Παφλαγόνες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Παφλαγόνες ήταν λαός που έδωσε το όνομά του στην περιοχή της Παφλαγονίας.

Το όνομά τους οφείλουν στον Μυθικό γιο του Φινέα τον Παφλαγόνα. Οι Χετταίοι τούς καλούσαν Πάλα ή Πάφλα. Η γλώσσα τους ονομαζόταν Παλαουμνιλι και ανήκε στην ομάδα των Ινδο-Ευρωπαϊκών γλωσσών της Ανατολίας, έχοντας παράλληλα ένα γλωσσικό υπόστρωμα συγγενικό της μη Ινδο-Ευρωπαϊκής γλώσσας Χαττίλι. Η ονομασία Παφλαγονία στην ουσία είναι η ίδια ρίζα με την Πελαγονία (όπου φ είναι το παλαιό δίγαμμα). Τόσο οι Παφλαγόνες, όσο και οι Πελαγόνες της Μακεδονίας ανήκαν στα θρακοπελασγικά φύλα. Παφλαγών καλείτο και ο Βασιλεύς του λαού αυτού.

Το έθνος των Παφλαγόνων οι αρχαίοι Έλληνες το περιφρονούσαν θεωρώντας τους ως έθνος απολίτιστο και έθνος αργυρώνητων δούλων. Στις παροιμίες και φράσεις τους η λέξη παφλαγών σήμαινε φλύαρος.

(Παφλαγών > Φαφλαγών > φαφλατών > φαφλατάς)