Αλαμπάμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Πολιτεία της Αλαμπάμα)
Πολιτεία της Αλαμπάμα
Σημαία Seal
Άλλα ονόματα: {{{Άλλα ονόματα}}}
Συνθήματα: Audemus jura nostra defendere (Λατινικά)
Χάρτης των Ηνωμένων Πολιτειών με την πολιτεία της Αλαμπάμα χρωματισμένη
Επίσημες γλώσσες Αγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσες Αγγλική (96,17%)
Ισπανική (2,12%)
Πρωτεύουσα Μοντγκόμερι
Μεγαλύτερη πόλη Χάντσβιλ
Μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή Μπέρμιγχαμ-Χούβερ
Έκταση  Κατατάσσεται 30ή στις ΗΠΑ
 - Σύνολο 135.767[1] km2
 - Πλάτος 305 km
 - Μήκος 531 km
 - % νερό 3,20
 - Γεωγραφικό Πλάτος 30° 11′ Β έως 35° Β
 - Γεωγραφικό Μήκος 84° 53′ Δ έως 88° 28′ Δ
Πληθυσμός  Κατατάσσεται 24η στις Ηνωμένες Πολιτείες
 - Σύνολο 5.073.187 (εκτίμηση 2022)[2]
Πυκνότητα 37,36/km2
Κατατάσσεται 27η στις ΗΠΑ
 - Διάμεσο εισόδημα  48.123$ (ετησίως) (46η)
Υψόμετρο  
 - Υψηλότερο σημείο όρος Τσίαχα[3][4][5]
735.5 m
 - Μέσο 150 m
 - Χαμηλότερο σημείο Κόλπος του Μεξικού[4]
επίπεδο θάλασσας
Είσοδος στην Ένωση  14 Δεκεμβρίου 1819 (22η)
Κυβερνήτης Κέι Άϊβι (Ρ)
Αντικυβερνήτης Γουίλ Έινσουορθ (Ρ)
Νομοθετικό Σώμα Νομοθετικό Σώμα της Αλαμπάμα
 - Βουλή των Αντιπροσώπων (ΗΠΑ) Γερουσία
 - Γερουσία (ΗΠΑ) Βουλή των Αντιπροσώπων
Γερουσιαστές των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Σέλμπι (Ρ)
Τόμι Τούμπερβιλ (Ρ)
Αντιπροσωπεία στη Βουλή των ΗΠΑ 6 Ρεπουμπλικανοί
1 Δημοκρατικός (κατάλογος)
Ζώνη ώρας Κεντρική: ΣΠΩ -6/-5
Συντομεύσεις AL US-AL
Ιστοσελίδα alabama.gov

Η Αλαμπάμα, (αγγλ. State of Alabama) (/ˌæləˈbæmə/ ), είναι πολιτεία των ΗΠΑ, που βρίσκεται στη νοτιοανατολική περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών. Έχει έκταση 135.767 τ.χλμ.[1] και πληθυσμό 5.073.187 κατοίκους (εκτίμηση 2022).[6] Συνορεύει με το Τενεσσί στα βόρεια, την Τζόρτζια στα ανατολικά, τη Φλόριντα τον Κόλπο του Μεξικού στα νότια, και το Μισισίπι στα δυτικά.

Η Αλαμπάμα είναι η 30ή σε έκταση και η 24η σε πληθυσμό από τις 50 Ηνωμένες Πολιτείες. Η Αλαμπάμα κατατάσσεται δεύτερη σε έκταση εγχώριων ποτάμιων δρόμων.

Από τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αλαμπάμα, όπως πολλές Νότιες πολιτείες, υπέφερε από οικονομική δυσπραγία, εν μέρει λόγω της συνεχούς εξάρτησής της από τη γεωργία. Παρά την ανάπτυξη μεγάλων βιομηχανιών και αστικών κέντρων, τα αγροτικά συμφέροντα των λευκών κυριάρχησαν στην πολιτεία μέχρι τη δεκαετία του 1960, ενώ τα αστικά συμφέροντα και οι Αφροαμερικανοί υποεκπροσωπούνταν.[7]

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αλαμπάμα γνώρισε ανάπτυξη καθώς η πολιτεία μεταβλήθηκε από εξαρτώμενη στη γεωργία σε μία ποικίλων συμφερόντων. Η ίδρυση ή επέκταση πολλών εγκαταστάσεων των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων συνέβαλαν στην οικονομία της πολιτείας και βοήθησαν τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ μιας αγροτικής και μιας βιομηχανικής οικονομίας κατά το μέσο του 20ού αιώνα. Η οικονομία της πολιτείας τον 21ο αιώνα εξαρτάται από τη διοίκηση, τη χρηματοδότηση, την κατασκευή προϊόντων, την αεροδιαστημική, την εξόρυξη, την εκπαίδευση, το λιανικό εμπόριο, την υγειονομική περίθαλψη και την τεχνολογία.[8]

Η Αλαμπάμα ονομάζεται επίσημα Yellowhammer State, από το πολιτειακό πτηνό. Η Αλαμπάμα είναι επίσης γνωστή ως η «Καρδιά του Ντίξι». Το πολιτειακό δένδρο είναι το Μακρύφυλλο Πεύκο, το πολιτειακό άνθος είναι η Καμέλια.

Η πρωτεύουσα της Αλαμπάμα είναι το Μοντγκόμερι. Η μεγαλύτερη πόλη σε πληθυσμό και σε έκταση ξηράς είναι το Χάντσβιλ, και η μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή στην πολιτεία είναι το Μπέρμιγχαμ. Η παλαιότερη πόλη στην Αλαμπάμα, είναι το Μομπάιλ, που ιδρύθηκε από Γάλλους αποίκους.[9]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μία από τις εισόδους στο Σπήλαιο Ράσσελ στην Κομητεία Τζάκσον. Ο ξυλάνθρακας από φωτιές καταυλισμών χρονολογείται μέχρι και το 6550 έως 6145 π.Χ.

Η φυλή Αλαμπάμα, είναι μια φυλή με Μουσκογκιανή γλώσσα τα μέλη της οποίας ζούσαν λίγο κάτω από τη σύζευξη των ποταμών Κούζα και Ταλλαπούζα στις ανώτερες περιοχές του Ποταμού Αλαμπάμα[10] χρησιμοποιήθηκε ως ετυμολογική πηγή των ονομάτων του ποταμού και της πολιτείας. Στη γλώσσα Αλαμπάμα, η λέξη για ένα άτομο Αλαμπάμα είναι Albaamo (ή παραπλήσια Albaama ή Albàamo σε διαφορετικές διαλέκτους· ο πληθυντικός για «πρόσωπα Αλαμπάμα» είναι Albaamaha).[11] Η λέξη Alabama πιστεύεται ότι προέρχεται από τη γλώσσα Τσοκτάου[12] και αργότερα υιοθετήθηκε από τη φυλή Αλαμπάμα ως όνομα της.[13] Ο συλλαβισμός της λέξης ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των πηγών.[13] Η πρώτη χρήση εμφανίζεται σε τρεις απολογισμούς της αποστολής του Ερνάντο ντε Σότο του 1540 με τον Γκαρθιλάσσο ντε λα Βέγκα να χρησιμοποιεί το Alibamo, ενώ ο Ιππότης του Έλβας και ο Ροντρίγκο Ρανχέλ έγραφαν Alibamu και Limamu, αντίστοιχα.[13] Από το 1702 περίπου, η φυλή ήταν γνωστή στους Γάλλους ως Alibamon με Γαλλικούς χάρτες να προσδιορίζουν τον ποταμό ως Rivière des Alibamons.[10] Άλλοι συλλαβισμοί της ονομασίας περιλαμβάνουν τα Αλιμπάμου, Αλαμπάμο, Αλμπάμα, Αλέμπαμον, Αλιμπάμα, Αλίμπαμου, Αλαμπάμου, and Αλλιμπάμου.[13][14][15][16]

Αν και η προέλευση της λέξης Αλαμπάμα μπορεί να καθοριστεί, οι πηγές διαφωνούν στο νόημά της. Ένα άρθρο του 1842 στην Jacksonville Republican πρότεινε την ιδέα ότι το νόημα ήταν «Εδώ Αναπαυόμαστε».[13] Αυτή η θεωρία έγινε δημοφιλής στη δεκαετία του 1850 μέσω των κειμένων του Αλεξάντερ Μποφόρ Μικ.[13] Ειδικοί στις Μουσκογκιανές γλώσσες δεν έχουν καταφέρει να βρουν στοιχεία για να αποδείξουν μια τέτοια μετάφραση.[10][13] Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η λέξη προέρχεται από τις λέξεις των Τσοκτάου alba (που σημαίνει «φυτά» ή «χόρτα») και amo (που σημαίνει «κοπή», «καλλωπισμός με κοπή» ή «συλλογή»).[12][13][17] Η σημασία μπορεί να ήταν «καθαριστές της λόχμης»[12] ή «συλλέκτες βοτάνων»[17][18] κάτι το οποίο μπορεί να αναφέρεται στον καθαρισμό της γης για καλλιέργεια[14] ή τη συλλογή φαρμακευτικών φυτών.[18]

Προευρωπαϊκή εγκατάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αρχαιολογικός Χώρος Μάουντβιλ στην Κομητεία Χέιλ. Κατοικείτο από Ιθαγενείς Αμερικανούς του πολιτισμού του Μισισίπι από το 1000 μ.Χ. μέχρι το 1450 μ.Χ.

Οι ιθαγενείς διαφόρων πολιτισμών έζησαν στην περιοχή επί χιλιετίες πριν την Ευρωπαϊκή αποίκηση. Το εμπόριο με τα βορειοανατολικά μέσω του Ποταμού Οχάιο άρχισε κατά την Περίοδο των Ταφικών Λόφων (Burial Mound Period) (1000 π.Χ.–700 μ.Χ.) και συνέχισε μέχρι την επαφή με τους Ευρωπαίους.[19]

Ο αγροτικός πολιτισμός του Μισσισσιππή κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της πολιτείας από το 1000 μ.Χ. μέχρι το 1600 μ.Χ., με ένα από τα μεγάλα κέντρα του στον Αρχαιολογικό Χώρο της Μάουντβιλ στη Μάουντβιλ, Αλαμπάμα.[20][21] Η ανάλυση τεχνέργων που ανασύρθηκαν από τις αρχαιολογικές ανασκαφές στη Μάουντβιλ ήταν η βάση των ερευνητών που διατύπωσαν τα χαρακτηριστικά του Νοτιοανατολικό Σύμπλεγμα Τελετών (Southeastern Ceremonial Complex)(SECC).[22] Αντίθετα με τις κοινές πεποιθήσεις, το SECC φαίνεται να μην έχει άμεσο σύνδεσμο με τον Μεσοαμερικανικό πολιτισμό, αλλά αναπτύχθηκε ανεξάρτητα. Το Ceremonial Complex αντιπροσωπεύει ένα μείζον συστατικό της θρησκείας των λαών του Μισσισσιππή· είναι ένα από τα κύρια μέσα με τα οποία γίνεται κατανοητή η θρησκεία τους.[23]

Μεταξύ των ιστορικών φυλών των Ιθαγενών Αμερικανών που ζούσαν στην περιοχή της σημερινής Αλαμπάμα ήταν οι ομιλούντες γλώσσες Ιροκουά Τσερόκι, και οι ομιλούντες Μουσκογκιανές γλώσσες Αλαμπάμα (Alibamu), οι Τσίκασο, οι Τσόκταου, οι Κρικ, και οι Κοασάτι.[24]

Ευρωπαϊκή εγκατάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γαλλικός χάρτης του 1725 που δείχνει το προφίλ του σχεδιασμού και το υψόμετρο του οχυρού Κοντέ στο Μόμπαϊλ.

Οι Γάλλοι ίδρυσαν τον πρώτο Ευρωπαϊκό οικισμό στην περιοχή του Παλαιού Μομπάιλ, το 1702.[25] Η πόλη μετακινήθηκε στη σημερινή τοποθεσία του Μόμπαϊλ το 1711. Αυτή η περιοχή ήταν Γαλλική από το 1702 μέχρι το 1763, μέρος της Βρετανικής Δυτικής Φλόριντα από το 1763 μέχρι το 1783, και διαιρέθηκε ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ισπανία την περίοδο 1783–1821. Ο Τόμας Μπάσσετ, έναν πιστό στη Βρετανική μοναρχία, ήταν ένας από τους νεότερους γνωστούς εποίκους στην πολιτεία πέραν της περιοχής του Μόμπαϊλ. Εγκαταστάθηκε στους του Τόμπιγκμπι, στη σημερινή Κομητεία Ουάσινγκτον, κατά τα πρώτα έτη της δεκαετίας του 1770.[26] Οι σημερινές κομητείες Μπόλντουιν και Μόμπαϊλ έγινε μέρος της Ισπανικής Δυτικής Φλόριντα το 1783, μέρος της ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Δυτικής Φλόριντα το 1810, και τελικά προστέθηκε στο Έδαφος του Μισισίπι το 1812. Η περιοχή που αποτελεί τη σημερινή βόρεια και κεντρική Αλαμπάμα και Μισισίπι, τότε γνωστή ως Γαίες Γιαζού, ήταν αντικείμενο διεκδίκησης από την Επαρχία της Τζόρτζια μετά το 1767. Μετά τον Επαναστατικό Πόλεμο, παρέμεινε μέρος της Τζόρτζια, αν και υπήρχε γι' αυτό μεγάλη αμφισβήτηση.[27]

Χάρτης που δείχνει τη δημιουργία των εδαφών του Μισισίπι και της Αλαμπάμα.

Με εξαίρεση την άμεση περιοχή γύρω από το Μόμπαϊλ και τις Γαίες Γιαζού, η σημερινή κεντρική Αλαμπάμα έγινε μέρος του Έδαφος του Μισισίπι κατά τη δημιουργία του το 1798. Οι γαίες Γιαζού προστέθηκαν στο έδαφος το 1804, μετά το σκάνδαλο γαιών Γιαζού. Η Ισπανία είχε διατηρήσει μια κυβερνητική παρουσία στο Μόμπαϊλ μετά το 1812. Όταν οι δυνάμεις του Άντριου Τζάκσον κατέλαβαν το Μόμπαϊλ το 1814 φάνηκε η ντε φάκτο εξουσία των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή, η οποία ουσιαστικά τερμάτισε την Ισπανική επιρροή, αν και όχι τις ισπανικές αξιώσεις, ενώ απέκτησε μια απρόσκοπτη πρόσβαση προς τον Κόλπο του Μεξικού από την ενδοχώρα του εδάφους.[28] Πριν την είσοδο του Μισισίπι ως πολιτεία στις 10 Δεκεμβρίου 1817, το πιο αραιοκατοικημένο ανατολικό ήμισυ του εδάφους διαχωρίστηκε και ονομάσθηκε Έδαφος της Αλαμπάμα. Το Έδαφος της Αλαμπάμα δημιουργήθηκε από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών στις 3 Μαρτίου 1817. Το Σαιντ Στέβενς, σήμερα πόλη φάντασμα, χρημάτισε εδαφική πρωτεύουσα από το 1817 έως το 1819.[29]

Πρώιμη περίοδος ως πολιτεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ερείπια του κτιρίου του πρώην καπιτωλίου στο Κάπιτολ Παρκ στην Τασκαλούζα. Σχεδιασμένο από τον Ουίλλιαμ Νίκολς, κτίσθηκε το 1827–29. Έγινε το Κεντρικό Κολέγιο Θηλέων της Αλαμπάμα (Alabama Central Female College) το 1857, περισσότερο από μια δεκαετία αφότου η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στο Μοντγκόμερι. Καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1923.

Η Αλαμπάμα εισήλθε στην Ένωση το 1819 ως 22η πολιτεία. Η Καχάμπα, επίσης πόλη φάντασμα σήμερα, ήταν η πρώτη μόνιμη πολιτειακή πρωτεύουσα, από το 1820 έως το 1825.[30] Ο Πυρετός της Αλαμπάμα ήταν ήδη καθ'οδόν όταν η πολιτεία εισήλθε στην Ένωση, με εποίκους και διεκδικητές γης να διαχέονται στην πολιτεία για να εκμεταλλευθούν την εύφορη γη που ήταν κατάλληλη για καλλιέργεια βαμβακιού.[31][32][33] Μέρος της μεθορίου τις δεκαετίες του 1820 και του 1830, το σύνταγμα της προέβλεπε καθολική ψηφοφορία για τους λευκούς άνδρες. Οι νοτιοανατολικοί καλλιεργητές και έμποροι από τον Άνω Νότο έφεραν σκλάβους μαζί τους καθώς οι φυτείες βαμβακιού επεκτείνονταν. Η οικονομία της κεντρικής «Μαύρης Ζώνης» (η οποία πήρε το όνομά της από το σκούρο, εύφορο έδαφός της) κτίσθηκε πάνω στις μεγάλες φυτείες βαμβακιού των οποίων ο πλούτος των ιδιοκτητών τους αυξανόταν πολύ από την εργασία των δούλων.[34] Η περιοχή επίσης δημιούργησε πολλούς φτωχούς, ανθρώπους χωρίς δικαιώματα οι οποίοι βιοπορίζονταν από το επάγγελμα του αγρότη. Η Αλαμπάμα είχε εκτιμώμενο πληθυσμό κάτω από 10.000 το 1810, αλλά αυτός είχε αυξηθεί σε περισσότερους από 300.000 κατοίκους το 1830.[31] Οι περισσότερες φυλές Ιθαγενών Αμερικανών εκριζώθηκαν εντελώς από την πολιτεία και μέσα σε λίγα έτη από την ψήφιση της Πράξης Απομάκρυνσης των Ινδιάνων από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών το 1830.[35]

Η κύρια κατοικία (χτισμένη το 1833) στο Θόρνχιλ, μια φυτεία της Μαύρης Ζώνης.

Από το 1826 έως το 1846, η Τασκαλούζα χρημάτισε πρωτεύουσα της Αλαμπάμα. Στις 30 Ιανουαρίου 1846, το νομοθετικό σώμα της Αλαμπάμα ανακοίνωσε ότι είχε ψηφίσει τη μεταφορά της πρωτεύουσας από την Τασκαλούζα στο Μοντγκόμερι. Η πρώτη νομοθετική συνεδρίαση διεξήχθη στη νέα πρωτεύουσα τον Δεκέμβριο 1847.[36] Ένα νέο κτίριο καπιτωλίου ανεγέρθηκε υπό την καθοδήγηση του Στίβεν Ντέκατουρ Μπάττον της Φιλαδέλφεια. Η πρώτη κατασκευή κάηκε το 1849, αλλά ξανακτίστηκε στην ίδια θέση το 1851. Αυτό το δεύτερο καπιτώλιο στο Μοντγκόμειρ παραμένει μέχρι σήμερα. Σχεδιάσθηκε από τον Μπαράχιας Χολτ από το Έξετερ του Μέιν.[37][38] Το 1860 ο πληθυσμός είχε αυξηθεί σε συνολικά 964.201 άτομα, από τα οποία 435.080 ήταν σκλάβοι Αφροαμερικανοί και 2.690 ήταν ελεύθεροι έγχρωμοι.[39]

Εμφύλιος Πόλεμος και Ανασυγκρότηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δυνάμεις του Στρατού της Ένωσης στην πλατεία Κάουρτχαουζ στη Χάντσβιλ, μετά την κατάληψη και επανακατοχή του από ομοσπονδιακές δυνάμεις το 1864.

Στις 11 Ιανουαρίου 1861, η Αλαμπάμα κήρυξε την απόσχιση της από την Ένωση και εισήλθε στις Συνομόσπονδες Πολιτείες Αμερικής. Ενώ λίγες μάχες έγιναν στην πολιτεία, η Αλαμπάμα συνεισέφερε περίπου 120.000 στρατιώτες στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Οι σκλάβοι της Αλαμπάμα απελευθερώθηκαν με την 13η Τροποποίηση το 1865.[40] Μια ομάδα στρατιωτών του ιππικού από τη Χάντσβιλ, Αλαμπάμα, ενώθηκε με τις δυνάμεις του Στρατηγού Φόρρεστ στο Κεντάκι. Η ομάδα της Χάντσβιλ φορούσε ωραίες, καινούργιες στολές με κίτρινο ύφασμα στα μανίκια, τα κολάρα και στα τελειώματα των παλτών. Αυτό οδήγησε στο να χαιρετιστούν με τον χαρακτηρισμό "Κιτρινοδρέπανοι" και αργότερα όλα τα στρατεύματα της Αλαμπάμα στον Συνομόσπονδο Στρατό πήραν το προσωνύμιο "Κιτρινοδρέπανοι".[41]

Η Αλαμπάμα ήταν υπό στρατιωτική διοίκηση από το τέλος του πολέμου μέχρι την επίσημη επανένταξη στην Ένωση το 1868. Από το 1867 μέχρι το 1874 πολλοί Αφροαμερικανοί αναδύθηκαν ως πολιτικοί ηγέτες στην πολιτεία. Η πολιτεία εκπροσωπείτο στο κογκρέσο κατά την περίοδο αυτή από τρεις Αφροαμερικανούς: τον Τζερεμάια Χάραλσον, τον Μπέντζαμιν Σ. Τέρνερ, και τον Τζέιμς Ι. Ράπιερ.[42]

Το Νομοθετικό Σώμα της Αλαμπάμα κατά τη διάρκεια της Ανασυγκρότησης το 1872.

Μετά τον πόλεμο, η πολιτεία ήταν ακόμα κυρίως αγροτική, με μια οικονομία προσδεδεμένη στο βαμβάκι. Κατά τη διάρκεια της Ανασυγκρότησης, οι πολιτειακοί νομοθέτες επικύρωσαν ένα νέο πολιτειακό σύνταγμα το 1868 το οποίο δημιούργησε ένα σύστημα δημόσιων σχολείων για πρώτη φορά και επεξέτεινε τα δικαιώματα των γυναικών. Οι νομοθέτες χρηματοδότησαν πολυάριθμα προγράμματα δημόσιων δρόμων και σιδηροδρόμων, αν και αυτά μαστίζονταν από φήμες και ισχυρισμούς για απάτες και υπεξαιρέσεις.[42] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οργανωμένες ομάδες αντίστασης έδρασαν για να καταπνίξουν τους απελεύθερους και τους Ρεπουμπλικανούς, Αν και η Κου Κλουξ κλαν είναι η γνωστότερη, μεταξύ αυτών των ομάδων ήταν επίσης τα Χλωμά Πρόσωπα (Pale Faces), οι Ιππότες της Λευκής Καμέλιας, τα Κόκκινα Πουκάμισα και η Λευκή Λίγκα.[42]

Η Ανασυγκρότηση στην Αλαμπάμα τελείωσε το 1874, όταν οι Δημοκρατικοί πήραν τον έλεγχο του νομοθετικού σώματος και του αξιώματος του κυβερνήτη. Συνέταξαν ένα νέο σύνταγμα το 1875.[42] Επίσης το 1875, το νομοθετικό σώμα πέρασε την Τροποποίηση Μπλέιν, για να απαγορευθεί η χρηματοδότηση σχολείων με θρησκευτική κατεύθυνση από κρατικά χρήματα.[43] Το ίδιο έτος, εγκρίθηκε νομοθεσία που ζητούσε φυλετικά διαχωρισμένα σχολεία.[44] Τα βαγόνια των σιδηροδρόμων διαχωρίστηκαν το 1891.[44] Περισσότεροι Νόμοι Τζιμ Κρόου ψηφίσθηκαν μετά το γύρισμα του αιώνα.

1900–1960[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αναπτυσσόμενος ορίζοντας του Μπέρμιγχαμ το 1915.

Το νέο Σύνταγμα της Αλαμπάμα του 1901 περιελάμβανε εκλογικούς νόμους οι οποίοι ουσιαστικά στέρησαν τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών και των περισσότερων φτωχών λευκών μέσω περιορισμών ψήφου, περιλαμβανομένου του φόρου ψήφου και των απαιτήσεων αλφαβητισμού.[45] Ενώ η τάξη των γαιοκτημόνων είχε πείσει τους φτωχούς λευκούς να υποστηρίξουν αυτές τις νομοθετικές προσπάθειες, οι νέοι περιορισμοί κατέληξαν στη στέρηση των δικών τους δικαιωμάτων επίσης, εξαιτίας κυρίως της επιβολής του σωρευτικού φόρου ψήφου. Το 1900, η Αλαμπάμα είχε πάνω από 181.000 Αφροαμερικανούς ικανούς για ψηφοφορία. Μέχρι το 1903, μόνο 2.980 πληρούσαν τις προϋποθέσεις για αν εγγραφούν, αν και τουλάχιστον 74.000 μαύροι ψηφοφόροι ήταν εγγράμματοι.[46] Μέχρι το 1941, συνολικά περισσότεροι λευκοί από ότι μαύροι είχαν αποκλεισθεί: 600.000 λευκοί προς 520.000 μαύροι.[46] Σχεδόν όλοι οι Αφροαμερικανοί έχασαν το δικαίωμα ψήφου τους.

Το σύνταγμα του 1901 επαναβεβαίωνε ότι τα σχολεία θα ήταν φυλετικά διαχωρισμένα. Επίσης επαναδιακήρυσσε ότι ο διαφυλετικός γάμος ήταν παράνομος, μολονότι ήταν ήδη ενάντια στον νόμο από το 1867. Περαιτέρω νόμοι φυλετικού διαχωρισμού πέρασαν μέχρι τη δεκαετία του 1950: για τις φυλακές το 1911· για τα νοσοκομεία το 1915· για τις τουαλέτες, τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια το 1928· για τις αίθουσες αναμονής των σταθμών λεωφορείων το 1945· και για όλες τις δημόσιες μεταφορές το 1955.[44]

Το πρώην σχολείο Μάουντ Σινέι στην αγροτική Κομητεία Οτούγκα. Αποπερατωμένο το 1919, ήταν ένα από τα 387 σχολεία Ρόζενβαλντ που κτίσθηκαν στην πολιτεία για τα παιδιά Αφροαμερικανών.

Το αγροτοκρατούμενο νομοθετικό σώμα της Αλαμπάμα υποχρηματοδοτούσε μονίμως τα σχολεία και τις υπηρεσίες για τους αποκλεισμένους από την ψηφοφορία Αφροαμερικανούς στη φυλετικά διαχωρισμένη πολιτεία, αλλά δεν τους ανακούφισε από την πληρωμή φόρων.[34] Ο συνεχής φυλετικός σεκταρισμός, η αγροτική ύφεση, και η αποτυχία των καλλιεργειών βαμβακιού λόγω επιδρομών εντόμων οδήγησε δεκάδες χιλιάδες Αφροαμερικανούς να αναζητήσουν ευκαιρίες σε βόρειες πόλεις. Εγκατέλειψαν την Αλαμπάμα στις αρχές του 20ού αιώνα ως μέρος της Μεγάλης Μετανάστευσης προς αναζήτηση βιομηχανικών θέσεων εργασίας και καλύτερο μέλλον σε βόρειες βιομηχανικές πόλεις. Ο ρυθμός αύξησης πληθυσμού της Αλαμπάμα (βλέπε τον πίνακα «Ιστορικοί Πληθυσμοί» κάτωθεν) έπεσε σχεδόν στο μισό από το 1910 μέχρι το 1920, αντικατοπτρίζοντας την επίδραση της μετανάστευσης.

Την ίδια εποχή, πολλοί λευκοί των αγροτικών περιοχών και μαύροι μετανάστευσαν στην πόλη του Μπέρμιγχαμ για δουλειά σε νέες βιομηχανικές θέσεις. Έζησε τόσο ραγδαία ανάπτυξη που ονομάσθηκε «Η Μαγική Πόλη». Τη δεκαετία του 1920, το Μπέρμιγχαμ ήταν η 19η μεγαλύτερη πόλη στις ΗΠΑ και περιείχε περισσότερο από το 30% του πληθυσμού της πολιτείας. Η βαριά βιομηχανία και η εξόρυξη ήταν η βάση της οικονομίας.[47] Η βιομηχανική ανάπτυξη σχετικά με τις απαιτήσεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έφερε ευημερία.[34] Το βαμβάκι έφθινε σε σημασία καθώς η πολιτεία ανέπτυξε μια βάση βιομηχανίας και υπηρεσιών.

1960–2000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Saturn V συναρμολογείται στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Μάρσαλ στη Χάντσβιλ κατά τη διάρκεια του 1964.

Παρά τις μαζικές πληθυσμιακές μεταβολές στην πολιτεία από το 1901 μέχρι το 1961, το κυριαρχούμενο από αγροτικά συμφέροντα νομοθετικό σώμα αρνήθηκε να ανακατανείμει τις έδρες της Βουλής και της Γερουσίας με βάση τον πληθυσμό. Συνέχισαν την παλαιά αντιπροσώπευση για να διατηρήσουν την πολιτική και οικονομική δύναμη στις αγροτικές περιοχές. Επιπροσθέτως, το πολιτειακό νομοθετικό σώμα κατένειμε μεροληπτικά τις λίγες νομοθετικές έδρες του Μπέρμιγχαμ για να διασφαλίσει την εκλογή από ανθρώπους που ζούσαν εκτός του Μπέρμιγχαμ.

Ένα αποτέλεσμα ήταν ότι η Κομητεία Τζέφερσον, περιέχουσα τον βιομηχανικό και οικονομικό πυρήνα του Μπέρμιγχαμ, συνεισέφερε περισσότερα από το ένα τρίτο των φορολογικών εσόδων της πολιτείας, αλλά δεν λάμβανε αναλογικό ποσοστό υπηρεσιών. Τα αστικά συμφέροντα μονίμως υπεκπροσωπούνταν στο νομοθετικό σώμα. Μια έρευνα του 1960 έδειξε ότι λόγω της αγροτικής κυριαρχίας, «Μια μειοψηφία περίπου 25% του συνολικού πληθυσμού της πολιτείας ελέγχει την πλειοψηφία του νομοθετικού σώματος της Αλαμπάμα.»[7]

Οι Αφροαμερικανοί θεωρούντο προσκείμενοι στους Ρεπουμπλικανούς για ιστορικούς λόγους, αλλά ήταν αποκλεισμένοι από το δικαίωμα ψήφου. Οι λευκοί της Αλαμπάμα ήταν εχθρικοί προς το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο και την Ανασυγκρότηση. Αυτοί οι παράγοντες δημιούργησαν μια μακρά παράδοση ότι κάθε υποψήφιος που ήθελε να είναι βιώσιμος στους λευκούς ψηφοφόρους έπρεπε να διαγωνίζεται ως Δημοκρατικός ασχέτως πολιτικών πεποιθήσεων. Η αποστέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και ο διαχωρισμός άρχισε να τερματίζεται με το Αφροαμερικανικό Κίνημα Πολιτικών Δικαιωμάτων την περίοδο 1955–1968 και την ενεργοποίηση της Πράξης Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1964 και της Πράξης Δικαιωμάτων Ψήφου του 1965 από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών. Κατά τη δεκαετία του 1960, υπό τον Κυβερνήτη Τζορτζ Ουάλλας, έγιναν ανεπιτυχείς προσπάθειες για αντίσταση στις ομοσπονδιακά επιβεβλημένες προσπάθειες αποδιαχωρισμού.

Κατά τη διάρκεια του Κινήματος Πολιτικών Δικαιωμάτων, οι Αφροαμερικανοί πέτυχαν την προστασία των εκλογικών και πολιτικών τους δικαιωμάτων μέσω του ψηφίσματος της Πράξης Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1964,[48] και της Πράξης Δικαιωμάτων Ψήφου του 1965. Ο νομικός σεκταρισμός τελείωσε στις πολιτείες καθώς οι νόμοι Τζιμ Κρόου ακυρώθηκαν ή ανακλήθηκαν.[49]

Υπό την Πράξη Δικαιωμάτων Ψήφου του 1965, αρχειοθετήθηκαν υποθέσεις σε Ομοσπονδιακά δικαστήρια ώστε να αναγκάσουν την Αλαμπάμα να αναδιανείμει κατά πληθυσμό και τη Βουλή και τη Γερουσία του πολιτειακού νομοθετικού σώματος. Το 1972, για πρώτη φορά από το 1901, το νομοθετικό σώμα εφάρμοσε την πρόβλεψη του συντάγματος της Αλαμπάμα για περιοδική αναδιανομή με βάση τον πληθυσμό. Αυτό ωφέλησε τις αστικές περιοχές που είχαν αναπτυχθεί, καθώς και το τμήμα του πληθυσμού το οποίο είχε υποεκπροσωπηθεί για πάνω από 60 έτη.[7]

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάρτης των μεγάλων πόλεων, δρόμων, λιμνών και ποταμών στην Αλαμπάμα.

Βλέπε επίσης:Κατάλογος κομητειών της Αλαμπάμα, Γεωλογία της Αλαμπάμα

Η Αλαμπάμα είναι η η τριακοστή σε έκταση πολιτεία στις Ηνωμένες Πολιτείες με συνολική έκταση 135.760km2 με το 3,2% αυτής είναι νερό, κατατάσσοντας την Αλαμπάμα 23η σε ποσότητα επιφανειακών υδάτων, επίσης προσδίδοντας της το δεύτερο μεγαλύτερο σύστημα πλωτών υδάτινων οδών στις Ηνωμένες Πολιτείες.[50] Περίπου τρία τέταρτα της έκτασης ξηράς είναι μια ομαλή πεδιάδα με μια γενική κλίση προς τον Ποταμό Μισσισσιππή και τον Κόλπο του Μεξικού. Η περιοχή της Βόρειας Αλαμπάμα είναι κυρίως ορεινή, με τον Ποταμό Τενεσσί να τέμνει μια μεγάλη κοιλάδα δημιουργώντας πολλά φαράγγια, ρεύματα, ποταμούς, βουνά και λίμνες.[51]

Οι πολιτείες που περιβάλλουν την Αλαμπάμα είναι το Τενεσί στα βόρεια· η Τζόρτζια στα ανατολικά· η Φλόριντα στα νότια· και το Μισισίπι στα δυτικά. Η Αλαμπάμα έχει ακτογραμμή στον Κόλπο του Μεξικού, στο ακρότατο νότιο τμήμα της πολιτείας.[51] Η Αλαμπάμα διαφέρει σε υψόμετρο από το επίπεδο της θάλασσας[52] στον Κόλπο του Μόμπαϊλ μέχρι τα 1.800 ft (550 m) στα Αππαλάχια Όρη στα βορειοανατολικά. Το υψηλότερο σημείο είναι το Όρος Τσεάχα,[51] με υψόμετρο 2.413 ft (735 m).[53] Η γη της Αλαμπάμα αποτελείται από 22 εκατομμύρια acre (89.000 km2) δάσους ή 67% της συνολικής έκτασης ξηράς.[54] Η ημιαστική Κομητεία Μπόλντουιν, κατά μήκος της Ακτής του Κόλπου, είναι η μεγαλύτερη κομητεία στην πολιτεία σε έκταση ξηράς και έκταση νερού.[55]

Περιοχές στην Αλαμπάμα τις οποίες διαχειρίζεται η Εθνική Υπηρεσία Δασών περιλαμβάνουν το Εθνικό Στρατιωτικό Πάρκο Χόρσοου Μπεντ κοντά στην Αλεξάντερ Σίτι· την εθνική διατηρητέα περιοχή του φαραγγιού του Λιτλ Ρίβερ κοντά στο Φορτ Πέυν· το εθνικό μνημείο του σπηλαίου Ράσελ στο Μπρίτζπορτ· τον Εθνικό Ιστορικό Χώρο των Αεροπόρων στο Τάσκετζι στο Τάσκετζι· και τον Εθνικό Ιστορικό Χώρο του Ινστιτούτου Τάσκετζι κοντά στο Τάσκετζι.[56] Επιπλέον, η Αλαμπάμα έχει τέσσερα Εθνικά Δάση: το Κόνκου, το Ταλλαντέγκα, το Τούσκεγκε, και το Ουίλλιαμ Μπ. Μπάνκχεντ.[57] Η Αλαμπάμα επίσης περιέχει το Πάρκο Νάτσες Τρέις, το Εθνικό Ιστορικό Μονοπάτι από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι, και το Εθνικό Ιστορικό Μονοπάτι Μονοπάτι των Δακρύων. Ένα αξιοσημείωτο φυσικό θαύμα στην Αλαμπάμα είναι ο βράχος «Νάτουραλ Μπριτζ», η μακρύτερη φυσική γέφυρα ανατολικά των Βραχωδών Ορέων, που βρίσκεται λίγο νότια της Χάλεϊβιλ.

Το όρος Τσέχα, το υψηλότερο σημείο της Αλαμπάμα.

Ένας κρατήρας πλάτους 5 μιλίων (8 km) από πρόσκρουση μετεωρίτη βρίσκεται στην Κομητεία Έλμορ, λίγο βόρεια του Μοντγκόμερι. Αυτός είναι ο κρατήρας Ουετούμπκα, τοποθεσία της «μεγαλύτερης φυσικής καταστροφής της Αλαμπάμα». Ένας μετεωρίτης διαμέτρου 300 μέτρων έπληξε την περιοχή περίπου 80 εκατομμύρια έτη πριν.[58] Οι λόφοι ανατολικά της τοποθεσίας της Γουετούμπκα, διαβρωμένα απομεινάρια του κρατήρα της πρόσκρουσης ο οποίος δημιουργήθηκε στο βραχώδες υπόστρωμα, ονομάζονται κρατήρας της Γουετούμπκα ή αστροβλήμα λόγω των ομόκεντρων δακτυλίων ή θραυσμάτων ζωνών θρυμματισμένων βράχων που βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια.[59] Το 2002, ο Κρίστιαν Κέμπερλ με το Ινστιτούτο Γεωχημείας του Πανεπιστημίου της Βιέννης δημοσίευσε στοιχεία και καθιέρωσαν την τοποθεσία ως 157ο κρατήρα από πρόσκρουση στη Γη.[60]

Το βορειότερο σημείο της Αλαμπάμα βρίσκεται περίπου έξι μίλια βορειοδυτικά του Γουότερλου στηνΚομητεία Λόντερντεϊλ στην άκρα βορεοδυτική γωνία της πολιτείας. Το νοτιότερο σημείο είναι το νησί Σαντ, κοντά στο νησί Ντοφέν, στην Κομητεία Μόμπαϊλ. Το ανατολικότερο σημείο βρίσκεται οκτώ μίλια νοτιοανατολικά του Φορτ Μίτσελ στην Κομητεία Ράσσελ στο σύνορο με την Τζόρτζια. Το δυτικότερο σημείο είναι το νότιο τρίτο της Πολιτειακής Γραμμής του Μισισίπι, η οποία καταλήγει κοντά στην κωμόπολη του Μέλβιν στην Κομητεία Τσοκτάου.

Αστικές περιοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

η Χάντσβιλ, μεγαλύτερη πόλη και δεύτερη μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή.
Το Μπέρμιγχαμ, δεύτερη μεγαλύτερη πόλη και μητροπολιτική περιοχή.
Μομπάιλ, τρίτη μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή.
Μοντγκόμερι, πρωτεύουσα και τέταρτη μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή.

Βλέπε επίσης:Κατάλογος πόλεων στην Αλαμπάμα

Μεγαλύτερες μητροπολιτικές περιοχές της Αλαμπάμα
Κατάταξη Μητροπολιτική Περιοχή Πληθυσμός
(Απογραφή 2020)
Κομητείες
1 Μπέρμιγχαμ-Χούβερ 1.128.047 Μπιμπ, Μπλάουντ, Τσίλτον, Τζέφερσον, Σεντ Κλαιρ, Σέλμπυ, Ουόκερ
2 Χάντσβιλ 491.723 Λάιμστοουν, Μάντισον
3 Μομπάιλ 430.200 Μόμπιλ
4 Μοντγκόμερι 386.047 Οτούγκα, Έλμορ, Λόουντς, Μοντγκόμερι
5 Τουσκαλούζα 268.675 Γκριν, Χέιλ, Τουσκαλούζα
6 Όμπερν-Οπελίκα 174.241 Λι
7 Ντέκατουρ 156.494 Λόρενς, Μόργκαν
8 Ντόθαν 151.007 Τζενέβα, Χένρυ, Χιούστον
9 Φλόρενς-Μασκλ Σόουλς 150.791 Κόλμπερτ, Λόντερντεϊλ
10 Άννιστον-Όξφορντ 116.441 Κάλχουν
11 Γκάντσντεν 103.436 Ετόγουα
Σύνολο 3.557.102
Μεγαλύτερες πόλεις της Αλαμπάμα
Κατάταξη Πόλη Πληθυσμός
(Απογραφή 2020)
Κομητεία
1 Χάντσβιλ 215.010 Μάντισον
Λάιμστοουν
2 Μπέρμιγχαμ 200.740 Τζέφερσον
3 Μοντγκόμερι 200.610 Μοντγκόμερι
4 Μομπάιλ 187.746 Μόμπαϊλ
5 Τουσκαλούζα 99.601 Τουσκαλούζα
6 Χούβερ 92.606 Τζέφερσον
Σέλμπυ
7 Όμπερν 76.143 Λι (Αλαμπάμα)
8 Ντόθαν 71.072 Χιούστον
9 Ντέκατουρ 57.938 Μόργκαν
Λαϊμστόουν
10 Μάντισον 56.934 Μάντισον
Λαϊμστόουν
11 Φλόρενς 40.184 Λόντερντεϊλ
12 Βεστάβια Χιλ 39.102 Τζέφερσον
15 Φίνιξ Σίτι 38.816 Ράσελ
14 Πράτβιλ 37.781 Οουτάγκα
12 Γκάντσντεν 33.946 Ετόουα

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Κλίμα της Αλαμπάμα

Η πολιτεία ταξινομείται ως υγρό υποτροπικό (Cfa) υπό την κλιματική ταξινόμηση Κέπεν.[61] Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 18°C. Οι θερμοκρασίες τείνουν να είναι υψηλότερες στο νότιο τμήμα της πολιτείας λόγω της εγγύτητας του με τον Κόλπο του Μεξικού, ενώ τα βόρεια τμήματα της πολιτείας, ειδικά στα Αππαλάχια Όρη στα βορειοανατολικά, τείνουν να είναι ελαφρώς χαμηλότερες.[62] Γενικά, η Αλαμπάμα έχει πολύ θερμά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες με άφθονο υετό καθ'όλη τη διάρκεια του έτους. Η Αλαμπάμα λαμβάνει κατά μέσον όρο 1.400 χιλιοστά βροχόπτωσης ετησίως και τυγχάνει μακράς περιόδου ανάπτυξης των φυτών μέχρι και 300 ημερών στο νότιο τμήμα της πολιτείας.[62]

Ζημιές από σίφωνα στο Φιλ Κάμπελ μετά το ξέσπασμα σιφώνων σε όλη την πολιτεία στις 27 Απριλίου 2011.

Τα καλοκαίρια στην Αλαμπάμα είναι ανάμεσα στα θερμότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, με υψηλές θερμοκρασίες κατά μέσον όρο πάνω από 32°C καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού σε μερικά μέρη της πολιτείας. Η Αλαμπάμα είναι επίσης ευάλωτη σε τροπικές θύελλες και ακόμη και τροπικούς κυκλώνες. Περιοχές της πολιτείας πολύ μακριά από τον Κόλπο δεν μένουν άθικτες από τις συνέπειες των θυελλών, οι οποίες συσσωρεύουν τεράστια ποσά βροχής καθώς μετακινούνται προς τα ενδότερα και εξασθενούν.

Η Νότια Αλαμπάμα αναφέρει πολλές καταιγίδες. Ο Κόλπος του Μεξικού, γύρω από τον Κόλπο του Μόμπαϊλ, έχουν αναφερθεί κατά μέσον όρο μεταξύ 70 και 80 ημέρες με βροντές ανά έτος. Αυτή η δραστηριότητα μειώνεται περαιτέρω βόρεια στην πολιτεία, αλλά ακόμη και το βόρειο άκρο της πολιτείας αναφέρει βροντές περίπου σε 60 ημέρες ανά έτος. Περιστασιακά, οι καταιγίδες είναι ισχυρές με συχνές αστραπές και μεγάλες ποσότητες χαλαζιού· το κεντρικό και βόρειο μέρος της πολιτείας είναι τα πιο ευάλωτα σε αυτό το είδος θύελλας. Η Αλαμπάμα κατατάσσεται έβδομη σε αριθμό θανάτων από κεραυνούς και ένατη σε αριθμό θανάτων από χτυπήματα κεραυνών κατά κεφαλήν.[63]

Η Αλαμπάμα, μαζί με το Κάνσας, έχει τους περισσότερους αναφερόμενους σίφωνες EF5 από κάθε πολιτεία, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία από το Εθνικό Κέντρο Κλιματολογικών Δεδομένων για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 1950 έως τις 31 Οκτωβρίου 2006.[64] Αρκετοί παρακολουθούμενοι για μεγάλη απόσταση σίφωνες EF5 έχουν συνεισφέρει στο γεγονός ότι η Αλαμπάμα αναφέρει περισσότερους θανάτους λόγω σιφώνων από κάθε άλλη πολιτεία, υπερβαίνοντας ακόμη και το Τέξας, το οποίο έχει μεγαλύτερο μέρος της έκτασης του εντός της Κοιλάδας των Σιφώνων. Η πολιτεία υπέστη μεγάλες ζημιές στο Υπερξέσπασμα σιφώνων του 1974 και κατά το Ξέσπασμα σιφώνων τις 25-28 Απριλίου 2011. Το ξέσπασμα του Απριλίου 2011 προκάλεσε έναν αριθμό σιφώνων - ρεκόρ στην πολιτεία, καθώς συνολικά έφθασαν τους 62.[65]

Χιονόπτωση έξω από το δημαρχείο του Μπέρμινγκχαμ τον Φεβρουάριο 2010.

Η περίοδος κορύφωσης για τους σίφωνες διαφέρει από τα βόρεια στα νότια τμήματα της πολιτείας. Η Αλαμπάμα είναι ένα από τα λίγα μέρη στον κόσμο που έχει μια δευτερεύουσα περίοδο σιφώνων τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο, μαζί με τη δριμεία καιρική περίοδο της άνοιξης. Το βόρειο μέρος της πολιτείας (κατά μήκος της Κοιλάδας του Τενεσσί) είναι μία από τις περιοχές στις Η.Π.Α. που είναι πολύ ευάλωτη σε βίαιους σίφωνες EF4 και EF5. Η περιοχή της Αλαμπάμα και του Μισισίπι που επηρεάζονται περισσότερο από σίφωνες, αναφέρεται μερικές φορές ως Κοιλάδα Ντίξι, για να διακρίνεται από την Κοιλάδα των Σιφώνων των Νότιων Πεδιάδων.

Οι χειμώνες είναι γενικά ήπιοι στην Αλαμπάμα, όπως είναι στο μεγαλύτερο μέρος των νοτιοανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών, με μέσες χαμηλές θερμοκρασίες περίπου 4°C στο Μόμπαϊλ και περίπου 0°C στο Μπέρμιγχαμ. Αν και το χιόνι είναι σπάνιο γεγονός στην Αλαμπάμα, περιοχές της πολιτείας βόρεια του Μοντγκόμερι λαμβάνουν ένα ελαφρύ στρώμα χιονιού μερικές φορές κάθε χεμώνα, με περιστασιακή μέτρια βαριά χιονόπτωση κάθε λίγα έτη. Ιστορικά γεγονότα χιονόπτωσης περιλαμβάνουν τη χιονοθύελλα παραμονής Πρωτοχρονιάς 1963 και τη Θύελλα του Αιώνα 1993. Η ετήσια μέση χιονόπτωση στην περιοχή του Μπέρμιγχαμ είναι 51 χιλιοστά ανά έτος. Στο νότιο Κόλπο του Μεξικού η χιονόπτωση είναι λιγότερο συχνή, περνώντας μερικές φορές πολλά χρόνια χωρίς καθόλου χιονόπτωση.

Η υψηλότερη καταγεγραμμένη θερμοκρασία στην Αλαμπάμα των 44 °C καταγράφηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1925 στη μη ενσωματωμένη κοινότητα του Σέντερβιλ. −33 °C ήταν το χαμηλό ρεκόρ της πολιτείας, καταγεγραμμένο το 1966 στο Νιου Μάρκετ.[εκκρεμεί παραπομπή]

Δημογραφικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιστορικοί πληθυσμοί
Απογραφή Πληθυσμός
1800 1.250 -
1810 9.046 623,7%
1820 127.901 1.313,9%
1830 309.527 142,0%
1840 590.756 90,9%
1850 771.623 30,6%
1860 964.201 25,0%
1870 996.992 3,4%
1880 1.262.505 26,6%
1890 1.513.401 19,9%
1900 1.828.697 20,8%
1910 2.138.093 16,9%
1920 2.348.174 9,8%
1930 2.646.248 12,7%
1940 2.832.961 7,1%
1950 3.061.743 8,1%
1960 3.266.740 6,7%
1970 3.444.165 5,4%
1980 3.893.888 13,1%
1990 4.040.587 3,8%
2000 4.447.100 10,1%
2010 4.779.736 7,5%
2020 5.030.053
Χάρτης πυκνότητας πληθυσμού της Αλαμπάμα.

Το Γραφείο Απογραφών των Ηνωμένων Πολιτειών εκτιμά ότι ο πληθυσμός της Αλαμπάμα ήταν 4.802.740 την 1η Ιουλίου 2011, αύξηση 0,48% από την Απογραφή των Ηνωμένων Πολιτειών 2010.[66]

Το Γραφείο Απογραφών των Ηνωμένων Πολιτειών, με στοιχεία της 1ης Ιουλίου, 2008, εκτίμησε τον πληθυσμό της Αλαμπάμα σε 4.661.900,[67] κάτι που αντιπροσωπεύει μια αύξηση 214.545, ή 4,8%, από την τελευταία απογραφή του 2000.[68] Αυτό περιλαμβάνει μια φυσική αύξηση από την τελευταία απογραφή κατά 121.054 κατοίκους (που ισούται με 502.457 γεννήσεις μείον 381.403 θανάτους) και μια αύξηση λόγω της καθαρής μετανάστευσης 104.991 ανθρώπων προς την πολιτεία.[68] Η μετανάστευση έξωθεν των Ηνωμένων Πολιτειών κατέληξε σε μια καθαρή αύξηση 31.180 κατοίκων, και η εσωτερική μετανάστευση δημιούργησε ένα καθαρό κέρδος 73.811 κατοίκων.[68] Η πολιτεία είχε 108.000 γεννημένους στο εξωτερικό κατοίκους (2,4% του πολιτειακού πληθυσμού), από τους οποίους 22,2% εκτιμάτο ως παράνομοι μετανάστες (24.000).

Το κέντρο του πληθυσμού της Αλαμπάμα βρίσκεται στην Κομητεία Τσίλτον, εκτός της κωμόπολης του Τζέμισον.[69]

Φυλή και καταγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την Απογραφή των Ηνωμένων Πολιτειών 2010, η Αλαμπάμα είχε πληθυσμό 4.779.736. Σε όρους φυλής και εθνότητας, οι κάτοικοι της πολιτείας ήταν 68,5% Λευκοί (67,0% Μη Ισπανόφωνοι Λευκοί), 26,2% Μαύροι ή Αφροαμερικανοί, 0,6% Ινδοαμερικανοί και Ιθαγενείς της Αλάσκα, 1,1% Ασιάτες, 0,1% Ιθαγενείς Χαβανέζοι και Άλλοι Νησιώτες του Ειρηνικού, 2.0% από Κάποια Άλλη Φυλή και 1,5% από δύο ή περισσότερες Φυλές. Οι Ισπανόφωνοι ή Λατίνοι κάθε φυλής αποτελούσαν το 3,9% του πληθυσμού.[70]

Το 2011, 46,6% του πληθυσμού της Αλαμπάμα κάτω του 1 έτους ανήκαν σε μειονότητες.[71]

Οι μεγαλύτερες αναφερόμενες ομάδες καταγωγής στην Αλαμπάμα είναι: Αφροαμερικανική (26,2%), Αγγλική (23,6%), Ιρλανδική (7,7%), Γερμανική (5,7%), και Σκοτωϊρλανδική (2,0%).[72][73][74] Αυτοί που δηλώνουν «Αμερικανική» καταγωγή στην Αλαμπάμα είναι σε συντριπτικό ποσοστό Αγγλικής προέλευσης, όμως οι περισσότεροι Αγγλοαμερικανοί προσδιορίζονται απλά ως έχοντες Αμερικανική καταγωγή επειδή οι ρίζες τους έχουν υπάρξει στην Αμερική για πολύ μεγάλη περίοδο, σε μερικές περιπτώσεις από το 1600. Οι δημογράφοι εκτιμούν ότι ένα ελάχιστο 20–23% των κατοίκων της Αλαμπάμα είναι κυρίως Αγγλικής καταγωγής και πιθανόν το ποσοστό είναι πολύ υψηλότερο. Στην απογραφή του 1980, 41% των κατοίκων της Αλαμπάμα ανέφερε ότι ήταν Αγγλικής καταγωγής, κάνοντάς τους τη μεγαλύτερη εθνική ομάδα εκείνη την περίοδο.[75][76][77][78][79] Υπάρχουν επίσης πολλοί περισσότεροι άνθρωποι στην Αλαμπάμα Σκωτοϊρλανδικών καταβολών από αυτούς που αυτοαποκαλούνται έτσι.[80] Πολλοί άνθρωποι στην Αλαμπάμα ισχυρίζονται ότι έχουν Ιρλανδική καταγωγή λόγω του όρου Σκωτοϊρλανδοί, αλλά συνήθως στην Αλαμπάμα αυτός ο όρος χρησιμοποιείται για εκείνους με Σκωτικές ρίζες, παρά Ιρλανδικές.[81]

Το 1984, υπό την Πράξη Ντέιβις-Στρονγκ, το πολιτειακό νομοθετικό σώμα ίδρυσε την Επιτροπή Ζητημάτων των Ινδιάνων της Αλαμπάμα (Alabama Indian Affairs Commission) και επίσημα αναγνώρισε επτά Αμερικανικές φυλές Ινδιάνων. Σήμερα αυξημένες σε εννέα, αυτές περιλαμβάνουν την Ομάδα Πόουρτς των Ινδιάνων Κρικ, την ομάδα Μόβα των Ινδιάνων Τσόκτο, τη Φυλή Άστρο των Κρικς του Μούσκογκε, τη Φυλή Εκότα Τσερόκι της Αλαμπάμα, τους Τσερόκι της Βορειοανατολικής Αλαμπάμα, τους Τσερόκι της Νοτιοανατολικής Αλαμπάμα, τη φυλή Μα-Σι του Λόουερ Κρικ, τους Πίκουα Σεπτ της Φυλής Σόουνι του Οχάιο, και το Ηνωμένο Έθνος Ανί-Γιουν-Ουίγια των Τσερόκι.[82]

Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χριστιανισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτη Εκκλησία Βαπτιστών στο Μόμπαϊλ, κατασκευασμένη το 1835.
Ο ναός Μπενάι Σαλόμ στο Χάντσβιλ ιδρύθηκε το 1876. Είναι η παλαιότερη συναγωγή σε συνεχή λειτουργία της πολιτείας.

Η Αλαμπάμα βρίσκεται στο μέσο της Ζώνης της Βίβλου, μια περιοχή με μεγάλο Χριστιανικό πληθυσμό. Η Αλαμπάμα προσδιορίζεται ως μια από τις πλέον θρησκευόμενες πολιτείες στις ΗΠΑ, όπου περίπου 58% του πληθυσμού πηγαίνει τακτικά στην εκκλησία.[83] Μια απόλυτη πλειοψηφία των κατοίκων της πολιτείας προσδιορίζονται ως Προτεστάντες. Με στοιχεία του 2000, τα τρία μεγαλύτερα δόγματα στην Αλαμπάμα είναι το Ευαγγελικό, το Προτεσταντικό Κύριας Γραμμής, και το Καθολικό. Η Νότια Συνέλευση Βαπτιστών έχει τον υψηλότερο αριθμό πιστών στην Αλαμπάμα με 1.380.121, ακολουθούμενη από την Ενωμένη Εκκλησία Μεθοδιστών με 327.734 μέλη, και η Καθολική Εκκλησία με 150.647 πιστούς.[84]

Σε έρευνα του 2007, σχεδόν 70% των ερωτώμενων γνώριζαν τα ονόματα από τα τέσσερα Ευαγγέλια. Από εκείνους που έδειχναν θρησκευτική προτίμηση, 59% είπε ότι κατείχαν "πλήρη κατανόηση" της πίστης τους και δεν χρειάζονταν περαιτέρω εκμάθηση.[85] Σε έρευνα του 2007, 92% των κατοίκων της Αλαμπάμα ανέφεραν ότι είχαν τουλάχιστον μερική εμπιστοσύνη στις εκκλησίες της πολιτείας.[86][87] Στην Αμερικανική Έρευνα Θρησκευτικού Προσδιορισμού του 2008, 80% των ερωτώμενων ανέφεραν τη Χριστιανική ως θρησκεία τους, 6% την Καθολική, και 11% καμία θρησκεία.[88]

Άλλες θρησκείες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και σε πολύ μικρότερους αριθμούς, πολλές άλλες θρησκευτικές πεποιθήσεις εκπροσωπούνται στην πολιτεία, όπως ο Ιουδαϊσμός, το Ισλάμ, ο Ινδουισμός, ο Βουδισμός, ο Σιχισμός, και η Μπαχάι Πίστη.[84]

Οι Εβραίοι έχουν παρουσία στην περιοχή της σημερινής Αλαμπάμα από το 1763, κατά την αποικιακή περίοδο του Μόμπαϊλ.[89] Η παλαιότερη Εβραϊκή συναγωγή στην πολιτεία είναι η συναγωγή Σααράι Σομαγίμ στο Μόμπαϊλ. Αναγνωρίσθηκε επίσημα από το πολιτειακό νομοθετικό σώμα στις 25 Ιανουαρίου 1844.[89] Τα Ιουδαϊκά δόγματα στην πολιτεία περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων δύο Ορθόδοξες, τέσσερις Συντηρητικές, δέκα Μεταρρυθμισμένες, και μια Ουμανιστική συναγωγή.[90]

Το Ισλάμ έχει αυξανόμενη παρουσία στην Αλαμπάμα, με τριάντα ένα τζαμιά χτισμένα το 2011.[91]

Υπάρχει ένας αριθμός Ινδουιστικών ναών και πολιτισμικών κέντρων στην πολιτεία, με τα πιο γνωστά να είναι το Σρι Σβαμιναραγιάν Μαντίρ στο Μπέρμιγχαμ, ο Ινδουιστικός Ναός και Πολιτισμικό Κέντρο του Μπέρμιγχαμ στο Πέλχαμ, το Ινδουιστικό Πολιτισμικό Κεντρο της Βόρειας Αλαμπάμα στο Κάπσο, και το Πολιτιστικό Κέντρο και Ινδουιστικό Μαντίρ στην Τασκαλούζα.[92][93]

Υπάρχουν έξι κέντρα Ντάρμα και οργανώσεις για τους Βουδιστές που είναι διεσπαρμένοι στην πολιτεία.[94] Οι περισσότεροι Βουδιστικοί μοναστικοί ναοί στην πολιτεία είναι συγκεντρωμένοι στη νότια Κομητεία Μόμπαϊλ, κοντά στο Μπαγιού Λα Μπατρ. Αυτή η περιοχή βίωσε μια εισροή προσφύγων από την Καμπότζη, το Λάος και το Βιετνάμ κατά τη δεκαετία του 1970 και έκτοτε.[95] Υπάρχουν τέσσερις ναοί μέσα σε μια ακτίνα δέκα μιλίων από το Μπαγιού Λα Μπατρ, περιλαμβανομένων των Γκούα Τσαν Τζακ, Βατ Μπουνταράκσα και Βατ Λάο Φουταβιχάν.[96][97][98]

Υγεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια έρευνα των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών το 2008 έδειξε ότι η παχυσαρκία στην Αλαμπάμα ήταν πρόβλημα, με τις περισσότερες κομητείες να έχουν πάνω από το 29% των ενηλίκων παχύσαρκους, εκτός από δέκα που είχαν ποσοστό μεταξύ 26% και 29%.[99] Οι κάτοικοι της πολιτείας, μαζί με εκείνους σε πέντε άλλες πολιτείες, είχαν τη μικρότερη πιθανότητα να είναι δραστήριοι σωματικά κατά τον ελεύθερο χρόνο τους.[100] Η Αλαμπάμα, και οι νοτιοανατολικές ΗΠΑ γενικά, έχει τα περισσότερα περιστατικά διαβήτη τύπου II στους ενηλίκους στη χώρα, υπερβαίνοντας το 10% των ενηλίκων.[101][102]

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πολιτεία έχει επενδύσει στην αεροδιαστημική, την εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη, τις τράπεζες και διάφορες βαριές βιομηχανίες, περιλαμβανομένης της παραγωγής αυτοκινήτων, της εξόρυξης της παραγωγής χάλυβα και τη μεταλλουργία. Το 2006, η ζωική παραγωγή και οι σοδειές στην Αλαμπάμα εκτιμώνταν σε $1,5 δισεκατομμύρια. Αντιθέτως με την κυρίως αγροτική οικονομία του προηγούμενου αιώνα, αυτό αντιπροσώπευε μόνο περίπου 1% του ΑΕΠ της πολιτείας. Ο αριθμός ιδιωτικών φαρμών έχει μειωθεί με σταθερό ρυθμό από τη δεκαετία του 1960, καθώς η γη έχει πωληθεί σε επιχειρηματίες, εταιρείες ξυλείας και μεγάλους γεωργικούς συνεταιρισμούς.[103] Τα επαγγέλματα εκτός γεωργίας είχαν επεκταθεί το 2008. Η απασχόληση εκείνο το έτος ήταν 121.800 σε επαγγέλματα διαχείρισης· 71.750 σε επιχειρήσεις και χρηματοοικονομικές λειτουργίες· 36.790 σε επαγγέλματα σχετικά με υπολογιστές και μαθηματικά· 44.200 στην αρχιτεκτονική και τη μηχανική· 12.410 σε επιστήμες του σώματος, της ζωής και κοινωνικές επιστήμες· 32.260 σε κοινοτικές και κοινωνικές υπηρεσίες· 12.770 σε νομικά επαγγέλματα· 116.250 στην εκπαίδευση και τις βιβλιοθήκες· 27.840 στην τέχνη, το σχέδιο και τα μέσα ενημέρωσης· 121.110 στην υγειονομική περίθαλψη· 44.750 στην πυρόσβεση, την επιβολή του νόμου και την ασφάλεια· 154.040 στην παρασκευή φαγητού και το σερβίρισμα· 76.650 στον καθαρισμό και στη συντήρηση κτιρίων και εδάφους· 53.230 στην προσωπική φροντίδα και τις υπηρεσίες· 244.510 στις πωλήσεις· 338.760 στην υποστήριξη και διαχείριση γραφείων· 20.510 στη γεωργία, την αλιεία και τη δασοκομία· 120.155 στις κατασκευές και την εξόρυξη, και την εξαγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου· 106.280 στην εγκατάσταση, τη συντήρηση και τις επισκευές· 224.110 στην παραγωγή· και 167.160 στις μεταφορές και τη μεταφορά υλικών.[8]

Σύμφωνα με το Γραφείο Οικονομικής Ανάλυσης των Ηνωμένων Πολιτειών, το συνολικό ΑΕΠ του ήταν $170 δισεκατομμύρια, ή $29.411 κατά κεφαλήν. Το ΑΕΠ της Αλαμπάμα του 2008 ήταν αυξημένο κατά 0,7% από το προηγούμενο έτος. Η μοναδική μεγαλύτερη αύξηση συνέβη στον τομέα των πληροφοριών.[104] Το 2010 το κατά κεφαλήν εισόδημα για την πολιτεία ήταν $22.984.[105]

Τον Ιούνιο 2012 το ποσοστό ανεργίας της πολιτείας ήταν 7,8%.[106]

Μεγαλύτεροι εργοδότες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Διαστημόπλοιο Εντερπράις δοκιμάζεται στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Μάρσαλ το 1978.

Σύμφωνα με την Birmingham Business Journal, οι πέντε εργοδότες που απασχολούσαν τους περισσότερους υπαλλήλους στην Αλαμπάμα τον Απρίλιο του 2011 ήταν:[107]

Εργοδότης Αριθμός εργαζομένων
Redstone Arsenal 25.373
Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Μπέρμιγχαμ (περιλαμβάνει το UAB Hospital) 18.750
Maxwell Air Force Base 12.280
Πολιτεία της Αλαμπάμα 9.500
Mobile County Public School System 8.100

Οι επόμενοι είκοσι μεγαλύτεροι, όπως καθορίζονται στην Birmingham Business Journal το 2011, περιελάμβαναν:[108]

Hyundai Motor Manufacturing Alabama in Montgomery during 2010.
Το Shelby Hall, School of Computing, στο University of South Alabama στο Μόμπαϊλ.
Εργοδότης Τοποθεσία
Anniston Army Depot Άννιστον
AT&T Πολλοί
Auburn University Όμπερν
Baptist Medical Center South Μοντγκόμερι
Birmingham City Schools Μπέρμιγχαμ
Πόλη του Μπέρμιγχαμ Μπέρμιγχαμ
DCH Health System Τασκαλούζα
Huntsville City Schools Χάντσβιλ
Huntsville Hospital System Χάντσβιλ
Hyundai Motor Manufacturing Alabama Montgomery
Infirmary Health System Mobile
Jefferson County Board of Education Birmingham
Marshall Space Flight Center Huntsville
Mercedes-Benz U.S. International Vance
Montgomery Public Schools Montgomery
Regions Financial Corporation Multiple
Boeing Multiple
University of Alabama Tuscaloosa
University of South Alabama Mobile
Walmart Multiple

Γεωργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αγροτική παραγωγή της Αλαμπάμα περιλαμβάνει τα πουλερικά και τα αυγά, βοοειδή, προϊόντα φυτωρίων, το βαμβάκι, σιτηρά όπως το καλαμπόκι και το σόργο, λαχανικά, γάλα, η σόγια και τα ροδάκινα. Μολονότι γνωστή ως «Η Πολιτεία του Βαμβακιού» ("The Cotton State"), η Αλαμπάμα κατατάσσεται μεταξύ έκτης και δέκατης θέσης στην εθνική παραγωγή βάμβακος, σύμφωνα με διάφορες αναφορές,[109][110] με το Τέξας, την Τζόρτζια και το Μισισίπι να αποτελούν τις τρεις κορυφαίες.

Βιομηχανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βιομηχανική απόδοση της Αλαμπάμα περιλαμβάνει τον σίδηρο και προϊόντα του χάλυβα (περιλαμβανομένου του χυτοσιδήρου και χαλύβδινων σωλήνων)· το χαρτί, την ξυλεία, και προϊόντα του ξύλου· τις εξορύξεις (κυρίως άνθρακα)· πλαστικά προϊόντα· αυτοκίνητα και φορτηγά· και την ένδυση. Επίσης, η Αλαμπάμα παράγει προϊόντα αεροδιαστημικής και ηλεκτρονικής, κυρίως στην περιοχή της Χάντσβιλ, τοποθεσία του George C. Marshall Space Flight Center της NASA και το U.S. Army Materiel Command, που εδρεύουν στο Redstone Arsenal.

Όψη των θερμών γαλβανιστικών γραμμών στο ThyssenKrupp Steel USA στο Κάλβερτ, κοντά στο Μόμπαϊλ.

Ένας μεγάλος παράγοντας της οικονομικής ανάπτυξης της Αλαμπάμα από τη δεκαετία του 1990 έχει υπάρξει η επεκτεινόμενη βιομηχανία αυτοκινήτων της πολιτείας. Στην πολιτεία βρίσκονται η Honda Manufacturing of Alabama, η Hyundai Motor Manufacturing Alabama, η Mercedes-Benz U.S. International και η Toyota Motor Manufacturing Alabama, καθώς και οι διάφοροι προμηθευτές τους. Από το 1993, η βιομηχανία αυτοκινήτων έχει δημιουργήσει περισσότερες από 67.800 νέες θέσεις εργασίας στην πολιτεία. Η Αλαμπάμα τρεχόντως κατατάσσεται 4η στη χώρα σε παραγωγή αυτοκινήτων.[111]

Οι παραγωγοί χάλυβα Nucor, SSAB, ThyssenKrupp, και U.S. Steel έχουν εγκαταστάσεις στην Αλαμπάμα και απασχολούν περισσότερους από 10.000 ανθρώπους. Τον Μάιο 2007, η Γερμανική χαλυβουργία ThyssenKrupp επέλεξε την Αλαμπάμα για ένα εργοστάσιο χαλυβουργίας $3,7 δισεκατομμυρίων, με την υπόσχεση 2.700 μόνιμων θέσεων εργασίας.[112] Όταν οι εγκαταστάσεις της ThyssenKrupp φθάσουν σε μέγιστη δυναμικότητα, η Αλαμπάμα αναμένεται να γίνει η τρίτη σε παραγωγή χάλυβα πολιτεία στη χώρα μετά την Ιντιάνα και την Πενσυλβάνια.[113]

Η Hunt Refining Company, θυγατρική της Hunt Consolidated, Inc., έχει έδρα στην Τουσκαλούζα και λειτουργεί ένα διυλιστήριο εκεί. Η εταιρεία επίσης λειτουργεί τερματικά στο Μόμπαϊλ, το Μέλβιν, και τη Μάουντβιλ.[114] Η JVC America, Inc. διατηρεί ένα εργοστάσιο αναπαραγωγής και συσκευασίας οπτικών δίσκων στην Τουσκαλούζα.[115]

Οι παραλίες της Αλαμπάμα έχουν μεγάλο βάρος στην οικονομία της πολιτείας.

Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατ' εκτίμηση 20 εκατομμύρια τουρίστες ετησίως επισκέπτονται την πολιτεία. Πάνω από 100.000 από αυτούς προέρχονται από άλλες χώρες, όπως ο Καναδάς, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία και η Ιαπωνία. Το 2006, 22,3 εκατομμύρια τουρίστες δαπάνησαν $8,3 δισεκατομμύρια παρέχοντας 162.000 θέσεις εργασίας στην πολιτεία.[116][117][118]

Υγειονομική περίθαλψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το UAB Hospital είναι το μόνο κέντρο τραυμάτων Επιπέδου I στην Αλαμπάμα.[119][120] Το UAB είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης στην πολιτειακή κυβέρνηση στην Αλαμπάμα, με εργατικό δυναμικό περίπου 18.000.[121]

Τράπεζες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Regions-Harbert Plaza, το Regions Center, και το Wells Fargo Tower στην οικονομική περιφέρεια του Μπέρμιγχαμ.

Η Αλαμπάμα φιλοξενεί την έδρα της Regions Financial Corporation, της BBVA Compass, της Superior Bancorp και της πρώην Colonial Bancgroup. Η Compass Banchshares με έδρα το Μπέρμιγχαμ εξαγοράσθηκε από την BBVA με έδρα στην Ισπανία τον Σεπτέμβριο 2007, αν και η έδρα της BBVA Compass παραμένει στο Μπέρμιγχαμ. Τον Νοέμβριο 2006, η Regions Financial ολοκλήρωσε τη συγχώνευση της με την AmSouth Bancorporation, η οποία είχε επίσης έδρα στο Μπέρμιγχαμ. Η SouthTrust Corporation, μια άλλη μεγάλη τράπεζα με έδρα στο Μπέρμιγχαμ, εξαγοράσθηκε από την Wachovia το 2004 έναντι $14,3 δισεκατομμυρίων. Η πόλη ακόμη has major operations for Wachovia and its now post-operating bank Wells Fargo, οι οποίες περιλαμβάνουν μια περιφερειακή έδρα, ένα κέντρο επιχειρήσεων και ένα κέντρο δεδομένων $400 εκατομμυρίων. Περίπου δώδεκα μικρότερες τράπεζες εδρεύουν επίσης στο Μπέρμιγχαμ, όπως η Superior Bancorp, η ServisFirst και η New South Federal Savings Bank. Το Μπέρμιγχαμ επίσης αποτελεί την έδρα αρκετών μεγάλων εταιρειών διαχείρισης επενδύσεων, περιλαμβανομένης της Harbert Management Corporation.

Ηλεκτρονική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εταιρεία παροχής τηλεπικοινωνιών AT&T, πρώην BellSouth, επίσης έχει μεγάλη παρουσία στην Αλαμπάμα με αρκετά μεγάλα γραφεία στο Μπέρμιγχαμ. Η εταιρεία έχει πάνω από 6.000 υπαλλήλους και περισσότερους από 1.200 συμβασιούχους υπαλλήλους.

Πολλές εταιρείες εμπορικής τεχνολογίας εδρεύουν στη Χάντσβιλ, όπως η εταιρεία πρόσβασης στο διαδίκτυο ADTRAN, η εταιρεία γραφικών υπολογιστών Intergraph, η εταιρεία σχεδιασμού και κατασκευής υποδομών IT Avocent, και η εταιρεία παροχής τηλεπικοινωνιών Deltacom. Η Cinram κατασκευάζει και διανέμει DVD της 20th Century Fox και Δίσκους Blu-ray εκτός του εργοστασίου της Χάντσβιλ.

The lock of the Howell Heflin Lock and Dam on the Tennessee–Tombigbee Waterway in Sumter County.

Κατασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Rust International έχει μεγαλώσει για να συμπεριλάβει την Brasfield & Gorrie, την BE&K, την Hoar Construction και την B.L. Harbert International, οι οποίες αυτόματα συγκαταλέγονται στις λίστες Engineering News-Record κορυφαίου σχεδιασμού, διεθνών κατασκευών, και εταιρειών μηχανικής. (Η Rust International εξαγοράσθηκε το 2000 από την Washington Group International, η οποία με τη σειρά της εξαγοράσθηκε από την URS Corporation, με έδρα στο Σαν Φρανσίσκο, το 2007.)

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Λιμάνι του Μόμπιλ, το μόνο θαλάσσιο λιμάνι της Αλαμπάμα, είναι ένα πολυάσχολο λιμάνι στον Κόλπο του Μεξικού με πρόσβαση σε υδάτινες οδούς της ενδοχώρας προς τα Μεσοδυτικά μέσω της Υδάτινης Οδού Τενεσσί-Τόμπιγκμπι. Το Λιμάνι του Μόμπιλ είναι τρεχόντως το 9ο μεγαλύτερο σε χωρητικότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες.[122]

Οι μεταφορές με φορτηγίδες από και προς το Λιμάνι της Τασκαλούζα και άλλες εμπορικές πλοηγήσεις καθιστούν τον Ποταμό Μπλακ Γουόρριορ χρήσιμο στην πολιτεία της Αλαμπάμα.

Νόμος και κυβέρνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολιτειακή κυβέρνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κτίριο του Πολιτειακού Καπιτωλίου στο Μοντγκόμερι, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1851.

Το ιδρυτικό έγγραφο για την κυβέρνηση της Αλαμπάμα είναι το Σύνταγμα της Αλαμπάμα, το οποίο επικυρώθηκε το 1901. Με περίπου 800 τροποποιήσεις και 310.000 λέξεις, είναι το μεγαλύτερο σύνταγμα του κόσμου και είναι περίπου σαράντα φορές μεγαλύτερο από το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών.[123][124] Υπάρχει ένα σημαντικό κίνημα γα να ξαναγραφεί και να εκσυγχρονισθεί το σύνταγμα της Αλαμπάμα.[125] Αυτό το κίνημα βασίζεται στο γεγονός ότι το σύνταγμα της Αλαμπάμα συγκεντρώνει την εξουσία στη Μοντγκόμερι σε μεγάλο βαθμό και αφήνει πρακτικά ουδεμία εξουσία σε τοπικά χέρια. Οποιεσδήποτε αλλαγές στρατηγικής που προτείνονται σε όλη την πολιτεία πρέπει να εγκρίνονται από ολόκληρο το νομοθετικό σώμα της Αλαμπάμα και, συχνά, με πολιτειακό δημοψήφισμα. Μία αρνητική άποψη για το ισχύον σύνταγμα ισχυρίζεται ότι η περιπλοκότητά του και το μάκρος του ήταν σκόπιμα για να κωδικοποιήσουν τον διαχωρισμό και τον ρατσισμό.

Το Δικαστικό Μέγαρο της Αλαμπάμα στο Μοντγκόμερι. Φιλοξενεί το Ανώτατο Δικαστήριο της Αλαμπάμα, το Δικαστήριο Πολιτικών Υποθέσεων της Αλαμπάμα, και το Δικαστήριο Ποινικών Υποθέσεων της Αλαμπάμα.

Η κυβέρνηση της Αλαμπάμα διαιρείται σε τρεις ίσους κλάδους: Ο νομοθετικός κλάδος είναι το Νομοθετικό Σώμα της Αλαμπάμα, μια διθάλαμη συνέλευση αποτελούμενη από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Αλαμπάμα, με 105 μέλη, και τη Γερουσία της Αλαμπάμα, με 35 μέλη. Το Νομοθετικό Σώμα είναι υπεύθυνο για τη συγγραφή, τη συζήτηση, την ψήφιση και την απόρριψη της πολιτειακής νομοθεσίας. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα τρεχόντως έχει την πλειοψηφία και στις δύο βουλές του Νομοθετικού Σώματος. Το Νομοθετικό Σώμα έχει την εξουσία να υπερβεί ένα βέτο του κυβερνήτη με απλή πλειοψηφία (τα περισσότερα πολιτειακά νομοθετικά σώματα απαιτούν πλειοψηφία δύο τρίτων για να προσπελασθεί το βέτο).

Ο εκτελεστικός κλάδος ευθύνεται για την εκτέλεση και επίβλεψη των νόμων. Έχει επικεφαλής τον Κυβερνήτη της Αλαμπάμα. Άλλα μέλη του εκτελεστικού κλάδου είναι οι γραμματείς των πολιτειακών τμημάτων (ισοδύναμοι με υπουργούς), ο Γενικός Εισαγγελέας της Αλαμπάμα, ο Γραμματέας της Πολιτείας της Αλαμπάμα, ο Πολιτειακός Θησαυροφύλακας της Αλαμπάμα, και ο Πολιτειακός Εκτιμητής της Αλαμπάμα. Ο τρέχων κυβερνήτης της πολιτείας είναι η Ρεπουμπλικανή Κέι Άιβι. Ο αναπληρωτής κυβερνήτης είναι ο Ρεπουμπλικανός Γουίλ Άινσγουορθ.

Ο δικαστικός κλάδος είναι υπεύθυνος για την ερμηνεία του Συντάγματος και την εφαρμογή του νόμου στις ποινικές και πολιτικές υποθέσεις της πολιτείας. Το ανώτατο δικαστήριο είναι το Ανώτατο Δικαστήριο της Αλαμπάμα. Ο Αρχιδικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αλαμπάμα είναι ο Ρεπουμπλικανός Τσακ Μάλον. Όλοι οι δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αλαμπάμα είναι μέλη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.

Τα μέλη του Νομοθετικού Σώματος αναλαμβάνουν το αξίωμά τους αμέσως μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου. Οι πολιτειακοί αξιωματούχοι, όπως ο Κυβερνήτης, ο Αναπληρωτής Κυβερνήτης, ο Γενικός Εισαγγελέας, και άλλοι συνταγματικοί αξιωματούχοι αναλαμβάνουν τον επόμενο Ιανουάριο.[126]

Φόροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αλαμπάμα επιβάλλει 2, 4, ή 5 τοις εκατό φόρο προσωπικού εισοδήματος, ανάλογα με το ποσό που κερδίζεται και την κατάσταση αρχειοθέτησης. Οι φορολογούμενοι επιτρέπεται να αφαιρέσουν τον ομοσπονδιακό φόρο εισοδήματός τους από τον πολιτειακό φόρο της Αλαμπάμα, και μπορούν να το κάνουν αυτό ακόμη και αν λάβουν την κανονική έκπτωση. Οι φορολογούμενοι που καταθέτουν αναλυτικές εκπτώσεις επιτρέπεται επίσης να απαλλαγούν από τους ομοσπονδιακούς φόρους για τα προγράμματα Social Security και Medicare.

Ο γενικός φόρος της πολιτείας επί των πωλήσεων είναι 4%.[127] Ο ρυθμός συλλογής θα μπορούσε να είναι σημαντικά υψηλότερος, ανάλογα με τους επιπρόσθετους φόρους πόλεων και κομητειών επί των πωλήσεων. Για παράδειγμα, ο συνολικός φόρος πωλήσεων στο Μόμπαϊλ είναι 10% και υπάρχει επιπλέον φόρος εστιατορίων 1%, που σημαίνει ότι ένας πελάτης εστιατορίου στο Μόμπαϊλ θα πλήρωνε φόρο 11% σε ένα γεύμα. Ο φόρος πωλήσεων και ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στην Αλαμπάμα αποτελούν το 51% όλων των πολιτειακών και τοπικών εσόδων, συγκριτικά με ένα μέσο όρο περίπουt 36% πανεθνικά. Η Αλαμπάμα είναι επίσης μία από τις λίγες εναπομείνασες πολιτείες που επιβάλλουν φόρο στο φαγητό και την υγεία. Ο φόρος εισοδήματος της Αλαμπάμα στις φτωχές εργατικές οικογένειες είναι μεταξύ των πολύ υψηλών της χώρας.[128] Η Αλαμπάμα είναι η μόνη πολιτεία που επιβάλλει φόρο εισοδήματος σε μια οικογένεια τεσσάρων μελών με χαμηλό εισόδημα, μέχρι και $4,600, όριο που αποτελεί το ένα τέταρτο του ομοσπονδιακού ορίου φτώχειας.[128] Το όριο της Αλαμπάμα είναι το χαμηλότερο μεταξύ των 41 πολιτειών και της Περιφέρειας της Κολούμπια που έχουν φόρο εισοδήματος.[128]

Ο τρέχων συλλογικός φόρος εισοδήματος είναι 6,5%. Το συνολικό ομοσπονδιακό, πολιτειακό και τοπικό φορολογικό βάρος στην Αλαμπάμα την κατατάσσει δεύτερη λιγότερο επιβαρυμένη φορολογικά πολιτεία στη χώρα.[129] Οι φόροι ιδιοκτησίας είναι οι χαμηλότεροι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το παρόν πολιτειακό σύνταγμα απαιτεί τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την αύξηση των φόρων εισοδημάτων.

Αφότου η φορολογική δομή της Αλαμπάμα εξαρτάται ευρέως από τις καταναλωτικές δαπάνες, υπόκειται σε δομή προϋπολογισμού υψηλής μεταβλητότητας. Για παράδειγμα, το 2003 η Αλαμπάμα είχε ετήσιο έλλειμμα προϋπολογισμού μέχρι και $670 εκατομμύρια.

Τοπική και κομητειακή διοίκηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κομητεία Λόντερντεϊλ, ΑλαμπάμαΚομητεία Κόλμπερτ, ΑλαμπάμαΚομητεία Φράνκλιν, ΑλαμπάμαΚομητεία Μάριον, ΑλαμπάμαΚομητεία Λάμαρ, ΑλαμπάμαΚομητεία Πίκενς, ΑλαμπάμαGreene County, AlabamaSumter County, AlabamaChoctaw County, AlabamaΚομητεία Ουάσινγκτον, ΑλαμπάμαMobile County, AlabamaBaldwin County, AlabamaΚομητεία Εσκάμπια, ΑλαμπάμαMonroe County, AlabamaClarke County, AlabamaΚομητεία Μαρένγκο, ΑλαμπάμαΚομητεία Χέιλ, ΑλαμπάμαFayette County, AlabamaΚομητεία Τουσκαλούζα, ΑλαμπάμαΚομητεία Μπιμπ, ΑλαμπάμαPerry County, AlabamaDallas County, AlabamaΚομητεία Ουίλκοξ, ΑλαμπάμαConecuh County, AlabamaΚομητεία Κόβινγκτον, ΑλαμπάμαCrenshaw County, AlabamaMontgomery County, AlabamaButler County, AlabamaLowndes County, AlabamaAutauga County, AlabamaChilton County, AlabamaShelby County, AlabamaJefferson County, AlabamaWalker County, AlabamaΚομητεία Ουίνστον, ΑλαμπάμαLawrence County, AlabamaLimestone County, AlabamaΚομητεία Μάντισον, ΑλαμπάμαΚομητεία Τζάκσον, ΑλαμπάμαDeKalb County, AlabamaCherokee County, AlabamaEtowah County, AlabamaMarshall County, AlabamaΚομητεία Μόργκαν, ΑλαμπάμαCullman County, AlabamaBlount County, AlabamaSt. Clair County, AlabamaCalhoun County, AlabamaCleburne County, AlabamaΚομητεία Ταλλαντέγκα, ΑλαμπάμαCoosa County, AlabamaΚομητεία Κλέι, ΑλαμπάμαΚομητεία Ράντολφ, ΑλαμπάμαTallapoosa County, AlabamaChambers County, AlabamaLee County, AlabamaΚομητεία Έλμορ, ΑλαμπάμαΚομητεία Μέικον, ΑλαμπάμαRussell County, AlabamaBarbour County, AlabamaCoffee County, AlabamaPike County, AlabamaBullock County, AlabamaGeneva County, AlabamaDale County, AlabamaHenry County, AlabamaΚομητεία Χιούστον, Αλαμπάμα
Κομητείες της Αλαμπάμα (διαδραστικός χάρτης)

Η Αλαμπάμα έχει 67 κομητείες. Κάθε κομητεία έχει τον δικό της αιρετό νομοθετικό κλάδο, συνήθως καλούμενο Κομητειακή Επιτροπή (County Commission), το οποίο συνήθως έχει εκτελεστική αρμοδιότητα στην κομητεία. Λόγω των περιορισμών που υπάρχουν στο Σύνταγμα της Αλαμπάμα, όλες πλην επτά κομητειών (Τζέφερσον, Λη, Μόμπαϊλ, Μάντισον, Μοντγκόμερι, Σέλμπι, και Τασκαλούζα) στην πολιτεία έχουν λίγη ή καθόλου εσωτερική δικαιοδοσία (home rule). Αντιθέτως, οι περισσότερες κομητείες στην πολιτεία πρέπει να δημιουργούν λόμπι στην Τοπική Νομοθετική Επιτροπή του πολιτειακού νομοθετικού σώματος για να υπάρξουν απλές τοπικές πολιτικές όπως η απόθεση απορριμάτων στις ζώνες γαιοχρησίας.

Στις 9 Νοεμβρίου 2011, η Κομητεία Τζέφερσον κήρυξε πτώχευση.[130][131]

Η Αλαμπάμα είναι μια πολιτεία ελέγχου αλκοολούχων ποτών·η κυβέρνηση κρατά το μονοπώλιο στην πώληση αλκοόλ. Όμως, οι κομητείες μπορούν να αυτοανακηρυχθούν "ξηρές"· η πολιτεία δεν επιτρέπει την πώληση αλκοόλ σε εκείνες τις περιοχές.

Κατάταξη Κομητεία Πληθυσμός
(Απογραφή 2010)
Έδρα Μεγαλύτερη πόλη
1 Τζέφερσον 658.466 Birmingham Μπέρμιγχαμ
2 Μόμπαϊλ 412.992 Μόμπαϊλ Μόμπαϊλ
3 Μάντισον 334.811 Χάντσβιλ Χάντσβιλ
4 Μοντγκόμερι 229.363 Μοντγκόμερι Μοντγκόμερι
5 Σέλμπυ 195.085 Κολουμπιάνα Χούβερ (μέρος)
Αλάμπαστερ
6 Τουσκαλούζα 194.656 Τουσκαλούζα Τουσκαλούζα
7 Μπόλντουιν 182.265 Bay Minette Daphne
8 Λι 140.247 Οπέλικα Όμπερν
9 Μόργκαν 119.490 Ντέκατουρ Ντέκατουρ
10 Calhoun 118,572 Anniston Anniston

Πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ρόμπερτ Τζ. Μπέντλεϊ, κυβερνήτης από τις 17 Ιανουαρίου 2011.

Κατά την περίοδο της Ανασυγκρότησης η οποία ακολούθησε τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο, η Αλαμπάμα καταλήφθηκε από ομοσπονδιακά στρατεύματα της Τρίτης Στρατιωτικής Περιφέρειας υπό τον Στρατηγό Τζον Πόουπ. Το 1874, ο πολιτικός συνασπισμός γνωστός ως Redeemers πήρε τον έλεγχο της πολιτειακής κυβέρνησης από τους Ρεπουμπλικάνους, εν μέρει νοθεύοντας τις Αφροαμερικανικές ψήφους.

Μετά το 1890, ένας συνασπισμός λευκών πέρασε νόμους για να διαχωρίσει και να αποστερήσει από τα πολιτικά τους δικαιώματα τους μαύρους κατοίκους, μια διαδικασία που ολοκληρώθηκε με προβλέψεις στο σύνταγμα του 1901. Οι προβλέψεις αυτές που αποστέρησαν τα πολιτικά δικαιώματα των Αφροαμερικανών έκαναν το ίδιο και για τους φτωχούς λευκούς. Μέχρι το 1941 είχαν χάσει τα πολιτικά τους δικαιώματα περισσότεροι λευκοί από ότι μαύροι: 600.000 προς 520.000, αν και οι επιπτώσεις ήταν μεγαλύτερες στην Αφρομαερικανική κοινότητα, καθώς όλα σχεδόν τα μέλη της είχαν χάσει τα δικαιώματά τους.

Από το 1901 μέχρι τη δεκαετία του 1960, η πολιτεία δεν επανασχεδίασε τις εκλογικές περιφέρειες καθώς ο πληθυσμός αυξανόταν και μετακινείτο μέσα στην πολιτεία. Το αποτέλεσμα ήταν μια αγροτική μειοψηφία η οποία δέσποσε στην πολιτική ζωή της πολιτείας μέχρις ότου μια σειρά δικαστικών υποθέσεων απαίτησε ανακατανομή των περιφερειών το 1972.

Τα πολιτειακά πολιτικά της Αλαμπάμα έτυχαν εθνικής και διεθνούς προσοχής τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 κατά τη διάρκεια του Αφροαμερικανικού Κινήματος Πολιτικών Δικαιωμάτων όταν οι πλειοψηφούντες λευκοί γραφειοκρατικά και ενίοτε βίαια αντιστάθηκαν στις διαμαρτυρίες για εκλογική και κοινωνική μεταρρύθμιση. Ο Δημοκρατικός Τζορτζ Ουάλλας, ο μόνος κυβερνήτης της πολιτείας με τέσσερις θητείες, ήταν μια αμφιλεγόμενη μορφή. Μόνο με την ψήφιση του Ομοσπονδιακού Νόμου Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1964[48] και του Νόμου Δικαιωμάτων Ψήφου του 1965 απέκτησαν πάλι δικαίωμα ψήφου οι Αφροαμερικανοί, μεταξύ άλλων πολιτικών δικαιωμάτων.

Το 2007, το Νομοθετικό Σώμα της Αλαμπάμα πέρασε, και ο Ρεπουμπλικανός Κυβερνήτης Μπομπ Ράιλι υπέγραψε ένα ψήφισμα το οποίο εξέφραζε «βαθιά μετάνοια» για τη δουλεία και τη μακρά επιρροή της. Σε μια συμβολική τελετή, το νομοσχέδιο υπογράφηκε στο Πολιτειακό Καπιτώλιο της Αλαμπάμα, το οποίο φιλοξένησε το Κογκρέσο των Συνομόσπονδων Πολιτειών Αμερικής.[132]

Το 2010, οι Ρεπουμπλικανοί απέκτησαν τον έλεγχο αμφότερων των σωμάτων του νομοθετικού σώματος για πρώτη φορά σε 136 έτη.[133]

Εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολιτειακές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων στους Αφροαμερικανούς, η πολιτεία έγινε μέρος του «Συμπαγούς Νότου», ένα σύστημα στο οποίο το Δημοκρατικό Κόμμα έγινε ουσιαστικά το μόνο πολιτικό κόμμα σε κάθε Νότια πολιτεία. Για σχεδόν μια εκατονταετία, το αποτέλεσμα των τοπικών και πολιτειακών εκλογών στην Αλαμπάμα καθοριζόταν στον προκριματικό του Δημοκρατικού Κόμματος, με τους Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους να διαγωνίζονται μόνο συμβολικά ή ως write-ins στη Γενική Εκλογή.

Οι Ρεπουμπλικανοί κατέχουν τις εννέα έδρες του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αλαμπάμα[134] και στις δέκα έδρες των πολιτειακών εφετικών δικαστηρίων. Μέχρι το 1994, ουδείς Ρεπουμπλικανός κατείχε κάποια από αυτές τις έδρες. Αυτή η αλλαγή επίσης άρχισε, πιθανώς εν μέρει, λόγω του αντίκτυπου στους ψηφοφόρους που είχε η προσπάθεια του Δημοκρατικού κόμματος να αποστερήσει ψηφοφόρους από τα πολιτικά τους δικαιώματα πάλι το 1994. Σε αυτή τη γενική εκλογή, ο τότε κάτοχος του αξιώματος του Αρχιδικαστή της Αλαμπάμα, Έρνεστ Σ. Χόρνσμπυ, αρνήθηκε να αφήσει το αξίωμά του αφότου έχασε την εκλογή με περίπου 3.000 ψήφους υπέρ του Ρεπουμπλικανού Πέρρυ Χούπερ του νεότερου. Ο Χόρνσμπυ μήνυσε την Αλαμπάμα και προκλητικά παρέμεινε στο αξίωμα επί σχεδόν ένα έτος προτού τελικά παραδώσει την έδρα μετά την ήττα του στις δικαστικές αίθουσες. Αυτό οδήγησε τελικά στην κατάρρευση της υποστήριξης προς τους Δημοκρατικούς στην κάλπη στους επόμενους τρεις ή τέσσερις εκλογικούς κύκλους. Οι Δημοκρατικοί έχασαν την τελευταία από τις δεκαεννέα δικαστικές έδρες τους τον Αύγουστο 2011 με την παραίτηση του τελευταίου Δημοκρατικού που κατείχε έδρα.

Οι Ρεπουμπλικανοί κατέχουν τα επτά πολιτειακά αιρετά εκτελεστικά αξιώματα. Οι Ρεπουμπλικάανοί κατέχουν έξι από τις οκτώ αιρετές θέσεις στο Πολιτειακό Συμβούλιο Εκπαίδευσης της Αλαμπάμα. Το 2010, οι Ρεπουμπλικανοί κέρδισαν ευρείες πλειοψηφίες και στα δύο σώματα του πολιτειακού νομοθετικού σώματος δίνοντάς τους τον έλεγχο του σώματος για πρώτη φορά από το 1874. Οι Δημοκρατικοί έχουν μία από τις τρεις έδρες στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας της Αλαμπάμα (Alabama Public Service Commission).[135][136][137]

Μόνο δύο Ρεπουμπλικανοί έχουν εκλεγεί Αναπληρωτές Κυβερνήτες μετά την Ανασυγκρότηση. Μία εξ αυτών είναι η Κέι Άιβι, η Αναπληρώτρια Κυβερνήτης.

Τοπικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλά τοπικά αξιώματα (Κομητειακοί Επίτροποι, Συμβούλια Εκπαίδευσης, Φοροεκτιμητές, Φοροσυλλέκτες, κλπ.) στην πολιτεία ελέγχονται ακόμα από τους Δημοκρατικούς. Τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών στις αγροτικές κομητείες γενικά καθορίζονται στους Δημοκρατικούς προκριματικούς και των τοπικών εκλογών στις μητροπολιτικές και ημιαστικές περιοχές γενικά στους Ρεπουμπλικανικούς προκριματικούς, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις.[138][139]

Οι 67 Κομητειακοί Σερίφες της Αλαμπάμα εκλέγονται σε κομματικές αναμετρήσεις και οι Δημοκρατικοί ακόμα διατηρούν την πλειοψηφία σε αυτά τα αξιώματα. Η τρέχουσα σύνθεση είναι 42 Δημοκρατικοί, 24 Ρεπουμπλικανοί, και ένας Ανεξάρτητος (Τσοκτάου).[140][απαιτείται πλήρης παραπομπή] Όμως, οι περισσότεροι Δημοκρατικοί σερίφες προεδρεύουν σε αγροτικές και λιγότερο κατοικημένες περιοχές και η πλειονότητα των Ρεπουμπλικανών σεριφών προεδρεύουν σε πιο αστικές/ημιαστικές και πυκνοκατοικημένες κομητείες.[141] Δύο κομητείες της Αλαμπάμα (Μοντγκόμερι και Κάλχουν) με πληθυσμό πάνω από 100.000 έχουν Δημοκρατικούς σερίφες και πέντε Κομητείες της Αλαμπάμα με πληθυσμό κάτω από 75.000 έχουν Ρεπουμπλικάνους σερίφηδες (Οτούγκα, Κόφι, Ντέιλ, Κούζα, και Μπλάουντ).[142] Με δεδομένα του 2012, η πολιτεία της Αλαμπάμα έχει μια γυναίκα σερίφη, στην Κομητεία Μόργκαν, Αλαμπάμα, και εννέα Αφροαμερικανοί σερίφες.[143]

Ομοσπονδιακές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δύο γερουσιαστές των ΗΠΑ είναι ο Τζέφερσον Μπ. Σέσσιονς ΙΙΙ και ο Ρίτσαρντ Σ. Σέλμπι, αμφότεροι Ρεπουμπλικανοί.

Στη Βουλή των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών, η πολιτεία εκπροσωπείται από επτά μέλη, έξι από τα οποία είναι Ρεπουμπλικανοί: (Τζο Μπόνερ, Μάικ Ντ. Ρότζερς, Ρόμπερτ Άντερχολτ, Μόρις Τζ. Μπρουκς, Μάρθα Ρόμπι, και ο Σπένσερ Μπάχους) και μια Δημοκρατική: (Τέρρι Σούελ). Βλέπε περαιτέρω:Προεδρική εκλογή των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αλαμπάμα 2004

Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Vestavia Hills High School στα προάστια του Μπέρμιγχαμ.

Η δημόσια πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Αλαμπάμα τελεί υπό την επίβλεψη του Alabama State Board of Education καθώς και τοπικής επόπτευσης από 67 κομητειακά σχολικά συμβούλια και 60 συμβούλια εκπαίδευσης πόλεων. Συνολικά, 1.541 σχολεία παρέχουν εκπαίδευση για 743.364 μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.[144]

Η χρηματοδότηση των δημόσιων σχολείων ρυθμίζεται από το Νομοθετικό Σώμα της Αλαμπάμα μέσω του Education Trust Fund. Στο FY του 2006–2007, η Αλαμπάμα διέθεσε $3.775.163.578 για την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αυτό αντιπροσώπευε μια αύξηση $444.736.387 επί του προηγούμενου δημοσιονομικού έτους.[144] Το 2007, πάνω από 82% των σχολείων made adequate yearly progress (AYP) toward student proficiency under the National No Child Left Behind law, using measures determined by the State of Alabama. Το 2004, 23% των σχολείων πληρούσαν το AYP.[145]

While Alabama's public education system has improved, it lags behind in achievement compared to other states. Σύμφωνα με στοιχεία της Απογραφής των ΗΠΑ, το ποσοστό αποφοίτων μέσης εκπαίδευσης της Αλαμπάμα—75%—είναι το τέταρτο χαμηλότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες (μετά το Κεντάκι, τη Λουιζιάνα και το Μισισίπι).[146] Τα μεγαλύτερα εκπαιδευτικά κέρδη ήταν μεταξύ των ανθρώπων με κάποια κολεγιακή εκπαίδευση αλλά χωρίς πτυχία.[147]

Η Harrison Plaza στο University of North Alabama στη Φλόρενς. Το σχολείο μετατράπηκε σε LaGrange College από το Νομοθετικό Σώμα της Αλαμπάμα το 1830.

Κολέγια και πανεπιστήμια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα προγράμματα ανώτερης εκπαίδευσης της Αλαμπάμα περιλαμβάνουν 14 δημόσια πανεπιστήμια τετραετίας, κοινοτικά κολέγια διετούς φοίτησης, και 17 ιδιωτικά προπτυχιακά και πτυχιακά πανεπιστήμια. Στην πολιτεία υπάρχουν τρεις ιατρικές σχολές (το University of Alabama School of Medicine, το University of South Alabama και το Alabama College of Osteopathic Medicine), δύο κτηνιατρικά κολέγια (το Auburn University και το Tuskegee University), μια οδοντιατρική σχολή (University of Alabama School of Dentistry), ένα κολέγιο οπτομετρίας (University of Alabama at Birmingham), δύο σχολές φαρμακευτικής (το Auburn University και το Samford University), και πέντε νομικές σχολές (University of Alabama School of Law, Birmingham School of Law, Cumberland School of Law, Miles Law School, and the Thomas Goode Jones School of Law). Η δημόσια, μεταλυκειακή εκπαίδευση στην Αλαμπάμα επιβλέπεται από την Επιτροπή Ανώτερης Εκπαίδευσης της Αλαμπάμα (Alabama Commission on Higher Education). Τα κολέγια και τα πανεπιστήμια στην Αλαμπάμα προσφέρουν πτυχιακά προγράμματα από διετή βοηθητικά πτυχία έως 16 προγράμματα διδακτορικού επιπέδου.[148][149]

Το William J. Samford Hall στο Auburn University στο Όμπερν.

Το μεγαλύτερο ενιαίο κάμπους είναι το University of Alabama, που βρίσκεται στην Τασκαλούζα, με 33.602 εγγεγραμμένους για τη χειμερινή περίοδο 2012.[150] Το Troy University ήταν το μεγαλύτερο ίδρυμα στην πολιτεία το 2010, με εγγεγραμμένους 29.689 σε τέσσερα κάμπους την Αλαμπάμα (στο Τρόυ, στο Ντόθαν, στο Μοντγκόμερι, και το Φένιξ Σίτι), καθώς και εξήντα τοποθεσίες μάθησης σε δεκαεπτά άλλες πολιτείες και έντεκα άλλες χώρες. Τα παλαιότερα ιδρύματα είναι το δημόσιο University of North Alabama στη Φλόρενς και το συνδεδεμένο με την Καθολική Εκκλησία Spring Hill College στο Μόμπαϊλ, αμφότερα ιδρυμένα το 1830.[151][152]

Η διαπίστευση των ακαδημαϊκών προγραμμάτων γίνεται μέσω της Southern Association of Colleges and Schools (SACS) καθώς και άλλων υποκειμενικά επικεντρωμένων εθνικών και διεθνών υπηρεσιών διαπίστευσης όπως η Association for Biblical Higher Education (ABHE),[153] το Συμβούλιο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (COE),[154] και η Accrediting Council for Independent Colleges and Schools (ACICS).[155]

Σύμφωνα με το U.S. News and World Report του 2011, η Αλαμπάμα είχε τρία πανεπιστήμια κατατασσόμενα στα κορυφαία 100 Δημόσια Σχολεία στην Αμερική (Το University of Alabama 31ο, το Auburn University 36ο, και το University of Alabama at Birmingham 73ο).[156]

Αθλητικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Hank Aaron Stadium στο Μόμπαϊλ.
Το Von Braun Center στη Χάντσβιλ.
Το Regions Park στο Χούβερ.

Επαγγελματικές αθλητικές ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αλαμπάμα έχει αρκετές επαγγελματικές ομάδες κατώτερης κατηγορίας περιλαμβανομένων τεσσάρων του μπέιζμπολ.

Όνομα ομάδας Τοποθεσία Σπορ Διοργάνωση Σημειώσεις
Alabama Hammers Huntsville Arena football Southern Indoor Football League Von Braun Center
Birmingham Barons Μπέρμιγχαμ Μπέιζμπολ Southern League Regions Park
Huntsville Havoc Huntsville Χόκεϊ επί πάγου Southern Professional Hockey League Von Braun Center
Dixie Derby Girls Χάντσβιλ Roller derby Women's Flat Track Derby Association (WFTDA) Von Braun Center
Huntsville Stars Huntsville Μπέιζμπολ Southern League Joe W. Davis Stadium
Mobile BayBears Mobile Μπέιζμπολ Southern League Hank Aaron Stadium
Montgomery Biscuits Montgomery Μπέιζμπολ Southern League Montgomery Riverwalk Stadium
Rocket City United Huntsville Ποδόσφαιρο National Premier Soccer League Madison City Schools Stadium
Tennessee Valley Tigers Huntsville Αμερικανικό ποδόσφαιρο Independent Women's Football League Milton Frank Stadium replaced the Alabama Renegades
Tragic City Rollers Μπέρμιγχαμ Roller derby Women's Flat Track Derby Association (WFTDA) Zamora Shrine Temple, Irondale

Χώροι εκδηλώσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αλαμπάμα έχει τέσσερα από τα μεγαλύτερα στάδια του κόσμου σε χωρητικότητα θεατών: το Talladega Superspeedway στην Ταλλαντέγκα, το Bryant-Denny Stadium στην Τασκαλούζα, το Jordan-Hare Stadium στο Όμπερν και το Legion Field στο Μπέρμιγχαμ.

Το Bryant-Denny Stadium στο University of Alabama στην Τασκαλούζα.

Το συγκρότημα μηχανοκίνητου αθλητισμού Talladega Superspeedway φιλοξενεί μια σειρά εκδηλώσεων του NASCAR. Έχει χωρητικότητα 143.000 θεατών και είναι το δέκατο τρίτο μεγαλύτερο στάδιο στον κόσμο και το έκτο μεγαλύτερο στάδιο στην Αμερική. Το Bryant-Denny Stadium λειτουργεί ως έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας του University of Alabama και έχει χωρητικότητα 101.821. Είναι το πέμπτο μεγαλύτερο στάδιο στην Αμερική και το όγδοο μεγαλύτερο που δεν χρησιμοποιείται για αγώνες στον κόσμο. Το Jordan-Hare Stadium είναι η έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας του Auburn University και έχει χωρητικότητα 87.451 θέσεων. Είναι το δωδέκατο μεγαλύτερο στάδιο κολεγιακού ποδοσφαίρου στην Αμερική. Το Legion Field είναι έδρα του ποδοσφαιρικού προγράμματος των UAB Blazers και των Papajohns.com Bowl. Έχει 71.594 θέσεις.[157][158]

Το Ladd-Peebles Stadium στο Μόμπαϊλ είναι η έδρα του NCAA Senior Bowl, του GoDaddy.com Bowl, του Alabama-Mississippi All Star Classic και έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας του University of South Alabama. Ladd-Peebles Stadium opened in 1948 and seats 40,646.[159]

Το 2009, το Bryant-Denny Stadium και το Jordan-Hare Stadium έγιναν οι έδρες των πολιτειακών ποδοσφαιρικών αγώνων πρωταθλήματος της Alabama High School Athletic Association, γνωστών ως Super Six. Bryant-Denny hosts the Super Six in odd-numbered years, with Jordan-Hare taking the games in even-numbered years. Previously, the Super Six was held at Legion Field in Birmingham.[160]

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Control tower and terminal at the Birmingham-Shuttlesworth International Airport.

Αερομεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεγάλα αεροδρόμια στην Αλαμπάμα είναι το Birmingham-Shuttlesworth International Airport (BHM), το Huntsville International Airport (HSV), το Dothan Regional Airport (DHN), το Mobile Regional Airport (MOB), το Montgomery Regional Airport (MGM), το Muscle Shoals – Northwest Alabama Regional Airport (MSL), το Tuscaloosa Regional Airport (TCL) και το Pryor Field Regional Airport (DCU).

Σιδηρόδρομος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για σιδηροδρομικές μεταφορές, η Amtrak λειτουργεί δρομολόγια με το Crescent, ένα καθημερινό επιβατικό τραίνο, που πηγαίνει από τη Νέα Υόρκη στη Νέα Ορλεάνη με στάσεις στο Άννιστον, το Μπέρμιγχαμ και την Τουσκαλούζα.

Δρόμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Interstate 59 (σεσημασμένος μαζί με τον Interstate 20) στο σημείο που προσεγγίζει τον Interstate 65 στο κέντρο του Μπέρμιγχαμ.
Eastbound Interstate 10 in Mobile as it approaches the George Wallace Tunnel.

Η Αλαμπάμα έχει πέντε μεγάλους διαπολιτειακούς δρόμους που διασχίζουν την πολιτεία: ο I-65 διατρέχει από βορρά προς νότο σχεδόν από το μέσο της πολιτείας · ο I-59/I-20 διατρέχει από το κεντρικό δυτικό σύνορο προς το Μπέρμιγχαμ, όπου ο I-59 συνεχίζει προς τη βορειοανατολική γωνία της πολιτείας και ο I-20 συνεχίζει ανατολικά προς την Ατλάντα· ο I-85 αρχίζει από το Μοντγκόμερι και διατρέχει από ανατολικά-βορειοανατολικά προς το σύνορο της Τζόρτζια, παρέχοντας έναν ανοιχτό δρόμο προς την Ατλάντα· και ο I-10 διασχίζει το νοτιότερο τμήμα της πολιτείας, διατρέχοντας από δυσμάς προς ανατολάς μέσω του Μόμπαϊλ. Ένας άλλος διαπολιτειακός δρόμος, ο I-22, είναι τρεχόντως υπό κατασκευή. όταν ολοκληρωθεί περίπου το 2014 θα συνδέει το Μπέρμιγχαμ με τη Μέμφις, Τενεσσί. Επιπλέον, υπάρχουν τρεχόντως πέντε διαπολιτειακοί δρόμοι στην πολιτεία: ο I-165 στο Μόμπαϊλ, ο I-359 στην Τασκαλούζα, ο I-459 γύρω από το Μπέρμιγχαμ, ο I-565 στη Χάντσβιλ, και ο I-759 στο Γκάντσντεν. Ένας έκτος δρόμος, ο I-685, θα δημιουργηθεί όταν ο I-85 επανασχεδιάζεται κατά μήκος ενός νέου περάσματος από το Μοντγκόμερι. Ένα προτεινόμενο βόρειο πέρασμα από το Μπέρμιγχαμ θα ονομασθεί I-422.

Αρκετοί Αυτοκινητόδρομοι των Η.Π.Α. περνούν από την πολιτεία, όπως ο US 11, ο US 29, ο US 31, ο US 43, ο US 45, ο US 72, ο US 78, ο US 80, ο US 82, ο US 84, ο US 90, ο US 98, ο US 231, ο US 278, ο US 280, ο US 331, ο US 411 και ο US 431.

Υπάρχουν τέσσερις αυτοκινητόδρομοι με διόδια στην πολιτεία: ο Montgomery Expressway στο Μοντγκόμερι· ο Tuscaloosa Bypass στην Τασκαλούζα· ο Emerald Mountain Expressway στην Ουετούμπκα· και ο Beach Express στο Όραντζ Μπιτς.

Τον Μάρτιο 2011, η Αλαμπάμα κατατάχθηκε μεταξύ των κορυφαίων πέντε «Χειρότερων» πολιτειών στην American State Litter Scorecard, για τη συνολική μικρή αποτελεσματικότητα και ποιότητα της καθαριότητας του πολιτειακού δημόσιου χώρου—κυρίως σχετικά με τη συλλογή των απορριμάτων από τους δρόμους πολλών λωρίδων—από την πολιτεία και σχετικές προσπάθειες.[161]

Λιμένες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όψη από ψηλά του λιμένα του Μόμπαϊλ

Η Αλαμπάμα έχει ένα θαλάσσιο λιμένα, στο Μόμπαϊλ στον Κόλπο του Μεξικού. Τα υπόλοιπα λιμάνια της πολιτείας βρίσκονται σε ποταμούς με πρόσβαση στον Κόλπο.

Λιμένες της Αλαμπάμα, καταγεγραμμένοι από βορρά προς νότο:

Όνομα λιμένα Τοποθεσία Συνδέεται με
Λιμάνι του Φλόρενς Φλόρενς/Μασκλ Σόουλς, στη Λίμνη Πίκγουικ Ποταμός Τενεσσί
Λιμάνι του Ντέκατουρ Ντέκατουρ, στη Λίμνη Ουίλερ Ποταμός Τενεσσί
Λιμάνι του Γκάντερσβιλ Guntersville, στη Λίμνη Γκάντερσβιλ Ποταμός Τενεσσί
Λιμάνι του Μπέρμιγχαμ Birmingham, on Black Warrior River Tenn-Tom Waterway
Port of Tuscaloosa Tuscaloosa, on Black Warrior River Tenn-Tom Waterway
Λιμάνι του Montgomery Montgomery, on Woodruff Lake Alabama River
Port of Mobile Mobile, on Mobile Bay Gulf of Mexico

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Στατιστική Υπηρεσία ΗΠΑ Έκταση
  2. Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα pop.
  3. Πρότυπο:Cite ngs
  4. 4,0 4,1 «Elevations and Distances in the United States». United States Geological Survey. 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2011. 
  5. Elevation adjusted to North American Vertical Datum of 1988.
  6. «Alabama Population 2022 (Demographics, Maps, Graphs)». worldpopulationreview.com. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2022. 
  7. 7,0 7,1 7,2 «George Mason University, United States Election Project: Alabama Redistricting Summary, accessed March 10, 2008». Web.archive.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2010. 
  8. 8,0 8,1 «Alabama Occupational Projections 2008-2018» (PDF). Alabama Department of Industrial Relations. State of Alabama. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  9. Thomason, Michael (2001). Mobile: The New History of Alabama's First City. Tuscaloosa: University of Alabama Press. σελίδες 2–21. ISBN 0-8173-1065-7. 
  10. 10,0 10,1 10,2 Read, William A. (1984). Indian Place Names in Alabama. University of Alabama Press. ISBN 0-8173-0231-X. OCLC 10724679. 
  11. Sylestine, Cora· Hardy, Heather· Montler, Timothy (1993). Dictionary of the Alabama Language. Austin: University of Texas Press. ISBN 0-292-73077-2. OCLC 26590560. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2012. 
  12. 12,0 12,1 12,2 Rogers, William W.· Robert D. Ward· Leah R. Atkins· Wayne Flynt (1994). Alabama: the History of a Deep South State. University of Alabama Press. ISBN 0-8173-0712-5. OCLC 28634588. 
  13. 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 13,6 13,7 «Alabama: The State Name». All About Alabama. Alabama Department of Archives and History. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2007. 
  14. 14,0 14,1 Wills, Charles A. (1995). A Historical Album of Alabama. The Millbrook Press. ISBN 1-56294-591-2. OCLC 32242468. 
  15. Griffith, Lucille (1972). Alabama: A Documentary History to 1900. University of Alabama Press. ISBN 0-8173-0371-5. OCLC 17530914. 
  16. Η χρήση των πολιτειακών ονομάτων που προέρχονται από τις Ιθαγενείς Αμερικανκές γλώσσες είναι κοινή· εκτιμάται ότι 27 πολιτείες έχουν ονόματα Ιθαγενούς Αμερικανικής προέλευσης. Weiss, Sonia (1999). The Complete Idiot's Guide to Baby NamesΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Mcmillan USA. ISBN 0-02-863367-9. OCLC 222611214. 
  17. 17,0 17,1 Swanton, John R. (1953). «The Indian Tribes of North America». Bureau of American Ethnology Bulletin 145: 153–174. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-08-04. https://web.archive.org/web/20070804025900/http://www.hiddenhistory.com/PAGE3/swsts/alabam-1.htm. Ανακτήθηκε στις 2007-08-02. 
  18. 18,0 18,1 Swanton, John R. (1937). «Review of Read, Indian Place Names of Alabama». American Speech 12 (12): 212–215. doi:10.2307/452431. 
  19. «Alabama». The New York Times Almanac 2004. 2006-08-11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2006-09-26. https://web.archive.org/web/20060926105134/http://travel2.nytimes.com/2004/07/15/travel/NYT_ALMANAC_US_ALABAMA.html. Ανακτήθηκε στις 2006-09-23. 
  20. Welch, Paul D. (1991). Moundville's Economy. University of Alabama Press. ISBN 0-8173-0512-2. OCLC 21330955. 
  21. Walthall, John A. (1990). Prehistoric Indians of the Southeast-Archaeology of Alabama and the Middle South. University of Alabama Press. ISBN 0-8173-0552-1. OCLC 26656858. 
  22. Townsend, Richard F. (2004). Hero, Hawk, and Open Hand. Yale University Press. ISBN 0-300-10601-7. OCLC 56633574. 
  23. F. Kent Reilly III· James F. Garber, επιμ. (2004). Ancient Objects and Sacred Realms. foreword by Vincas P. Steponaitis. University of Texas Press. ISBN 978-0-292-71347-5. OCLC 70335213. 
  24. «Alabama Indian Tribes». Indian Tribal Records. AccessGenealogy.com. 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. 
  25. «Alabama State History». theUS50.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. 
  26. «Alabama Historical Association Marker Program: Washington County». Archives.state.al.us. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2011. 
  27. Cadle, Farris W. Georgia Land Surveying History and Law (1991). Athens, Ga.: University of Georgia Press.
  28. «AL-Alabama». Landscapes and History by state. StateMaster.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. 
  29. «Old St. Stephens». Encyclopedia of Alabama. Auburn University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2011. 
  30. «Old Cahawba, Alabama's first state capital, 1820 to 1826». Old Cahawba: A Cahawba Advisory Committee Project. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  31. 31,0 31,1 LeeAnna Keith (13 Οκτωβρίου 2011). «Alabama Fever». Encyclopedia of Alabama. Auburn University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  32. «Alabama Fever». Alabama Department of Archives and History. State of Alabama. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  33. Thomas W. Oliver (15 Αυγούστου 2007). «King Cotton in Alabama: A Brief History». Alabama Heritage. University of Alabama, et al. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  34. 34,0 34,1 34,2 «The Black Belt». Southern Spaces Internet Journal. Emory University. 19 Απριλίου 2004. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. 
  35. Wayne Flynt (9 Ιουλίου 2008). «Alabama». Encyclopedia of Alabama. Auburn University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  36. «Capitals of Alabama». Alabama Department of Archives and History. Alabama Department of Archives and History. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2011. 
  37. Gamble, Robert (1987). The Alabama Catalog: A Guide to the Early Architecture of the State. University, AL: University of Alabama Press. σελίδες 144, 323–324. ISBN 0-8173-0148-8. 
  38. Bowsher, Alice Meriwether (2001). Alabama Architecture. Tuscaloosa: University of Alabama Press. σελίδες 90–91. ISBN 0-8173-1081-9. 
  39. «Alabama History Timeline». Alabama Department of Archives and History. State of Alabama. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  40. «13th Amendment to the U.S. Constitution: Abolition of Slavery (1865)». Historical Documents. HistoricalDocuments.com. 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. 
  41. «Official Symbols and Emblems of Alabama, State Bird of Alabama, Yellowhammer». Alabama State Archives. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2012. 
  42. 42,0 42,1 42,2 42,3 «Reconstruction in Alabama: A Quick Summary». Alabama Moments in American History. Alabama Department of Archives and History. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  43. «A Blaine Amendment Update (July 00)». Schoolreport.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2011. 
  44. 44,0 44,1 44,2 «Jim Crow Laws in Alabama». Emmett Till, It All Began With A Whistle. Classroomhelp. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  45. J. Morgan Kousser.The Shaping of Southern Politics: Suffrage Restriction and the Establishment of the One-Party South, New Haven: Yale University Press, 1974
  46. 46,0 46,1 Glenn Feldman. The Disfranchisement Myth: Poor Whites and Suffrage Restriction in Alabama. Athens: University of Georgia Press, 2004, p. 136.
  47. «Birmingham». Bhamwiki. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2010. 
  48. 48,0 48,1 «Civil Rights Act of 1964». Finduslaw.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2010. 
  49. «Voting Rights». Civil Rights: Law and History. U.S.Department of Justice. 1 Σεπτεμβρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. 
  50. «GCT-PH1-R. Population, Housing Units, Area, and Density (areas ranked by population): 2000». Geographic Comparison Table. U.S.Census Bureau. 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. 
  51. 51,0 51,1 51,2 «The Geography of Alabama». Geography of the States. NetState.com. 11 Αυγούστου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. 
  52. «Elevations and Distances in the United States». U.S Geological Survey. 29 Απριλίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2006. 
  53. «NGS Data Sheet for Cheaha Mountain». U.S. National Geodetic Survey. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2011. 
  54. «Alabama Forest Owner's Guide to Information Resources, Introduction». Alabamaforests.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2012. 
  55. «Alabama County (geographies ranked by total population)». Geographic Comparison Table. U.S. Census Bureau. 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2007. 
  56. «National Park Guide». Geographic Search. Washington, D.C: National Park Service – U.S. Department of the Interior. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. 
  57. «National Forests in Alabama». USDA Forest Service. United States Department of Agriculture. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2008. 
  58. Πρότυπο:Cite Earth Impact DB
  59. "The Wetumpka Astrobleme" by John C. Hall, Alabama Heritage, Fall 1996, Number 42.
  60. King, David T., Jr. (23 Απριλίου 2010). «Wetumpka Crater». Encyclopedia of Alabama. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2011. 
  61. Christopher M. Godfrey (4 Νοεμβρίου 2008). «Greenhouse effect and climate» (PDF). Atmospheric Sciences. University of North Carolina, Asheville. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2012. 
  62. 62,0 62,1 «Alabama Climate». Britannica.com. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2010. 
  63. «Lightning Fatalities, Injuries and Damages in the United States, 1990–2003». NLSI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2007. 
  64. «Fujita scale». Tornadoproject.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2007. 
  65. Oliver, Mike. «April 27's record tally: 62 tornadoes in Alabama». al.com. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2012. 
  66. «Annual Estimates of the Resident Population for the United States, Regions, States, and Puerto Rico: April 1, 2010 to July 1, 2011». 2011 Population Estimates. United States Census Bureau, Population Division. Δεκέμβριος 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (CSV) στις 3 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2011. 
  67. «Annual Estimates of the Resident Population for the United States, Regions, States, and Puerto Rico: April 1, 2000 to July 1, 2008». United States Census Bureau. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2009. 
  68. 68,0 68,1 68,2 U.S. Census Bureau (15 Δεκεμβρίου 2008). «Cumulative Estimates of the Components of Population Change for the United States, Regions and States: April 1, 2000 to July 1, 2008 (NST-EST2008-04)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (CSV) στις 5 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2009. 
  69. «Population and Population Centers by State – 2000». United States Census Bureau. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2008. 
  70. «American FactFinder». Factfinder2.census.gov. 5 Οκτωβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2011. 
  71. Exner, Rich (2012-06-03). «Americans under age 1 now mostly minorities, but not in Ohio: Statistical Snapshot». The Plain Dealer. http://www.cleveland.com/datacentral/index.ssf/2012/06/americas_under_age_1_populatio.html. 
  72. «Data on selected ancestry groups». Google. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2011. 
  73. «1980 United States Census» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2011. 
  74. «Alabama – Selected Social Characteristics in the United States: 2006–2008». Factfinder.census.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2010. 
  75. «Ancestry of the Population by State: 1980 – Table 3» (PDF). Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2012. 
  76. Dominic J. Pulera. «Sharing the Dream: White Males in a Multicultural America». 
  77. Reynolds Farley, 'The New Census Question about Ancestry: What Did It Tell Us?', Demography, Vol. 28, No. 3 (August 1991), pp. 414, 421.
  78. Stanley Lieberson and Lawrence Santi, 'The Use of Nativity Data to Estimate Ethnic Characteristics and Patterns', Social Science Research, Vol. 14, No. 1 (1985), pp. 44–6.
  79. Stanley Lieberson and Mary C. Waters, 'Ethnic Groups in Flux: The Changing Ethnic Responses of American Whites', Annals of the American Academy of Political and Social Science, Vol. 487, No. 79 (September 1986), pp. 82–86.
  80. «American FactFinder». Factfinder.census.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2012. 
  81. Census 2000 Map – Top U.S. Ancestries by County
  82. «AIAC Bylaws». Alabama Indian Affairs Commission. State of Alabama. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  83. US Church attendance
  84. 84,0 84,1 «State Membership Reports». thearda.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2010. 
  85. Campbell, Kirsten (2007-03-25). «Alabama rates well in biblical literacy». Mobile Register (Advance Publications, Inc): σελ. A1. 
  86. «Confidence in State and Local Institutions Survey» (PDF). Capital Survey Research Center. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 9 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2007. 
  87. White, David (2007-04-01). «Poll says we feel good about state Trust in government, unlike some institutions, hasn't fallen». Birmingham News (Birmingham News): σελ. 13A. 
  88. Barry A. Kosmin· Ariela Keysar (2009). «AMERICAN RELIGIOUS IDENTIFICATION SURVEY (ARIS) 2008» (PDF). Hartford, Connecticut, USA: Trinity College. σελ. 20. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2009. 
  89. 89,0 89,1 Zietz, Robert (1994). The Gates of Heaven: Congregation Sha'arai Shomayim, the first 150 years, Mobile, Alabama, 1844-1994. Mobile, Alabama: Congregation Sha'arai Shomayim. σελίδες 1–7. 
  90. «Synagogues in Alabama». Kosher Delight. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2012. 
  91. Kay Campbell (2012-02-29). «Survey: U.S. Muslims grow by 30 percent since 2000». The Huntsville Times. http://www.al.com/living/index.ssf/2012/02/survey_us_muslims_grow_by_30_p.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-08. 
  92. «Hindu Temples in the South East: catering to the needs of NRI and Indians in US». GaramChai. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  93. «History of Hindu Mandir & Cultural Center». Hindu Mandir & Cultural Center. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  94. «Dharma Centers and Organizations in Alabama». Manjushri Buddhist Community. AcuMaestro. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  95. Frye Gaillard (Δεκέμβριος 2007). «After the Storms: Tradition and Change in Bayou La Batre». Journal of American History. Organization of American Historians. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  96. Roy Hoffman (2011-10-22). «For Vietnamese Buddhists In South Alabama, A Goddess Of Mercy Is A Powerful Figure». Press-Register. http://blog.al.com/living-press-register/2011/10/for_vietnamese_buddhists_in_so.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  97. Debbie M. Lord (2009-08-29). «A Welcome Gateway To The Far East». Press-Register. http://blog.al.com/living-press-register/2009/08/a_welcome_gateway_to_the_far_e.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  98. Katherine Sayre (2012-05-17). «Buddhist Monk Killed Temple Leader During Argument Over Food, Prosecutor Says». Press-Register. http://blog.al.com/live/2012/05/buddhist_monk_killed_temple_le.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  99. «County Level Estimates of Obesity – State Maps». Centers for Disease Control and Prevention. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2012. 
  100. «Highest Rates of Leisure-Time Physical Inactivity in Appalachia and South». Centers for Disease Control and Prevention. 2008. 
  101. «County Level Estimates of Diagnosed Diabetes – State Maps». Centers for Disease Control and Prevention. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2012. 
  102. «CDC national chart on diabetes». Apps.nccd.cdc.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2011. 
  103. Ijaz, Ahmad· Addy, Samuel N. (6 Ιουλίου 2009). «Food Production in Alabama». The Encyclopedia of Alabama. Auburn University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  104. «GDP by State (2008)». Bureau of Economic Analysis, Regional Economic Accounts. 2 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2009.  «Full release with tables» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 30 Ιουνίου 2017. 
  105. «United States Census Bureau». State and County Quick Facts. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2012. 
  106. Bls.gov; Local Area Unemployment Statistics
  107. McMillan, Aneesa (22 Απριλίου 2011). «Top of the List: Alabama's largest employers». Birmingham Business Journal. 
  108. «Alabama's Largest Employers». Birmingham Business Journal. American Registry. Απρίλιος 2011. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  109. «Alabama and CBER: 75 Years of Change» (PDF). Alabama Business. Center for Business and Economic Research, Culverhouse College of Commerce, The University of Alabama. Απρίλιος 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. 
  110. «State Highlights for 2004–2005» (PDF). Alabama Cooperative Extension System. USDA, NASS, Alabama Statistical Office. 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. 
  111. «Vehicle Technologies Program: Fact #539: October 6, 2008 Light Vehicle Production by State». .eere.energy.gov. 6 Οκτωβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2010. 
  112. «ThyssenKrupp's Alabama incentive package tops $811 million». Press-Register. 2007-05-11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-26. https://web.archive.org/web/20110726144848/http://blog.al.com/live/2007/05/mobile_county_wins_thyssenkrup.html. Ανακτήθηκε στις 2011-07-22. 
  113. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2012. 
  114. "Hunt Refining Company." Linkedin.
  115. «Company Overview». JVC America, Inc. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2011. 
  116. «Encyclopedia of Alabama: Alabama Tourism Department (ATD)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2012. 
  117. «Frequently Asked Questions – Sweet Home Alabama». 800alabama.com. 1 Ιουλίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2012. 
  118. Fahrenthold, David A. (2010-05-02). «Obama to survey environmental damage in gulf». Washington, DC: Washington Pose, σελ. A6. 
  119. «Verified Trauma Centers». American College of Surgeons, Verified Trauma Centers. 30 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2011. 
  120. «College Research Data». University of Texas. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2012. 
  121. «Welcome to UAB Recruitment Services». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2012. 
  122. «WATERBORNE COMMERCE OF THE UNITED STATES» (PDF). U.S. Army Corps of Engineers: Waterborne Commerce Statistics. σελ. 90. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2010. 
  123. Roig-Franzia, Manuel (2004-11-28). «Alabama Vote Opens Old Racial Wounds». Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-12-10. https://archive.today/20121210050145/http://www.washingtonpost.com/ac2/wp-dyn/A16443-2004Nov27?language=printer. Ανακτήθηκε στις 2006-09-22. 
  124. «Constitution of Alabama – 1901». The Alabama Legislative Information System. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2006. 
  125. «Alabama Citizens for Constitutional Reform». Constitutionalreform.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2010. 
  126. Lee, McDowell (2009). «Alabama's Legislative Process». State of Alabama. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2011. 
  127. «Comparison of State and Local Retail Sales Taxes». Ιούλιος 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2007. CS1 maint: Unfit url (link)
  128. 128,0 128,1 128,2 «Reducing Alabama's Income Tax on Working-Poor Families: Two Options – 4/14/99». Cbpp.org. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2010. 
  129. «Alabama State Local Tax Burden Compared to U.S. Average (1970–2007)» (PDF). Tax Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2007. 
  130. «News - View Article». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2012. 
  131. «Jefferson County, Ala., Falls Off the Bankruptcy Cliff». The New York Times. 2012-02-18. http://www.nytimes.com/2012/02/19/business/jefferson-county-ala-falls-off-the-bankruptcy-cliff.html. 
  132. Rawls, Phillip (2007-06-01). «Alabama offers an apology for slavery». The Virginian Pilot (Landmark Communications). 
  133. «The New South Rises, Again». Civil Rights: Law and History. Southerner.net. Άνοιξη 1999. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. 
  134. «Sue Bell Cobb considering running for governor - Breaking News from The Birmingham News». Blog.al.com. 2 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2009. 
  135. «Commissioners». Psc.state.al.us. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2009. 
  136. Special (5 Νοεμβρίου 2008). «Lucy Baxley wins Alabama Public Service Commission presidency, but recount possible». Birmingham News via al.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2009. 
  137. Jeff Amy, Press-Register. «Public Service Commission: Twinkle Cavanaugh, Terry Dunn join GOP sweep». al.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2011. 
  138. «2006 Gubernatorial Democratic Primary Election Results – Alabama». Uselectionatlas.org. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2009. 
  139. «2006 Gubernatorial Republican Primary Election Results – Alabama». Uselectionatlas.org. 15 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2009. 
  140. Alabama Sheriff's Association
  141. «Association». Alabama Sheriffs. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2009. 
  142. «2007–2011 Alabama Sheriffs». Alabamasheriffs.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2009. 
  143. Alabama Sheriffs Association
  144. 144,0 144,1 «Alabama Education Quick Facts 2007» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2007. 
  145. «Eighty-Two Percent of Alabama Schools Make AYP While Increasing Annual Measurable Objectives» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2007. 
  146. http://www.census.gov/prod/2003pubs/c2kbr-24.pdf
  147. Education Statistics. CensusScope.org
  148. «Degree titles and abbreviations». Alabama Commission on Higher Education. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2007. [νεκρός σύνδεσμος]
  149. «Education Programs | CCHS». Cchs.ua.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2011. 
  150. University of Alabama sees record student enrollment for 2012 | TuscaloosaNews.com
  151. «History in the making». University of North Alabama. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2011. 
  152. «The Mission Statement of Spring Hill College: History». Spring Hill College. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2011. 
  153. «Members». Association for Biblical Higher Education. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2011. 
  154. «Membership Directory» (PDF). Council on Operational Education. Νοέμβριος 2010. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2011. 
  155. «ACICS Website Directory» (PDF). Accrediting Council for Independent Colleges and Schools. 20 Ιουλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2011. 
  156. «Top Public Schools». U.S. News and World Report. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2011. 
  157. [1][νεκρός σύνδεσμος]
  158. «Stadium List :: 100 000+ Stadiums». World Stadiums. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2012. 
  159. «Welcome to Ladd Peebles Stadium». Laddpeeblesstadium.com. 23 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2012. 
  160. «Super 6 leaving Birmingham for Bryant-Denny, Jordan-Hare stadiums | al.com». Blog.al.com. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2012. 
  161. S. Spacek, 2011 American State Litter Scorecard: New Rankings for an Increasingly Environmentally Concerned Populace.

Περαιτέρω Μελέτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

For a detailed bibliography, see the History of Alabama.
  • Atkins, Leah Rawls, Wayne Flynt, William Warren Rogers, and David Ward. Alabama: The History of a Deep South State (1994)
  • Flynt, Wayne. Alabama in the Twentieth Century (2004)
  • Owen Thomas M. History of Alabama and Dictionary of Alabama Biography 4 vols. 1921.
  • Jackson, Harvey H. Inside Alabama: A Personal History of My State (2004)
  • Mohl, Raymond A. "Latinization in the Heart of Dixie: Hispanics in Late-twentieth-century Alabama" Alabama Review 2002 55(4): 243–274. ISSN 0002-4341
  • Peirce, Neal R. The Deep South States of America: People, Politics, and Power in the Seven Deep South States (1974). Information on politics and economics 1960–72.
  • Williams, Benjamin Buford. A Literary History of Alabama: The Nineteenth Century 1979.
  • WPA. Guide to Alabama (1939)


Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Προκάτοχος
Ιλινόι
Κατάλογος πολιτειών των Η.Π.Α. κατά ημερομηνία προαγωγής σε πολιτεία
Εισήλθε στις 14 Δεκεμβρίου 1819 (22η)
Διάδοχος
Μέιν

Συντεταγμένες: 32°42′N 86°42′W / 32.7°N 86.7°W / 32.7; -86.7