Άθως Ρωμάνος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άθως Ρωμάνος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1858
Θάνατος1940
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (1919)[1]

Ο Άθως Ρωμάνος (1858-1940), ήταν Έλληνας πολιτικός και διπλωμάτης με καταγωγή από το Ληξούρι της Κεφαλλονιάς. Είχε χρηματίσει αρκετές φορές υπουργός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Ιωάννη Ρωμανού και της Αιμιλίας Ομήρου και σύζυγος της Μαρίας (ή Μαρίκας) Βαλλιάνου, κόρης του εφοπλιστή και εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Βαλλιάνου. Διετέλεσε διδάκτορας φιλοσοφίας και νομικής στα πανεπιστήμια της Χαϊδελβέργης και της Γενεύης, και από μικρή ηλικία ακολούθησε τον διπλωματικό κλάδο.

Εξελέγη βουλευτής Κραναίας το 1895 με το κόμμα του Χ. Τρικούπη, επανεξελέγη το 1899 και στις εκλογές του 1902 με το κόμμα του Γ. Θεοτόκη. Χρημάτισε υπουργός εξωτερικών την περίοδο 1899-1901 στην Κυβέρνηση Γεωργίου Θεοτόκη 1899[2] και δεύτερη φορά στην κυβέρνηση Θεοτόκη του Δεκεμβρίου 1903[3]. Επί υπουργίας του η Ελλάδα πήρε μέρος στην Συνδιάσκεψη της Χάγης το 1899. Αργότερα προσχώρησε στην Κυβέρνηση Εθνικής Αμύνης του Ε. Βενιζέλου. Επανήλθε στο διπλωματικό κλάδο το 1908, διαβλέποντας τη σκοπιμότητα της συμμαχίας της Ελλάδος με τις δυνάμεις της Αντάντ και διατέλεσε πρέσβης της Ελλάδας στο Παρίσι και συνυπέγραψε με τον Βενιζέλο τη Συνθήκη των Σεβρών. Το 1929 εξελέγη αριστίνδην μέλος της Γερουσίας.[4]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ηλία Τσιτσέλη, Κεφαλληνικά Σύμμικτα τόμος Α΄, Εν Αθήναις 1960, τύποις Μηνά Μυρτίδη
  • Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.68

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. BOE-A-1919-36.
  2. ΦΕΚ A 66/1899, 2 Απριλίου 1899, Εθνικό Τυπογραφείο ...«διορίζομεν ... τον κον Άθ. Ρωμάνον»... (τονισμός στο α)
  3. ΦΕΚ A 285/1903
  4. Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.68