Σάντα Μαρία ντέλα Βιτόρια
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Σάντα Μαρία ντέλα Βιτόρια | |
|---|---|
 | |
 | |
 | |
| Είδος | εκκλησία[1] |
| Αρχιτεκτονική | μπαρόκ αρχιτεκτονική |
| Διεύθυνση | Via XX Settembre, 17, 00187, Roma και via XX Settembre, 17 - Roma[1] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°54′17″N 12°29′40″E |
| Θρήσκευμα | Καθολικισμός[2] |
| Θρησκευτική υπαγωγή | ρωμαιοκαθολική επισκοπή της Ρώμης |
| Διοικητική υπαγωγή | Ρώμη[1] |
| Χώρα | Ιταλία[1] |
| Έναρξη κατασκευής | 1620 |
| Γενικές διαστάσεις | 35 μέτρα × 19 μέτρα |
| Αρχιτέκτονας | Κάρλο Μαντέρνο |
| Προστασία | ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Σάντα Μαρία ντέλα Βιτόρια (ιταλ. Santa Maria della Vittoria) είναι ένας χριστιανικός ναός στην πόλη της Ρώμης. Έχει σχήμα βασιλικής και ανήκει στην τεχνοτροπία του μπαρόκ.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εκκλησία ήταν αρχικά ένα παρεκκλήσι του τάγματος των Καρμελιτών αφιερωμένο στον Απόστολο Παύλο. Μετά την νίκη των καθολικών στη Μάχη στα Λευκά Όρη το 1620, που ανέτρεψε τη Μεταρρύθμιση στην περιοχή της Βοημίας, ο ναός αφιερώθηκε εκ νέου στην Παρθένο Μαρία.
Το τάγμα χρηματοδότησε τις εργασίες χτισίματος μέχρι την ανακάλυψη κατά τις εκσκαφές του Ερμαφρόδιτου των Μποργκέζε. Ο Σκιπίων Μποργκέζε σφετερίστηκε το άγαλμα αυτό, αλλά σε αντάλλαγμα χρηματοδότησε την ολοκλήρωση των εργασιών στην πρόσοψη και προσέφερε τον αρχιτέκτονά του Τζοβάνι Μπατίστα Σορία. Το εσωτερικό καταστράφηκε εν μέρει από πυρκαγιά το 1833 και χρειάστηκε να γίνουν έργα επιδιόρθωσης.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχιτεκτονική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εκκλησία αυτή αποτελεί το μοναδικό οικοδόμημα που σχεδιάστηκε και ολοκληρώθηκε από τον αρχιτέκτονα του πρώιμου μπαρόκ Κάρλο Μαντέρνο. Η πρόσοψη ανεγέρθηκε από τον Σόρια ενώ ο Μαντέρνο ήταν εν ζωή, το 1624 – 1626, με εμφανείς επιρροές από το έργο του Μαντέρνο στην παράπλευρη εκκλησία της Σάντα Σουζάννα.
Το εσωτερικό αποτελείται από ένα και μοναδικό κλίτος το οποίο στεγάζει ένα χαμηλό θόλο. Στα πλάγια υπάρχουν τρία παρεκκλήσια πίσω από αψίδες. Το εσωτερικό εμπλουτίστηκε κατά καιρούς μετά το θάνατο του Μαντέρνο. Ο θόλος ζωγραφίστηκε το 1675 με θέματα θριάμβου χωρισμένα σε τμήματα: Η Παρθένος Μαρία θριαμβεύει απέναντι στην Αίρεση και Η Πτώση των Επαναστατημένων Αγγέλων, και τα δύο έργα του Τζοβάνι Ντομένικο Τσερρίνι. Όλο το εσωτερικό του ναού είναι διακοσμημένο με χρυσό, έργα ζωγραφικής και πολύτιμα μάρμαρα.
Έργα Γλυπτικής & Ζωγραφικής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το αριστούργημα στο παρεκκλήσι Κορνάρο, στα αριστερά της Αγίας Τράπεζας, είναι η Έκσταση της Αγίας Τερέζας, που φιλοτέχνησε το 1646 ο αγαπημένος γλύπτης του Σκιπίωνος Μποργκέζε, ο Τζαν Λορέντζο Μπερνίνι. Τα αγάλματα αναπαριστούν μία σκηνή που περιγράφει η Αγία Θηρεσία της Αβίλα στην αυτοβιογραφία της, ένα πολύ ζωντανό όραμα που είχε, με έναν άγγελο να της τρυπά την καρδιά με ένα χρυσό βελος, προκαλώντας της ταυτόχρονα μεγάλη χαρά και πόνο. Η Αγία είναι ξαπλωμένη σε ένα σύννεφο με το στόμα μισάνοιχτο και τα μάτια κλειστά, ενώ το σώμα της καλύπτει πτυχωτό ύφασμα. Από ψηλά την κοιτά ένας άγγελος που είναι έτοιμος να την τρυπήσει με ένα βέλος.
Οι πλούσιες πτυχώσεις των ρούχων και η στάση των σωμάτων εγκαταλείπουν τους κλασικούς περιορισμούς και συνθέτουν μια παθιασμένη, κατά άλλους υπερβολικά φιλήδονη εικόνα. Το φως πέφτει από επάνω, από ένα παράθυρο που είναι αόρατο από το εξωτερικό του ναού, δημιουργώντας μια εξωπραγματική εικόνα. Πάνω από τις μαρμάρινες μορφές έχουν κατασκευαστεί ακτίνες που αναπαριστούν το θείο φως από μπρούντζο.
Το ίδιο το παρεκκλήσι έχει κτιστεί έτσι ώστε να θυμίζει σκηνή θεάτρου. Διαθέτει μάλιστα και μικρά θεωρεία από όπου ο ευεργέτης της εκκλησίας Καρδινάλιος Φεντερίκο Κορνάρο και οι πρόγονοί του, με τη μορφή γλυπτών, μοιάζουν σαν να παρακολουθούν τη σκηνή που εξελίσσεται μπροστά τους.
Άλλα έργα γλυπτικής στο ναό είναι το Όνειρο του Ιωσήφ στην αριστερή εγκάρσια πτέρυγα από τον Ντομένικο Γκουίντι και το ταφικό μνημείο του Καρδιναλίου Γκέσι. Τέλος υπάρχουν και έργα ζωγραφικής από τον Γκουερτσίνο, το Νικολά Λοράν και τον Ντομενικίνο. Πάνω από την Αγία Τράπεζα υπάρχει μια εικόνα της Παναγίας που προέρχεται από τη Βοημία.
Διασημότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η επισκεψιμότητα του ναού αυξήθηκε όταν έγινε αναφορά σε αυτόν στο βιβλίο Angels and Demons (τίτλος ελληνικής έκδοσης Illuminati) του Αμερικανού συγγραφέα Νταν Μπράουν.
Πρόσβαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εκκλησία Santa Maria della Vittoria είναι προσβάσιμη από το σταθμό μετρό, Repubblica - Teatro dell'Opera. Βρίσκεται στην Via XX Settembre 17.
Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κάντε κλικ στις παρακάτω εικόνες για μεγέθυνση:
-
Η πρόσοψη του ναού. -
Το εσωτερικό του ναού. -
Ο θόλος του ναού, ζωγραφισμένος με θέματα θριάμβου. -
Παρεκκλήσι Κορνάρο, τα μέλη της οικογένειας σε θεωρείο. -
Επιγραφή για τη νίκη των καθολικών στη μάχη στα Λευκά Όρη. -
Το παρεκκλήσι Κορνάρο. -
Το παρεκκλήσι Κορνάρο από το πλάι. -
Το παρεκκλήσι Κορνάρο από το πλάι.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η αγγλόφωνη και ιταλόφωνη wikipedia.
- «Ρώμη», από τη σειρά Οδηγοί του Κόσμου, εκδ. Καθημερινή, Dorling Kindersley
Συντεταγμένες: 41°54′17″N 12°29′39″E / 41.90472°N 12.49417°E
|