
Γεώργιος Αλβέρτος του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ-Κούλμμπαχ
ΟικογένειαΟίκος του Χοεντσόλερν και House of Eggenberg
Θυρεός

Η Άννα-Μαρία, γενν.: Anna Maria von Brandenburg-Bayreuth von Hohenzollern, fürstin von Eggenberg (30 Δεκεμβρίου 1609 στο Μπαϊρόιτ - 8 Μαΐου 1680 στο Έντενμπουργκ) από τον Οίκο των Χοεντσόλερν ήταν κόρη του μαργράβου του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ και με τον γάμο της έγινε πριγκίπισσα του Έγκενμπεργκ.

Η Άννα-Μαρία ήταν η πρώτη κόρη του Χριστιανού μαργράβου του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ και της Μαρίας των Χοεντσόλερν, κόρης του Αλβέρτου-Φρειδερίκου δούκα της Πρωσίας.

Παντρεύτηκε σύμφωνα με τη Ρωμαιοκαθολική τελετή στην οικογένεια ευγενών του Έγκενμπεργκ από τη Στυρία στις 23 Οκτωβρίου 1639 στο Ρέγκενσμπουργκ [2] με τον Ιωάννη-Αντώνιο Α΄ πρίγκιπα του Έγκενμπεργκ, δούκα του Κρούμαου, ο οποίος στη συνέχεια έλαβε την ευκαιρία να αποκτήσει την επαρχία της Γκορίτσια και Γκραντίσκα κατά μήκος της Αδριατικής ακτής δύο χρόνια αργότερα, από τον παιδικό του φίλο αυτοκράτορα Φερδινάνδο Γ΄. Η τελετή του γάμου είχε τακτοποιηθεί από τον Χριστιανό-Γουλιέλμο του Βρανδεμβούργου και ο Ιωάννης-Αντώνιος Α΄ εξασφάλισε έτσι την υποστήριξη τού Βρανδεμβούργου για την αξίωσή του σε μία θέση στην Αυτοκρατορική Συνέλευση (Dieta). [3] Επέδειξε έναν ισχυρό χαρακτήρα και μία αυτοπεποίθηση διατηρώντας σταθερά την προτεσταντική πίστη τής οικογένειάς της, παρά τον γάμο της με τον γιο του Χανς Ούλριχ φον Έγκενμπεργκ, επικεφαλής του αυτοκράτορα Φερδινάνδου Β΄, ο οποίος είχε διεξάγει την Αντι-Μεταρρύθμιση στα Αψβουργικά κληρονομικά εδάφη καθώς και τον Τριακονταετή πόλεμο.

Μετά το πρόωρο τέλος του συζύγου της το 1649, η Άννα-Μαρία, μαζί με τον πατέρα της και τον Βολφ φον Στούμπενμπεργκ, κατείχαν την κηδεμονία και των δύο ανηλίκων γιων της, συμφωνώντας να παραμείνουν στα κληρονομικά εδάφη των Αψβούργων και να τα μεγαλώσουν στην καθολική παράδοση, καθώς και στη διοίκηση των ιδιοκτησιών του Έγκενμπεργκ. Αυτό, καθώς και η εκτεταμένη αλληλογραφία της με τους δύο γιους της, δείχνουν να είναι μία εχέφρων, μετρημένη και στοργική μητέρα. Κατά τη διάρκεια της κηδεμονίας της κόπηκαν νομίσματα με τα πορτρέτα και των δύο γιων της στο νομισματοκοπείο του κάστρου Τσέσκυ Κρούμλοβ. [4] Η πριγκίπισσα ήταν επίσης σημαντική προστάτης, που υποστήριξε την κατασκευή της εκκλησίας στο προσκύνημα της Μαρίας των Χιονιών (γερμανικά: Maria Schnee Kirche‎‎, τσεχικά: Svatý Kámen nad Malší‎‎ κοντά στο Κρούμλοβ (τσεχικά: Český Krumlov‎‎) στη Βοημία.

Έχοντας αποβιώσει απροσδόκητα στη νεαρή ηλικία των 39 ετών, ο Ιωάννης-Αντώιος Α΄ άφησε την οικογένειά του με μόνο ένα προσχέδιο διαθήκης, που δεν ήταν υπογεγραμμένο, ούτε επίσημο συμβόλαιο, όπου άφηνε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας στον μεγαλύτερο γιο. Η πριγκίπισσα Άννα-Μαρία αρνήθηκε να αναγνωρίσει το προσχέδιο ως νόμιμο [5] και διαχειρίστηκε τις ιδιοκτησίες του Έγκενμπεργκ μέχρι το 1664, οπότε τα δύο αδέλφια ανέλαβαν τον έλεγχο· μόλις το 1672 έκαναν μία κατανομή των ιδιοκτησιών μεταξύ τους. Η Άννα-Μαρία απέδειξε περαιτέρω τα ένστικτα τής μητέρας πηγαίνοντας προσωπικά στον ίδιο τον αυτοκράτορα, για να ζητήσει να αποζημιωθεί η κόρη της με ένα ισοδύναμο ποσό ως προίκα. [6]

Σε μία επίσκεψη στην πόλη Έντενμπουργκ (ουγγρικά: Sopron‎‎) στην Ουγγαρία το 1670, βρήκε τη θρησκευτική ανοχή πιο ανοικτή από ό,τι στο ένθερμο καθολικό δουκάτο της Στυρίας και μετεγκατέστησε την Αυλή της το 1674 σε ένα μικρό παλάτι της πόλης, σε σύγκριση με το κάστρο της στο Κρούμαου ή το ανάκτορο Χέρμπερσταϊν, ένα παλάτι της πόλης στο Γκρατς. Στο Σόπρον τής επετράπη να τελεί προτεσταντικές λειτουργίες στην αυλή της απέναντι από την πρώην προτεσταντική Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, η οποία είχε πιο πριν παραδοθεί στους Ιησουίτες. Αυτό το παλάτι της πόλης Σόπρον εξακολουθεί να φέρει το όνομά του ως Οικία Έγκενμπεργκ (ουγγρικά: Eggenberg-ház‎‎) και ακόμη φέρει το οικόσημο των μαργράβων του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ επάνω από την κεντρική πύλη και το οικόσημο των Χοεντσόλερν κάτω από τον άμβωνα, επάνω από την αυλή. Απεβίωσε σε αυτό το σπίτι στις 8 Μαΐου 1680 και έχει ενταφιαστεί με τους γονείς της στην Εκκλησία της πόλης (γερμανικά: Stadtkirche‎‎) του Μπαϊρόιτ.

Παντρεύτηκε το 1639 τον Ιωάννη-Αντώνιο Α΄ πρίγκιπα του Έγκενμπεργκ και είχε τέκνα:

  • Μαρία-Ελισάβετ 1640-1715, παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο-Ιωσήφ πρίγκιπα του Ντήτριχσεν.
  • Ιωάννης-Χριστιανός Α΄ 1641-1710, πρίγκιπας του Έγκενμπεργκ.
  • Ιωάννης-Σάυφρηντ 1644-1713, πρίγκιπας του Έγκενμπεργκ.
  • Μαρία-Φραντσίσκα 1643, απεβ. νήπιο.

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 29  Αυγούστου 2019.
  2. Walther Ernest Heydendorff. Die Fürsten und Freiherren zu Eggenberg und ihre Vorfahren. Graz: Verlag Styria, 1965, pp.161.
  3. Johann Samuel Ersch: Band 31 von Allgemeine Encyclopädie der Wissenschaften und Künste, J. f. Gleditsch, 1838, S. 209 f. (Digitalisat)
  4. http://www.castle.ckrumlov.cz/docs/de/zamek_2nadvori_razba.xml
  5. Walther Ernest Heydendorff. Die Fürsten und Freiherren zu Eggenberg und ihre Vorfahren. Graz: Verlag Styria, 1965, pp.176.
  6. Jahrbücher der Literatur, Band 107–108, C. Gerold, 1844, S. 39 (Digitalisat)
  • Μπάρμπαρα Κάιζερ. Schloss Eggenberg . Graz: Christian Brandstätter Verlag, 2006, σελ. 60.(ISBN 3-902510-80-3)ISBN 3-902510-80-3 (διατίθεται σε γερμανικές ή αγγλικές εκδόσεις μέσω του Universalmuseum Joanneum )
  • Walther Ernest Heydendorff. Die Fürsten und Freiherren zu Eggenberg und ihre Vorfahren . Graz: Verlag Styria, 1965, σελ. 161–163, 175–184.
  • Christian von Stramberg, Anton Joseph Weidenbach. Denkwürdiger und nützlicher rheinischer Antiquarius: Welcher die wichtisten und angenehmsten geogrischen, historischen und politischen Merkwürdigkeiten des ganzen Rheinstroms, von seinem Ausflusse in das Meer bis zu seinem, Urstprs, 18 413 ff.