Χένρι Όλιγχαμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χένρι Όλιγχαμ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση6  Ιουνίου 1896[1][2]
Λονδίνο[3]
Θάνατος18  Ιουλίου 2009[4][1][2]
Μπράιτον
Αιτία θανάτουγήρας
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
αυτοβιογράφος
ΕργοδότηςFord Motor Company
Περίοδος ακμής16  Απριλίου 1919
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΒασιλικό Ναυτικό του Ηνωμένου Βασιλείου, Βρετανική Βασιλική Αεροπορία και Αεροπορική Υπηρεσία Βασιλικού Ναυτικού
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Ναυμαχία της Γιουτλάνδης και Δυτικό Μέτωπο (Α' Παγκόσμιος Πόλεμος)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒρετανικό πολεμικό μετάλλιο
Victory Medal
Συμμαχικό μετάλλιο της νίκης[6]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Ο Χένρι Όλιγχαμ.

Ο Χένρι Όλιγχαμ (Henry William Allingham, 6 Ιουνίου 1896 – 18 Ιουλίου 2009) ήταν υπεραιωνόβιος από το Ηνωμένο Βασίλειο, βετεράνος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και για έναν μήνα ο γηραιότερος άνδρας στον κόσμο. Στις 13 Φεβρουαρίου του 2007 έγινε το δεύτερο γηραιότερο εν ζωή πρόσωπο στη Βρετανία και στις 29 Μαρτίου του 2009 έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία Βρετανός, ξεπερνώντας τον Ουαλό Τζον Έβανς, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 112 ετών και 295 ημερών. Σε ηλικία 113 ετών και 13 ημερών έγινε ο γηραιότερος άνθρωπος στον κόσμο μετά το θάνατο του Ιάπωνα Τομότζι Τανάμπε στις 19 Ιουνίου του 2009, με επιβεβαίωση από το το βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες.[7] Πέθανε από φυσικά αίτια τον Ιούλιο του 2009 σε ηλικία 113 ετών και 42 ημερών.[8] Ο Όλιγχαμ ήταν το μεγαλύτερο σε ηλικία επιζήσαν μέλος των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων και ο γηραιότερος επιζήσας βετεράνος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν ο τελευταίος εναπομείνας από τους επιζήσαντες της Ναυμαχίας της Γιουτλάνδης, το τελευταίο εν ζωή μέλος της Βασιλικής Αεροναυτικής Υπηρεσίας(RNAS) και το τελευταίο επιζών ιδρυτικό μέλος της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας (RAF).[9][10] Από το 2001 πραγματοποιούσε συχνές δημόσιες εμφανίσεις για να βεβαιωθεί ότι οι νέες γενιές δεν είχαν λησμονήσει την απώλεια ζωών και την καταστροφή που συνέβησαν κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.[11] Εξαιτίας της μακροζωίας του και των υπηρεσιών του κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο τιμήθηκε με πλήθος επαίνων και βραβείων.[12]

Πριν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Όλιγχαμ σε νηπιακή ηλικία

Γεννήθηκε στο Κλάπτον του Λονδίνου το 1896 και όταν ήταν 14 μηνών ο πατέρας του πέθανε από φυματίωση. Τον μεγάλωσε η μητέρα του και οι παππούδες του. Μορφώθηκε στο Σχολείο της Κομητείας του Λονδίνου και εν συνεχεία εργάστηκε ως μαθητευόμενος κατασκευαστής χειρουργικών εργαλείων στο Νοσοκομείο Μπαρτς. Ωστόσο, δε θεωρούσε την εν λόγω δουλειά ενδιαφέρουσα και για το λόγο αυτό έφυγε να εργαστεί ως κατασκευαστής πούλμαν.[12]

Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με στρατιωτική στολή το 1916.

Ο Όλιγχαμ ήθελε να καταταγεί στον πόλεμο τον Αύγουστο του 1914, όμως η σοβαρά ασθενής μητέρα του τον έπεισε να παραμείνει στο σπίτι του και να την φροντίζει. Όταν η μητέρα του πέθανε, ο Βρετανός κατατάχθηκε στη Βασιλική Αεροναυτική Υπηρεσία (RNAS). Έγνε επίσημα δεύτερης τάξεως μηχανικός της αεροπορίας και εστάλη στο Τσίνγκφορντ μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσής του στο Σίρνες του Κεντ. Ο αριθμός σειράς του ήταν RNAS F8317.[12] Εν συνεχεία εστάλη στον αεροπορικό σταθμό της RNAS στο Γκρέιτ Γιαρμάουθ, όπου εργάστηκε στη συντήρηση αεροσκαφών. Λίγο πριν τη Ναυμαχία της Γιουτλάνδης, ο Όλιγχαμ κατατάχθηκε στο HMT Kingfisher.[13] Παρότι το Kingfisher δεν ήταν άμεσα εμπλεκόμενο στη ναυμαχία, ο Όλιγχαμ σωστά ισχυρίστηκε ότι ήταν ο τελευταίος γνωστός επιζήσας της ναυμαχίας.[14]

Το Σεπτέμβριο του 1917, όντας πια πρώτης κλάσεως μηχανικός αεροσκαφών εστάλη στο Δυτικό Μέτωπο και κατατάχθηκε στο No. 12 Squadron RNAS.[14]

Στις 12 Νοεμβρίου του 1917 τοποθετήθηκε στην αεροπορική αποθήκη στη Δουνκέρκη της Γαλλίας, όπου παρέμεινε ως το τέλος του πολέμου, ασχολούμενος κυρίως με τις επισκευές αεροσκαφών.

Μετά τη συγχώνευση των RNAS και RFC ο Όλιγχαμ πήγε στη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία, την 1η Απριλίου του 1918. Την περίοδο εκείνη του δόθηκε νέος αριθμός υπηρεσίας: 208317. Απολύθηκε επίσημα στις 16 Απριλίου του 1919.

Γάμος και παιδιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1918 παντρεύτηκε την Ντόροθι Κάτορ (1895-1970) στο Ρόμφορντ και έπειτα μετακόμισαν στο ανατολικό Σάσεξ. Παρέμειναν παντρεμένοι ως το θάνατο της Ντόροθι.[15] Απέκτησαν δύο κόρες, την Τζιν και την Μπέτι,[12]αμφότερες από τις οποίες εγκαταστάθηκαν στις ΗΠΑ και πέθαναν μετά τα 80 τους.[16] Όταν πέθανε, ο Όλιγχαμ άφησε 6 εγγόνια, 12 δισέγγονα, 14 τρισέγγονα και 1 τετρασέγγονο.[17][18]

Μετέπειτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ο Όλιγχαμ εργάστηκε κυρίως στην εξουδετέρωση των ναρκών. Το 2001 τον εντόπισε ένας από τον σύλλογο βετεράνων και ο Όλιγχαμ διηγήθηκε την ιστορία του για τις επόμενες γενιές.Το 2003 άρχισε να συμμετέχει σε εκδηλώσεις μνήμης για τον Πόλεμο.[11]

Το 2004 αλλά και τα επόμενα χρόνια ο Όλιγχαμ έλαβε μέρος στις εκδηλώσεις μνήμης για τα θύματα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Το 2005 έκανε παρέλαση και κατέθεσε στεφάνια στα μνημόσυνα που έγιναν στο Σαιντ Ομέρ την επέτειο της λήξης του Πολέμου. Ήταν η τελευταία φορά που ένας βετεράνος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου έκανε παρέλαση στο κενοτάφιο και ήταν το τέλος μιας εποχής. [19] Ως το Μάιο του 2006 ζούσε μόνος του. Την περίοδο εκείνη μπήκε σε οίκο ευγηρίας κοντά στο Μπράιτον.

Στις 23 Σεπτεμβρίου του 2008 παρουσίασε ένα βιβλίο για τη ζωή του, το οποίο συνέγραψε με τον Ντένις Γκούντγουιν.[20]

Κατά τους εορτασμούς για την 90ή επέτειο από το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, στις 11 Νοεμβρίου του 2008, ο Όλιγχαμ μαζί με τους Χάρι Πατς και Μπιλ Στόουν κατέθεσε στεφάνι στο κενοτάφιο του Λονδίνου.[21]

Μακροζωία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Όλιγχαμ γιόρτασε τα 113α του γενέθλια πάνω σε πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού. Απέδιδε τη μακροζωία του στα "τσιγάρα, το ουίσκι και τις πολύ άγριες γυναίκες, όπως επίσης και στην καλή αίσθηση του χιούμορ".[17]

Είχε τιμηθεί με 4 συνολικά μετάλλια, δύο εκ των οποίων ήταν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τιμήθηκε επίσης από τη Γαλλία με το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής.[22]


Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πέθανε στον ύπνο του στις 3 και 10 το πρωί της 18ης Ιουλίου του 2009, στον οίκο ευγηρίας του Όβινγκντιν, κοντά στο Μπράιτον[23][8] σε ηλικία 113 ετών και 42 ημερών.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb162739558. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 136954936. Ανακτήθηκε στις 14  Αυγούστου 2015.
  4. ↑ news.bbc.co.uk/1/hi/uk/8157128.stm.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb162739558. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 9  Ιανουαρίου 2022.
  7. ↑ «UK man is 'world's oldest' at 113». BBC News. 19 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2009. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Oldest WWI veteran dies aged 113». BBC News. 18 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2009. 
  9. ↑ «Britain's oldest war veterans meet Service chiefs at the Ministry of Defence». Βρετανικό Υπουργείο Άμυνας. 11 Ιουλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  10. ↑ «Brew for the Few Launch». Royal Air Forces Association. 17 Σεπτεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «War veteran launches Poppy Day scratchcard». The Daily Telegraph. 16 Οκτωβρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2022. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 «British Air Services Memorial St Omer». Royal Air Force. 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2009. 
  13. ↑ «RAF's oldest hero». RAF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2008. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «A portrait of Henry Allingham». portraits.co.uk. Δεκέμβριος 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2009. 
  15. ↑ The long life of Henry Allingham, The Daily Telegraph, 2009-07-18, http://www.telegraph.co.uk/news/uknews/5856487/The-long-life-of-Henry-Allingham.html, ανακτήθηκε στις 2009-07-19 
  16. ↑ Taylor, Jerome (2009-06-20), 'Cigarettes, whisky, and wild, wild women', The Independent, http://www.independent.co.uk/life-style/health-and-families/health-news/cigarettes-whisky-and-wild-wild-women-1710744.html, ανακτήθηκε στις 2009-07-19 
  17. ↑ 17,0 17,1 «Great War veteran honoured». The Argus (Brighton). 22 Απριλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  18. ↑ «UK's oldest man Allingham is 113». BBC News. 6 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2009. 
  19. ↑ «90th Anniversary at the Cenotaph». 4 Αυγούστου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  20. ↑ «Oldest man writes his life story». BBC News. 2008-09-23. http://news.bbc.co.uk/1/hi/england/sussex/7632416.stm. Ανακτήθηκε στις 2008-09-25. 
  21. ↑ Kennedy, Maev (12 Νοεμβρίου 2008). «Last survivors of first world war salute the fallen». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2008. 
  22. ↑ Malvern, Jack (17 Μαρτίου 2009). «France honours Henry Allingham, 112, the veteran who cannot forget». The Times. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2009. 
  23. ↑ Sawer, Patrick (18 Ιουλίου 2009). «World's oldest man Henry Allingham dies». The Daily Telegraph. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χένρι_Όλιγχαμ&oldid=9502151"