Άννα Κολεσάροβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άννα Κολεσάροβα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Anna Kolesárová (Σλοβακικά)
Γέννηση14 Ιουλίου 1928
Vysoká nad Uhom
Θάνατος22  Νοεμβρίου 1944[1][2]
Vysoká nad Uhom
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Χώρα πολιτογράφησηςΤσεχοσλοβακία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Eορτασμός αγίου22 Νοεμβρίου
Πληροφορίες ασχολίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Άννα Κολεσάροβα (14 Ιουλίου 1928 - 22 Νοεμβρίου 1944) ήταν Σλοβάκα Ρωμαιοκαθολική. Η ζωή της τερματίστηκε μόλις το 1944, όταν ένας Σοβιετικός στρατιώτης τη σκότωσε, αφού αντιστάθηκε στην απόπειρα βιασμού της. [3] [4] Εκείνοι που την γνώριζαν καλύτερα την περιέγραψαν ως μια σεμνή και απλή κοπέλα, που παρακολουθούσε τη Θεία Λειτουργία κάθε πρωί και ανέλαβε τη φροντίδα του νοικοκυριού μετά το θάνατο της μητέρας της στα τέλη της παιδικής της ηλικίας. [5] [6]

Η διαδικασία της οσιοποίησής της ξεκίνησε το 2004 και της απονεμήθηκε ο τίτλος Υπηρέτης του Θεού κατά την έναρξη της διαδικασίας. Η διαδικασία κορυφώθηκε στις 6 Μαρτίου 2018, αφού ο Πάπας Φραγκίσκος επιβεβαίωσε ότι πέθανε «in defensum castitatis» (που σημαίνει για να διατηρηθεί ως παρθένα) και είχε επιβεβαιώσει την οσιοποίησή της. [5] [3] Η οσιοποίηση γιορτάστηκε την 1η Σεπτεμβρίου 2018 στη Σλοβακία.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παιδική ηλικία και εφηβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Άννα Κολεσάροβα γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου 1928 στην περιοχή Μιχαλόβτσε στην πρώην Τσεχοσλοβακία από τον Γιαν Κολεσάρ (γνωστό σε φίλους ως "Χρούσκα") και την Άνκα Κουσνίροβα. Η Άννα ήταν η μικρότερη από τα τρία αδέλφια, είχε μια ετεροθαλή αδερφή, τη Μαρία και έναν αδελφό, τον Μιχάλη. Το βάπτισμα της γιορτάστηκε στην τοπική ενορία στις 15 Ιουλίου. Οι Κολεσάρς περιγράφηκαν ως ευσεβείς αγρότες, που ήταν συχνά παρακολουθούσαν τη Θεία Λειτουργία, που βίωναν την πίστη τους σε συγκεκριμένους τρόπους. [4] [3]

Η μητέρα της πέθανε κάποτε αφού ήταν δέκα ετών και έπεσε στους ώμους της η ανάληψη της φροντίδας του νοικοκυριού και του μεγαλύτερου αδερφού της Μιχάλη. [5] Εκείνοι γύρω της περιέγραψαν τη ζωή της ως σεμνή και απλή, ενώ επίσης σημείωσαν τη συχνή παρουσία της στην εκκλησία. Η Κολεσάροβα παρακολουθούσε τη Λειτουργία με τους φίλους της, αφού ολοκλήρωνε τις δουλειές του σπιτιού. [7] [4]

Το 1944 - το φθινόπωρο - η τελευταία και πιο αιματηρή φάση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (το ανατολικό μέτωπο) περνούσε από την ανατολική συνοικία Μιχαλόβτσε, η οποία ήταν τότε μέρος του ουγγρικού έθνους. Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της βίαιης μεταβατικής περιόδου που οι άνθρωποι που ζούσαν στα γύρω χωριά κρύβονταν στα κελάρια τους για να περιμένουν να τελειώσουν οι βομβαρδισμοί και οι μάχες. [4] [5]

Δολοφονία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 22 Νοεμβρίου 1944 οι στρατιώτες του κόκκινου στρατού μπήκαν στην πόλη. Ο πατέρας της Γιαν βρήκαν καταφύγιο με τα παιδιά του και τους γείτονές τους στο κελάρι κάτω από την κουζίνα. Κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας του σπιτιού ένας μεθυσμένος Σοβιετικός στρατιώτης ανακάλυψε το κρησφύγετο και κοίταξε μέσα. Ο πατέρας της Κολεσάροβα την παρακάλεσε να «του δώσει κάτι για φαγητό» και έτσι αναδύθηκε από το κρησφύγετο και περπατούσε στην κουζίνα, για να σερβίρει στον στρατιώτη φαγητό και νερό με την ελπίδα να διατηρήσει την ειρήνη και να αποδείξει ότι αυτή και οι άλλοι δεν αποτελούσαν απειλή για τον στρατιώτη. [6] Η αβέβαιη φύση του πολέμου ώθησε αυτήν και άλλες γυναίκες στο χωριό να φορούν μαύρα φορέματα, για να μην προσελκύσουν ανεπιθύμητη προσοχή για τους εαυτούς τους και να αποθαρρύνουν την ακατάλληλη συμπεριφορά των στρατιωτών. [4] Αλλά αυτό δεν εμπόδισε τη στρατιώτη να κάνει ανεπιθύμητη σεξουαλική παρενόχληση προς αυτήν. [8] [9] Η Κολεσάροβα αρνήθηκε το φλερτ του και τραβήχτηκε καθώς την κρατούσε και προσπαθούσε να την βιάσει. [10] Ο στρατιώτης την κυνήγησε στο υπόγειο. [11]

Εκεί ο στρατιώτης την πήδηξε και τη διέταξε να πεθάνει μπροστά στον πατέρα της πριν της δείξει το αυτόματο τουφέκι PPSh-41 και την σκότωσε επί τόπου για την άρνησή της. [9] Σκοτώθηκε μπροστά στον πατέρα και τον αδελφό της με δύο βολές στο πρόσωπο και το στήθος. Τα τελευταία της λόγια καταγράφηκαν ως: "Αντίο πατέρα! Ιησού, Μαρία, Ιωσήφ! " [5] [3] [12] Η κοπέλα είχε κάνει την ομολογία της και είχε λάβει την Θεία Κοινωνία λίγο πριν σκοτωθεί. [6] Τα λείψανα της θάφτηκαν το επόμενο βράδυ παρά τις έντονες μάχες, που σημειώθηκαν στην περιοχή, αλλά η κηδεία πραγματοποιήθηκε χωρίς ιερέα κρυφά για να παραμείνει ασφαλής. Ο ιερέας Άντον Λουκάτς γιόρτασε τις επίσημες τελετές κηδείας μια εβδομάδα αργότερα στις 29 Νοεμβρίου 1944. [13]

Συνέπεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λουκάτς ήταν ο ενοριακός ιερέας για το χωριό Παβλόβτσε ναντ Ουχόμ και αργότερα ο ίδιος διερεύνησε το θάνατό της. Πήρε συνέντευξη από τους χωρικούς και έλαβε υπογεγραμμένες δηλώσεις από πέντε μάρτυρες. Στη συνέχεια κατέγραψε το περιστατικό στα χρονικά της ενορίας του και στο μητρώο σημείωσε ότι πέθανε για να υπερασπιστεί την αθωότητά της. [12] [4] Ο Ιησουίτης ιερέας Μιχάλ Ποτότσκι παρείχε επίσης πληροφορίες για τη ζωή της Κολεσάροβα και τις συνθήκες που περιβάλλουν το θάνατό της. Παρ 'όλα αυτά - και μετά το τέλος του πολέμου - η νέα σοσιαλιστική κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας απαγόρευσε την αναφορά του περιστατικού και επέβαλε αυστηρή απαγόρευση ανοιχτών συγκεντρώσεων στον τάφο. [14]

Το σπίτι που έζησε κάποτε παραμένει ακόμα. Τώρα χρησιμοποιείται από έναν οργανισμό, που ιδρύθηκε και αφιερώθηκε σε αυτήν για άτομα της ηλικίας της. Ο οργανισμός Ντόμτσεκ οργανώνει εθελοντική εργασία, καθώς και κοινωνικές εκδηλώσεις και εργαστήρια. Υπάρχουν επίσης συχνά προσκυνήματα στον τάφο της (τρεις φορές το χρόνο, τον Φεβρουάριο, τον Απρίλιο και τον Αύγουστο), ενώ στο Παβλόβτσε ναντ Ουχόμ υπάρχει μια μεγάλη συγκέντρωση αφιερωμένη σε αυτήν, που είναι δημοφιλής στους εφήβους. [15] [16]

Οσιοποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διαδικασία της οσιοποίησης ξεκίνησε στις 3 Ιουλίου 2004 μετά τη Συγκέντρωση για το θέμα των Αγίων , της δόθηκε ο τίτλος Υπηρέτης του Θεού και ανακοινώθηκε για την υπόθεση "nihil obstat " (χωρίς αντιρρήσεις). [4] Η έρευνα της επισκοπής για τη ζωή και τη δολοφονία της άνοιξε στο Κόσιτσε στις 2 Απριλίου 2005 και έκλεισε στις 14 Φεβρουαρίου 2012 μετά από ακρόαση από 38 άτομα. Το C.C.S. αργότερα επικύρωσε τη διαδικασία της μητρόπολης στη Ρώμη στις 14 Ιουνίου 2013 και έλαβε τον φάκελο Positio με τις 650 σελίδες από την υποβολή (αξιωματούχοι που ηγούνται της υπόθεσης) το 2015 για αξιολόγηση. [17] [18] Οι θεολόγοι ενέκριναν το θέμα μετά την αξιολόγηση του φακέλου, όπως και τα μέλη της CCS αργότερα στις 6 Φεβρουαρίου 2018.

Η οσιοποίησή της έλαβε επίσημη επιβεβαίωση στις 6 Μαρτίου 2018, αφού ο Πάπας Φραγκίσκος επιβεβαίωσε ότι η Κολεσάροβα είχε πεθάνει «in defensum castitatis» (που σημαίνει για να υπερασπιστεί τον εαυτό της ως παρθένα). [5] Η αγιοποίηση γιορτάστηκε στη Σλοβακία την 1η Σεπτεμβρίου 2018 και περίπου 30 000 άτομα παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία. [19]

Ο τρέχων υποστηρικτής για αυτόν τον σκοπό είναι ο Δρ Αντρέα Αμπρόσι. Ο τρέχων αντιπληρωτής είναι ο Γιουράι Γιουρίτσα. [19]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ GCatholic.org. 68620.
  2. ↑ «Ökumenisches Heiligenlexikon» A/Anna_Kolesarova.html.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Venerable Anna Kolesárová». Saints SQPN. 9 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2018. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 «Serva di Dio Anna Kolesárová». Santi e Beati. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2018. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 «Young Slovak martyr will be beatified». The Slovak Spectator. 8 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2018. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «About Anna». Domcek. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2018. 
  7. ↑ «Anna Kolesarova». Farnost Vitaz (στα Slovak). Rimkat.sk. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  8. ↑ http://www.catholicsun.org/2018/08/22/anna-kolesarova/
  9. ↑ 9,0 9,1 https://annakolesarova.sk/en/
  10. ↑ https://www.thetablet.co.uk/news/8720/murdered-slovak-peasant-girl-to-be-declared-blessed-
  11. ↑ «Príbeh, ktorý sa odohral v tú osudnú novembrovú noc». Anka (στα Slovak). Domcek.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  12. ↑ 12,0 12,1 Slaninkova, Zuzana (25 January 2012). «O Anke Kolesarovej» (στα Slovak). Katolicke noviny. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 March 2018. https://web.archive.org/web/20180309183141/http://www.katolickenoviny.sk/4-2012-o-anke-kolesarovej-ktora-si-zvolila-ciste-nebo/. Ανακτήθηκε στις 7 August 2013. 
  13. ↑ «Kto je Anka». O Anke (στα Slovak). anka.sk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  14. ↑ Bober, Bernard. «Anka Kolesarova - Ukoncenie dieceznej fazy» (στα Slovak). Farnost Obetovania. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  15. ↑ «Stovky mladých vítali nový rok na kolenách» (στα Slovak). Katolicke noviny. 4 January 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 March 2018. https://web.archive.org/web/20180307214337/http://www.katolickenoviny.sk/1-2012-stovky-mladych-vitali-novy-rok-na-kolenach/. Ανακτήθηκε στις 7 August 2013. 
  16. ↑ Fabian, Jaroslav (19 April 2011). «Krátke správy» (στα Slovak). Katolicke noviny. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 March 2018. https://web.archive.org/web/20180307214353/http://www.katolickenoviny.sk/1617-2011-kratke-spravy/. Ανακτήθηκε στις 7 August 2013. 
  17. ↑ Manduchova, Alzbeta (16 May 2012). «Mariánski ctitelia sa vybrali do Vysokej nad Uhom» (στα Slovak). Katolicke noviny. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 January 2018. https://web.archive.org/web/20180114022524/http://www.katolickenoviny.sk/20-2012-marianski-ctitelia-sa-vybrali-do-vysokej-nad-uhom/. Ανακτήθηκε στις 7 August 2013. 
  18. ↑ «www.premladez.sk/index.php?option=com_content&view=article&id=142:anka-kolesarova&catid=18:aktuality-category&Itemid=50». Aktuality (στα Slovak). www.premladez.sk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  19. ↑ 19,0 19,1 «Anna Kolesarova Beatified in Kosice with 30,000 Believers in Attendance». News Now. 1 Σεπτεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Anna Kolesárová στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άννα_Κολεσάροβα&oldid=10218163"