Σιδηρόκαστρο Σερρών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Για το ομώνυμο χωριό της Μεσσηνίας, δείτε Σιδηρόκαστρο Μεσσηνίας Συντεταγμένες: 41°14′1″N 23°23′18″E / 41.23361°N 23.38833°E / 41.23361; 23.38833

Σιδηρόκαστρο
Το Ισάρι
Σιδηρόκαστρο is located in Greece
Σιδηρόκαστρο
Σιδηρόκαστρο
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρική Μακεδονία
Περιφερειακή ΕνότηταΣερρών
ΔήμοςΣιντικής
Δημοτική ΕνότηταΣιδηροκάστρου
Δημοτική ΚοινότηταΣιδηροκάστρου
Γεωγραφία και Στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονίας
ΝομόςΣερρών
Πληθυσμός5.177 (2011)
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΝτεμίρ Ισάρ
Ταχ. κώδικας62300
Τηλ. κωδικός+30 2323

Το Σιδηρόκαστρο είναι κωμόπολη του νομού Σερρών και έδρα του Δήμου Σιντικής. Βρίσκεται 26 χλμ. βορειοδυτικά των Σερρών.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βουλγαρικό σχολείο του Δεμίρ Ισάρ το έτος 1908.

Το Σιδηρόκαστρο είναι τόπος με μακραίωνη ιστορία. Υπάρχουν μνημεία της παλαιολιθικής εποχής, αλλά και αναφορές του Ομήρου και του Ηροδότου. Οι αρχαίοι κάτοικοί του ήρθαν από τη Λήμνο. Οι πρώτοι κάτοικοι του Σιδηροκάστρου ήταν οι Σίντιοι, απ΄ όπου πήρε το όνομα της η Επαρχία της Σιντικής, μία από τις τέσσερις επαρχίες του νομού Σερρών, πρωτεύουσα της οποίας είναι το Σιδηρόκαστρο. Σταθμός στην ιστορία του Σιδηροκάστρου υπήρξε η θρυλική μάχη του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου, που με ορμητήριο την πόλη των Σερρών κατανίκησε τους Βουλγάρους το 1014 στη θέση «Κλειδί», στο Ρούπελ της Σιντικής, δίπλα σχεδόν στο Σιδηρόκαστρο.[1]

Το χωριό κατά την Τουρκοκρατία έως και τον 20ό αιώνα ονομαζόταν Δεμίρ-Ισάρ,[2] (τουρκικά: Demirhisar).[3] Σημαντική δράση στην περιοχή επέδειξε ο Προκόπιος Λαζαρίδης, ως διάκονος της Μητρόπολης Μελενίκου έως το 1891 χρησιμοποιώντας στο κήρυγμα την τουρκική γλώσσα για να γίνεται αντιληπτός από το σύνολο του πληθυσμού.[4][5] Το 1900, σύμφωνα με βουλγαρική στατιστική, στο Ντεμίρ Ισάρ κατοικούσαν 3300 μουσουλμάνοι Τούρκοι, 1200 Βούλγαροι, 420 Τσιγγάνοι και μόλις 350 χριστιανοί Έλληνες και 120 χριστιανοί Βλάχοι.[6]

Στο ύψωμα Τοπ-Μπαΐρ υπήρχε ένα μεγάλο κανόνι που έδινε στους μουσουλμάνους της περιοχής το σύνθημα για την έναρξη και τη λήξη της νηστείας του Ραμαζανιού και Μπαϊραμιού, γι' αυτό ονομάζεται «Τοπ-Μπαΐρ».[εκκρεμεί παραπομπή]

Κατά την Α' Βουλγαρική Κατοχή, δολοφονήθηκε από τους Βούλγαρους στο Ντεμίρ Ισάρ ο Μητροπολίτης Μελενίκου Κωνσταντίνος Ασημιάδης όπως και εκατό κάτοικοι του χωριού (1913).[7][8][9]

27/6/1913: Οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις απελευθερώνουν το Σιδηρόκαστρο. «Μετά τη μάχη της Βέτρινας (Νέο Πετρίτσι) και την απελευθέρωση του Σιδηροκάστρου (27 Ιουνίου) άρχισε η προέλαση στην Ανατολική Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη, όπου οι Βούλγαροι υποχωρούσαν καίγοντας και σφάζοντας χιλιάδες αμάχων…».[10]

Με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913, οι Μελενίκιοι εγκαταλείπουν το Μελένικο και εγκαθίστανται στο Σιδηρόκαστρο. Με την εγκατάσταση τους αυξάνεται σημαντικά το ελληνικό στοιχείο του Σιδηροκάστρου. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή του πληθυσμού, αποχωρούν από το Σιδηρόκαστρο οι Οθωμανοί (Τούρκοι) και εγκαθίστανται οι Έλληνες πρόσφυγες από την Μικρά Ασία, την Ανατολική Θράκη και τον Πόντο. Ορισμένοι από τους πρόσφυγες εγκαθίστανται σε τουρκικά σπίτια, ενώ για τους υπόλοιπους χτίζονται σπίτια κοντά στον συνοικισμό Σιδηροδρομικός Σταθμός. Οι πρόσφυγες από τον Πόντο προτίμησαν να κτίσουν οικισμούς αυτόνομους, όπως είναι το Πολύβρυσο, το Λαγόνι, η Θερμοπηγή και η Κάτω Αμπέλα.[11]

Το ύψωμα Τοπ-Μπαΐρ.

Πρόσωπα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκαν στο Σιδηρόκαστρο

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Σιδηρόκαστρο Σερρών». hellenicaworld.com. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2023. 
  2. Μιχαήλ Σταματελάτος· Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου (2001). «Επίτομο Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδος». Αθήνα: Ερμής. σελ. 688. 
  3. τουρκικά: Demir Hisar‎‎
  4. Γιώργος Καζάνας (7 Μαρτίου 2017). «Άγιος Προκόπιος Μητροπολίτης Ικονίου (+1923)». Iστολόγιο Ένωσης Μικρασιατών Φοιτητών. 
  5. Ο Ελληνισμός του Μελενοίκου
  6. Δημήτρη Λιθοξόου. «Ο πληθυσμός των οικισμών της Μακεδονίας το 1900 κατά θρησκεία και γλώσσα στη στατιστική του K'ncov». lithoksou.net. 
  7. «Οδός Κωνσταντίνου Μελενίκου: Το πρόσωπο που τιμάται στην πιο γνωστή «φοιτητική» οδό της Θεσσαλονίκης». 13 Ιανουαρίου 2016. 
  8. Γιώργος Εχέδωρος (19 Αυγούστου 2012). «Μακεδονία 1913, σφαγές στο Σιδηρόκαστρο- Δεμίρ Ισσάρ». 
  9. «Ἡ γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τοὺς Βουλγάρους (1916-1918)». 31 Αυγούστου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  10. «Επετειακές εκδηλώσεις για τα 108 χρόνια από την απελευθέρωση του Σιδηροκάστρου». sintiki.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2023. 
  11. «Σιδηρόκαστρο». 2 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2023. 
  12. «Βιογραφία: Συμεών Σ. Δερμεντζίδης». 18 Μαρτίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2024. 
  13. «Συμεών Σ. Δερμεντζίδης». 30 Απριλίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2024. 
  14. «Αυτό είναι θέμα - Οι παιχταράδες που βαρέθηκαν να μπαίνουν αλλαγή! - Αθλητικά Νέα | Ειδήσεις | Sport». sportdog.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2023. 
  15. Encyclopedia Bulgaria, τόμος 4ος, ΒΑ, Σόφια, 1984, σ. 8
  16. «Μπαμπαλίδης Γεώργιος - Μακεδονομάχοι». macedonian-fighters.com. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2023. 
  17. «Κανελλίτσα Πασχαλέρη». serrelib.gr. 
  18. «Γεώργιος Σωτηριάδης: Ο ακάματος ερευνητής». 30 Ιανουαρίου 2022. 
  19. «Δρόμοι Σιδηροκάστρου (29)». 18 Μαΐου 2014. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]