Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άγριος τύπος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σε αντίθεση με τις γαστρονομικές μπανάνες, οι μπανάνες άγριου τύπου έχουν πολλούς μεγάλους, σκληρούς σπόρους.

Ο άγριος τύπος (wild type, WT) είναι ο φαινότυπος της τυπικής μορφής ενός είδους όπως εμφανίζεται στη φύση. Αρχικά, ο άγριος τύπος θεωρήθηκε ως προϊόν του προτύπου [1] "κανονικού" αλληλομόρφου σε έναν τόπο, σε αντίθεση με αυτό που παράγεται από ένα μη τυπικό, "μεταλλαγμένο" αλληλόμορφο. Τα μεταλλαγμένα αλληλόμορφα μπορεί να ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό, ακόμη και να γίνουν άγριοι τύποι εάν συμβεί μια γενετική μετατόπιση στον πληθυσμό. Οι συνεχείς εξελίξεις στις τεχνολογίες γενετικής χαρτογράφησης έχουν δημιουργήσει μια καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο συμβαίνουν οι μεταλλάξεις και αλληλεπιδρούν με άλλα γονίδια για την αλλαγή του φαινοτύπου.[2] Εκτιμάται τώρα ότι οι περισσότεροι ή όλοι οι γονιδιακοί τόποι υπάρχουν σε μια ποικιλία αλληλομορφικών μορφών, οι οποίες ποικίλλουν σε συχνότητα σε όλο το γεωγραφικό εύρος ενός είδους, και ότι δεν υπάρχει ομοιόμορφος άγριος τύπος. Γενικά, ωστόσο, το πιο διαδεδομένο αλληλόμορφο - δηλαδή αυτό με την υψηλότερη γονιδιακή συχνότητα - είναι αυτό που θεωρείται άγριος τύπος.[3] Η έννοια του άγριου τύπου είναι χρήσιμη σε ορισμένους πειραματικούς οργανισμούς όπως οι μύγες Drosophila melanogaster, στους οποίους οι τυπικοί φαινότυποι για χαρακτηριστικά όπως το χρώμα των ματιών ή το σχήμα των φτερών είναι γνωστό ότι μεταβάλλονται από συγκεκριμένες μεταλλάξεις που παράγουν διακριτικούς φαινοτύπους, όπως λευκά μάτια ή απομεινάρια πτερυγίων. Τα αλληλόμορφα άγριου τύπου υποδεικνύονται με έναν εκθέτη "+", για παράδειγμα w+ και vg+ για κόκκινα μάτια και φτερά πλήρους μεγέθους , αντίστοιχα. Ο χειρισμός των γονιδίων πίσω από αυτά τα χαρακτηριστικά οδήγησε στην τρέχουσα κατανόηση του πώς σχηματίζονται οι οργανισμοί και πώς μεταλλάσσονται τα χαρακτηριστικά σε έναν πληθυσμό. Η έρευνα που περιλαμβάνει τον χειρισμό αλληλόμορφων άγριου τύπου έχει εφαρμογή σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης ασθενειών και της εμπορικής παραγωγής τροφίμων.

Ιατρικές εφαρμογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η γενετική αλληλουχία για φαινοτύπους άγριου τύπου έναντι "μεταλλαγμένων" και το πώς αυτά τα γονίδια αλληλεπιδρούν στην έκφραση είναι αντικείμενο πολλών ερευνών. Η καλύτερη κατανόηση αυτών των διαδικασιών ελπίζεται ότι θα φέρει μεθόδους για την πρόληψη και τη θεραπεία ασθενειών που είναι επί του παρόντος ανίατες, όπως η μόλυνση με τον ιό του έρπητα.[4] Ένα παράδειγμα τέτοιας πολλά υποσχόμενης έρευνας σε αυτούς τους τομείς ήταν η μελέτη που εξέτασε τη σχέση μεταξύ μεταλλάξεων άγριου τύπου και ορισμένων τύπων καρκίνου του πνεύμονα.[5] Γίνεται επίσης έρευνα που ασχολείται με τη χειραγώγηση ορισμένων χαρακτηριστικών άγριου τύπου σε ιούς για την ανάπτυξη νέων εμβολίων.[6] Αυτή η έρευνα μπορεί να οδηγήσει σε νέους τρόπους για την καταπολέμηση θανατηφόρων ιών όπως ο Ιός Έμπολα[7] και ο HIV.[8] Γίνεται επίσης έρευνα που χρησιμοποιεί μεταλλάξεις άγριου τύπου για να διαπιστωθεί ο τρόπος μετάβασης των ιών μεταξύ των ειδών για τον εντοπισμό επιβλαβών ιών με τη δυνατότητα να μολύνουν ανθρώπους.[9]

Εμπορικές εφαρμογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιλεκτική αναπαραγωγή για την ενίσχυση των πιο ωφέλιμων χαρακτηριστικών είναι η δομή πάνω στην οποία χτίζεται η γεωργία, αυτό επιτάχυνε τη διαδικασία εξέλιξης ώστε τα φυτά και τα ζώα των καλλιεργειών να γίνουν μεγαλύτερα και πιο ανθεκτικά στις ασθένειες. Η γενετική χειραγώγηση προχώρησε περισσότερο.[10][11] Η γενετική αλλοίωση των φυτών οδηγεί όχι μόνο σε μεγαλύτερη παραγωγή καλλιεργειών, αλλά και σε πιο θρεπτικά προϊόντα, επιτρέποντας σε απομονωμένους πληθυσμούς να λαμβάνουν ζωτικές βιταμίνες και μέταλλα που διαφορετικά δεν θα ήταν διαθέσιμα σε αυτούς. Η χρήση αυτών των μεταλλάξεων άγριου τύπου οδήγησε επίσης σε φυτά ικανά να αναπτυχθούν σε εξαιρετικά ξηρά περιβάλλοντα, καθιστώντας τον πλανήτη πιο κατοικήσιμο από ποτέ.[12] Καθώς γίνονται περισσότερα κατανοητά για αυτά τα γονίδια, η γεωργία θα συνεχίσει να γίνεται μια πιο αποτελεσματική διαδικασία, στην οποία θα βασιστούμε για τη διατήρηση ενός συνεχώς αυξανόμενου πληθυσμού. Η ενίσχυση των πλεονεκτικών γονιδίων επιτρέπει στα καλύτερα χαρακτηριστικά σε έναν πληθυσμό να υπάρχουν σε πολύ υψηλότερα ποσοστά από το κανονικό, αν και αυτή η πρακτική έχει αποτελέσει αντικείμενο ορισμένων συζητήσεων ηθικής. Αυτές οι αλλαγές ήταν επίσης ο λόγος που ορισμένα φυτά και ζώα είναι σχεδόν αγνώριστα σε σύγκριση με τις προγονικές τους γραμμές.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Wild Type vs. Mutant Traits». Miami College of Arts and Sciences. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2016. 
  2. ↑ Chari, Sudarshan; Dworkin, Ian (2013). «The Conditional Nature of Genetic Interactions: The Consequences of Wild-Type Backgrounds on Mutational Interactions in a Genome-Wide Modifier Screen». PLOS Genetics 9 (8): e1003661. doi:10.1371/journal.pgen.1003661. PMID 23935530. 
  3. ↑ Jones, Elizabeth· Hartl, Daniel L. (1998). Genetics: principles and analysisΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Boston: Jones and Bartlett Publishers. ISBN 978-0-7637-0489-6. 
  4. ↑ Batista, Franco, Vicentini, Spilki, Silva, Adania, Roehe (2005). «Neutralizing Antibodies against Feline Herpesvirus Type 1 in Captive Wild Felids of Brazil». Journal of Zoo and Wildlife Medicine 36 (3): 447–450. doi:10.1638/04-060.1. PMID 17312763. 
  5. ↑ Zhao, Zhang, Yan, Yang, Wu (July 2014). «Efficacy of epidermal growth factor receptor inhibitors versus chemotherapy as second-line treatment in advanced non-small-cell lung cancer with wild-type EGFR: A meta-analysis of randomized controlled clinical trials». Lung Cancer 85 (1): 66–73. doi:10.1016/j.lungcan.2014.03.026. PMID 24780111. 
  6. ↑ Sanchez, Anthony. «Analysis of Filovirus Entry into Vero E6 Cells, Using Inhibitors of Endocytosis, Endosomal Acidification, Structural Integrity, and Cathepsin (B and L) Activity». oxfordjournals.org. The Journal of Infectious Diseases. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2014. 
  7. ↑ Sullivan, Nancy; Yang, Zhi-Yong; Nabel, Gary (2003). «Ebola Virus Pathogenesis: Implications for Vaccines and Therapies». Journal of Virology 77 (18): 9733–9737. doi:10.1128/JVI.77.18.9733-9737.2003. PMID 12941881. 
  8. ↑ Quan, Yudong; Xu, Hongtao; Kramer, Vintor; Han, Yingshan; Sloan, Richard; Wainberg, Mark (2014). «Identification of an env-defective HIV-1 mutant capable of spontaneous reversion to a wild-type phenotype in certain T-cell lines». Virology Journal 11: 177. doi:10.1186/1743-422X-11-177. PMID 25287969. 
  9. ↑ Bieringer, Maria; Han, Jung; Kendl, Sabine; Khosravi, Mojtaba; Plattet, Philippe; Schneider-Schaulies, Jürgen (2013). «Experimental Adaptation of Wild-Type Canine Distemper Virus (CDV) to the Human Entry Receptor CD150». PLOS ONE 8 (3): e57488. doi:10.1371/journal.pone.0057488. PMID 23554862. Bibcode: 2013PLoSO...857488B. 
  10. ↑ Davidson, Nagar, Ribshtein, Shkoda, Perk, Garcia (2009). «Detection of Wild- and Vaccine-Type Avian Infectious Laryngotracheitis Virus in Clinical Samples and Feather Shafts of Commercial Chickens Full Access». Avian Diseases 58 (2): 618–623. doi:10.1637/8668-022709-ResNote.1. PMID 20095166. 
  11. ↑ The Humane Society of America. An HSUS Report: Welfare Issues with Selective Breeding of Egg-Laying Hens for Productivity. https://www.humanesociety.org/sites/default/files/docs/hsus-report-breeding-egg-welfiss.pdf. 
  12. ↑ Mahmood, Khalid; Kannangara, Rubini; Jørgensen, Kirsten; Fuglsang, Anja (2014). «Analysis of peptide PSY1 responding transcripts in the two Arabidopsis plant lines: wild type and psy1r receptor mutant». BMC Genomics 15 (1): 441. doi:10.1186/1471-2164-15-441. PMID 24906416. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άγριος_τύπος&oldid=10924016"