Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άιρα Λέβιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άιρα Λέβιν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ira Levin (Αγγλικά)
Γέννηση27  Αυγούστου 1929[1][2][3]
Μπρονξ
Θάνατος12  Νοεμβρίου 2007[4][1][3]
Μανχάταν
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[2]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης
Horace Mann School
Drake University
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασεναριογράφος[5]
μυθιστοριογράφος
συγγραφέας[5]
συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας
στιχουργός[6]
Αξιοσημείωτο έργοRosemary's Baby
The Stepford Wives
Περίοδος ακμής1949
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο Grand Master (2003)[7]
Βραβείο Προμηθέας - Hall of Fame
Edgar Allan Poe Award for Best First Novel (1954)[8]
Ιστότοπος
www.iralevin.org
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Άιρα Μάρβιν Λέβιν (αγγλ. Ira Marvin Levin, 27 Αυγούστου 192912 Νοεμβρίου 2007) ήταν Αμερικανός μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και στιχουργός. Τα έργα του περιλαμβάνουν τα μυθιστορήματα `Ενα φιλί πριν πεθάνεις (1953), Το μωρό της Ρόζμαρι (1967), Οι γυναίκες του Στέπφορντ (1972), This Perfect Day (1970), Τα παιδιά από τη Βραζιλία (1976) και Sliver (1991), καθώς και το θεατρικό έργο Θανάσιμη παγίδα (1978). Πολλά από τα μυθιστορήματα και τα θεατρικά έργα του έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Είχε τιμηθεί με το Βραβείο Hall of Fame «Προμηθεύς» (το 1992) και Βραβεία Έντγκαρ.

Οικογένεια και σπουδές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λέβιν γεννήθηκε στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης από γονείς Αμερικανοεβραίους και μεγάλωσε στο Μανχάταν και στο Μπρονξ.[9] Ο πατέρας του, ο Τσαρλς, ήταν εισαγωγέας παιχνιδιών. Ο Άιρα μαθήτευσε στο ιδιωτικό σχολείο Χόρας Μαν, στη Νέα Υόρκη.[10] Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Ντρέικ στο Ντε Μόιν (Άιοβα) το 1946-1948 και κατόπιν φιλοσοφία και αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, από όπου απεφοίτησε το 1950. Υπηρέτησε στο Σώμα Σηματοδοτήσεως του Αμερικανικού Στρατού κατά τον Πόλεμο της Κορέας[11], από το 1953 έως το 1955.

Συγγραφή σεναρίων και θεατρικών έργων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την αποφοίτησή του, ο Λέβιν συνέγραψε σενάρια και δημιούργησε εκπαιδευτικές ταινίες για την τηλεόραση. Το πρώτο τέτοιο κείμενο ήταν «Το πορτρέτο της Λήδας» (1951) για τη ραδιοφωνική εκπομπή Lights Out.[11]

Το πρώτο θεατρικό έργο του Λέβιν που παρουσιάσθηκε ποτέ στη σκηνή ήταν το No Time for Sergeants (προσαρμογή από μυθιστόρημα του Mac Hyman), μια κωμωδία σχετικώς με ένα χωριατόπαιδο που στρατολογείται από την Πολεμική Αεροπορία. Το έργο παίχθηκε στο Μπρόντγουεϊ το 1955 με πρωταγωνιστή τον Άντι Γκρίφιθ, του οποίου απογείωσε τη σταδιοδρομία. Το έργο μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο (ελλην. τίτλος Το Κωθώνι του λόχου, 1958) με τον ίδιο πρωταγωνιστή.

Το γνωστότερο θεατρικό έργο του Λέβιν είναι το Θανάσιμη παγίδα (Deathtrap, 1978), που κατέχει τη θέση του επί μακρότερο παιζόμενου κωμικού θρίλερ στο Broadway και έδωσε στον συγγραφέα το δεύτερό του Βραβείο Έντγκαρ.[12] Το 1982 έγινε και ομώνυμη κινηματογραφική ταινία με τους Κρίστοφερ Ριβ και Μάικλ Κέιν.[11]

Το πρώτο μυθιστόρημα του Άιρα Λέβιν, το `Ενα φιλί πριν πεθάνεις (1953), έτυχε καλής υποδοχής και κέρδισε το Βραβείο Έντγκαρ για Πρωτοεμφανιζόμενο μυθιστοριογράφο. Το έργο «γυρίστηκε» ταινία δύο φορές, αρχικώς το 1956 και μετά το 1991 (με τους Ματ Ντίλον και Σων Γιανγκ).[11]

Το γνωστότερο μυθιστόρημα του Λέβιν είναι Το μωρό της Ρόζμαρι, μια ιστορία μεταφυσικού τρόμου με θέμα τον σύγχρονο Σατανισμό και αποκρυφισμό. Το 1968 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με την ομώνυμη ταινία, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ρόμαν Πολάνσκι. Στην ταινία πρωταγωνιστούσαν η Μία Φάροου και ο Τζον Κασσαβέτης, ενώ η Ρουθ Γκόρντον κέρδισε Βραβείο Όσκαρ Β´ Γυναικείου Ρόλου και ο Πολάνσκι ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου.

Ο Λέβιν δήλωσε το 2002:

«Αισθάνομαι ενοχές επειδή Το μωρό της Ρόζμαρι οδήγησε στον Εξορκιστή και στην Προφητεία. Μια ολόκληρη γενιά εκτέθηκε και έχει περισσότερη πίστη στον Σατανά. Εγώ δεν πιστεύω στον Σατανά. Και πιστεύω ότι ο ισχυρός φονταμενταλισμός που έχουμε δεν θα ήταν τόσο έντονος αν δεν υπήρχαν τόσο πολλά τέτοια βιβλία [...] Βέβαια δεν επέστρεψα κάποια από τις πληρωμές πνευματικών δικαιωμάτων.»[9]

Μυθιστορήματα του Λέβιν που επίσης έγιναν ταινίες ήταν το σατιρικό Οι γυναίκες του Στέπφορντ (ταινίες του 1975[13] και του 2004[14]), όπως και Τα παιδιά από τη Βραζιλία, που έγινε η ταινία με τον ελληνικό τίτλο Ανθρωποκυνηγητό σε δυο ηπείρους το 1978.

Τη δεκαετία του 1990 ο Λέβιν έγραψε δύο ακόμα ευπώλητα μυθιστορήματα: το Sliver (1991) και τον Γιο της Ρόζμαρι (1997). Το πρώτο έγινε ταινία από τον σκηνοθέτη Φίλιπ Νόυς το 1993 με τους Σάρον Στόουν, Γουίλιαμ Μπάλντουιν και Τομ Μπέρεντζερ, ενώ το δεύτερο δεν κινηματογραφήθηκε ποτέ.

Ο Στίβεν Κινγκ έχει χαρακτηρίσει τον Λέβιν «Ελβετό ωρολογοποιό» των μυθιστορημάτων αγωνίας: «Το κάθε μυθιστόρημα που έχει γράψει ποτέ υπήρξε ένα θαύμα πλοκής (...) κάνει αυτό που γράφουμε εμείς οι υπόλοιποι να μοιάζει σαν εκείνα τα ρολόγια των 5 δολαρίων που μπορείς να αγοράσεις από το καλάθι.»[15]

Ο Άιρα Λέβιν χαρακτήριζε τον εαυτό του «Εβραίο άθεο».[16] Είχε νυμφευθεί δύο φορές: την πρώτη με την Γκαμπριέλ Άρονσον (Gabrielle Aronsohn, από το 1960 έως το 1968), με την οποία απέκτησαν τρεις γιους (τον Άνταμ, τον Τζάρεντ και τον Νίκολας), και αργότερα με τη Φύλις Σούγκαρμαν (Phyllis Sugarman, πέθανε ένα έτος πριν από τον ίδιο, το 2006). Απέκτησε τέσσερα εγγόνια.[9] Ο Λέβιν πέθανε από καρδιακή προσβολή στο σπίτι του στο Μανχάταν σε ηλικία 78 ετών.[9][17]


  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 119128195. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6sg5vj6. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ap.google.com/article/ALeqM5io_3GrS6dYN0LoPJXtsbUd56MNjAD8ST1DM80.
  5. 5,0 5,1 The Fine Art Archive. 50812. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2019.
  7. edgarawards.com/category-list-the-grand-master/.
  8. edgarawards.com/category-list-best-first-novel/.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 Fox, Margalit (November 14, 2007). «Ira Levin, of Rosemary's Baby, Dies at 78». The New York Times. https://www.nytimes.com/2007/11/14/books/14levin.html. Ανακτήθηκε στις November 14, 2007. 
  10. Osgood, Kelsey. «The Banality of Evil: Rosemary's Baby, the Miniseries». The American Reader. 
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 Hawtree, Christopher (15 November 2007). «Ira Levin». The Guardian (Ηνωμένο Βασίλειο). https://www.theguardian.com/news/2007/nov/15/guardianobituaries.booksobituaries. Ανακτήθηκε στις April 9, 2016. 
  12. Canby, Vincent (February 13, 1975). «The Stepford Wives (1975) Screen: 'Stepford Wives' Assays Suburbia's Detergent Set». The New York Times. https://movies.nytimes.com/movie/review?res=9D01EFDC1E30E03ABC4B52DFB466838E669EDE. 
  13. Scott, A.O. (June 11, 2004). «The Stepford Wives (2004) Film Review; Married To a Machine». The New York Times. https://movies.nytimes.com/movie/review?res=9A0DE2DA1430F932A25755C0A9629C8B63. 
  14. Leopold, Todd (10 Ιουνίου 2004). «Babies, wives and Hitlers: 'Stepford Wives' writer Ira Levin, master of suspense». CNN. 
  15. «The Most Cursed Hit Movie Ever Made». Vanity Fair. June 1, 2017. https://www.vanityfair.com/hollywood/2017/06/the-most-cursed-hit-movie-ever-made-rosemarys-baby. 
  16. Thurber, Jon (November 14, 2007). «Ira Levin, 78; his novels include 'Rosemary's Baby,' 'Stepford Wives'». Los Angeles Times. https://www.latimes.com/archives/la-xpm-2007-nov-14-me-levin14-story.html. 
  • John Grant: «Levin, Ira (Marvin)» στο St. James Guide to Horror, Ghost and Gothic Writers, επιμέλεια David Pringle, St. James Press, Λονδίνο 1998, ISBN 1558622063

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]