Τιμολόγιο (Ελλάδα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Τιμολόγιο)
Ένα σύγχρονο πρότυπο γερμανικού τιμολογίου
Ένα τιμολόγιο της γερμανικής εταιρίας Fr. Schäfer με ημερομηνία 18 Ιουνίου 1910

Το τιμολόγιο είναι ένα λογιστικό παραστατικό πώλησης που κυρίως εκδίδεται για κάθε πώληση αγαθών και παροχή υπηρεσιών.[1] Αυτό το λήμμα ασχολείται ειδικά με το Τιμολόγιο που εκδίδεται στην Ελλάδα και διέπεται από την Ελληνική νομοθεσία.

Νομικές διατάξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το περιεχόμενο, τον χειρισμό, την μορφή, κλπ. των τιμολογίων στην Ελλάδα καθορίζει ο νόμος 4308/2014 με την ονομασία Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα (ΕΛΠ), ο οποίος δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Α 251/2014 στης 24 Νοεμβρίου 2014.[1]. Ο νόμος αυτός αντικατάστησε τον παλαιότερο νόμο Κώδικας Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών (ΚΦΑΣ) του 2012, ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον νόμο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ) του 1992.

Ορισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τιμολόγιο είναι το στοιχείο, π.χ. έγγραφο, που εκδίδεται από μια οντότητα (με εξαίρεση των οργανισμών δημοσίου δικαίου) που πωλεί αγαθά ή υπηρεσίες για κάθε πώληση αγαθών και παροχή υπηρεσιών εντός της χώρας ή άλλης χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή προς άλλη χώρα.[2] Τιμολόγιο θεωρείται κάθε έγγραφο που περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες που απαιτούνται από το νόμο 4308/2014 (όπως αναφέρονται πιο κάτω στο σημείο Περιεχόμενο τιμολογίου), καθώς και κάθε έγγραφο ή μήνυμα που τροποποιεί και αναφέρεται ειδικά και αναμφισβήτητα σε ένα αρχικό τιμολόγιο, ενώ ο όρος τιμολόγιο μπορεί να υποκαθίσταται αναλόγως των καθιερωμένων πρακτικών σε διάφορους κλάδους της οικονομίας. Τα εκδιδόμενα ή λαμβανόμενα τιμολόγια αποτελούν μέρος των λογιστικών αρχείων της οντότητας. [2]

Είδη τιμολογίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τιμολόγιο πώλησης: Κατά κανόνα έχει η οντότητα που πωλεί αγαθά ή υπηρεσίες την ευθύνη να διασφαλίζει ότι εκδίδεται τιμολόγιο για κάθε πώληση. Σε αυτήν την περίπτωση ο πωλητής αγαθών ή υπηρεσιών εκδίδει το τιμολόγιο πώλησης[2]
  • Τιμολόγιο αυτοτιμολόγησης: Ο πωλητής μπορεί με προηγούμενη συμφωνία να διασφαλίσει την έκδοση τιμολογίου από το λήπτη των αγαθών ή των υπηρεσιών (αυτο-τιμολόγηση) ή από τρίτο πρόσωπο εξ ονόματος και για λογαριασμό του πωλητή[2]
  • Πιστωτικό τιμολόγιο: Τιμολόγιο που εκδίδεται για κάθε περίπτωση εκπτώσεων, επιστροφών ή άλλων διαφορών[2]

Περιεχόμενο τιμολογίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το άρθρο 9 του ν 4308/2014, το τιμολόγιο φέρει υποχρεωτικά τις ακόλουθες ενδείξεις:

Κατά κανόνα:[3]

  1. Την ημερομηνία έκδοσης του τιμολογίου
  2. Τον αύξοντα αριθμό για μία ή περισσότερες σειρές τιμολογίων, ο οποίος χαρακτηρίζει το τιμολόγιο με μοναδικό τρόπο
  3. Τον Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (Α.Φ.Μ.), με βάση τον οποίο ο πωλητής πραγματοποίησε την παράδοση των αγαθών ή την παροχή των υπηρεσιών
  4. Τον Α.Φ.Μ. του πελάτη, με βάση τον οποίο έλαβε χώρα η παράδοση των αγαθών ή η παροχή των υπηρεσιών
  5. Την πλήρη επωνυμία και την πλήρη διεύθυνση του πωλητή και του πελάτη που αποκτά τα αγαθά ή λαμβάνει τις υπηρεσίες
  6. Την ποσότητα και το είδος των παραδιδόμενων αγαθών ή την έκταση και το είδος των παρεχόμενων υπηρεσιών (εκτός εάν η έκταση και το είδος των παρεχόμενων υπηρεσιών προκύπτει από άλλα έγγραφα στα οποία παραπέμπει το τιμολόγιο)
  7. Εφόσον η ημερομηνία αυτή δεν συμπίπτει με την ημερομηνία έκδοσης του τιμολογίου: Την ημερομηνία κατά την οποία πραγματοποιήθηκε ή ολοκληρώθηκε η παράδοση αγαθών ή η παροχή υπηρεσιών
  8. Την αξία αγαθών ή υπηρεσιών ανά συντελεστή Φ.Π.Α.
  9. Την αξία που απαλλάσσεται Φ.Π.Α.
  10. Την αξία μονάδας αγαθού ή υπηρεσίας χωρίς Φ.Π.Α.
  11. Την αξία κάθε έκπτωσης ή επιστροφής, εάν δεν συμπεριλαμβάνονται στην τιμή μονάδας
  12. Το συντελεστή Φ.Π.Α. που εφαρμόζεται
  13. Το ποσό του οφειλόμενου Φ.Π.Α., εκτός εάν εφαρμόζεται ειδικό καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο η πληροφορία αυτή παραλείπεται

Ειδικές περιπτώσεις:[3]

  1. Τον όρο Αυτο-τιμολόγηση, όταν το τιμολόγιο εκδίδεται από τον λήπτη των αγαθών ή των υπηρεσιών
  2. Όταν η πράξη απαλλάσσεται από Φ.Π.Α., η διάταξη της εθνικής νομοθεσίας (ν. 2859/2000) ή η διάταξη της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ ή άλλη διάταξη, σύμφωνα με την οποία η παράδοση αγαθών ή η παροχή υπηρεσιών απαλλάσσεται από το φόρο αυτόν
  3. Όταν ο λήπτης είναι υπόχρεος καταβολής του Φ.Π.Α., η αναφορά Αντίστροφη επιβάρυνση
  4. Επί ενδοκοινοτικής παράδοσης ενός καινούργιου μεταφορικού μέσου, τα στοιχεία που προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία περί Φ.Π.Α., βάσει της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ
  5. Όταν εφαρμόζεται το καθεστώς του περιθωρίου κέρδους των πρακτορείων ταξιδιών, η αναφορά «Καθεστώς περιθωρίου – Ταξιδιωτικά πρακτορεία»
  6. Ο όρος Καθεστώς περιθωρίου – Μεταχειρισμένα αγαθά, όταν εφαρμόζεται ένα από τα ειδικά καθεστώτα που ισχύουν στον τομέα των μεταχειρισμένων αγαθών
  7. Ο όρος Καθεστώς περιθωρίου – Έργα τέχνης, όταν εφαρμόζεται ένα από τα ειδικά καθεστώτα που ισχύουν στον τομέα των αντικειμένων καλλιτεχνικής
  8. Ο όρος Καθεστώς περιθωρίου – Αντικείμενα συλλεκτικής και αρχαιολογικής αξίας, όταν εφαρμόζεται ένα από τα ειδικά καθεστώτα που ισχύουν στον τομέα των αντικειμένων συλλεκτικής και αρχαιολογικής αξίας
  9. Όταν ο υπόχρεος στο Φ.Π.Α. είναι φορολογικός αντιπρόσωπος κατά την έννοια της ισχύουσας νομοθεσίας περί Φ.Π.Α. και της σχετικής Οδηγίας 2006/112/ΕΚ, τα πλήρη στοιχεία του εν λόγω προσώπου, καθώς και τον Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (Α.Φ.Μ.) αυτού

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνικό Τυπογραφείο: ΦΕΚ A 251/2014: Ν.4308/2014
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Taxheaven Ν.4308/2014 - Άρθρο 8
  3. 3,0 3,1 Taxheaven Ν.4308/2014 - Άρθρο 9