Πύλη:Επιστήμη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πύλη Επιστήμη

Ο όρος επιστήμη με την ευρεία έννοια αρχικά δήλωνε το οργανωμένο σώμα της εξακριβωμένης και τεκμηριωμένης γνώσης. Ο πρώτος αυτός ορισμός διατυπώνεται στο έργο Θεαίτητος του Πλάτωνα όπου ένας από τους συνομιλητές αναφέρει ότι «έστιν ουν επιστήμη δόξα αληθής μετά λόγου», δηλαδή η επιστήμη αποτελεί βεβαιωμένη με λογικά επιχειρήματα γνώση. Πολλές από τις ανθρώπινες προκαταλήψεις γύρω από τον τρόπο που λειτουργεί το σύμπαν έχουν αμφισβητηθεί κατά καιρούς από τις νέες επιστημονικές ανακαλύψεις.

Στη σύγχρονη εποχή, ο όρος είναι πιο περιορισμένος και δηλώνει το σύστημα απόκτησης γνώσης με βάση την επιστημονική μεθοδολογία που βασίζεται στην επιστημονική έρευνα, καθώς και στην οργάνωση και ταξινόμηση της αποκτώμενης με αυτόν τον τρόπο γνώσης. Διακρίνουμε συνεπώς διαφορετικούς επιστημονικούς τομείς που εντάσσονται συνήθως σε τέσσερις μεγάλες ομάδες, τις θετικές επιστήμες, τις εφαρμοσμένες επιστήμες, τις ανθρωπιστικές επιστήμες και τις κοινωνικές επιστήμες. Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί πως η ταξινόμηση αυτή είναι μόνο συμβατική, ενώ δεν είναι σπάνιο ένα επιστημονικό πεδίο να συνθέτει στοιχεία από διαφορετικούς κλάδους.

Επιλεγμένο λήμμα
Η χημική δομή του φουράνιου
Η χημική δομή του φουράνιου

Το φουράνιο είναι ετεροκυκλική οργανική ένωση με πενταμελή δακτύλιο και ένα ετεροάτομο οξυγόνου. Περιέχει δύο διπλούς δεσμούς και ανήκει στις αρωματικές ενώσεις.

Το όνομα "φουράνιο" προέρχεται από τη λατινική λέξη "furfur", που σημαίνει πίτουρο. Το πρώτο παράγωγο του φουρανίου περιγράφηκε ως 2-φουρικό οξύ, από τον Carl Wilhelm Scheele το 1780. Ένα άλλο σημαντικό παράγωγο, η φουρφουράλη, αναφέρεται από τον Johann Wolfgang Döbereiner το 1831 και χαρακτηρίζεται εννέα χρόνια αργότερα από τον John Stenhouse. Το ίδιο το φουράνιο παρασκευάστηκε για πρώτη φορά από τον Henry Limpricht το 1870, ο οποίος το ονόμασε τετραφαινόλη. (περισσότερα...)

Επιλεγμένη εικόνα
Το ζεύγος γαλαξίών Μεσιέ 51
Ο γαλαξίας της Δίνης και ο συνοδός του NGC 5195 σχηματίζουν ένα από τα πιο γνωστά ζεύγη αλληλεπίδρασης στον ουρανό. Μάλιστα, η βαρύτητα του γαλαξία συνοδού έχει τονίσει τη σπειροειδή δομή του κύριου γαλαξία και έχει προκαλέσει έντονη αστρογόνο δραστηριότητα.
Φωτογραφία: ΝΑΣΑ/ESA