Τάφος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τάφοι

Τάφος ονομάζεται ο τόπος στον οποίο βρίσκεται θαμμένος ένας άνθρωπος, αλλά και γενικότερα η κατασκευή που βρίσκεται στο σημείο αυτό. Συχνά αναφέρεται ως η τελευταία κατοικία του εκλιπόντος. Ο τόπος ταφής διακοσμείται και προστατεύεται με ανθεκτική κατασκευή που ονομάζεται μνήμα (σε ανάμνηση του αποθανόντος). Σε περιπτώσεις που η κατασκευή είναι μεγάλη σε μέγεθος και είναι μνημειακού χαρακτήρα, αποκαλείται και ταφικό μνημείο.

Συνήθως οι τάφοι είναι συγκεντρωμένοι σε τόπους οι οποίοι ονομάζονται νεκροταφεία.

Για τους Χριστιανούς, μέρος του τάφου είναι σταυρός, πάνω στον οποίο αναγράφεται το όνομα του θαμμένου σε αυτόν.

Σε τάφους άλλων θρησκειών, το όνομα αναγράφεται σε πλάκα τοποθετημένη και αυτή μπροστά από τη θέση του κεφαλιού.

Ως τάφοι χαρακτηρίζονται και κατασκευές όπως:

Τάφοι στην Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ελλάδα οι τάφοι συνήθως φτιάχνονται με μάρμαρο. Μέρος τους είναι αρκετές φορές ανθοδοχεία και θέση για καντήλι ή θυμιατό.[εκκρεμεί παραπομπή]