Νήσος Φίλαι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 09:12, 21 Δεκεμβρίου 2014

Η Νήσος Φίλαι (αραβικά : فيله ) είναι νησί του ποταμού Νείλου, σήμερα βυθισμένο από το Φράγμα του Ασουάν. Πριν τη κατασκευή του φράγματος βρισκόταν ανάμεσα στον πρώτο και δεύτερο καταρράκτη, στη νήσο ήταν κτισμένο συγκρότημα αρχαίου ναού. Το 1902 με τη κατασκευή του φράγματος Ασουάν η περιοχή πλημμύρισε από τα νερά^[1]. Το ναϊκό συγκρότημα αργότερα αποσυναρμολογήθηκε και μεταφέρθηκε στο κοντινό νησί Αγκιλκία ως μέρος του σχεδίου της εκστρατείας της ΟΥΝΕΣΚΟ, με τη ονομασία "Νουβία", προστατεύοντας αυτό και άλλα συμπλέγματα πριν από την ολοκλήρωση του νέου φράγματος το 1970^[2].

Γεωγραφία

Ο Ναός της Ίσιδος όπως είναι σήμερα στη Αγκιλγκία

Η Φίλαι αναφέρεται από πολλούς αρχαίους συγγραφείς, συμπεριλαμβανομένου του Στράβωνα^[3], του Διόδωρου^[4], του Πτολεμαίου^[5], Σενέκα^[6], του Πλίνιου^[7]. Ήταν, όπως ο πληθυντικός του ονόματος υποδηλώνει, η ονομασία δύο μικρών νησιών που βρίσκονται σε γεωγραφικό πλάτος 24 ° βόρεια , ακριβώς πάνω από τον πρώτο καταρράκτη κοντά στο Ασουάν. Ο Γκρόσκουρντ^[8] υπολογίζει την απόσταση μεταξύ αυτών των νησιών και Ασουάν περίπου 100 χιλιόμετρα.

Πριν από την πλημμύρα, δεν ήταν περισσότερο από 380 μέτρα μήκος και περίπου 120 μέτρα πλάτος. Αποτελείται από πέτρα συηνίτη: οι πλευρές του είναι απότομες και στις κορυφές τους, χτίστηκε ένας υψηλός τοίχος που περιλάμβανε όλο το νησί.

Η Φίλαι αντιπροσώπευαν μία από τις θέσεις ταφής του Όσιρη, έφερε υψηλή ευλάβεια τόσο από τους Αιγυπτίους προς τα βόρεια και τα Νουβαίους στο νότο. Θεωρήθηκε άβατο και βλάσφημο για οποιαδήποτε εκτός από ιερείς να περπατήσει εκεί^[9]. Αναφέρετε επίσης ότι ούτε τα πουλιά πετούσαν πάνω από το νησί αλλά ούτε τα ψάρια προσέγγιζαν τις ακτές του^[10]. Κατά τον 19ο αιώνα ο Γουίλιαμ Μπανκς πήρε τον οβελίσκο της Φίλαι και τον μετέφερε στην Αγγλία . Όταν τα Αιγυπτιακά ιερογλυφικά που είχε συγκρίθηκαν με εκείνα της στήλης της Ροζέτας έριξε μεγάλο φως στο αιγυπτιακό συμφωνικό αλφάβητο.

Τα νησιά της Φίλαι δεν είχαν απλώς ιερατικές κατοικίες ήταν τα κέντρα του εμπορίου μεταξύ Μερόης και Μέμφιδος. Τα γειτονικά λατομεία γρανίτη προσέλκυσαν επίσης πληθυσμό ανθρακωρύχων και χτιστών, για τη διευκόλυνση της κυκλοφορίας αυτής, κατασκευάστηκε ένας δρόμος στα βράχια κατά μήκος της ανατολικής όχθης του Νείλου, τμήματα του οποίου σώζονται.

Η Φίλαι ήταν επίσης αξιοσημείωτη για τις μεμονωμένες επιδράσεις του φωτός και της σκιάς που απορρέουν από τη θέση του κοντά στον Τροπικό του Καρκίνου. Καθώς ο ήλιος πλησίαζε το βόρειο όριο του οι σκιές από τα προεξέχοντα γείσα και τα καλούπια των ναών βυθίζονται όλο και πιο χαμηλά κάτω από τις επίπεδες επιφάνειες των τοίχων, έως ότου, ο ήλιος έχει φτάσει στο υψηλότερο ύψος του, τα κάθετα τοιχώματα σκεπάζονταν με σκοτεινές σκιές, σχηματίζοντας μια εντυπωσιακή αντίθεση με το έντονο φως που φωτίζει όλα τα γύρω αντικείμενα^[11].

Κτίρια

Στη Φίλαι το ναϊκό συγκρότημα περιελάμβανε μνημεία των διαφόρων εποχών επικεντρωμένα κυρίως στο νότιο άκρο της νήσου. Το αρχαιότερο ήταν ένας ναός αφιερωμένος στην Ίσιδα, στην οποία ήταν αφιερωμένα τα αρχικά κτίρια. Κτίρια κτίστηκαν και την εποχή των Πτολεμαίων αλλά διασώζονταν και ίχνη κτιρίων της Ρωμαϊκής περιόδου αφιερωμένα στον Αμμωνα - Όσιρις. Επίσης βρέθηκαν ερείπια χριστιανικής εκκλησίας.

Μεταφορά των κτιρίων

Το 1902 με την κατασκευή του πρώτου φράγματος του Ασουάν το νησί σταδιακά άρχισε να βυθίζεται και τα κτίρια σκεπάστηκαν με νερό. Οι μόνες φορές που το συγκρότημα δεν ήταν υποβρύχιο ήταν όταν οι υδατοφράκτες ήταν ανοιχτοί από τον Ιούλιο έως τον Οκτώβριο και τα κτίρια ήταν ορατά.

Οι ναοί ήταν σχεδόν άθικτοι από τα αρχαία χρόνια, αλλά με κάθε κατακλυσμό του φράγματος, η κατάσταση επιδεινώθηκε και στη δεκαετία του εξήντα, το νησί ήταν βυθισμένο μέχρι το ένα τρίτο των κτιρίων όλο το χρόνο.

Το 1960 η ΟΥΝΕΣΚΟ ξεκίνησε ένα σχέδιο για να προσπαθήσει να σώσει τα κτίρια στο νησί από την καταστροφική επίδραση των συνεχώς αυξανόμενων νερών του Νείλου. Κατ' αρχάς, την κατασκευή τριών φραγμάτων και δημιουργώντας μία ξεχωριστή λίμνη με τα χαμηλότερα επίπεδα νερού^[12].

Αφού αποστράγγισαν τα νερά με τεχνητή μέθοδο τα μνημεία καθαρίστηκαν και να μετρήθηκαν με τη χρήση φωτογραμμετρίας, μια μέθοδο που επιτρέπει την ακριβή ανακατασκευή του αρχικού μεγέθους στα δομικά στοιχεία που χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους. Στη συνέχεια, κάθε κτίριο διαλύθηκε σε περίπου 40.000 κομμάτια, και στη συνέχεια μεταφέρονται στο κοντινό νησί της Αγκιλκία , που βρίσκεται σε υψηλότερο έδαφος περίπου 500 μέτρα μακριά.

Παραπομπές

↑ "Milestones in Archaeology: a Chronological Encyclopedia", Tim Murray, P464, ABC-CLIO, 2007ISBN 1-57607-186-3
↑ The Rescue of Nubian Monuments and Sites, UNESCO project site about Nubia Campaign.
↑ i. p. 40, xvii. pp. 803, 818, 820
↑ i. 22
↑ iv. 5. § 74
↑ Quaest. Nat. iv. 1
↑ v. 9. s. 10
↑ Strab. vol. iii. p. 399
↑ Plutarch (1889). «De Iside et Osiride 359b». Στο: Bernardakis, Gregorius N. Moralia. 2. Leipzig: Teubner. Diodorus (1888). «I.22.6». Στο: Bekker, Immanuel· Dindorf, Ludwig· Vogel, Friedrich. Bibliotheca Historica. 1–2. Leipzig: In aedibus Bibliotheca Teubneriana.
↑ Senec. Quaest. Nat. iv. 2.
↑ Ritter, Erdkunde, vol. i. p. 680, seq.
↑ Staff writer(s), Report on the safeguarding of the Philae monuments, November 1960

Αναφορές

This article incorporates text from a publication now in the public domain: Smith, William, ed. (1854–1857). "Philae". [Dictionary of Greek and Roman Geography]. London: John Murray.

Περαιτέρω ανάγνωση

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Νήσος Φίλαι

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Philae της Ισπανικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

[1] "Milestones in Archaeology: a Chronological Encyclopedia", Tim Murray, P464, ABC-CLIO, 2007ISBN 1-57607-186-3

[2] The Rescue of Nubian Monuments and Sites, UNESCO project site about Nubia Campaign.

[3] . p. 40, xvii. pp. 803, 818, 820

[4] . 22

[5] v. 5. § 74

[6] Quaest. Nat. iv. 1

[7] v. 9. s. 10

[8] Strab. vol. iii. p. 399

[9] Plutarch (1889). «De Iside et Osiride 359b». Στο: Bernardakis, Gregorius N. Moralia. 2. Leipzig: Teubner. Diodorus (1888). «I.22.6». Στο: Bekker, Immanuel· Dindorf, Ludwig· Vogel, Friedrich. Bibliotheca Historica. 1–2. Leipzig: In aedibus Bibliotheca Teubneriana.

[10] Senec. Quaest. Nat. iv. 2.

[11] Ritter, Erdkunde, vol. i. p. 680, seq.

[12] Staff writer(s), Report on the safeguarding of the Philae monuments, November 1960

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]