Σαάντ Χαρίρι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σεΐχης
Σαάντ Χαρίρι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
سعد الدين رفيق الحريري (Αραβικά)
Γέννηση18  Απριλίου 1970[1][2][3]
Ριάντ[4]
ΚατοικίαΒηρυτός
Χώρα πολιτογράφησηςΛίβανος
Σαουδική Αραβία[5]
Γαλλία
ΘρησκείαΙσλάμ[6]
Σουνιτισμός[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραβικά
Γαλλικά
Αγγλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Τζώρτζταουν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
επιχειρηματίας
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαFuture Movement
Οικογένεια
ΓονείςΡαφίκ Χαρίρι και Nidal Boustany
ΑδέλφιαΜπαχά Χαρίρι
Φαχντ Χαρίρι
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός του Λιβάνου (2009–2011)
Πρωθυπουργός του Λιβάνου (2016–2019)[7]
Member of the Parliament of Lebanon (2005–2022)[8]
ΒραβεύσειςΤαξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (3  Απριλίου 2017)[9]
Ιστότοπος
www.saadhariri.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σααντεντίν Ραφίκ Χαρίρι (αραβικά: سعد الدين رفيق الحريري‎‎, 1970-)[10]س είναι Λιβανέζος πολιτικός, ο νεότερος γιος του Ραφίκ Χαρίρι, δολοφονηθέντος πρώην πρωθυπουργού του Λιβάνου. Υπηρέτησε ως πρωθυπουργός από τις 18 Δεκεμβρίου 2016 ως τις 21 Ιανουαρίου 2020. Από το 2006 βρίσκεται στον κατάλογο με τα πλουσιότερα πρόσωπα στον κόσμο, που συντάσσεται από το περιοδικό Φορμπς. Ήταν ξανά πρωθυπουργός της αραβικής χώρας από το 2009 ως τις 25 Ιανουαρίου 2011.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Ριάντ στις 18 Απριλίου 1970.[11][12]. Ο Σαάντ Χαρίρι σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Τζώρτζταουν. Την εποχή του θανάτου του πατέρα του, διεύθυνε τη Σαουδική Ογκέρ, μία πολυκλαδική κατασκευαστική εταιρεία αξίας $3,15 δισ. δολαρίων, που είχε ιδρυθεί από τον πατέρα του και ζούσε στη Σαουδική Αραβία.

Πολιτικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ωστόσο, μετά τη δολοφονία του πατέρα του και την Επανάσταση του Κέδρου, ο Σαάντ Χαρίρι επέστρεψε στον Λίβανο και ανέλαβε τον πολιτικό ρόλο του πατέρα του. Πήρε μέρος στις εκλογές για το κοινοβούλιο, επικεφαλής ενός αντισυριακού σχηματισμού, μέλος της συμμαχίας 14 Μαρτίου, η οποία σχημάτισε κυβέρνηση[13]. Ενώ αναμενόταν ότι θα ήταν πρωθυπουργός μετά τις εκλογές, ο ίδιος ζήτησε την παραίτηση του προέδρου Εμίλ Λαχούντ, και διακήρυξε ότι δεν ήθελε τη θέση του πρωθυπουργού, όσο ο Λαχούντ ήταν πρόεδρος.

Είναι υπέρμαχος του αφοπλισμού της Χεζμπολάχ, όπως και ο πατέρας του, και αντιτίθεται στην επιρροή της Συρίας στο Λίβανο. Στις 30 Οκτωβρίου του 2007 κατηγόρησε τη Συρία ότι προσπαθούσε να δολοφονήσει τον ίδιο και τον πρωθυπουργό Φουάντ Σινιόρα. Το Σεπτέμβριο του 2008 ο Χαρίρι κατηγόρησε τη Δαμασκό ότι «εξάγει τρομοκρατία στον Λίβανο»[14].

Εκλογές 2009 και πρώτη πρωθυπουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αντισυριακός συνασπισμός παρέμεινε στην εξουσία και έπειτα από τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών στις 7 Ιουνίου του 2009. Απολαμβάνει τη σταθερά της στήριξης πολλών δυτικών χωρών, καθώς και της Σαουδικής Αραβίας και της Αιγύπτου[15]. Τον ίδιο μήνα, στις 27 Ιουνίου, ο Χαρίρι διορίστηκε στην πρωθυπουργία. Στις 7 Σεπτεμβρίου ανακοίνωσε τη σύνθεση κυβέρνησης, η οποία όμως απορρίφθηκε από την αντιπολίτευση, που ελέγχεται από τη Χεζμπολάχ[16]. Δυο μέρες αργότερα κατέθεσε στον πρόεδρο του Λιβάνου, Μισέλ Σουλεϊμάν, την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ως άκαρπη.[17]

Έπειτα από τη συμφωνία της αντιπολίτευσης για συμμετοχή σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας[18], ο Χαρίρι ορκίστηκε πρωθυπουργός και η κυβέρνηση εθνικής ενότητας ορκίστηκε στις 9 Νοεμβρίου 2009.

Ωστόσο, τον Ιανουάριο του 2011 ξέσπασε πολιτική κρίση, έπειτα από την αποχώρηση της Χεζμπολάχ από την κυβέρνηση. Περισσότερο από το 1/3 των υπουργών παραιτήθηκαν, με αποτέλεσμα να προταθεί για νέος πρωθυπουργός από το Κοινοβούλιο ο Νατζίμπ Μικάτι[19].

Δεύτερη πρωθυπουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έπειτα από πολιτικό αδιέξοδο που διήρκεσε πάνω από 2 χρόνια μέχρι την εκλογή προέδρου, ο Μισέλ Αούν εξελέγη τελικά πρόεδρος. Λίγο αργότερα, στις 18 Δεκεμβρίου 2016, ο Αούν διόρισε τον Χαρίρι στην πρωθυπουργία για 2η φορά.[20] Στις 4 Νοεμβρίου 2017 ο Χαρίρι ανακοίνωσε την παραίτησή του από την πρωθυπουργία και την ίδια ημέρα ανακοινώθηκε η αποτροπή ενός σχεδίου για τη δολοφονία του.[21] Στις 5 Δεκεμβρίου ο Χαρίρι ανακάλεσε την παραίτησή του.

Νέα κυβέρνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 31 Ιανουαρίου 2019 ορκίστηκε η νέα κυβέρνησή του. Στις 29 Οκτωβρίου 2019 ο πρωθυπουργός Σαάντ Χαρίρι υπέβαλε την παραίτηση του ενώπιον του προέδρου Αούν, κατόπιν μαζικών διαδηλώσεων που διήρκησαν περισσότερες από 10 ημέρες.[22]


Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Saad-al-Hariri. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. hariri-saad-al-. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000026212. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Σαουδική Αραβία.
  5. «الجزيرة.نت: سعد الحريري». Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2014.
  6. 6,0 6,1 «الحريري التقى لافروف: “حزب الله” معطل أساسي لمبادرات إنهاء الشغور». Λιβανικές Δυνάμεις. 4  Οκτωβρίου 2016.
  7. «CNN: Lebanon's Prime Minister resigns, plunging nation into new political crisis, By Chandrika Narayan». Ανακτήθηκε στις 7  Νοεμβρίου 2017.
  8. Ανακτήθηκε στις 29  Σεπτεμβρίου 2022.
  9. «Polémique autour de la Légion d'honneur décernée au Premier ministre libanais». Ανακτήθηκε στις 18  Νοεμβρίου 2017.
  10. «سعد الدين الحريري… رئيس شركة سعودي اوجيه المحدودة». Armsal.com (στα Αραβικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2017. 
  11. His Excellency Deputy Saadeddine Rafiq Hariri Arab Decision.
  12. The World's Billionaires, 2008 Αρχειοθετήθηκε 2009-05-02 στο Wayback Machine. Forbes.com
  13. Φωνή της Αμερικής[νεκρός σύνδεσμος], Λίβανος: Κύριος στόχος του Σαάντ Χαρίρι η προώθηση μεταρρυθμίσεων, 21 Ιουνίου 2005.
  14. Pathfinder Αρχειοθετήθηκε 2008-09-12 στο Wayback Machine., ΕΡΤ 3, Ο Σαάντ Χαρίρι κατηγόρησε τη Δαμασκό ότι «εξάγει τρομοκρατία» στο Λίβανο, 6 Σεπτεμβρίου 2008.
  15. Λίβανος: Μεγάλη συμμετοχή στις βουλευτικές εκλογές[νεκρός σύνδεσμος], ΕRΤ.GR, 7 Ιουνίου 2009.
  16. Καθημερινή[νεκρός σύνδεσμος], Απορρίφθηκε η πρόταση Χαρίρι για κυβέρνηση στο Λίβανο, 7 Σεπτεμβρίου 2009.
  17. «Εγκαταλείπει τις προσπάθειες σχηματισμού κυβέρνησης στο Λίβανο ο Σαάντ Χαρίρι». in.gr. 10 Σεπτεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2009. 
  18. ANT1 Αρχειοθετήθηκε 2010-01-12 στο Wayback Machine.Pathfinder, Κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Χαρίρι, 7 Νοεμβρίου 2009
  19. Rulers.org
  20. «New Cabinet in Lebanon vows to 'preserve stability'». Gulf News. AFB (Beirut). 19 Δεκεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-01-11. https://web.archive.org/web/20170111164824/http://gulfnews.com/news/mena/lebanon/new-cabinet-in-lebanon-vows-to-preserve-stability-1.1948384. Ανακτήθηκε στις 23-12-2016. 
  21. Λίβανος: Απετράπη σχέδιο δολοφονίας του παραιτηθέντα πρωθυπουργού Αρχειοθετήθηκε 2017-11-04 στο Wayback Machine., skai.gr, 4 Νοεμβρίου 2017.
  22. «Lebanon Prime Minister Saad Hariri resigns after mass protests». Al Jazeera. Al Jazeera Network. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2019.