Άλμα Μπούσερ
| Άλμα Μπούσερ | |
|---|---|
 Σχέδιο της Άλμα Μπούσερ | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 4 Ιανουαρίου 1899 Κρέουζταλ, Γερμανία |
| Θάνατος | 25 Σεπτεμβρίου 1944 (45 ετών) Μπούσλαγκ, Γερμανία |
| Αιτία θανάτου | Αεροπορική επιδρομή επί Β' Παγκοσμίου Πολέμου |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Εκπαίδευση | Σχολή Ρέιμαν, Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών του Βερολίνου, Μπάουχαους |
| Σπουδές | Μπάουχαους[1] Reimann School[1] Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Διακοσμητικών Τεχνών του Βερολίνου[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Γνωστός για | Σχεδιάστρια επίπλων και παιχνιδιών |
| Αξιοσημείωτο έργο | Έπιπλα για το Haus am Horn |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Βέρνερ Σίντχοφ (1899-1976)(ηθοποιός) |
| Τέκνα | Τζόοστ Σίντχοφ (ηθοποιός) και Λόρη Σίντχοφ |
| Εν ενεργεία | 1923 έως 1944 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Άλμα Μπούσερ (4 Ιανουαρίου 1899 – 25 Σεπτεμβρίου 1944) ήταν Γερμανίδα σχεδιάστρια. Εκπαιδεύτηκε στη Σχολή Ρέιμαν στο Βερολίνο, στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών του Βερολίνου και στο Μπάουχαους.
Ζωή και Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Άλμα Μπούσερ γεννήθηκε την 4 Ιανουαρίου 1899 στο Κρεουζτάλ στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, Γερμανία.[2] Από το 1917 σπούδασε στη Σχολή Ρίμαν στο Βερολίνο και μετά σε μια Βερολινέζικη σχολή που ήταν παλαιά σχολή εφαρμοσμένων τεχνών και τμήμα του Μουσείου Διακοσμητικών Τεχνών του Βερολίνου.[3]
Το 1922 η Μπούσερ ξεκίνησε τις σπουδές της στο Μπάουχαους στη Βαϊμάρη και, όπως όλοι οι φοιτητές, αρχικά παρακολούθησε τα προκαταρκτικά μαθήματα που διευθύνονταν από τον Γιοχάνες Ίττεν και μαθήματα των Πάουλ Κλέε και Βασίλι Καντίνσκι. Στη συνέχεια έγινε δεκτή στο εργαστήρι υφαντικής, αλλά το 1923, υπό την καθοδήγηση των Γκέοργκ Μούτσε και Τζόσεφ Χάρτγουιγκ, μεταφέρθηκε στο εργαστήριο γλυπτικής. Ως μέρος της πρώτης έκθεσης έργων του Μπάουχαους το 1923, σχεδίασε έπιπλα για παιδικά δωμάτια στο Haus am Horn στην Βαϊμάρη, καθώς και ένα κουκλοθέατρο και παιδικά παιχνίδια.[4]
Το 1924, ενώ η Μπούσερ ήταν ακόμα φοιτήτρια, το Νηπιαγωγείο Ζέιςς στην Ιένα επιπλώθηκε με έπιπλα δικού της σχεδιασμού..Το ίδιο έτος τα έπιπλα και παιχνίδια που είχε σχεδιάσει παρουσιάστηκαν σε ένα συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Ιένα για νηπιαγωγούς, σύμβουλους νεότητας και παρόχους φροντίδας και επίσης στην έκθεση για την Καλοζωία της Νεολαίας στη Θουριγγία, που πραγματοποιήθηκε στη Βαϊμάρη.[2]
Παντρεύτηκε τον ηθοποιό και χορευτή Βέρνερ Σίντχοφ (1899-1976) και όταν το Μπάουχαους μεταφέρθηκε στο Ντεσάου το 1925 και εκείνη και ο σύζυγός της, επίσης, μετακόμισαν μαζί του. Αποφοίτησε το 1927, και παρέμειναν στο Ντεσάου μέχρι το 1928.[3][2] Απέκτησε δύο παιδιά με τον Σίντχοφ, τον Τζοοστ Σίντχοφ που γεννήθηκε το 1926 και μια κόρη, την Λόρη, που γεννήθηκε το 1928. Από το 1928, λόγω της δουλειάς του συζύγου του στη σκηνή, η οικογένεια μετακόμισε αρκετές φορές.[2]
Η Σίντχοφ-Μπούσερ σκοτώθηκε σε μία αεροπορική επιδρομή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στο Μπούσλαγκ κοντά στη Φραγκφούρτη, την 25 Σεπτεμβρίου 1944.[2]
Κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Δύο από τα πιο γνωστά έργα της ήταν το Kleine Schiffbauspiel («Το Μικρό Παιχνίδι Κτισίματος Πλοίων»), που ολοκλήρωσε το 1923 και αποτελείται από 32 χρωματισμένα ξύλινα κομμάτια, και το Große Schiffbauspiel που ολοκλήρωσε το 1924 και έχει 39 κομμάτια. Επίσης, δημιούργησε το Wurfpuppen (ευλύγιστες μαριονέτες με σχοινιά και ξύλινα κεφάλια) το 1923, και, το 1927, κιτ συναρμολόγησης ιστιοφόρων και γερανών, που κυκλοφόρησαν αρχικά από τον Όττο Μάιερ-Βέρλαγκ στο Ράβενσμπουργκ. Τα παιχνίδια κτισίματος πλοίων και συναρμολόγησης επανακυκλοφόρησαν το 1977.[3][2]
Μία ατομική έκθεση της δουλειάς της, με τίτλο Άλμα Σίντχοφ-Μπούσερ: ένας νέος κόσμος για τα παιδιά παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπάουχαους, Βαϊμάρη τα έτη 2004-2005 και στο Αρχείο Μπαουχάους, Βερολίνο το 2006.[3]
Το 1923 το Haus am Horn, όπου παρουσιάστηκαν τα επαναστατικά πρότυπα για τη σύγχρονη ζωή και όπου η Σίντχοφ-Μπούσερ είχε σχεδιάσει έπιπλα, είναι μέρος του Μνημείου Παγκόσμιας πολιτιστικής Κληρονομιάς «Το Μπάουχαους με τα κτίρια του στη Βαϊμάρη, στο Ντεσάου και στο Μπερνάου» από το 1996.[5] Το 2018 διήλθε σημαντικές εργασίες αποκατάστασης στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τους εορτασμούς της 100ης επετείου του Μπάουχαους το 2019.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 www
.bauhauskooperation .de /wissen /das-bauhaus /koepfe /studierende /alma-siedhoff-buscher /. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Bauhaus100. Αρχειοθετήθηκε 2020-05-03 στο Wayback Machine.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Müller, Ulrike (2007).
- ↑ «"Η Εξέγερση, Είπαν". www.andreageyer.info». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Bauhaus and its Sites in Weimar, Dessau and Bernau». UNESCO. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ Klassik Stiftung Weimar. Αρχειοθετήθηκε 2018-11-24 στο Wayback Machine.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ulrike Müller: Die klugen Frauen von Weimar. Regentinnen, Salondamen, Schriftstellerinnen und Künstlerinnen. Elisabeth Sandmann Verlag, München 2007.
- Amanda Boyaki: Alma Buscher Siedhoff: An Examination of Children’s Design and Gender at the Bauhaus during the Weimar Period (Dissertation Mai 2010).
- Anja Baumhoff: Verhaltenslehren der Kälte? Implikationen moderner Diskursformen am Bauhaus Dessau am Beispiel der Geschichte der Alma Buscher. In: Esoterik am Bauhaus: Eine Revision der Moderne? Internationales Wissenschaftliches Symposium, Hrsg. Christoph Wagner. Berlin 2009, S. 191–206.
- Susanne Radelhof: Bauhausfrauen. Dokumentarfilm des Mitteldeutschen Rundfunks 2019; online, abgerufen am 13. Februar 2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μπάουχαους 100. Άλμα Σίντχοφ-Μπούσερ Αρχειοθετήθηκε 2020-05-03 στο Wayback Machine.
|