Τηλεόραση υγρών κρυστάλλων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μια τηλεόραση υγρών κρυστάλλων

Η τηλεόραση υγρών κρυστάλλων ή τηλεόραση LCD είναι ένας τύπος τηλεόρασης, η οθόνη της οποίας βασίζεται στην τεχνολογία υγρών κρυστάλλων για την παραγωγή εικόνων. Είναι η πιο διαδεδομένη τεχνολογία τηλεοράσεων τα τελευταία χρόνια, ξεπερνώντας την παλαιότερη τεχνολογία καθοδικού σωλήνα (CRT), αλλά και την ανταγωνιστική, σύγχρονη τεχνολογία πλάσμα.[1][2] Οι τηλεοράσεις με οθόνη υγρών κρυστάλλων είναι πιο λεπτές από τις CRT και διατίθενται σε μεγαλύτερες διαστάσεις[3].

Αρχές λειτουργίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το φως αρχικά παράγεται από λαμπτήρες φθορισμού που βρίσκονται πίσω από την οθόνη και κατευθύνεται προς τους υγρούς κρυστάλλους. Τα τελευταία χρόνια άρχισε η διάθεση στην αγορά τηλεοράσεων LCD που χρησιμοποιούν φωτοεκπέμπουσες διόδους (LED), αντί για λαμπτήρες φθορισμού ως πηγές φωτός, καθώς προσφέρουν σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως αυξημένο χρωματικό εύρος, μεγάλη διάρκεια ζωής και βαθύτερο μαύρο.[4][5] Οι υγροί κρύσταλλοι λειτουργούν ως φωτοφράκτες και καθορίζουν το ποσό του φωτός που θα περάσει δια μέσου της οθόνης προς τον θεατή. Διαφορετικά φίλτρα σε κάθε υπο-στοιχείο (subpixel) δίνουν τα τρία βασικά χρώματα και ο συνδυασμός τους δημιουργεί τον χρωματισμό του εικονοστοιχείου (pixel).[6] Κατασκευάζονται σε διάφορες διαστάσεις, με ενδεικτική γκάμα από 10 ίντσες έως και 70, ενώ σε περιορισμένη διάθεση ή και ως ασκήσεις τεχνολογίας υπάρχουν συσκευές που ξεπερνούν τις 100 ίντσες.[7] Χαρακτηρίζονται από μεγάλη φωτεινότητα, εξαιρετικά λεπτή κατασκευή και ελάχιστη ακτινοβολία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]