Οικονομία διαμοιρασμού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η οικονομία διαμοιρασμού ή οικονομία του μοιράσματος αναφέρεται σε έναν διεθνή όρο Sharing economy που χρησιμοποιείται ευρέως την τελευταία δεκαετία και εμπεριέχει ένα πλήθος ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της οικονομικής αυτής δραστηριότητας. Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής κατά την 517η σύνοδο ολομέλειας, της 25ης και 26ης ΜαΪου 2016 για την οικονομία του διαμοιρασμού, ο ορισμός που δόθηκε οριοθέτησε το πεδίο και διαχώρισε τις πρακτικές που χρησιμοποιούνται από την οικονομία της αγοράς. Αναφέρεται ως ένα οικονομικό σύστημα που λειτουργεί αποκλειστικά μέσω διαδικτύου χρησιμοποιείται απο ιδιώτες χωρίς ή με αμοιβή και βασίζεται στην κοινή χρήση αγαθών που μπορεί να χρησιμοποιούνται μερικώς. Είναι η διαδικασία κατά την οποία κάποιος μέσα απο μια διαδικτυακή πλατφόρμα μοιράζεται κάτι δικό του με άλλους και δέχεται επίσης κάτι άλλο από κάποιους άλλους για ιδία χρήση.


Ένα αντιπροσωπευτικό κοινό γνώρισμα της οικονομίας του μοιράσματος είναι η από κοινού χρήση υπηρεσιών , ιδεών, προΪόντων μέσω μιας ηλεκτρονικής πλατφόρμας, χωρίς να εκχωρείται η ιδιοκτησία ή η συνιδιοκτησία αυτών των αγαθών στους λήπτες. Συνεργάζονται για να παραγάγουν αξία χρήσης και γνώση και όχι για να αποκτήσουν το αγαθό. Δεν αναφερόμαστε σε επιχείρηση με το πρότυπο επιχειρηματικό μοντέλο επιχειρηματία-καταναλωτή, μιλάμε για ομότιμη παραγωγή(Ρ2Ρ),για ομότιμη πρωτοβουλία. Χωρίς να υπάρχει κεντρικός συντονισμός, οι ομότιμοι δημιουργοί περνούν από έναν κόμβο σε έναν άλλο διαμοιράζοντας τη γνώση και την πληροφορία. Αυτό αρχικά εξελίχθηκε από την κοινότητα του ανοικτού κώδικα και του ελεύθερου λογισμικού Καθοριστική είναι και η ύπαρξη της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, ο πόρος της κοινής δεξαμενής που φέρνει σε επικοινωνία μέσω του φυλλομετρητή τα άτομα που διαθέτουν τα προΪόντα τους, με τα άτομα που τα λαμβάνουν. Όπως σημαντικός είναι και ο κοινός στόχος αυτής της δραστηριότητας όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι χρησιμοποιούν τα αγαθά και τις υπηρεσίες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.


Μέσα από την οικονομία του μοιράσματος μπορεί να ενισχυθεί η τοπική οικονομία, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να ενισχυθεί μια πιο υπεύθυνη και βιώσιμη συνεργατική κατανάλωση. Να δημιουργηθούν αλληλέγγυοι δεσμοί μεταξύ των χρηστών μέσα από το διαμοιρασμό γνώσης και πληροφορίας. Λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω συναινετικές προσεγγίσεις μπορούμε να διαχωρίσουμε τις δραστηριότητες που πραγματικά ανήκουν στην οικογένεια της οικονομίας του διαμοιρασμού από εκείνες που χρησιμοποιούν τον όρο καταχρηστικά. Είναι αλήθεια ότι το ετερόκλητο των δραστηριοτήτων της, οι εννοιολογικές (μοιράζομαι-αμείβομαι) και πρακτικές αποκλίσεις της καθώς και η έλλειψη ενός ενιαίου νομικού πλαισίου σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. έχουν δημιουργήσει μια σύγχυση στο χώρο. Οι συνεχείς αυξανόμενες πρωτοβουλίες της οικονομίας της συνεργατικής κατανάλωσης είναι γεγονός. Από το πιο γνωστό παράδειγμα η πλατφόρμα ΑirBnb και οι CouchSurfing Homeaway, Rentalia στον τομέα των καταλυμάτων, οι εφαρμογές Uber, Blablacar, Lyft στον κλάδο των μεταφορών κ.α.