Κασέτα

Κασέτα
Τύπος μέσου	Μαγνητική ταινία
Κωδικοποίηση	Αναλογικό σήμα
Χωρητικότητα	Από 30 έως 45 λεπτά ανά πλευρά.
Μηχανισμός ανάγνωσης	Κεφαλή ταινίας
Μηχανισμός εγγραφής	Μαγνητική κεφαλή εγγραφής
Ανεπτυγμένο από	Philips
Χρήση	Αποθήκευση ήχου και δεδομένων

Η κασέτα ή κασέττα είναι μαγνητικό μέσο αποθήκευσης και αποτελείται από μια πλαστική θήκη μικρών διαστάσεων, μέσα στην οποία βρίσκεται μαγνητική ταινία στην οποία εγγράφονται κυρίως ηχητικές πληροφορίες και δευτερευόντως/μεταγενέστερα (πρακτική που πλέον έχει ξεπεραστεί) αρχεία υπολογιστών. Η κασέτα είναι σχεδιασμένη να λειτουργεί με τύλιγμα/ξετύλιγμα της μαγνητικής ταινίας σε μικρές ενσωματωμένες μπομπίνες και να τοποθετείται σε ειδική ηλεκτρονική συσκευή, με κεφαλή ανάγνωσης, που καλείται κασετόφωνο. Παρότι ο όρος κασέτα μπορεί να αναφέρεται σε διάφορες μορφές μαγνητικών μέσων αποθήκευσης που περικλείονται σε σκληρό περίβλημα, στα ελληνικά με τον όρο αυτό συνήθως εννοούμε το μέσο που ακολουθεί τις προδιαγραφές (διαστάσεις περιβλήματος, πάχος ταινίας κλπ.) του προτύπου Compact Cassette (συμπαγής κασέτα), υλοποιήσεις του οποίου φαίνονται στην εικόνα στα δεξιά.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εγγραφή ηχητικών σημάτων σε μαγνητοταινίες στις ηχογραφήσεις των πρωτοτύπων μουσικών έργων ξεκινά από το 1945 και μετά. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, η Philips παρουσίασε πρώτη την μικρή γνωστή πλέον κασέτα (Compact Cassette) ως μέσο επαγγελματικής υπαγόρευσης, μαζί με το αντίστοιχο κασετόφωνο. Αφού ανταγωνίστηκε αρκετά χρόνια τις κασέτες του τύπου 8-track, η τεχνολογία αυτή κατά τη δεκαετία του 1980 κατέκλυσε κάθε σπίτι και αυτοκίνητο, ξεπερνώντας κατά πολύ τις προβλέψεις των κατασκευαστών της. Τα πλεονεκτήματα ήταν το μικρό και συμπαγές μέγεθος, η εύκολη ηχογράφηση/αναπαραγωγή και η εύκολη αντιγραφή, από καταγεγραμμένο σε άλλα μέσα, ηχητικό σήμα. Σημαντική ώθηση στη δημοφιλία της, έδωσε και η εμφάνιση του φορητού Walkman το 1979.

Η τεχνολογία της κασέτας επέτρεψε και την πρώτη άνθιση των παράνομων ηχογραφήσεων, δηλαδή την «μουσική πειρατεία» μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1990, φαινόμενο που αντιμετωπίστηκε από τη μουσική βιομηχανία με το σύνθημα Home taping kills music (Το γράψιμο κασετών στο σπίτι σκοτώνει τη μουσική). Η κασέτα χρησιμοποιήθηκε επίσης, ως μέσο αποθήκευσης προγραμμάτων και αρχείων στους πρώτους οικιακούς υπολογιστές, όπως ο Sinclair ZX Spectrum. Να σημειωθεί πως οι κασέτες εξελίχθηκαν, πριν αντιμετωπίσουν την οριστική παρακμή, με νέα μοντέλα με καλύτερη ποιότητα ήχου, μεγαλύτερη διάρκεια και πιο στιβαρή κατασκευή με αποκορύφωμα τον τύπο DAT.

Τύποι κασέτας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με κωδικό που αναφέρεται στον χρόνο διάρκειας σε λεπτά μουσικής ή ηχογράφησης κυκλοφόρησαν οι εξής τύποι:

C15 15 λεπτά
C20 20 λεπτά
C30 30 λεπτά
C46 46 λεπτά
C60 60 λεπτά
C74 74 λεπτά
C90 90 λεπτά
C100 100 λεπτά
C120 120 λεπτά
C180 180 λεπτά

Πρακτικώς, για το ευρύ κοινό κυκλοφορούσαν σχεδόν αποκλειστικά οι κασέτες των 60 και των 90 λεπτών (30 έως 45 λεπτά ανά πλευρά, αντίστοιχα). Ειδικότερα μάλιστα οι κασέτες των 120 και των 180 λεπτών αποφεύγονταν, διότι οι ταινίες τους ήταν εξαιρετικά λεπτές και υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να κοπούν ή να τυλιχτούν λανθασμένα ή να μπλεχτούν μέσα στο κασετόφωνο. Είναι χαρακτηριστικό ότι την εποχή κυριαρχίας της κασέτας υπήρχε μια συχνή σύσταση σε μεγάλο αριθμό από βιβλιαράκια οδηγιών για τα κασετόφωνα να αποφεύγεται η χρήση τέτοιων κασετών.

Σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κασέτα σήμερα ως μέσο έχει περιοριστεί σε ελάχιστη χρήση, λόγω σοβαρών μειονεκτημάτων (χαμηλή ποιότητα ήχου, σειριακή λογική ευρέσεως θεμάτων, ευπάθεια στον χρόνο) σε σχέση με το CD και τα μεταγενέστερα μέσα. Επίσης οι δισκογραφικές εταιρείες, τουλάχιστον από το 2000 και μετά, δεν παράγουν τους τίτλους τους σε αυτό το μέσο. Να σημειωθεί ακόμη πως όλα τα μέσα (κασέτα, βιντεοκασέτα, μπομπινόφωνο, 8-track, DAT) που χρησιμοποιούν μαγνητική ταινία, αποσύρονται με ταχείς ρυθμούς από την αγορά. Μικρές νησίδες επιβίωσης των μαγνητικών μέσων αυτού του τύπου είναι, κυρίως σε επαγγελματικό επίπεδο, οι βιντεοκασέτες με τεχνολογία εγγραφής BETA και οι κασέτες DAT (Digital Audio Tape), αλλά και μαγνητικές ταινίες για δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας δεδομένων υπολογιστή.