Πιτυρίδα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λέπι (νιφάδα) πιτυρίδας υπό μικροσκόπιο

Η πιτυρίδα είναι μια δερματική πάθηση που επηρεάζει κυρίως το τριχωτό της κεφαλής.[1] Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ξεφλούδισμα και μερικές φορές ήπιο κνησμό.[1][2] Μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικά προβλήματα ή προβλήματα αυτοεκτίμησης.[3] Μια πιο σοβαρή μορφή της πάθησης, η οποία περιλαμβάνει φλεγμονή του δέρματος, είναι γνωστή ως σμηγματορροϊκή δερματίτιδα.[1]

Η αιτία είναι ασαφής, αλλά πιστεύεται ότι εμπλέκεται ένας αριθμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.[1] Η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί το χειμώνα.[4] Δεν οφείλεται σε κακή υγιεινή[5] και ο υποκείμενος μηχανισμός περιλαμβάνει την υπερβολική ανάπτυξη των κυττάρων του δέρματος.[4] Η διάγνωση βασίζεται στα συμπτώματα.[6]

Δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία για την πιτυρίδα.[7] Αντιμυκητιακές κρέμες, όπως κετοκοναζόλη ή σαλικυλικό οξύ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσπαθήσει να βελτιώσει την κατάσταση.[1][2] Η πιτυρίδα επηρεάζει περίπου τους μισούς ενήλικες, με τους άνδρες να προσβάλλονται συχνότερα από τις γυναίκες.[1] Οι άνθρωποι σε όλες τις περιοχές του κόσμου επηρεάζονται.[1] Η έναρξη είναι συνήθως στην εφηβεία και γίνεται λιγότερο συχνή μετά την ηλικία των 50 ετών.[1]

Σημεία και συμπτώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Severe dryness of scalp resulting in Dandruff.
Χαρακτηριστική περίπτωση πιτυρίδας.

Τα σημάδια και τα συμπτώματα της πιτυρίδας είναι η φαγούρα στο τριχωτό της κεφαλής και το ξεφλούδισμα.[8] Κόκκινα και λιπαρά μπαλώματα του δέρματος και ένα αίσθημα μυρμηγκιάσματος στο δέρμα είναι επίσης συμπτώματα.[9]

Αιτίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα αιτία είναι ασαφή, αλλά πιστεύεται ότι εμπλέκεται μια σειρά από γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες.[10] Η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί το χειμώνα.[4] Δεν οφείλεται σε κακή υγιεινή.[5]

Καθώς τα στρώματα του δέρματος αντικαθίστανται συνεχώς, τα κύτταρα ωθούνται προς τα έξω όπου πεθαίνουν και ξεφλουδίζουν. Για τα περισσότερα άτομα, αυτές οι νιφάδες δέρματος είναι πολύ μικρές για να είναι ορατές. Ωστόσο, ορισμένες συνθήκες προκαλούν ασυνήθιστα γρήγορη εναλλαγή των κυττάρων, ειδικά στο τριχωτό της κεφαλής. Υποτίθεται ότι για τα άτομα με πιτυρίδα, τα κύτταρα του δέρματος μπορεί να ωριμάσουν και να αποβληθούν σε 2-7 ημέρες, σε αντίθεση με περίπου ένα μήνα σε άτομα χωρίς πιτυρίδα. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα νεκρά κύτταρα του δέρματος αποβάλλονται σε μεγάλες, λιπαρές μάζες, οι οποίες εμφανίζονται ως λευκές ή γκριζωπές νιφάδες στο τριχωτό της κεφαλής, το δέρμα και τα ρούχα.

Σύμφωνα με μια μελέτη, η πιτυρίδα έχει αποδειχθεί ότι είναι πιθανόν αποτέλεσμα τριών παραγόντων:[11]

  1. Λάδι δέρματος, που συνήθως αναφέρεται ως σμήγμα ή σμηγματογόνες εκκρίσεις[12]
  2. Τα μεταβολικά υποπροϊόντα των μικροοργανισμών του δέρματος (πιο συγκεκριμένα οι ζυμομύκητες Malassezia)[13][14][15][16][17]
  3. Ατομική ευαισθησία και αλλεργική ευαισθησία.

Μικροοργανισμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η παλαιότερη βιβλιογραφία αναφέρει τον μύκητα Malassezia furfur (προηγουμένως γνωστός ως Pityrosporum ovale) ως αιτία της πιτυρίδας. Ενώ αυτό το είδος εμφανίζεται φυσικά στην επιφάνεια του δέρματος ανθρώπων με και χωρίς πιτυρίδα, το 2007 ανακαλύφθηκε ότι ο υπεύθυνος παράγοντας είναι ένας συγκεκριμένος μύκητας του τριχωτού της κεφαλής, Malassezia globosa,[18] που μεταβολίζει τα τριγλυκερίδια που υπάρχουν στο σμήγμα με την έκφραση της λιπάσης, με αποτέλεσμα ένα υποπροϊόν λιπιδίου: ελαϊκό οξύ. Κατά τη διάρκεια της πιτυρίδας, τα επίπεδα της Malassezia αυξάνονται κατά 1,5 έως 2 φορές το κανονικό επίπεδο.[4] Το ελαϊκό οξύ διεισδύει στο ανώτερο στρώμα της επιδερμίδας, την κεράτινη στοιβάδα, και προκαλεί φλεγμονώδη απόκριση σε ευαίσθητα άτομα, η οποία διαταράσσει την ομοιόσταση και οδηγεί σε ακανόνιστη διάσπαση των κυττάρων της κεράτινης στοιβάδας.[15]

Μηχανισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το λέπι της πιτυρίδας είναι ένα σύμπλεγμα κερατινικών κυττάρων, τα οποία έχουν διατηρήσει μεγάλο βαθμό συνοχής μεταξύ τους και αποσπώνται ως τέτοια από την επιφάνεια της κεράτινης στοιβάδας. Ένα κερατινοκύτταρο είναι ένα πρωτεϊνικό σύμπλεγμα που αποτελείται από μικροσκοπικά νήματα κερατίνης σε μια οργανωμένη μήτρα.[19] Το μέγεθος και η αφθονία των φολίδων είναι ετερογενή από τη μια τοποθεσία στην άλλη και με την πάροδο του χρόνου. Τα παρακερατωτικά κύτταρα συχνά αποτελούν μέρος της πιτυρίδας. Ο αριθμός τους σχετίζεται με τη σοβαρότητα των κλινικών εκδηλώσεων, οι οποίες μπορεί επίσης να επηρεαστούν από τη σμηγματόρροια.[4]

Θεραπεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σαμπουάν κετοκοναζόλης (Nizoral).

Τα σαμπουάν χρησιμοποιούν συνδυασμό ειδικών συστατικών για τον έλεγχο της πιτυρίδας.[20]

Αντιμυκητιακά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αντιμυκητιασικές θεραπείες όπως η κετοκοναζόλη, η πυριθειόνη ψευδαργύρου και το δισουλφίδιο του σεληνίου έχουν βρεθεί ότι είναι αποτελεσματικές.[8] Η κετοκοναζόλη φαίνεται να έχει μεγαλύτερη διάρκεια δράσης.[8] Η κετοκοναζόλη είναι ένας αντιμυκητιακός παράγοντας ευρέος φάσματος που είναι δραστικός κατά της Candida και του M. furfur. Από όλα τα αντιμυκητιακά της κατηγορίας ιμιδαζολών, η κετοκοναζόλη έχει γίνει ο κύριος υποψήφιος μεταξύ των θεραπευτικών επιλογών λόγω της αποτελεσματικότητάς της στη θεραπεία της σμηγματορροϊκής δερματίτιδας επίσης.[4]

Το κυκλοπιρόξ (τοπική οδός) μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο κατά της πιτυρίδας.[21][22][23] Ωστόσο, πωλείται ως επί το πλείστον ως κρέμα και η κύρια χρήση του είναι για τη θεραπεία του ποδιού του αθλητή, της φαγούρας και των δερματόφυτων.[24]

Λιθανθρακόπισσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λιθανθρακόπισσα προκαλεί το δέρμα να αποβάλλει τα νεκρά κύτταρα από το ανώτερο στρώμα και επιβραδύνει την ανάπτυξη των κυττάρων του δέρματος.[25]

Αιθέρια έλαια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα αιθέρια έλαια, όπως το έλαιο τεϊόδεντρου (για τη σύνθεση, βλέπε ISO 4730:2017[26] ), έχει βρεθεί ότι είναι αποτελεσματικά στη θεραπεία της πιτυρίδας, αλλά απαιτείται περισσότερη έρευνα.[27][28][29]

Επιδημιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πιτυρίδα επηρεάζει περίπου τους μισούς ενήλικες.[8]

Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λέξη πιτυρίδα προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη πίτυρον, η οποία περιγράφει τον φλοιό των αλεσμένων σπόρων δημητριακών (πίτουρο).[30][31]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Tucker, D; Masood, S (Ιανουάριος 2019). Seborrheic Dermatitis. PMID 31869171. 
  2. 2,0 2,1 «Dandruff». nhs.uk (στα Αγγλικά). 18 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2020. 
  3. Grimalt, R. (December 2007). «A Practical Guide to Scalp Disorders». Journal of Investigative Dermatology Symposium Proceedings 12 (2): 10–14. doi:10.1038/sj.jidsymp.5650048. PMID 18004290. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Ranganathan, S; Mukhopadhyay, T (2010). «Dandruff: the most commercially exploited skin disease.». Indian Journal of Dermatology 55 (2): 130–4. doi:10.4103/0019-5154.62734. PMID 20606879. 
  5. 5,0 5,1 «Dandruff: How to treat». American Academy of Dermatology. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2017. 
  6. «Patient education: Seborrheic dermatitis (including dandruff and cradle cap) (Beyond the Basics)». www.uptodate.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2020. 
  7. Carol Turkington· Jeffrey S. Dover (2007). The Encyclopedia of Skin and Skin Disorders (3η έκδοση). Facts On File, Inc. σελ. 100. ISBN 978-0-8160-6403-8. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2016. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Turner, GA; Hoptroff, M; Harding, CR (Aug 2012). «Stratum corneum dysfunction in dandruff.». International Journal of Cosmetic Science 34 (4): 298–306. doi:10.1111/j.1468-2494.2012.00723.x. PMID 22515370. 
  9. «What Is Dandruff? Learn All About Dandruff». Medical News Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 August 2015. https://web.archive.org/web/20150810183003/http://www.medicalnewstoday.com/articles/152844.php#symptoms_of_dandruff. 
  10. Borda, Luis J.; Wikramanayake, Tongyu C. (December 2015). «Seborrheic Dermatitis and Dandruff: A Comprehensive Review». Journal of Clinical and Investigative Dermatology 3 (2). ISSN 2373-1044. PMID 27148560. 
  11. «Three etiologic facets of dandruff and seborrheic dermatitis: Malassezia fungi, sebaceous lipids, and individual sensitivity». Journal of Investigative Dermatology Symposium Proceedings 10 (3): 295–7. 2005. doi:10.1111/j.1087-0024.2005.10119.x. PMID 16382685. 
  12. «The role of sebaceous gland activity and scalp microfloral metabolism in the etiology of seborrheic dermatitis and dandruff». Journal of Investigative Dermatology Symposium Proceedings 10 (3): 194–7. 2005. doi:10.1111/j.1087-0024.2005.10104.x. PMID 16382662. 
  13. «Immunology of Diseases Associated with Malassezia Species». Clin. Microbiol. Rev. 15 (1): 21–57. 2002. doi:10.1128/CMR.15.1.21-57.2002. PMID 11781265. PMC 118058. https://archive.org/details/sim_clinical-microbiology-reviews_2002-01_15_1/page/21. 
  14. «Malassezia Baillon, emerging clinical yeasts». FEMS Yeast Res. 5 (12): 1101–13. 2005. doi:10.1016/j.femsyr.2005.05.006. PMID 16084129. 
  15. 15,0 15,1 Dawson TL (2006). «Malassezia and seborrheic dermatitis: etiology and treatment». Journal of Cosmetic Science 57 (2): 181–2. PMID 16758556. 
  16. «Fast, Noninvasive Method for Molecular Detection and Differentiation of Malassezia Yeast Species on Human Skin and Application of the Method to Dandruff Microbiology». J. Clin. Microbiol. 40 (9): 3350–7. 2002. doi:10.1128/JCM.40.9.3350-3357.2002. PMID 12202578. PMC 130704. https://archive.org/details/sim_journal-of-clinical-microbiology_2002-09_40_9/page/3350. 
  17. «Skin diseases associated with Malassezia species». J. Am. Acad. Dermatol. 51 (5): 785–98. 2004. doi:10.1016/j.jaad.2003.12.034. PMID 15523360. 
  18. «Genetic code of dandruff cracked». BBC News. 6 November 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 December 2008. https://web.archive.org/web/20081222110658/http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/7080434.stm. Ανακτήθηκε στις 30 April 2010. 
  19. Brannon, Heather. «The Structure and Function of the Stratum Corneum». Dermatology.about.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2017. 
  20. «Best Dandruff Shampoo: What to Look for, 5 Products to Try». Healthline (στα Αγγλικά). 14 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  21. Gupta, Aditya K.; Nicol, Karyn A. (January 2006). «Ciclopirox 1% shampoo for the treatment of seborrheic dermatitis» (στα αγγλικά). International Journal of Dermatology 45 (1): 66–69. doi:10.1111/j.1365-4632.2004.02331.x. ISSN 0011-9059. http://doi.wiley.com/10.1111/j.1365-4632.2004.02331.x. 
  22. Gupta, A. K.; Bluhm, R. (June 2004). «Ciclopirox shampoo for treating seborrheic dermatitis». Skin Therapy Letter 9 (6): 4–5. ISSN 1201-5989. PMID 15334279. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15334279/. 
  23. «Ciclopirox (Topical Route) Description and Brand Names - Mayo Clinic». www.mayoclinic.org. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2021. 
  24. «Ciclopirox Topical: Uses, Side Effects, Interactions, Pictures, Warnings & Dosing - WebMD». www.webmd.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2021. 
  25. GENERIC NAME(S): Coal TarFind Lowest Prices (16 Αυγούστου 2017). «Anti-Dandruff (coal tar)». WebMD. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2017. 
  26. 14:00-17:00. «ISO 4730:2017». ISO (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2021. 
  27. Satchell, Andrew C.; Saurajen, Anne; Bell, Craig; Barnetson, Ross StC. (December 2002). «Treatment of dandruff with 5% tea tree oil shampoo» (στα αγγλικά). Journal of the American Academy of Dermatology 47 (6): 852–855. doi:10.1067/mjd.2002.122734. https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0190962202003134. 
  28. Pazyar, Nader; Yaghoobi, Reza; Bagherani, Nooshin; Kazerouni, Afshin (July 2013). «A review of applications of tea tree oil in dermatology» (στα αγγλικά). International Journal of Dermatology 52 (7): 784–790. doi:10.1111/j.1365-4632.2012.05654.x. http://doi.wiley.com/10.1111/j.1365-4632.2012.05654.x. 
  29. «Tea tree oil». Mayo Clinic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2021. 
  30. Πιτυρίδα Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Πύλη για την Ελληνική γλώσσα. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2021.
  31. Πίτουρο Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Πύλη για την Ελληνική γλώσσα. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2021.